• یک‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۷ ۱۴:۰۲
• کد خبر : 1437720

• اخبار
• سایر رسانه ها

مطبوعات آذربایجان که از قانون قبلی با عنوان "خلاء موجود در قانون" و "آزادی بیش از حد اعطا شده به جریانات دینی" عنوان کرده‌اند، نوید آن را می‌دهند که در قوانین جدید، یک سری محدودیت‌های ویژه برای دینداران ایجاد خواهد شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آناج، در دوران شوروی و از حدود سال 1923 بلشویک ها،مبارزات دامنه داری علیه مسلمانان در کل شوروی آغاز کردند. ایجاد تفرقه بین گروه‌ها و ملیت‌های مسلمان و قتل عام علمای دینی در شوروی و همچنین اعلام جرم دینداری و بسته شدن مساجد، مهمترین اقدامات بلشویک‌ها در شوری جهت مبارزه با مسلمانان بود.

هرچند در سال‌های اول برخی مقاومت‌ها در برابر این سیاست‌ها بروز کردند ولی در کل بلشویک‌‌ها توانستند قریب به 70 سال دین را به طور اعم و اسلام را بطور اخصّ از جامعه شوروی برچینند.

طبق قوانین خاصی روشنفکران شوروی سعی کردند تا مردم را به سمت اهداف و برنامه‌های سکولاری هدایت کنند. توسعه و گسترش تعلیمات همگانی، نابودی ادبیات قومی و تبدیل الفبا، به مذهب نیز رسوخ کرد و تلاش وسیعی جهت تضعیف اسلام که مانعی در راه نوسازی سیاسی و فرهنگی قلمداد می‎شد صورت گرفت.

کمونیست‌ها اقدامات ضد مذهبی خود را در مورد اسلام با بستن هزاران مسجد و مدرسه دینی آغاز کردند، سپس به تدریج دادگاه‌های شرع و سازمان اوقاف را منحل نمودند. آنان نخست حجاب اسلامی را نشانه عقب‌ماندگی و بعد ممنوع اعلام کردند.

جمهوری آذربایجان از جمله‌ی جمهوری‌های شوروی سوسیالیتی بود که تحت شدیدترین و پیچیده‌ترین اقدامات ضد دینی قرار گرفته بود. سال‌ها ترویج بی‌دینی در این جمهوری، هرچند به مدد تلاش‌های پنهان برخی افراد و زندانی شدن‌ها و ... به‌طور کامل به ثمر ننشسته بود اما مشکلات زیادی در عرصه‌ی دینداری برای سال‌های بعد از استقلال، پیش‌بینی می‌شد.

در همان روزهای ابتدایی بعد از استقلال جمهوری آذربایجان، عطش مردم این کشور نسبت به دین و آموزه‌های دینی خود نمایی کرد. بسیاری از مردم با پای پیاده خود را به ایران رساندند و به مساجد رفتند و با قداست تمام، علم‌های هیئت‌های عزاداری را می‌‌بوسیدند و گریه می‌کردند و مردم اطراف ارس هم از آن روزها، خاطرات شیرین بسیاری به‌یاد دارند.

شاید همین عطش بود که باعث شد بعدها در زمان ابوالفضل ایلچی بیگ در سال 1992 قانون آزادی دینی تصویب و برای اجرا ابلاغ شود.

بر اساس آن قانون، دین رسمی و ملی جمهوری آذربایجان اسلام اعلام شد که البته قوانین لائیک در کشور آذربایجان باید حاکم می‌شد و روحانی نمی‌توانست فرماندار، نماینده روستایی و شهری (بلدیه)، و نماینده مجلس ملی باشد. وظیفه روحانی فقط، برآوردن نیازهای دینی و معنوی مردم عنوان شد.

بر اساس همین قانون اعلام شد: دین آزاد است و هر تبعه آذربایجانی می‌تواند هر دینی را که می‌خواهد قبول کند و آیینهای مذهبی همان دین را به طور آزاد اجرا نماید. کسی حق ندارد کسی را به خاطر قبول کردن دین و مذهبی آزار دهد. فقط دین اسلام حق تبلیغ در مجموع عمومی و اجتماعی کشور را دارد.

البته این قانون هم نتوانست برخی از مغزهای زنگ زده ی کمونیستی در آذربایجان را علیه دین،خاموش کند و بعدها با تغییرات متوالی در همین قانون، محدودیت‌های متعددی برای شیعیان به اجرا گذاشته شد.

ممنوعیت تبلیغ دینی از سوی اتباع بیگانه و یا فارغ التحصیلان دینی خارج از آذربایجان، گرفتن پست دولتی توسط این افراد، لزوم ارائه مجوز رسمی دولت در خصوص فروش کتاب و اقلام دینی، ممنوعیت نصب علائم و  پرچم‌های دینی درخارج از محدوده مساجد، ممنوعیت پخش اذان و محدودیت دربحث حجاب دختران دبیرستانی و ... بخشی از محدودیت‌های اعلام شده در حوزه دین در جمهوری آذربایجان در سال‌های گذشته بوده است. طبق اعلام مطبوعات جمهوری آذربایجان، در روزهای گذشته، قانون جدید در خصوص تنظیم امور دینی در جمهوری آذربایجان تهیه و به صورت لایحه پیشنهادی و با عنوان "آزادی اعتقاد دینی و جوامع دینی" بزودی تقدیم مجلس ملی جمهوری آذربایجان خواهد شد.

در توضیحات رسانه ای این قانون آمده است که در سال‌های گذشته با توجه به آزادی‌های اعطا شده ی قانونی در حوزه تبلیغ و اختیار دین،برخی مسیونر ها در آذربایجان فعالیت کرده‌اند و قانون جدید برای مقابله با این نفوذها نوشته شده است.

مطبوعات آذربایجان که از قانون قبلی با عنوان  "خلاء موجود در قانون" و "آزادی بیش از حد اعطا شده به جریانات دینی" عنوان کرده اند،نوید آن را می دهند که در قوانین جدید، یک سری محدودیت های ویژه برای دینداران ایجاد خواهد شد.

به‌نظر می‌رسد قانون جدید در جمهوری آذربایجان، علاوه بر ایجاد محدودیت های جدید برای دینداران،تکلیف اداره مسلمانان قفقاز را هم روشن خواهد کرد و احتمالا تغییرات جدیدی در آن روی خواهد داد.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #