• شنبه ۱۹ آبان ۱۳۹۷ ۱۳:۴۱
• کد خبر : 1426699

• اخبار
• سایر رسانه ها

روستای دستگرد ناگرد جزو محروم‌ترین روستاهای بخش گوهران شهرستان بشاگرد است که مردم این روستا از ابتدایی‌ترین امکانات زندگی هم محروم‌اند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از هرمز؛شهرستان بشاگرد بیش از 200 روستای کوچک بزرگ کم توسعه یافته دارد و بسیاری از این روستا ها حتی از امکانات اولیه و لازم زندگی بی بهره بوده که روستا نشینان فرار به حاشیه شهر ها به قرار ترجیح می دهند؛روستای «دستگرد ناگرد» بخش گوهران شهرستان بشاگرد با بیش از 43 خانوار یکی از روستاهای کمتر توسعه یافته این شهرستان محسوب می شود.

راه ارتباطی روستا که از میان پستی و بلندی تپه ها می گذرد و در انتظار یک تیغ زنی ساده با لودر است که اصلی ترین مشکل روستا محسوب می شود؛راه های خاکی به ویژه در فصول پر بارش شهرستان به سختی قابل استفاده خواهند شد و شهروندان بشاگردی را دچار مشکلات بسیاری با از دسترس خارج شدن جاده حاصل می کنند.

دستگرد ناگرد از معدود روستاهایی است که مسجد نداشته و مردم روستا از برگزاری نماز جماعت بی بهره اند.

این روستا که زمانی نخلستان های سرسبز و پر باری داشته اکنون زیر فشار خشکسالی اثری از آن ها نمانده و نخل هایی که ایستاده مرده اند زنگ خطری برای اندک کشاورزی باقیمانده مردم است.

با نگاهی به روستا با ظرفیت های بالقوه ای روبه رو خواهید شده که پرداختن فقط به یکی از آن ها می تواند اقتصاد مردم را متحول کند که در سایه بی تدبیری به حال خود رها شده اند.

معدن کروم، پرورش ماهی و کشت محصولات تمام ارگانیک از عمده ظرفیت های روستای دستگرد ناگرد است که با سرمایه گذاری در این زمینه ها توسط نهاد های دولتی و خصوصی می توان بخش عظیمی از محرومیت مردم آن را برطرف کرد.

خشکسالی تأثیرات خود را بر آب مورد نیاز مردم برای مصارف روستا هم گذاشته است و نبود زیر ساخت های جمع آوری آب سالم آن را به استفاده از آب های روباز سوق داده است.

شغل بیشتر مردم این روستا کشاورزی و دامداری است که با توجه به کاهش بارش ها تنها درآمد آن ها از مستمری ماهیانه نهاد های حمایتی و یارانه نقدی ماهانه آن ها است.

مصطفی لاپکی فر، عضو شورای دستگرد ناگرد بخش گوهران شهرتان بشاگرد در گفتگو با هرمز با اشاره به وضعیت ضعیف معیشتی مردم، اظهار کرد: بیشتر جمعیت روستا تحت پوشش نهاد های حمایتی بوده و تنها منبع درآمدشان همین است.

عضو شورای روستای دستگرد ناگرد افزود: معدن کروم این روستا که می تواند باعث اشتغال زایی برای مردم شود به غیر بومی ها سپرده شده و هیچ بهره ای از آن به روستا نشینان نمی رسد.

لاپکی فر به پروش ماهی به عنوان ظرفیت دیگر روستا پرداخت و گفت: با تسهیلات دریافت شده کارگاه پرورش ماهی در سد سهران راه اندازی شد که اکنون به دلیل خشکسالی از بین رفته و فقط پرداخت اقساط ماهیانه وام آن بر جای مانده است.

وی ادامه داد: بیش از 40 هکتارزمین های کشاورزی مردم که در قسمت پایین دست سد سهران قرار دارد کمک مناسبی برای کسب درآمد مردم روستا است که آن هم به دلیل نبود جاده ارتباطی قابل بهره بداری مؤثر نیست.

عضو شورای روستای دستگرد ناگرد با اشاره به نبود شغل در روستا، یادآور شد: اگر نهاد های حمایتی با اعطای تسهیلات ما را یاری کنند می توان با تمرکز بر روی ظرفیت ها، اشتغال پایدار برای روستا نشینان ایجاد کرد.

خانم عاشوری، دهیار روستای دستگرد ناگرد هم در این زمینه اظهار کرد: عدم آنتن دهی مناسب تلفن همراه و قطعی های مکرر بدون پوشش اینترنت دیگر مشکل مردم روستا است که با پیگیری های مکرر همچنان جوابی نگرفته ایم.

دهیار روستای دستگرد ناگرد ادامه داد: آب آشامیدنی مردم روستا هم در وضعیت بسیار نامناسبی قرار گرفته و با وجود عبور خط لوله آب از فاصله پنج کیلومتری، مسئولان جهت کانال کشی و انشعاب گیری هیچ کمکی نمی کنند.

عاشوری افزود: در حال حاضر آب آشامیدنی روستا از چند حلقه چاله ای که در کف رود خانه زده شده تأمین می شود که آلودگی آن مردم را دچار بیماری های کلیوی کرده است.

وی خاطر نشان کرد: این روستا با توجه به قرار گیری در مجاورت سد سهران منطقه ای مستعد برای کشاورزی و دامداری است که با توجه به آماده نبودن زیر ساخت ها، به دست فراموشی سپرده شده است.

کلثوم پیری زاده، از بانوان روستای دستگرد ناگرد هم در ادامه به تشریح مشکلات روستا پرداخت و اظهار کرد: اکثر مردم با توجه به مشکلات زیر ساختی و خشکسالی ها به شهرهای دیگر مانند میناب، بندرعباس، هشتبندی و ... مهاجرت کرده اند.

این بانوی بشاگردی افزود: اکثر جوانان روستا تحصیل کرده اند اما با نبود شغل یا خانه نشین شده اند و یا مشغول با کار های خدماتی با درآمد بسیار پایین هستند.

پیری زاده به نبود مسجد در روستا اشاره کرد و گفت: پیگیری های زیادی برای ساخت این سنگر مهم عبادی و عقیدتی صورت گرفته که با وعده ها و امروز و فردا کردن مسئولان مواجه شده ایم و حسینیه این روستا هم که توسط مردم ساخته شد کوچک بوده و گنجایش ندارد.

انتظار می رود مسئولان مربوطه با اتخاذ سیاست های کارآمد در جهت توسعه و ایجاد اشتغال پایدار در روستا ها گام بردارند تا شرایط زندگی برای مردم روستا تسهیل و از مهاجرت های بی رویه جلوگیری شود.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #