مستندساز برجسته ایرانی:

• یک‌شنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۸ ۱۴:۱۴
• کد خبر : 1473807

• اخبار
• سایر رسانه ها

مستندساز برجسته ایرانی معتقد است از بودجه های دولتی و حاکمیتی به درستی در عرصه هنر استفاده نمی شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، نخستین‌بار نام سهیل کریمی را در سال 1382 شنیدم؛ وقتی پس از 126 روز از اسارت در دست نیروهای انگلیسی و آمریکایی مستقر در عراق آزاد شده بود! او در این سال‌ها مستندهای زیادی ساخته است. مجموعه مستند «در جستجوی آسمان» و مستند «فتنه شام» از جمله آثار او هستند. آغاز سال جدید را بهانه کردیم تا پای صحبت‌های این مستندساز ایرانی بنشینیم. بی‌مقدمه شما را به مطالعه این گفتگو دعوت می‌کنیم.

مرآت- چنان‌که مستحضرید رهبر انقلاب امسال را به نام «رونق تولید» نامگذاری کردند. این عنوان، بی‌تردید هم فرامتن فرهنگی دارد و هم پسوند می‌پذیرد؛ چنان‌که می‌توان بر پایه آن از رونق تولید آثار فرهنگی سخن گفت. در این‌باره چه دیدگاهی دارید؟ وظیفه نیروهایی که دل در گرو انقلاب دارند در این حوزه چیست؟

به لحاظ علمی، فرهنگ‌ها زمانی به وجود می‌آیند که تمدن‌ها از میان می‌روند. ما واژه فرهنگ را زمانی به کار می‌بریم که چیزی از دست رفته باشد و نشانه‌ای از آن را فرهنگ بخوانیم. متأسفانه این موضوع در جامعه ما به خوبی تبیین نمی‌شود. پس از انقلاب ما به واسطه اندیشه‌های امام(ره) و رهبری و بر پایه خون شهدا، چینش پایه‌های یک تمدن نوپا را آغاز کردیم و طبعا برای این تمدن باید «مسائل جدیدی» را تعریف می‌کردیم؛ به قول رهبر انقلاب، باید مهندسی می‌کردیم.

ما برای قوت گرفتن روند تمدن‌سازی باید به دورنماها توجه می‌کردیم. این تمدن با وجود نوپا بودن حرف‌های جدیدی برای دنیا دارد و ما باید این حرف‌ها را به همه‌جای دنیا اشاعه دهیم. به رغم همه کارشکنی‌های خارجی و به ویژه داخلی، از آن رو که این تمدن حرف‌های نویی داشته و در نهاد مردم رشد و نمو کرده است، در دنیا جلوه خوبی داشته است.

این شاخصه‌ها سبب شده است که بی‌آن‌که نیاز باشد ما همچون نظامات سوسیالیستی، کمونیستی و امپریالیستی، قشون‌کشی نظامی بکنیم، بتوانیم دل و قلب بسیاری از مردم را در سراسر جهان فتح کنیم. به رغم کارشکنی‌ها در این چهل سال در این زمینه پیشرفت‌های خوبی-هرچند با حرکت کُند- داشته‌ایم. حضرت آقا در این خصوص هرازچندگاهی هشدارهایی می‌دهند.

پیشرفت‌ها را عمدتا نیروهای آتش‌به‌اختیار رقم زده‌اند

طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران، رهبری مدیر اجرایی نیستند و باید رهنمودها و سیاست‌های کلی را بیان کنند تا مدیران اجرایی بر این اساس، امور را پیش ببرند اما شاهد بوده‌ایم که مدیران اجرایی ما در دوره‌های مختلف از این رویکردها استقبال نمی‌کنند. دنیای آن‌ها عوایدی برای کشور ندارد! بنابراین سهم اجرای رهنمودهای رهبر انقلاب و پیشرفت‌هایی که در زمینه‌های گوناگون در انقلاب صورت گرفته، بیش‌تر به نیروهای آتش‌به‌اختیار مربوط می‌شود.

این نیروهای آتش‌به‌اختیار بوده‌اند که در چهل سال گذشته همواره زیر پر و بال تمدن نوپای ما را گرفته‌اند؛ به طور ویژه در عرصه هنر. در این عرصه هم به جرأت می‌توان گفت که کاری‌ترین اقدامات را بچه‌هایی انجام داده‌اند که در حوزه مستندسازی فعالیت می‌کنند. از مستندسازان آتش‌به‌اختیاری سخن می‌گویم که برای کار خود به مرزهای جغرافیایی باور ندارند.

آن‌ها در هرجای دنیا که احساس کنند نیاز به حضورشان هست، حضور پیدا می‌کنند و در مسیری حرکت می‌کنند که نهایت آن به اشاعه تمدن نوپای ما می‌رسد.

از بودجه‌های حاکمیتی و دولتی به درستی استفاده نمی‌شود

در زمینه تولید آثار نیز اوضاع بر همین منوال است. متأسفانه از بودجه‌های دولتی و حاکمیتی به درستی استفاده نمی‌شود و اگر جایی هم بودجه به درستی تخصیص پیدا کند، بغض معاویه آن‌قدر با حب علی مخلوط می‌شود که تأثیری در آن نمی‌بینیم! اما در چنین شرایطی بچه‌های آتش‌به‌اختیار بی‌آن‌که به دنبال مطرح شدن در جشنواره‌ها و وعده و وعیدهای انتخاباتی حضرات و پست و مقام‌ها باشند، فقط برای آن که آرمان انقلاب اسلامی حفظ شود، با وجود آن که امکاناتی در اختیارشان نیست، آثار فاخری تولید می‌کنند.

این هنرمندان در آثارشان رفتاری را در پیش می‌گیرند که ناخودآگاه بر دل مخاطب می‌نشیند و تأثیر مثبتی بر آن‌ها می‌گذارد. بدون آن‌که کسی برای این بچه‌های هنرمند خط و ربطی تعیین و مسیری را ترسیم کند، خودشان می‌دانند که باید در چه مسیری حرکت کنند. آن‌ها به تعبیر حضرت آقا، آتش‌به‌اختیار هستند. اهداف پیش‌روی آنان، مبتنی بر آرمان متعالی انقلاب اسلامی است که نهایتش به ظهور حضرت حجت(عج) می‌رسد.

آن‌ها بدون بخشنامه و دستورالعمل و بدون آن که کسی برایشان چارت عملیاتی تعریف کند، خودشان نقشه را می‌خوانند و می‌دانند که باید وظیفه‌شان را به چه نحوی به انجام برسانند. وظیفه آن‌ها را حضرت امام(ره) 40 سال پیش معین کرده است. امام(ره) به دنبال حکومت اسلام بر دل‌ها بود که تبلور آن در انقلاب اسلامی نمود پیدا کرد. از آن پس، این بچه‌ها، با ارجاع مسائل به اصل حکومت اسلام بر قلب‌ها، مسیر خود را پیدا می‌کنند. طبعا به نتیجه مطلوب هم خواهند رسید.

وقتی به دست خودمان جان‌فشانی‌های مدافعان حرم را سخیف می‌کنیم!

 مرآت- جناب کریمی! بدیهی است که یکی از اضلاع «رونق تولید» امنیت منطقه‌ای است. ایران نقش فعالی در تأمین امنیت منطقه دارد. من البته قصد ندارم چنان‌که برخی می‌پندارند امنیت‌سازی ایران را به رخ بکشم یا از آن چماقی بسازم! اما به نظر می‌رسد که به این موضوع چنان‌که باید و شاید پرداخته نشده است. پیشنهاد شما به مستندسازان برای روشن شدن وزن این موضوع در معادلات سیاسی و اقتصادی چیست؟

ما البته بر سر این موضوع با دوستان انقلابی دعواهایی هم داریم. برخی از دوستان ما رفتاری را در قبال عملکرد نیروهای ایرانی در سوریه دارند که تقسیم غنائم را به یاد انسان می‌آورد! این رفتارها، اقدامات مدافعان حرم را سخیف می‌کند. می‌گویند برای توجیه مردم بگوییم که ایران در سوریه به دفاع برخاست و در نتیجه آن فلان مقدار عواید اقتصادی نصیب ایران می‌شود!

امام(ره) می‌گفت جنگ جنگ تا رفع فتنه از جهان. این هدف اولیه ماست. ما اگر در عراق و سوریه بودیم و اگر جانب یمن را می‌گیریم برای آن است که می‌خواهیم رفع فتنه کنیم. مظلومینی در جهان به جرم باور و اعتقادشان به تفکر انقلاب اسلامی دارند تاوان پس می‌دهند. جنگ‌های منطقه، در کشورهایی اتفاق می‌افتد که همه از هم‌پیمانان انقلاب اسلامی هستند.

نگاه ما به امنیت، انسانی-اعتقادی است

اتخاذ رویکرد اقتصادی در این زمینه، اقدامات اعتقادی ما را زیر سوال می‌برد و این پیام به مردم جهان مخابره خواهد شد که اگر ما به طور مثال در سوریه هستیم، به این دلیل نیست که افرادی در آن کشور مظلوم واقع شده‌اند، بلکه به دلیل آن است که برای ما عواید اقتصادی دارد! افراد بسیاری برای تأمین امنیتی که از آن یاد کردید، تلاش می‌کنند؛ و امنیت دقیقا در نگاه اعتقادی ما نهفته است؛ نگاهی که حرف اصلی‌اش این است که ما دیدگاهی انسانی به جوامع داریم و می‌خواهیم انسان‌ها را به تعالی برسانیم.

امنیت در سایه این نگاه انسانی تأمین می‌شود. ممکن است شما کشوری مثل ژاپن باشید که امنیتش هم عاریتی است و آمریکا پس از جنگ جهانی دوم تأمین آن را به عهده گرفته است. کره جنوبی و ژاپن و بسیاری از کشورهایی که در چنبره کشورهای غربی هستند نیز از این گونه از امنیت برخودارند! امنیتی که امام(ره) و رهبری مدنظر دارند، با این امنیت‌ها تفاوت دارد.

امنیت غربی، ضدامنیت است!

بچه‌های مستندساز باید این تفاوت‌ها را در قالب هنر بریزند. آن‌ها باید بگویند که امنیت آن چیزی است که ما با هدف تعالی انسانی و در سایه احکام الهی تعریفش می‌کنیم. آن‌چه که غرب و کشورهای استکباری از مفهوم امنیت مدنظر دارند، دقیقا ضدامنیت و از بین‌برنده امنیت است. این نگاه باید در تولید آثار هنری نمود پیدا کند و بی‌تردید به دلیل نگاه آرمانی بچه‌های مستندساز این اتفاق خواهد افتاد.

مرآت- در بیست و هشتم تیرماه سال 1390، رهبر انقلاب سیاست‌های کلی اشتغال را ابلاغ کردند. نکته‌ای که برای من جالب است این است که نخستین بند از این سیاست‌ها بر ضرورت جدی گرفتن مسائل فرهنگی و فرهنگ‌سازی در حوزه اشتغال تأکید شده است. این موضوع در حوزه رونق تولید نیز می‌تواند الهام‌بخش باشد. تکرار می‌کنم که بی‌تردید ما با فرامتن‌های فرهنگی نیز در حوزه رونق تولید مواجه هستیم. شما چقدر نهادهایی مثل وزارت ارشاد و حوزه هنری را آماده می‌بینید تا به این فرامتن‌های فرهنگی بپردازند؟

بگذارید پاسخ شما را به صراحت بدهم. متأسفانه ما در سال‌های گذشته در نهادهایی همچون وزارت ارشاد، سازمان تبلیغات اسلامی، حوزه هنری، صداوسیما-که بخش قابل توجهی از وظیفه فرهنگ‌سازی را بر عهده دارد- شاهد مصادیق فراوانی از سوءمدیریت بوده‌ایم. اگر ما می‌بینیم که در زمینه صدور انقلاب نتایجی حاصل شده یا انقلاب در 40 سال گذشته در داخل ایران زنده و پویاست، این موفقیت‌ها ناشی از عملکرد بخش‌های کاملا مردمی و رفتار نیروهای آتش‌به‌اختیار بوده است.

این امر دقیقا به معنای به چالش کشیدن نهادهایی همچون وزارت ارشاد و... است. ما از یک‌سو با نهادهایی مواجه هستیم که بودجه‌های میلیاردی دارند و در سوی دیگر بچه‌هایی را داریم که بدون چشم‌داشت مالی، با دست خالی کار می‌کنند و یقینا با مشکلات معیشتی هم دست به گریبان هستند؛ اما بررسی کارنامه دو سوی این ماجرا نشان می‌دهد که نهادهایی که از آن‌ها یاد کردید، کارنامه مطلوبی ندارند و بلکه کارنامه سیاهی دارند؛ در میان این نهادها، نهادهای انقلابی نیز دیده می‌شود.

عملکرد ضعیف و بخشنامه‌ای!

بنابراین ما نمی‌توانیم هیچ امیدی به این نهادها داشته باشیم. کاری اگر انجام می‌شود توسط همان بچه‌هایی است که کاملا شخصی و با رویکرد انقلابی فعالیت می‌کنند. نمی‌خواهم بگویم نهادها هیچ کاری نکرده‌اند اما اگر هم کاری کرده‌اند برابر بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌هایشان بوده! آیا از تمام توانتان استفاده کرده‌اید یا صرفا برای بیلان دادن و بر اساس چارتی که برایتان تعیین شده کار کرده‌اید؟

من وقتی به این نهادها نگاه می‌کنم از آن‌ها ناامید می‌شوم. این نهادها در 40 سال گذشته نتوانسته‌اند توقعاتی که از آن‌ها می‌رفته تا برآورده کنند. از این پس نیز نمی‌توانیم هیچ توقعی از این نهادها داشته باشیم اما چنان‌که اشاره کردم بچه‌های انقلابی مسیر را می‌‌شناسند و کار خود را انجام می‌دهند. فقط باید امیدوار باشیم که نهادهای مذکور حالا دست بچه‌های انقلابی را نمی‌گیرند، لااقل چوب لای چرخ آن‌ها نگذارند!

مرآت- بابت وقت ارزشمندی که در اختیار ما قرار دادید سپاسگزارم.

من هم از شما و همکارانتان تشکر می‌کنم.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #