گرهی که باز نمی شود/ اشتغال بومی در دهلران شاید وقتی دیگر

هرچه زمان می گذرد مسئله اشتغال بومی در دهلران پیچیده تر می شود و هر بار نام کسی در میان است.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از ایلام بیدار، موضوع اشتغال در دهلران به یک مسئله پیچیده تبدیل شده است، هم مسئولان در ظاهر نتوانسته اند آن را حل کنند و هم مردم نمی توانند راه اشتغال در شهری که روی گنج نفت و گاز خوابیده است را پیدا کنند.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,

در بیشتر مصاحبه مسئولان که در گذشته انجام شده است پاسخ اکثر آنها این بوده که قانونی برای جذب نیروهای بومی در شرکت ها وجود ندارد اما اکنون با مصوب شدن ماده 47 برنامه توسعه ششم باز هم این گره باز نشده است.

ماده 47 برنامه توسعه ششم ضمانت اجرایی ندارد، ما زورمان به شرکت ها نمی رود، کاری از دستمان بر نمی آید، نمی توانیم به شرکت ها زور بگوییم، بخش خصوصی است و حق نداریم مجبورشان کنیم و... همه اینها پاسخ هایی هستند که مسئولان در چند سال اخیر به خورد رسانه ها و مردم داده اند.

به راستی چرا یک عده که سرمایه دارند می آیند گنج دهلران را می برند و از سرمایه انسانی اینجا نیز استفاده نمی کنند و کسی هم حق ندارد بگوید بالای چشمتان ابرو قرار دارد؟

آیا این سرزمین که 220 کیلومتر مرز مشترک دارد اگر خالی از سکنه شود این سرمایه داران به راحتی می توانند با ماشین های آنچنانی خود جولان دهند و دریا دریا بر اقیانوس سرمایه شان بیفزایند؟

قول های مکرر و بی عمل

, قول های مکرر و بی عمل, قول های مکرر و بی عمل,

قول های مکرر و بی عمل در زمینه اشتغال بومی که از زبان مسئولان شهرستانی دهلران در طول چندین سال سرازیر شده باعث شد تا کم کم اعتماد مردم به مسئولان کمتر و کمتر شود و آنها را به این فکر واداشته که حق خود را از راه های غیر قانونی بگیرند.

چند صباحی است که تحسن در مسیر جاده ای شرکت ها باب شده و جوانان جویای کار جاده را بر کسانی که در شرکت ها کار می کنند را می بندند.

این حرکت ناصحیح می تواند خدشه به نظام بزند و همچنین سوژه رسانه های معاند نظام نیز می شود تا علیه این نظام خوراک خبری به دست آورند، اما آیا در این راستا فقط جوانان جویای کار مقصر هستند؟

نگارنده معتقد است که هر زمان تحسنی صورت می گیرد باید برابر قانون پیگیری شود اما چه بسا خوب است که از ریشه پیگیری شود و کم کاری کسانی که باعث شده اند تا این حرکت به تنها راه رسیدن به اشتغال در ذهن جوانان خطور کند نیز پیگرد قانونی شود.

نماینده مردم دهلران در مجلس شورای اسلامی هرجا که تریبونی به دست می گیرد(چه در مجلس و چه در بین مسئولان کشوری، استانی و شهرستانی و چه در بین مردم حوزه انتخابیه) از اشتغال بومی دم می زند و بارها گفته که کار مجلس قانون گذاری است و ما ماده 47 برنامه توسعه ششم را مصوب کردیم و مسئولان شهرستان باید پیگیری کنند.

توپی که در زمین مسئولان است

, توپی که در زمین مسئولان است, توپی که در زمین مسئولان است,

باوجود سخنان صریح نماینده اما مسئولان پافشاری می کردند که این ماده ضمانت اجرایی ندارد و توپ را دوباره در میدان نماینده می انداختند و مردم نیز با این بازی کلمات بارها از نماینده ابراز گله مندی می کردند در حالی که گره باید به دست خود مسئولان شهرستان باز شود.

هرچه زمان می گذرد مسئله اشتغال بومی در دهلران پیچیده تر می شود و هر بار نام کسی در میان است. یک بار می گویند نماینده اندیمشک همه کاره استخدام در ان جی ال 3100 است، یکبار می گویند نماینده حوزه شمال ایلام نیرو به چشمه خوش می فرستد.

بر اساس این گزارش، روز یکشنبه(27 آبان ماه) رئیس حوزه قضایی بخش موسیان نامه ای خطاب به شرکت های فعال دهلران(ان جی ال3100 و پتروشیمی) نوشته و از آنها خواسته ظرف مدت یک هفته لیست افراد بومی و غیر بومی را به وی ارائه دهند.

محمد سهراب زاده با استناد به ماده 47 قانون برنامه ششم توسعه از این شرکت ها خواسته تا پست های غیر تخصصی چون راننده، خدمتکار، نگهبانی و... قطعاً می بایست از ظرفیت جوانان این مرز و بوم استفاده شود و در خصوص پست های تخصصی نیز با هماهنگی مسئولان اجرایی و دادگاه، جوانان متخصص شناسایی و نسبت به استخدام آنها اقدام گردد.

وی همچنین در این نامه ابراز نمود: بدیهی است در صورت عدم اجرای دستورات اقدام قاطعی انجام شد.

این حرکت جهادگرانه از سوی رئیس حوزه قضایی بخش موسیان باعث شده تا دوباره در دل جوانان جویای کار نقطه امید کوچکی پدیدار شود و صبر را پیشه کنند تا نتیجه ای از سوی آن حاصل شود.

حال باید دید که پس از این اتفاققات چه خواهد شد و آیا باز شرکت هایی چون ان جی ال 3100 که بیشترین نیروی غیر بومی را در خود جای داده اند باز بر مسیر غیربومی پافشاری می کنند یا خیر.

انتهای پیام/

]