گیوه که نوعی پاپوش سنتی است یکی از صنایع دستی استان مرکزی است که قدمتی ۵ هزار ساله در ایران دارد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از دیار آفتاب؛ ۳۷۵ رشته صنایع دستی در کشور وجود دارد که از این تعداد ۱۱۰ رشته در استان مرکزی فعال است.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, دیار آفتاب,در این بین گیوه دوزی یکی از این رشته ها است. گیوه نوعی پاپوش سنتی است که بخش رویه آن با الیاف پنبه ای بافته می شود و زیره آن نیز از چرم است.
تولید سالانه ۱۰ هزار جفت گیوه در استان مرکزی
این هنر که قدمتی ۵ هزار ساله در ایران دارد، جانی دوباره یافته به طوری که تنها در استان مرکزی سالانه دو هزار هنرمند از شهرهای ساوه، کمیجان، محلات، اراک و سنجان، تا ۱۰ هزار جفت پاپوش سنتی تولید و به کشورهای آمریکا، استرالیا، هلند، کانادا، عراق و کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر می کنند.
برای ساخت این پاپوش سنتی مواد اولیه کمی صرف می شود و با ارزش افزوده فراوان در بازار به فروش می رسد.
راحتی بیشتر پا به دلیل ساخت کف گیوه از پارچه نخی، عدم تعریق پا به جهت بافته شدن رویه با نخ و وجود منفذهای زیاد، سبکی وزن، عدم احساس خستگی در پیاده روی طولانی مدت، مناسب بودن به ویژه برای فصل گرما، و زیبایی ساختار از جمله ویژگی های این پای افزار سنتی است.
مواد تشکیل دهنده گیوه نخ قالی و نخ ابریشم و ضایعات چرم است. رویه گیوه بدست زنان و توسط انواع سوزنها و جوالدوز بافته میشود و قسمت کف گیوه از جنس پارچه، چرم یا لاستیک تشکیل می شود. کف گیوه از نظر جنس سه نوع میباشد:
یکی از انواع آن پارچه است که جنس پارچه باید از پنبه باشد و به غیر از پنبه، نمیتوان آن را درست کرد. دومین نوع آن چرم است که کیفیت آن کمتر از پارچه است. سوم لاستیک است که از کیفیت خیلی کمی برخوردار است ولی طول عمر آن از بقیه زیادتر است.
انتهای پیام/
در این بین گیوه دوزی یکی از این رشته ها است. گیوه نوعی پاپوش سنتی است که بخش رویه آن با الیاف پنبه ای بافته می شود و زیره آن نیز از چرم است.
,تولید سالانه ۱۰ هزار جفت گیوه در استان مرکزی
, تولید سالانه ۱۰ هزار جفت گیوه در استان مرکزی, تولید سالانه ۱۰ هزار جفت گیوه در استان مرکزی,این هنر که قدمتی ۵ هزار ساله در ایران دارد، جانی دوباره یافته به طوری که تنها در استان مرکزی سالانه دو هزار هنرمند از شهرهای ساوه، کمیجان، محلات، اراک و سنجان، تا ۱۰ هزار جفت پاپوش سنتی تولید و به کشورهای آمریکا، استرالیا، هلند، کانادا، عراق و کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر می کنند.
,, ,
برای ساخت این پاپوش سنتی مواد اولیه کمی صرف می شود و با ارزش افزوده فراوان در بازار به فروش می رسد.
,راحتی بیشتر پا به دلیل ساخت کف گیوه از پارچه نخی، عدم تعریق پا به جهت بافته شدن رویه با نخ و وجود منفذهای زیاد، سبکی وزن، عدم احساس خستگی در پیاده روی طولانی مدت، مناسب بودن به ویژه برای فصل گرما، و زیبایی ساختار از جمله ویژگی های این پای افزار سنتی است.
,مواد تشکیل دهنده گیوه نخ قالی و نخ ابریشم و ضایعات چرم است. رویه گیوه بدست زنان و توسط انواع سوزنها و جوالدوز بافته میشود و قسمت کف گیوه از جنس پارچه، چرم یا لاستیک تشکیل می شود. کف گیوه از نظر جنس سه نوع میباشد:
,یکی از انواع آن پارچه است که جنس پارچه باید از پنبه باشد و به غیر از پنبه، نمیتوان آن را درست کرد. دومین نوع آن چرم است که کیفیت آن کمتر از پارچه است. سوم لاستیک است که از کیفیت خیلی کمی برخوردار است ولی طول عمر آن از بقیه زیادتر است.
,, ,
, ,
انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه