فضای سیاسی جهان در قبال ایران به شدت ناعادلانه است و هر گام رو به عقب ایران، به پیشروی مواضع مداخلهجویانه غرب علیه کشورمان منجر خواهد شد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از خبرنگار مرآت، رهبر انقلاب در دیدار اخیر خود با فرماندهان نیروی هوایی بار دیگر خطاب به مسئولان اظهار کردند که نباید به اروپاییها «اعتماد» کنید. این فرمان فارغ از پشتوانهای که در تاریخ سیاسی کشور دارد، حتی با دادههای متأخر نیز به طور واضحی قابل درک است. اروپاییها در حالی خود را همچنان مقید به برجام میدانند که مسائلی خارج از برجام را درباره مسائل موشکی ایران مطرح میکنند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مرآت,آنها به جای پاسخگویی درباره آنچه که در قالب برجام انجام دادهاند، اینک از جمهوری اسلامی ایران طلبکارند! از طرفی در شرایطی که آنها اینستکس را به عنوان ابزار پشتیبان مبادلات تجاری راهاندازی کردند، این ابزار را بر خلاف رویههای مرسوم سیاسی به FATF مرتبط و در واقع در جهان دموکراسی، از ترفند گروکشی استفاده کردند! آمریکا نیز استفادهکنندگان از اینستکس را به تحریم و برخورد تلافیجویانه تهدید کرده است! به نظر میرسد که یک بازی جدیدِ پلیس خوب، پلیس بد در جریان است!
,در چنین شرایطی وزارت امور خارجه اعلام کرده است که از مواضع اروپاییها استقبال میکند! این امر برخی از سیاسیون منجمله احمد توکلی را به واکنش واداشته است. توکلی اخیرا در حساب کاربری توئیتر خود نوشته است:«وزارت خارجه در قبال توهینها و دخالتهای گستاخانه اروپاییها در مسائل داخلی ما، از مواضع اروپا استقبال کرده؟ آقای ظریف أین تذهبون؟»
,این رویکرد البته رویکرد جدیدی نیست. مسئولان عالیرتبه دولتی در چند سال اخیر بیش از پیش به اقدامات مقامات اروپایی و آمریکایی امید بستهاند و البته بیش از آن که برای بهبود وضعیت معیشت مردم «طرح» و برنامه مشخصی داشته باشند، این گمان را در جامعه تزریق کردهاند که نفس ارتباط با کشورهای مختلف از مشکلات کشور خواهد کاست!
,فضای سیاسی جهان در قبال ایران به شدت ناعادلانه است و هر گام ایران به عقب، به پیشروی مواضع مداخلهجویانه غرب علیه ایران منجر خواهد شد. غرب در حالی که خود از پیشرفتهترین سلاحها بهرهمند است و در مواضعی طی جنایتهایی آشکار از این سلاحها علیه بشریت استفاده کرده است، ایران را از داشتن موشک تحذیر میکند! بدیهی است که کاهش توان موشکی، همارز با کاهش بازدارندگی تلقی خواهد شد و امکان فشار بیشتر بر ایران را فراهم خواهد کرد.
,مسأله این است که با تغییر نامها مشکلی حل نمیشود. روزی آمریکا رافع مشکلات بود که در نهایت از نگاه مسئولان دولتی به کشوری غیرقابل اعتماد تبدیل شد و روزی اروپا مایه حل مشکلات است و در آینده روشن خواهد شد که آنها نیز هیچ هدفی جز فشار بر ایران ندارند. بیش از آن که نام اروپا یا آمریکا اهمیت داشته باشد، رویههای متخذه توسط آنان از اهمیت برخوردار است و باید پرسید، آیا ماهیتا تفاوتی میان رفتار آمریکا و اروپا وجود دارد؟
,آقای ظریف به اروپا میگوید به تعهداتت عمل کن! آقای زنگنه میگوید اروپاییها جواب تلفن من را هم نمیدهند؛ این ادبیات در فقدان اقتدار کافی رخ مینماید. ظریف البته اعلام کرده است:«اگر اروپاییها تغییر در برنامه موشکی ایران و تصویب قوانینی مانند FATF ذت پیششرط انجام تعهدات خود در قبال برجام قرار دهند، ما گزینههای مختلفی داریم که یکی از آنها خروج از برجام است.» اما پرسش اینجاست که آیا اروپا با خروج ایران از برجام متحمل هزینهای میشود؟ پاسخ منفی است؛ چراکه مقامات مذاکرهکننده هیچ سازوکار هزینهسازی برای طرفهای مقابل در صورت لغو برجام تدارک ندیدهاند.
,مقامات دولتی پیشتر اعلام کرده بودند که برای هر گام دشمنان، برنامهای دارند اما امروز هیچ برنامهای جز تهدید توخالی مبنی بر خروج از برجام از ایشان به گوش نمیرسد.
,از طرفی جای شگفتی است که اروپا تا این میزان تحقیر را از جانب آمریکا تحمل میکند و عملا به آلت دست این کشور تبدیل شده است.
,ایران ظرفیتهای عظیمی دارد که میتوان با تکیه بر آنها چه در حوزه سیاست خارجی و چه در حوزه سیاست داخلی، بیش از پیش کسب اقتدار کرد. دهه پنجم انقلاب اسلامی باید دهه کسب اقتدار از دست رفته ایران باشد؛ دههای که قدرتها در آن جسارت نکنند تا هم به تعهدات بینالمللی خود در برابر ایران پشت کنند، هم توافقات جدید را منوط به انجام پیششرطهای فزونطلبانه کنند و هم به رفتارهای مداخلهجویانه و متناقض خود در قبال ایران ادامه دهند.
,هدف نیل به اقتدار حقیقی دستیافتنی است؛ کافی است بخواهیم...
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه