یکی از مخاطبان مرآت با ارسال یادداشتی نسبت به نامه انگلیسی استانداری سمنان خطاب به جان تورنس به شدت انتقاد کرده است.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، روز گذشته، پس از انتشار سندی از نامهنگاری استانداری سمنان با جان تورنس، فردی که رئیس موسسهای به نام فموزا خوانده میشود، برخی از مخاطبان نسبت به متن انگلیسی نامه مذکور واکنش نشان دادند؛ هرچند شبکه اطلاعرسانی مرآت قصد نداشت رأسا به این موضوع ورود پیدا کند اما یکی از مخاطبان مرآت با ارسال یادداشتی، نکاتی را درباره اغلاط پرشمار نامه مذکور مطرح کرده است که در ادامه متن یادداشت این مخاطب گرامی را از نظر میگذرانید:
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مرآت,با سلام و سپاس از پیگیری موضوع نمایش سرمایهگذاری. دیروز متن انگلیسی نامه استانداری سمنان به جان تورنس را خواندم و متأسف شدم که در استانی با این سبقه و صبغه دانشگاهی و با این میزان از جمعیت فرهیخته و باسواد، به اصطلاح نمایندگان ما در دولت، چنین نامه پر از غلطی را به رشته تحریر درآوردهاند و به عنوان یک نامه بینالمللی به دست یک فرد خارجی-هرکس که هست- سپردهاند.
,نخستین و مهمترین و البته تأسفآورترین نکته درباره این نامه آن است که عبارات آن، ترجمه تحتاللفظی عبارات نامه فارسی است و بلکه در مواردی حتی ترجمه تحتاللفظی نیز نیست. برگردان یک عبارت به زبانی جز زبان مبدأ نیازمند دانستن مفاهیم آن زبان است. بگذارید مثالی بزنم. ما در فارسی وقتی میخواهیم کسی را به پرخوری شدید وصف کنیم میگوییم:«مثل گاو میخورد!» اما اگر همین عبارت را برای انگلیسیزبان ترجمه کنید، مقصود شما را درنخواهد یافت، چراکه آنها در چنین موضعی از عبارتِ «مثل اسب میخورد!» استفاده میکنند!
,ترجمه نامه مذکور نشان میدهد که مترجم اساسا نه مفهوم نامه را درک کرده و نه درک عمیقی از زبان مقصد داشته است. حدود شش مورد از حروف اضافه و واژگانی که در متن آمده، به طور قطع باید حذف شود. ساختار و جملهبندی پاراگراف دوم و پایانی نامه رسما فارسی است. اغلاط پرشمار به لحاظ نوع کاربرد کلمات و تغییر و تطور واژهها حسب حالت آنها در جمله از دیگر نکاتی است که باید مورد اشاره قرار بگیرد.
,برخی از فرازهای نامه حقیقتا به مثابه متنی است که یک دانشجوی ترم یک زبان آن را نوشته باشد. برخی از واژگان باید با واژههای فاخر و درخورِ یک نامه بینالمللی جایگزین شود. جابجاییهای شگفتآور افعال و واژهها و عدم توجه به ضرورت معلوم یا مجهول بودن جمله نیز مصادیقی در این نامه دارد. در دو موضع واژهها باید به صورت جمع میآمده که نویسنده از آن غفلت کرده است. در مجموع میتوان با ارفاق، بیش از 20 مورد اشکال از این نامه تکصفحهای گرفت!
,اگر بخواهم در یک واژه این نامه را توصیف کنم باید از واژه «تأسفبار» استفاده کنم و اگر بخواهم احساسم را نسبت به آن بگویم باید بگویم این نامه نه در تراز نامههای بینالمللی و نه در شأن استانداری سمنان است. امیدوارم خود آقای منوچهر صادقی قادیکلایی یا آقای امیر خلیلیخواه این نامه را ننوشته یا نخوانده باشند و فقط آن را فرستاده باشند؛ جرمِ ندیده ارسال کردن این نامه کمتر از جرم نوشتن و خواندن و ارسال کردن این نامه است! باسپاس
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه