اخبار داغ

مرآت از آیین های رمضانی مردم روستای چاشم گزارش می دهد؛

خیرات نان، آیینی برای خالی نبودن سفره افطار و سحر فقرا

خیرات نان، آیینی برای خالی نبودن سفره افطار و سحر فقرا
دستگیری از فقرا سنت فراموش نشدنی مردم نوع دوست روستای چاشم در ایام ماه مبارک رمضان می باشد که همچنان نیز رواج دارد.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، آداب و رسوم هر منطقه ای نشان از فرهنگ زندگی مردم دارد. فرهنگی که می توان پی به سبک زندگی مردم برد که چگونه اصول و اعتقادات خود را در زندگی روزمره پیاده می کنند.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مرآت,

این آیین ها در ایام خاصی چون اعیاد، عزاداری ها و ماه مبارک رمضان ریشه در اعتقادات مذهبی و معنوی مردمی هر منطقه دارد که با سنت و آداب ویژه خود، آن ایام را گرامی می داشتند.

,

از جمله این آیین ها، آداب و رسوم رمضانی می باشد که بهره گیری از برکات و فیوضات معنوی این ماه مبارک، در نقاط مختلف با آیین های خاصی دنبال می شود.

,

از جمله نقاطی که برگزاری آیین های رمضانی در آنجا رواج داشته و مردم به آن اهتمام داشتند روستای چاشم در شهرستان مهدیشهر می باشد.

,

شاید برخی از این آیین های رمضانی با توجه به شرایط زمان، گرد فراموشی گرفته باشند ولی برخی از آیین هاهمچنان پابرجاست.

,

در این گزارش به معرفی آیین های رمضانی که به همت سید عبدالمطلب نبوی از فعالین فرهنگی چاشم گرد آوری شده، می پردازیم.

,

آمادگی برای ماه مبارک رمضان

, آمادگی برای ماه مبارک رمضان,

با نزدیک شدن به ماه مبارک رمضان تکاپوی ویژه ای در جمع مردم روستای چاشم آغاز می‌شد به طوری که بانوان با تمیز و خیس کردن برنج و گندم و با حضور یافتن در محل هایی از روستا که به نام "جازن‌سر" معروف بود، مشغول خرد کردن گندم و برنج می شدند تا برای درست کردن نوعی غذا که به "اَنجه آش" معروف بود، استفاده نمایند.

,

"جازن‌سر" حکم آسیاب های خانگی و هاون را داشت که از جنس  سنگ بود و اغلب  برای خرد کردن برنج و گندم خیس شده و تهیه آرد برنج و فرنی و انجه آش سفره افطاری مورد استفاده قرار می گرفت.

,

جازن یا هاون از دو سنگ بزرگ تشکیل می شد که سنگ زیرین مانند حفره و گودی بود که بر روی زمین ثابت قرار داشت و از حفره برای کوبیدن برنجهای خیس شده استفاده می شد. سنگ دیگر که به صورت استوانه ای و سنگین بود که در دستان فرد قرار میگرفت و با ضربه ای که حاصل بالا و پائین بردن دستهای زحمتکش بانوان که معمولا دو نفر بودند، کار خرد کردن گندم و برنج انجام می شد.

,

تمامی این کارها توسط  بانوان انجام می شد و بعد از اتمام کار، کنار گذاشتن سهم فقرا به برکت کار انجام شده می افزود.

,

توجه به فقرا  و کمک به نیازمندان

, توجه به فقرا  و کمک به نیازمندان,

با آغاز ماه میهمانی خدا مومنین و مومناتی که از تمکن مالی بهتری برخوردار بودند، سهمی از مواد غذائی موجود در خانه را به خانواده های بی بضاعت و ناتوان اختصاص می دادند و به طور نامحسوس در اختیار آنها قرار می گرفت.

,

در تمام منازل مردم روستای چاشم طبخ نان گرم انجام می شده و در محله ها سهم هر یک از همسایه ها چه فقیر و غنی یک عدد نان گرم بود. در این بین فقرا سهم بیشتری به همراه چند دانه خرما داشتند تا حداقل در سر سفره افطاری از حداقل غذا که همان نان گرم و خرما و گاها "انجه آش" بوده برخوردار باشند. این خیرات نان گرم که بیش ازهمه فقرا از آن بهره مند می شدند، هر روز در محله های روستا انجام می شد.

,

نوجوانان نیز سهمی در خیرات به مردم و سالخوردگان داشتند به طوری که با حضور بر سر چشمه هایی که در مناطق مختلف روستا وجود داشت و دارای آب خنک و گوارا بود، ظروف مسی با نام "مرس کلا" را پر کرده و بر سر سفره افطاری می رساندند.

,

دستگیری از فقرا سنتی فراموش نشدنی برای مردم نوع دوست چاشم بود و این امر توصیه شده از سوی ائمه هدی و کلام نورانی وحی همچنان در این روستا ادامه دارد.

,

"سحر خوانی" فرهنگ دیرینه بزرگان چاشم

, "سحر خوانی" فرهنگ دیرینه بزرگان چاشم,

از دیگر فرهنگ هایی که مردم روستای چاشم در امور دینی خود به آن توجه و اهتمام ویژه داشتند وقت شناسی و ایجاد فضا و زمان کافی و دقیق برای برپایی فریضه روزه داری بود. در قدیم با توجه به عدم وجود سیستم صوتی، تعدادی از بزرگان که در امر مناجات خوانی صدای رساتر و تبحر کافی در این امر داشتند، با قرار گرفتن بر پشت بام مساجد محل در چهار سوی روستا، امر مهم سحر خوانی را بر عهده می گرفتند. در این بین نیز هر یک از همسایه ها که زودتر بیدار می شدند در امر بیدار کردن همسایه اقدام می کردند.

,

البته جوانان و نوجوانان نیز در اعلام وقت اذان صبح  نقش مهمی داشتند و به کمک بزرگانی که سحر خوانی می کردند، اذان را بر بالای بام و یا ایوان خانه ها با صدای بلند و رسا اقامه می کردند تا مردم را از وقت اتمام سحر آگاه کنند.

,

با این کار تمامی اهل محل در روستا، ییلاقات و مزارع از زمان دقیق اذان برای دست برخان رحمت سفره الهی بردن در وقت افطار و دست از خان سفره الهی کشیدن در وقت سحر استفاده می کردند.

,

از جمله بزرگانی که در امر سحر خوانی اهتمام و کوشش جدی و چندین ساله داشته و گاها هنوز از صدای ضبط شده آنها در مجالس استفاده می شود به بزرگانی چون سید محمد نبوی می توان اشاره کرد.

,

سنت حسنه افطار دهی مردم چاشم

, سنت حسنه افطار دهی مردم چاشم,

یکی دیگر از اصول های اعتقادی که در فرهنگ مردم روستای چاشم از دیر باز وجود داشته و دارد فرهنگ بسیار نیکو و خدا پسندانه افطار دهی است. سنت حسنه افطار دهی در روستای چاشم شامل دو برهه از تاریخ فرهنگ و آداب و سنن مذهبی مردم روستای چاشم می شود یکی قبل و دیگری بعد از انقلاب.

,

در این ماه پر برکت از ظرفیت علما و افراد صاحب منبر و مکتب  خانه در روستا استفاده می شد که مردم در طول روز ضمن رسیدگی به امورات کشاورزی و دامپروری خویش از سخنرانی ها و جلسات قرانی بزرگان دین که در روستا ساکن بودند کسب فیض می کردند و به وقت افطار با توجه به شرایط سنتی که وجود داشت بزرگان روستا این روحانی را مهمان سفره افطار و سحر می کردند.

,

بعد از انقلاب نیز با توجه به ایجاد خانه عالم و استقرار روحانی در روستا، مردم همچنان به رسومات خود پایبند بوده و خانه عالم محلی برای استراحت روحانی به حساب می آید و در تمام مدت فعالیتش در روستا در وعده های افطار و سحر مهمان اهالی روستا می شود.

,

انتهای پیام/ 

]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه