ونزوئلا در دستان تزارها
اوضاع در ونزوئلا روز به روز پیچیده‌تر می‌شود و شاید اگر حمایت های مسکو از دولت مادورو نبود امروز شاهد یک کودتا یا انقلاب رنگی از سوی آمریکا و دولت ترامپ در این کشور بودیم.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از تهران نیوز، اوضاع در ونزوئلا روز به روز پیچیده‌تر می‌شود و شاید اگر حمایت های مسکو از دولت مادورو نبود امروز شاهد یک کودتا یا انقلاب رنگی از سوی آمریکا و دولت ترامپ در این کشور بودیم. از سال ۱۹۴۵ که شوروی اولین روابط دیپلماتیک خود با کاراکاس را برقرار کرد، این دوره‌ی زمانی مهمترین و حساس‌ترین برهه در روابط ونزوئلا و روسیه به حساب می‌آید. حمایت های بی‌دریغ روسیه از دولت مادورو برای بسیاری از افکار عمومی سئوال برانگیز است. به راستی روسیه چه سودی در ونزوئلا و بقای دولت نیکولاس مادورو دارد که برای حفظ وی در قدرت تلاش می‌کند؟
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, تهران نیوز,آغاز یک تحول( از نزدیکی ایدئولوژیک تا رویای آقایی بر آمریکای لاتین)
,از سال ۲۰۰۰ و با روی کارآمدن دولت پوتین در روسیه جاه طلبی‌های تزار جدید روس ها این کشور را متوجه حیاط خلوت ایالات متحده امریکا کرد. در آن دوران ونزوئلا بهترین کشور برای دوستی و تعمیق روابط به حساب می‌آمد زیرا درست یک سال پیش از این چاوز در انتخابات پیروز شده بود و عقاید ضد آمریکایی و چپ گرایانه او در کنار ثروت بالای ونزوئلا پوتین و چاوز را در یک راستا قرار داده بود.
,دوران چاوز طلایی‌ترین برهه در روابط این دو کشور به حساب می‌آید، به طوری که ونزوئلا به دومین شریک تجاری روسیه در آمریکای لاتین تبدیل شد. بیشتر روابط بین دو کشور خصوصاٌ در دوره چاوز بر محور نظامی بوده است. در همین زمینه نخستین قرارداد نظامی بین دو کشور در سال ۲۰۰۵ به ارزش ۴ میلیارد دلار به امضای چاوز و پوتین رسید و بعد از آن اهدای وام به دولت ونزوئلا برای خرید تسلیحات روسی کلید خورد.
,
, اما این آغاز ماجرا بود و با توجه به ماهیت جمهوری بولیواری ونزوئلا و روحیه ضد امپریالیستی چاوز، این کشور بیش از بیش به سمت روسیه، ایران و چین متمایل شد. سال ۲۰۰۸ اوج روابط اقتصادی و تجاری میراث‌داران بولیوار و تزارها محسوب می‌شود، جایی که ۴۶ توافق نامه در زمینه های بانکی، صنعتی، صنایع نفت و گاز، آلمینیوم و حتی صنایع هوا و فضا و هسته‌ای به امضای دو کشور رسید.
,این زمان دوران طلایی نفت به حساب می‌آمد و کشورهای نفتی با توجه به افزایش قیمت نفت درآمدهای سرشاری را تجربه می‌کردند. افزایش درآمدها هم برای کشورهای نفتی وسوسه کننده بود و هم برای قدرتهای بزرگ تا از این درآمدها برای رشد اقتصادی خود استفاده کنند.
,ونزوئلا هم از این قائده مستثناء نبود و این قراردادها، حاصل جهش در درآمدهای نفتی این کشور بود که دلارهای نفتی زیادی را به سوی روسها سرازیر کرد، همان طور که دلارهای نفتی اعراب خلیج فارس به سمت بانک ها و صنایع غربی سوق داده شد.
,هرچه زمان جلوتر می‌رفت روابط دو کشور بر پایه‌ی روابط اقتصادی و نظامی عمیق‌تر می‌شد و جنبه‌های بیشتری پیدا می‌کرد. روسیه با عقد قراردادهای مختلف سرمایه‌های زیادی را جذب می‌کرد و ونزوئلا به ساخته شدن کشورش که سال ها در نفوذ آمریکا بود با کمک روس ها امیدوارتر می‌شد.
,ونزوئلا رویای آقایی بر آمریکای لاتین و تبدیل شدن به الگوی کشورهای این حوزه بدون کمک و حمایت آمریکا را در سر داشت و روسیه نیز امکانات لازم اعم از کمک‌ها و وام‌های سنگین برای خرید سلاح، طرح‌های زیر ساختی و نیروگاه اتمی را در اختیار کراکاس و دولت چاوز قرار می‌داد. بعد از فوت چاوز در سال ۲۰۱۳ و روی کار آمدن نیکولاس مادورو، معاون اول چاوز، سیاست‌های رهبر محبوب ونزوئلا ادامه پیدا کرد و مسکو نیز از این اقدام بسیار خشنود بود اما آمریکا به این راحتی بازی را واگذار نمی‌کرد.
,بحران های پسا چاوز
,
, سال ۲۰۱۵ آغاز اقدامات جدی و امپریالیستی آمریکا علیه ونزوئلا بود جایی که باراک اوباما دولت ونزوئلا را تهدیدی برای امنیت ملی آمریکا دانست و اقدام به تحریم ۷ شرکت و مقام دولتی ونزوئلایی کرد. روی کار آمدن دونالد ترامپ در آمریکا، تشدید سیاست های تک قطبی سازی جهان توسط کابوی آمریکایی و تلاش وی برای ختم کردن تمام راه ها به آمریکا به عنوان یگانه منجی جهان، شرایط سخت‌تری را برای ونزوئلا به ارمغان آورد.
,مادورو در اواسط سال ۲۰۱۸ موفق شد بار دیگر به عنوان رئیس جمهور ونزوئلا انتخاب شود و این موضوع باعث سخت‌تر شدن شرایط در ونزوئلا شد چون آخرین امید ترامپ که روی کارآمدن مخالفان راستگرا بود، ناامید شد و دیگر شرایط برای آمریکا قابل تحمل نبود.
,ترامپ در اولین اقدام خود متحدان آمریکا را از خرید نفتِ شرکت ملی نفت ونزوئلا منع کرد و دوره جدید از فشارها علیه کاراکاس را کلید زد. شرایط اقتصادی در ونزوئلا به دلیل تحریم‌های یک جانبه ایالت متحده و دنباله روهایش، کاهش درآمدهای دولت و در آخر سیاست های غلط دولت مادورو رو به وخامت گذاشت.
,مردم این کشور برای فرار از کمبود غذا و امکانات اولیه زندگی به سمت کشورهای همسایه سرازیر شدند. ایالات متحده امریکا با فشار بر روی همسایگان ونزوئلا خواستار فشار بر روی دولت مادورو شدند که این امر در ترور نافرجام اواخر سال ۲۰۱۸ مادورو نمود پیدا کرد.
,این ترور باعث تنش در روابط ونزوئلا با کلمبیا و سایر همسایگان این کشور شد. شروع سال ۲۰۱۹ با پیروزی مخالفان دولت مادورو در انتخابات مجلس همراه شد و خوان گوایدو رهبر اپوزسیون دولت ونزوئلا به عنوان اصلی ترین چهره‌ی سیاسی وارد مجلس شد و ریاست مجلس را در دست گرفت.
,چند هفته از انتخابات و تشکیل مجلس جدید نمی‌گشت که گوایدو به بهانه عدم توانایی دولت در اداره کشور و با حمایت آمریکا، برزیل، کلمبیا و چند کشور آمریکای لاتین مادورو را فاقد صلاحیت می خواند و خود را رئیس جمهور موقت معرفی می‌کند که بلافاصله توسط همین کشورها به رسمیت شناخته می‌شود. بحران مشروعیت در ونزوئلا بالا می‌گیرد.
,
, روسیه متحد خود را تنها می گذارد!
,مسکو و شخص پوتین از همان ساعات ابتدایی بحران از دولت مادورو اعلام حمایت کرد و به آمریکا درمورد ایجاد تنش در ونزوئلا هشدار داد. روسیه که از دست رفتن دولت مادورو را به معنای دوری این کشور ثروتمند از شرق و نزدیکی به آمریکا می‌داند از هیچ اقدامی در حمایت از مادورو فروگذاری نکرده است.
,از مهمترین اقدامات مسکو وتوی قطعنامه پیشنهادی آمریکا در شورای امنیت علیه دولت مادورو و اعزام نیروی نظامی به این کشور بود. روسیه برای حفظ منافع خود در ونزوئلا پای پکن را نیز به این بحران باز کرده است و با اعزام ۱۲۰ نیروی نظامی ارتش خلق چین به جزیره مارگاریتای ونزوئلا، صف آرایی خود را کامل تر کرده است.
,منافع اقتصادی روسیه در ونزوئلا
,
, در این شرایط روسیه با کمک های مالی، غذایی و اعطای وام های مختلف در کنار دولت مادورو ایستاد است و در کنار بهره‌مندی از نفت و سایر معادن ونزوئلا سعی در مهار این بحران داشته و دارد. به گزارش رویترز در سال ۲۰۱۷ روسیه به کمک شرکت های نفتی خود خصوصا شرکت نفت دولتی روسیه روس نِفت ۱۷ میلیارد دلار وام و کمک مالی به دولت ونزوئلا داشته است.
,البته این کمک ها بدون هزینه نبوده و شرکت نفت ونزوئلا که از فروش نفت عاجز شده است بهره برداری از ۹پروژه‌ی نفتی را به شرکت نفت دولتی روسیه روس نَفت واگذار کرد. روس نفت هم اکنون در پنج پروژه با شرکت ملی نفت ونزوئلا همکاری دارد که با اضافه شدن این ۹ پروژه تعداد آن به عدد ۱۴ می‌رسد.
,این تعداد پروژه سالانه ۶۰۰ میلیون بشکه نفت را عاید روس ها می‌کند. درآمدهای سرشار نفتی همین جا به پایان نمی‌رسد و مادورو برای دریافت یک وام دیگر به ارزش ۱.۵ میلیارد دلار از روس ها، ۴۹.۹ درصد از بزرگ ترین پروژه نفتی در این کشور را به روس ها واگذار کرد.
,با احتساب این اقدامات و تحریم شرکت ملی نفت ونزوئلا صنایع نفتی این کشور به طور کامل در اختیار روسیه قرار دارد و روس ها به عنوان واسطه فروش نفت این کشور در دنیا عمل می‌کنند و روزانه بیش از ۲۰۰ هزار بشکه از نفت وزوئلا که حدود ۱۳ درصد از کل صادرات این کشور محسوب می شود را به فروش می‌رساند. این موضوع یکی از دلایل حمایت روسیه از دولت فعلی ونزوئلا محسوب می‌شود.
,روس ها در ازای این قراردادها وام های مختلفی را در اختیار دولت ونزوئلا قرار داده است که مهم ترین این کمک ها به ارزش ۳.۱ میلیارد دلار برای خرید تسلیحات روسی بوده است که باز به جیب روس ها باز می‌گردد. شرکت های روسی قرار است در بازسازی اقتصاد فروپاشیده ونزوئلا به کمک این کشور بیایند که این موضوع نیز به نفع بسیاری از شرکت های روس است.
,بانک های روسی نیز از این سفره پر نعمت عقب نمانده‌اند و بعد از این که چند بانک اروپایی و آمریکایی از جمله انگلیس، اموال دولت ونزوئلا را به نفع مخالفان دولت مصادر کرد حجم پول های واریزی دولت ونزوئلا در بانکهای روسی رشد قابل توجهی داشت. بانک گسپروم روسیه به عنوان بانک اصلی شرکت ملی نفت ونزوئلا انتخاب شد تا روس ها سرمایه‌های زیادی را جذب کنند.
,رقابت با آمریکا در حیاط خلوت کابوی ها
,
, از بُعد ژئوپلتیک، ونزوئلا پایگاه امنی برای روس ها در آمریکای لاتین و منطقه سنتی تحت نفوذ ایالات متحده محسوب می‌شود که از پیشروی و نفوذ آمریکا در مناطق سنتی تحت نفوذ روسیه که شامل اروپای شرقی و جمهوری‌های استقلال یافته از شوروی است جلوگیری می‌کند. بنابراین روسیه برای جلوگیری از ورود آمریکا به حیاط خلوت خود نگاه ویژهای به ونزوئلا داشته و دارد و به همین راحتی‌ها دست از دولت مادورو نخواهد کشید.
,روسیه دخالت در ونزوئلا را قدرت نمایی خود در نزدیکی مرزهای رقیب دیرینه خود می‌داند و همان طور که از تحرکات آمریکا در اروپای شرقی ناراضی است سعی در جبران اقدامات آمریکا در آمریکای لاتین دارد.
,منافع سیاسی و اقتصادی روسیه در ونزوئلا گواه آن است که مسکو از حمایت کاراکاس و دولت قانونی این کشور دست نمی‌کشد و روابطی که نزدیک به ۲۰ سال برای آن تلاش کرده است را به راحتی واگذار نخواهد کرد. دولت ونزوئلا سعی دارد با بیشتر کردن منافع روس ها در این کشور وابستگی‌های مسکو به دولت فعلی را بیشتر کنند تا مبادا مهم ترین پشتیبان خود را از دست بدهند.
,تنها امید مادورو برای مقاومت در برابر فشارهای خارجی خصوصاً ترامپ روسیه است و این کشور تمام تخم مرغ های خود را در سبد مسکو گذاشته است. روسیه نیز به خوبی می داند که هیچ حکومت و دولتی در ونزوئلا این امتیازات را به آنها نخواهد داد و برای حفظ منافع حداکثری خود در ونزوئلا به مادورو نیاز دارند.
,خوان گوایدو اگر می خواهد در این دوئل موفق باشد باید منافع روس ها را تأمین کند و این تضمین را به روس ها بدهد که منافع آن ها را نیز تأمین خواهد کرد که این موضوع با توجه به رقابت روسیه و آمریکا بعید به نظر می رسد.
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه