چهارشنبه 05 اردیبهشت 1403 | چهارشنبه 24 آوریل 2024 |
اخبار داغ
روایت کوتاهی از ابعاد مختلف سیل شیراز؛
از آشفتگی تا مهربانی/ واقعه تلخی که درس عبرت برای مسئولان شهری و استانی بود
سیل شیراز علیرغم تمام ناگواری هایی که از خود بجا گذاشت باعث شد تا عده زیادی بدانند که اصلا محلات محرومی چون سعدی در قلب شیراز جای گرفته است و باید فکری برای فقر فزاینده و نابسامانی های آن کرد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از شیرازه، دو هفته از وقوع ناگهانی سیل دروازه قرآن شیراز می گذرد همه در شوک این حادثه بودند که سیلاب در عرض چند دقیقه کوتاه چنان شهر را شست و اموال و جان عده ای از شهروندان و مسافران نوروزی را با خود برد و همه چیز را در هم کوبید که درخت ها با آن ریشه های قوی و تنومندشان و خودروهای سنگین چون کامیون، خط واحد و دیگر خودروها نیز توان مقابله نداشتند و خود در سیل شناور بودند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, شیرازه, شیرازه, سیل دروازه قرآن,
حلاوت و سرخوشی مردم شیراز و مهمانان این شهر جنت طراز در عرض کمتر از ثانیه ای به گونه ای جای خود را به ماتم و نگرانی داد عده ای که دیگر اموال و خودروهای گران قیمت هم به چشم کسی نمی آمد و همه در پی نجات دادن جان یکدیگر بودند؛ بخش کوتاهی از تصاویر نجات دادن کودکان و زنان در این لحظات سخت برای همیشه ی تاریخ توسط بخشی از مردم و اما عکاسان خبری، همیشه زحمت کشانی که کمتر از آنها نام برده می شود ثبت شد.
همه درگیر سیل دروازه قرآن و خدمت رسانی بودند که وقوع سیل در محله سعدی آشفتگی مضاعفی را به بار آورد…
این اتقاق در حالی رخ داد که اداره هواشناسی از یک هفته گذشته بارندگی شدید و سیلابی بودن رودخانه ها را به مسئولان جهت آمادگی مقابله با بحران اعلام کرده بود و همچنان پاسخ درخوری برای این سوال که چرا مدیران و مسئولان با اینکه در جریان خطرات اجتمالی بودند خود را برای این مسئله آماده نکرده بودند.
از گروه های امدادرسانی گرفته تا مردم عادی، گروه های جهادی و دانشجویان، همه مردانه در میدان بودند و هر یک گوشه ای از کار را گرفته بود تا شهر را به حالت طبیعی برگرداند.
عده ای غذا طبخ و توزیع می کردند، نیروهای مردمی و جهادی نیز مهمانان را به خانه های خود می بردند…
در این بین اما کودکان از یاد نرفت و زنده دلانی برای نشاندن تنها یک لبخند بر روی چهره کودکانِ سیل زده، خود کودک می شدند و پا به پای بچه ها بازی می کردند از عمو زنجیرباف گرفته تا قایم باشک و نقاشی؛ تا در میان تمامی وحشت ها و تلخی های سیل که در خاطر بچه ها حک شده بود لحظات شادی را به یادگار بگذارند.
سیل اگرچه خانمان سوز بود و کام شیرین همه را تلخ کرد و شیراز را داغدار، اما مهر و عطوفت مردمانی که به مهمان نوازی شهره هستند التیامی هر چند کوچک درمقابل این مصیبت بود، همه آنچنان غرق خدمت رسانی شدند که گویا خود جامه عزا به تن کرده و عزادار از دست رفتگان شده اند و تا جایی که می توانستند اجازه ندادند مسافری احساس غربت و تنهایی کند.
در ابتدا گریز کوتاهی به زحمت عکاسان زده شد که گفتن چند کلامی از زحمات این افراد نه تنها خالی از لطف نیست بلکه شاید تقدیر هر چند کوتاهی از این بزرگ مردان و زنان برای همیشه در صحنه بودنشان در عین اینکه خودشان کمتر مورد توجه دیگران قرار می گیرند باشد.
بارها شاهد ثبت ماندگارترین و زیباترین تصاویر هستیم اما شاید به فکر کمتر کسانی رسیده باشد که این مستندات توسط چه افرادی و در چه شرایط سختی تهیه شده است.
عکاسان همواره در پی شکار لحظه ها بوده اند اما زحمات خودشان توسط هیچ دوربینی ثبت نشده تا مخاطب بداند برای به صدا درآمدن چیلیکِ دوربین ها چه اتفاقاتی افتاده و چه تلاش هایی که صورت نگرفته است...
علاوه بر این افراد، خبرنگاران بسیاری درگیر اطلاع رسانی به مردم بودند در حالیکه می بایست از تعطیلاتِ حداقلی خود لذت ببرند؛ اصحاب رسانه همواره در سخت ترین شرایط برای به نگارش درآوردن وقایع جامعه از تفریح و استراحت خود گذشته اند و این در حالی بوده که علاوه بر اینکه این افراد کمترین دستمزدها را داشته اند بلکه بعضا مورد شماتت دیگران نیز قرار گرفته و با تنگناهای بسیاری رسالت خود را انجام داده اند.
ناگزیر به همین چند کلام بسنده می کنیم و از این مقوله گذر می کنیم چرا که اصحاب رسانه تنها در هفدهم مرداد ماه به چشم عده ای می آیند و زحماتشان را برخی ناآگاه با چند قِران می خرند…
لازم به ذکر است که اکنون حدود دو هفته از سیل در شیراز می‌گذرد و محله سعدی نیز با تلاش بی وقفه مردم، دانشجویان، بسیجیان و نیروهای امدادی رنگ زندگی به خود گرفته است و البته هنوز برخی از نیروهای جهادی در حال خدمت رسانی هستند.
این اتفاق علیرغم تمام ناگواری هایی که از خود بجا گذاشت باعث شد تا عده زیادی بدانند که اصلا محله محرومی چون سعدی در قلب شیراز جای گرفته است و باید فکری برای فقر فزاینده و نابسامانی های آن کرد؛ متاسفانه در سالهای گذشته این محله، نماینده ای در شورای شهر داشت که وی در دوران مسئولیت خود قدم مشخصی برای این محله محروم برنداشت امید است که مسئولان فعلی قبل از اتمام دوران حضور خود در جایگاه های نظارتی و مدیریتی، چاره ای برای مشکلاتِ به ظاهر لاینحل سعدی بیندیشند.
در انتها چند کلامی را خطاب به مسئولانی که در راس مدیریتی استان فارس و کلانشهر شیراز قرار دارند اختصاص می دهیم؛
این حادثه با تمامی کاستی های مدیریتی، پشت سر گذاشته شد؛ برخی همچون گذشته پای کار، عده ای به فکر عکس انداختن از خود در مناطق سیل زده و بعضی هم به دنبال تقصیرکار کردن نهادهای مختلف و مردم بودند در حالیکه شاید بهتر بود به انجام وظایف خود بپردازند.
حال این وقایع تلخ با تمامی فراز و نشیب هایی که در تاریخ شیراز ثبت شد باید درس عبرتی برای مسئولان و مدیران استانی و شهری باشد تا دیگر شاهد اینگونه حوادث نباشیم و پیش از هر رخداد و بحرانی آن را مدیریت کنند.
به گزارش شیرازه، مشخص شدن علت اصلی و قطعی سیل توسط دستگاه قضایی کمک خواهد کرد تا ضمن برخورد قانونی با مقصران این حادثه که منجر به کشته شدن ۲۱ نفر از شهروندان و هم وطنانمان شد، تدابیر لازم جهت رفع نواقص و عمرانِ این کلانشهر در راستای نیازهای واقعی اش اندیشیده شود.
انتهای پیام/
حلاوت و سرخوشی مردم شیراز و مهمانان این شهر جنت طراز در عرض کمتر از ثانیه ای به گونه ای جای خود را به ماتم و نگرانی داد عده ای که دیگر اموال و خودروهای گران قیمت هم به چشم کسی نمی آمد و همه در پی نجات دادن جان یکدیگر بودند؛ بخش کوتاهی از تصاویر نجات دادن کودکان و زنان در این لحظات سخت برای همیشه ی تاریخ توسط بخشی از مردم و اما عکاسان خبری، همیشه زحمت کشانی که کمتر از آنها نام برده می شود ثبت شد.
همه درگیر سیل دروازه قرآن و خدمت رسانی بودند که وقوع سیل در محله سعدی آشفتگی مضاعفی را به بار آورد…
این اتقاق در حالی رخ داد که اداره هواشناسی از یک هفته گذشته بارندگی شدید و سیلابی بودن رودخانه ها را به مسئولان جهت آمادگی مقابله با بحران اعلام کرده بود و همچنان پاسخ درخوری برای این سوال که چرا مدیران و مسئولان با اینکه در جریان خطرات اجتمالی بودند خود را برای این مسئله آماده نکرده بودند.
از گروه های امدادرسانی گرفته تا مردم عادی، گروه های جهادی و دانشجویان، همه مردانه در میدان بودند و هر یک گوشه ای از کار را گرفته بود تا شهر را به حالت طبیعی برگرداند.
عده ای غذا طبخ و توزیع می کردند، نیروهای مردمی و جهادی نیز مهمانان را به خانه های خود می بردند…
در این بین اما کودکان از یاد نرفت و زنده دلانی برای نشاندن تنها یک لبخند بر روی چهره کودکانِ سیل زده، خود کودک می شدند و پا به پای بچه ها بازی می کردند از عمو زنجیرباف گرفته تا قایم باشک و نقاشی؛ تا در میان تمامی وحشت ها و تلخی های سیل که در خاطر بچه ها حک شده بود لحظات شادی را به یادگار بگذارند.
سیل اگرچه خانمان سوز بود و کام شیرین همه را تلخ کرد و شیراز را داغدار، اما مهر و عطوفت مردمانی که به مهمان نوازی شهره هستند التیامی هر چند کوچک درمقابل این مصیبت بود، همه آنچنان غرق خدمت رسانی شدند که گویا خود جامه عزا به تن کرده و عزادار از دست رفتگان شده اند و تا جایی که می توانستند اجازه ندادند مسافری احساس غربت و تنهایی کند.
در ابتدا گریز کوتاهی به زحمت عکاسان زده شد که گفتن چند کلامی از زحمات این افراد نه تنها خالی از لطف نیست بلکه شاید تقدیر هر چند کوتاهی از این بزرگ مردان و زنان برای همیشه در صحنه بودنشان در عین اینکه خودشان کمتر مورد توجه دیگران قرار می گیرند باشد.
بارها شاهد ثبت ماندگارترین و زیباترین تصاویر هستیم اما شاید به فکر کمتر کسانی رسیده باشد که این مستندات توسط چه افرادی و در چه شرایط سختی تهیه شده است.
عکاسان همواره در پی شکار لحظه ها بوده اند اما زحمات خودشان توسط هیچ دوربینی ثبت نشده تا مخاطب بداند برای به صدا درآمدن چیلیکِ دوربین ها چه اتفاقاتی افتاده و چه تلاش هایی که صورت نگرفته است...
علاوه بر این افراد، خبرنگاران بسیاری درگیر اطلاع رسانی به مردم بودند در حالیکه می بایست از تعطیلاتِ حداقلی خود لذت ببرند؛ اصحاب رسانه همواره در سخت ترین شرایط برای به نگارش درآوردن وقایع جامعه از تفریح و استراحت خود گذشته اند و این در حالی بوده که علاوه بر اینکه این افراد کمترین دستمزدها را داشته اند بلکه بعضا مورد شماتت دیگران نیز قرار گرفته و با تنگناهای بسیاری رسالت خود را انجام داده اند.
ناگزیر به همین چند کلام بسنده می کنیم و از این مقوله گذر می کنیم چرا که اصحاب رسانه تنها در هفدهم مرداد ماه به چشم عده ای می آیند و زحماتشان را برخی ناآگاه با چند قِران می خرند…
لازم به ذکر است که اکنون حدود دو هفته از سیل در شیراز می‌گذرد و محله سعدی نیز با تلاش بی وقفه مردم، دانشجویان، بسیجیان و نیروهای امدادی رنگ زندگی به خود گرفته است و البته هنوز برخی از نیروهای جهادی در حال خدمت رسانی هستند.
این اتفاق علیرغم تمام ناگواری هایی که از خود بجا گذاشت باعث شد تا عده زیادی بدانند که اصلا محله محرومی چون سعدی در قلب شیراز جای گرفته است و باید فکری برای فقر فزاینده و نابسامانی های آن کرد؛ متاسفانه در سالهای گذشته این محله، نماینده ای در شورای شهر داشت که وی در دوران مسئولیت خود قدم مشخصی برای این محله محروم برنداشت امید است که مسئولان فعلی قبل از اتمام دوران حضور خود در جایگاه های نظارتی و مدیریتی، چاره ای برای مشکلاتِ به ظاهر لاینحل سعدی بیندیشند.
در انتها چند کلامی را خطاب به مسئولانی که در راس مدیریتی استان فارس و کلانشهر شیراز قرار دارند اختصاص می دهیم؛
این حادثه با تمامی کاستی های مدیریتی، پشت سر گذاشته شد؛ برخی همچون گذشته پای کار، عده ای به فکر عکس انداختن از خود در مناطق سیل زده و بعضی هم به دنبال تقصیرکار کردن نهادهای مختلف و مردم بودند در حالیکه شاید بهتر بود به انجام وظایف خود بپردازند.
حال این وقایع تلخ با تمامی فراز و نشیب هایی که در تاریخ شیراز ثبت شد باید درس عبرتی برای مسئولان و مدیران استانی و شهری باشد تا دیگر شاهد اینگونه حوادث نباشیم و پیش از هر رخداد و بحرانی آن را مدیریت کنند.
به گزارش شیرازه، مشخص شدن علت اصلی و قطعی سیل توسط دستگاه قضایی کمک خواهد کرد تا ضمن برخورد قانونی با مقصران این حادثه که منجر به کشته شدن ۲۱ نفر از شهروندان و هم وطنانمان شد، تدابیر لازم جهت رفع نواقص و عمرانِ این کلانشهر در راستای نیازهای واقعی اش اندیشیده شود.
انتهای پیام/
حلاوت و سرخوشی مردم شیراز و مهمانان این شهر جنت طراز در عرض کمتر از ثانیه ای به گونه ای جای خود را به ماتم و نگرانی داد عده ای که دیگر اموال و خودروهای گران قیمت هم به چشم کسی نمی آمد و همه در پی نجات دادن جان یکدیگر بودند؛ بخش کوتاهی از تصاویر نجات دادن کودکان و زنان در این لحظات سخت برای همیشه ی تاریخ توسط بخشی از مردم و اما عکاسان خبری، همیشه زحمت کشانی که کمتر از آنها نام برده می شود ثبت شد.
,
همه درگیر سیل دروازه قرآن و خدمت رسانی بودند که وقوع سیل در محله سعدی آشفتگی مضاعفی را به بار آورد…
,
این اتقاق در حالی رخ داد که اداره هواشناسی از یک هفته گذشته بارندگی شدید و سیلابی بودن رودخانه ها را به مسئولان جهت آمادگی مقابله با بحران اعلام کرده بود و همچنان پاسخ درخوری برای این سوال که چرا مدیران و مسئولان با اینکه در جریان خطرات اجتمالی بودند خود را برای این مسئله آماده نکرده بودند.
,
از گروه های امدادرسانی گرفته تا مردم عادی، گروه های جهادی و دانشجویان، همه مردانه در میدان بودند و هر یک گوشه ای از کار را گرفته بود تا شهر را به حالت طبیعی برگرداند.
,
عده ای غذا طبخ و توزیع می کردند، نیروهای مردمی و جهادی نیز مهمانان را به خانه های خود می بردند…
,
در این بین اما کودکان از یاد نرفت و زنده دلانی برای نشاندن تنها یک لبخند بر روی چهره کودکانِ سیل زده، خود کودک می شدند و پا به پای بچه ها بازی می کردند از عمو زنجیرباف گرفته تا قایم باشک و نقاشی؛ تا در میان تمامی وحشت ها و تلخی های سیل که در خاطر بچه ها حک شده بود لحظات شادی را به یادگار بگذارند.
,
سیل اگرچه خانمان سوز بود و کام شیرین همه را تلخ کرد و شیراز را داغدار، اما مهر و عطوفت مردمانی که به مهمان نوازی شهره هستند التیامی هر چند کوچک درمقابل این مصیبت بود، همه آنچنان غرق خدمت رسانی شدند که گویا خود جامه عزا به تن کرده و عزادار از دست رفتگان شده اند و تا جایی که می توانستند اجازه ندادند مسافری احساس غربت و تنهایی کند.
سیل اگرچه خانمان سوز بود و کام شیرین همه را تلخ کرد و شیراز را داغدار، اما مهر و عطوفت مردمانی که به مهمان نوازی شهره هستند التیامی هر چند کوچک درمقابل این مصیبت بود، همه آنچنان غرق خدمت رسانی شدند که گویا خود جامه عزا به تن کرده و عزادار از دست رفتگان شده اند و تا جایی که می توانستند اجازه ندادند مسافری احساس غربت و تنهایی کند.
,
در ابتدا گریز کوتاهی به زحمت عکاسان زده شد که گفتن چند کلامی از زحمات این افراد نه تنها خالی از لطف نیست بلکه شاید تقدیر هر چند کوتاهی از این بزرگ مردان و زنان برای همیشه در صحنه بودنشان در عین اینکه خودشان کمتر مورد توجه دیگران قرار می گیرند باشد.
,
بارها شاهد ثبت ماندگارترین و زیباترین تصاویر هستیم اما شاید به فکر کمتر کسانی رسیده باشد که این مستندات توسط چه افرادی و در چه شرایط سختی تهیه شده است.
,
عکاسان همواره در پی شکار لحظه ها بوده اند اما زحمات خودشان توسط هیچ دوربینی ثبت نشده تا مخاطب بداند برای به صدا درآمدن چیلیکِ دوربین ها چه اتفاقاتی افتاده و چه تلاش هایی که صورت نگرفته است...
,
علاوه بر این افراد، خبرنگاران بسیاری درگیر اطلاع رسانی به مردم بودند در حالیکه می بایست از تعطیلاتِ حداقلی خود لذت ببرند؛ اصحاب رسانه همواره در سخت ترین شرایط برای به نگارش درآوردن وقایع جامعه از تفریح و استراحت خود گذشته اند و این در حالی بوده که علاوه بر اینکه این افراد کمترین دستمزدها را داشته اند بلکه بعضا مورد شماتت دیگران نیز قرار گرفته و با تنگناهای بسیاری رسالت خود را انجام داده اند.
,
ناگزیر به همین چند کلام بسنده می کنیم و از این مقوله گذر می کنیم چرا که اصحاب رسانه تنها در هفدهم مرداد ماه به چشم عده ای می آیند و زحماتشان را برخی ناآگاه با چند قِران می خرند…
,
لازم به ذکر است که اکنون حدود دو هفته از سیل در شیراز می‌گذرد و محله سعدی نیز با تلاش بی وقفه مردم، دانشجویان، بسیجیان و نیروهای امدادی رنگ زندگی به خود گرفته است و البته هنوز برخی از نیروهای جهادی در حال خدمت رسانی هستند.
,
این اتفاق علیرغم تمام ناگواری هایی که از خود بجا گذاشت باعث شد تا عده زیادی بدانند که اصلا محله محرومی چون سعدی در قلب شیراز جای گرفته است و باید فکری برای فقر فزاینده و نابسامانی های آن کرد؛ متاسفانه در سالهای گذشته این محله، نماینده ای در شورای شهر داشت که وی در دوران مسئولیت خود قدم مشخصی برای این محله محروم برنداشت امید است که مسئولان فعلی قبل از اتمام دوران حضور خود در جایگاه های نظارتی و مدیریتی، چاره ای برای مشکلاتِ به ظاهر لاینحل سعدی بیندیشند.
,
در انتها چند کلامی را خطاب به مسئولانی که در راس مدیریتی استان فارس و کلانشهر شیراز قرار دارند اختصاص می دهیم؛
,
این حادثه با تمامی کاستی های مدیریتی، پشت سر گذاشته شد؛ برخی همچون گذشته پای کار، عده ای به فکر عکس انداختن از خود در مناطق سیل زده و بعضی هم به دنبال تقصیرکار کردن نهادهای مختلف و مردم بودند در حالیکه شاید بهتر بود به انجام وظایف خود بپردازند.
,
حال این وقایع تلخ با تمامی فراز و نشیب هایی که در تاریخ شیراز ثبت شد باید درس عبرتی برای مسئولان و مدیران استانی و شهری باشد تا دیگر شاهد اینگونه حوادث نباشیم و پیش از هر رخداد و بحرانی آن را مدیریت کنند.
,
به گزارش شیرازه، مشخص شدن علت اصلی و قطعی سیل توسط دستگاه قضایی کمک خواهد کرد تا ضمن برخورد قانونی با مقصران این حادثه که منجر به کشته شدن ۲۱ نفر از شهروندان و هم وطنانمان شد، تدابیر لازم جهت رفع نواقص و عمرانِ این کلانشهر در راستای نیازهای واقعی اش اندیشیده شود.
, شیرازه,
انتهای پیام/
, ]
ارسال دیدگاه