تراژدی «ایدز» و ضرورت تلاش برای رهایی از این بلای خانمان سوز

«روز جهانی ایدز» فرصتی مشترک برای مرور مشکلات و مصائب این بیماری خانمان سوز در زندگی امروز بشر است؛ امری که می تواند به شناخت و آگاهی بیشتر بشریت بینجامد.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از قم فردا، حدود سی سال است که نخستین روز ماه دسامبر تاریخ میلادی، برابر با دهم آذر ماه در تقویم هجری شمسی، به عنوان «روز جهانی ایدز» معرفی شده است.

تردیدی نیست که یکی از وحشتناک ترین چالش های بشری در قرن اخیر، اپیدمی جهانی گسترش و احتمال ابتلا به ویروس ایدز و تأثیر ویرانگر آن در زندگی و حیثیت انسانی بوده است؛ چراکه حتی آخرین یافته های علمی هم نشان می دهد که این بلای خانمان سوز، همچنان که غیر قابل درمان است؛ گستره جغرافیایی دنیا را نیز در می نوردد.
باید دانست که ویروس ایدز همان ویروس نقص ایمنی سیستم بدن انسان است که سبب اختلال در برنامه ایمنی بدن می شود؛ تا آن جا که بدن قادر به مبارزه با برخی عفونت ها نمی باشد.

این عدم توانایی بدن برای مقابله با این ویروس از آن جهت است که ویروس این بیماری حتی گاهی تا سال ها و بدون عارضه مشخصی در بدن فرد بیمار جا خوش می کند و به تکثیر و تولید خود می پردازد؛ در حالی که این بیماری هم مانند همه بیماری ها، اگر زود تشخیص داده شود می توان برای مقابله با آن بیشتر موفق بود.

پرداختن به این بیماری و اطلاع رسانی ها متنوع سبب شده تا امروزه بسیاری بدانند که انتقال این ویروس تنها از طریق خون یک شخص آلوده به سایر افراد میسّر است و از این رو، سه راه انتقال شایع این بیماری، انتقال از طریق استفاده از سرنگ مشترک بویژه در افراد مبتلا به افیون مواد مخدّر تزریقی، برقراری تماس جنسی با فرد آلوده به این بیماری و همچنین انتقال از یک مادر آلوده به این ویروس به جنین خود است.

امروزه آمارها نشان می دهد که درصد ابتلا به این بیماری از طریق استفاده از سرنگ مشترک، همچنان نسبت به دو شیوه دیگر پیشتاز است؛ اما تماس های جنسی آلوده هم به طرز معناداری در شیوه انتقال ایدز در حال افزایش نشان می دهد که جای نگرانی دارد.

و اما یکی دیگر از ویژگی های مهم این ویروس خطرناک این نکته است که این ویروس می تواند حتی در شرایط محیطی مانند وجود پایدار در یک سرنگ آلوده، تا بیشتر از یک ماه هم زنده بماند.

به هر حال باید گفت «ایدز» همچنان یکی از مُخرّب ترین بیماری های عصر حاضر است که باید به آن توجه ویژه ای صورت گیرد.

در این باره می توان برخی توصیه های مهم را مورد توجه قرار داد که یکی از آن ها، لزوم برخورد درست با یک بیمار مبتلا به ایدز است؛ شخصی که شاید کوچک ترین تقصیری در ابتلا به این بیماری نداشته بوده و شاید با نگاه های طعنه آمیز اطرافیان، مجبور باشد دردی بالاتر این درد بیماری خود را تحمل کند.

نکته دیگر در ضرورت انجام آزمایش در شرایط مشکوک است؛ به بیان دیگر اگر هر شخص به هر دلیل احتمال مید هد که به ویروس ایدز آلوده شده باشد؛ باید هرچه سریع تر مورد آزمایش قرار گیرد، زیرا حتی در اولین مراحل بیماری باید گام های سازمان یافته ای برای حفظ درازمدت سلامتی فرد برداشته شود. بنابراین بیمار باید به طور منظم به یک متخصص بیماریهای عفونی مراجعه کند تا در وقت مقتضی قبل از بدحال شدن، درمان ضد ویروس ایدز شروع شود. این روش رسیدگی فعالانه در بیماران ایدزی سبب می شود بیمار سال های بیشتری زندگی سالم داشته باشد. پس اگر به هر دلیل نسبت به این انتقال این بیماری مشکوک هستید به مراکز مشاوره بیماری های رفتاری شهر خود مراجعه نمایید و نسبت به انجام مشاوره و تست رایگان اقدام نمایید.

نکته بعدی که باید مورد توجه قرار گیرد این است که ایدز، همچنان بدون درمان قطعی است؛ اگرچه می تواند کنترل شود؛ بنابراین برخی نقل قول هایی که گاهی در برخی شرایط درباره دستیابی علم به درمان ایدز یا ساخته شدن واکسن ایدز شنیده می شود؛ فعلا حقیقت ندارد.

نکته سوم اینکه تردیدی نیست مراجعه به موقع به پزشک و مصرف دارو، می تواند تا حد زیادی این بیماری را کنترل کند؛ بنابراین نباید در این زمینه کوتاهی کرد.

و اما آخرین و شاید مهم ترین نکته، ضرورت دوری از استرس و اضطراب در برابر این بیماری؛ بلکه تلاش برای کسب آگاهی های بیشتر در برابر آن است؛ امری که می تواند نوع بشر را، فارغ از هر نژاد و مسلکی، از این ویروس مُهلک نجات دهد.

انتهای پیام/