در نخستین روز از هفتمین سال ریاست جمهوری حس روحانی؛

• دوشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۸ ۱۵:۱۴
• کد خبر : 1487770

• اخبار
• سایر رسانه ها

در انتخابات ریاست جمهوری سال 96 حسن روحانی با کسب بیش از 57 درصد آراء توانست بر کرسی ریست قوه مجریه تکیه بزند اما آیا روحانی توانست به وعده های برجامی و 100 روزه خود جامه عمل بپوشاند؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل ز صبح زاگرس،29 اردیبهشت ماه سال  96 مردم ایران حماسه ای آفریدند که تا ماه ها بعد در رسانه های خارجی به آن پرداخته می شد  بیش از 75 درصد مردم ایران در  انتخابات ریاست جمهوری سال 96 شرکت کردند حضوری که زبانزد بود و هیچکس حتی رسانه های خارجی نتوانستند این حضور را انکار کنند.

در این انتخابات حسن روحانی با کسب بیش از 57 درصد آراء توانست بر کرسی ریاست جمهوری تکیه دهد اما در این جا یک سوال مطرح است آیا حسن روحانی که برای دومین بار  به عنوان رئیس جمهور ایران انتخاب شد توانست رضایت مردم ایران را کسب کند؟چرا وی در انتخابات دوازدهم نیز رای آورد؟

حسن روحانی در سال 92 وقتی برای اولین بار قصد داشت که به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری ثبت نام کند در وعده های خود چند موضوع را مطرح کرد که مهمترین آن وعده صد روزه و همچنین کلیدی که قرار بود شاه کلید باشد؛ اما بعد از چند سال گویا کلید نیز گم شد و دیگر حتی اسم کلید هم نیامد چه برسد به اینکه بخواهد دری را باز کند.

از کلید که بگذریم یک وعده رئیس جمهور بود که می توان گفت نقش زیادی در انتخاب مردم داشت و آن هم وعده 100 روزه ای بود که در زمان ورود به انتخابات در سال 92 داد وعده ای که بعد از گذشت بیش از 6 سال از ریاست جمهوری وی، این صد روز همچنان ادامه دارد.

حسن روحانی در سخنان انتخاباتی سال92 گفته بود:«راه‌حل‌های کوتاه‌مدت یک ماهه و 100روزه برای حل مشکلات و معضلات اقتصادی، اجتماعی و سیاست داخلی و خارجی در دولت تدبیر و امید پیش‌بینی شده است که با این برنامه ما می‌توانیم در یک فرصت کوتاه شاهد تحول اقتصادی باشیم.

100 روز فراموش شد تا اینکه به سال 96 یعنی دور داوزدهم انتخابات ریاست جمهوری نزدیک شدیم و باز هم  رئیس جمهور در بخش های مختلف  وعده 100 روزه را مطرح کرد اما این بار به نحوی دیگر اعلام کرد در 100 روز تحول اقتصادی در کشور ایجاد می کنیم.

نکته جالب دیگر در وعده صد روزه  رئیس جمهور این بود که در دور بعد که برای ریاست جمهوری ثبت نام کرد به صورت کلی منکر وعده 100 روزه شد و گفت منظور من از صد روز این نبود که مشکلات را صد روزه حل می کنم.

روحانی اردیبهشت ماه سال 96 در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه شما در ابتدای دولت خود گفتید که مشکلات را در ۱۰۰ روز حل می‌کنید اما در آذرماه سال گذشته گفتید که مشکلات در ۴۰ سال آینده هم حل نخواهد شد، چه شد که نظرتان تغییر کرد؟ گفت: خوب شد که این سؤال را مطرح کردید چون این دروغ را مرتب در برخی رسانه‌ها مطرح می‌کنند، من چه زمانی گفتم که ۱۰۰ روزه مشکلات را حل می‌کنم؛ آن چیزی که من گفتم این بود که اگر بتوانم در انتخابات پیروز شوم، کارهای انجام شده در پایان ۱۰۰ روز نخست را اعلام خواهم کرد.

در موضوع انرژی هسته ای نیز با وجود اینکه رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنرانی های خود بارها اعلام کردند که با مذاکره مشکلی حل نمی شود و امریکا کشوری نیست که به تعهداتش عمل کند اما این طرح تصویب شد و اکنون دولت تدبیر مانده است با برجامی که قرار است مشکلات اقتصادی کشور را حل کند و آرامش را برای مردم به ارمغان بیاورد و  تحریم ها از بین برود.

«جان ساورز» رئیس ‌پیشین سرویس جاسوسی انگلیس-شهریور 94- (2 ماه پس از امضای برجام) در مصاحبه‌ با شبکه سی ان ان گفت:«من فکر می‌کنم ما نیاز به قدری صبر استراتژیک در قبال ایران داریم تا به واسطه آن، زمان برای توسعه و تکامل ظرف 15 سال پیش رو بدهیم.من فکر می‌کنم این احتمال وجود دارد که ایران طی 10 تا 15 سال آینده (مدت زمان اجرای توافق برجام) به کشوری عادی‌تر و نرمالتر تبدیل شود و ما باید این احتمال را تقویت کنیم».

«باراک اوباما» رئیس‌جمهور سابق آمریکا نیز- فروردین 95- در کنفرانس خبری نشست امنیت هسته‌ای در واشنگتن گفته بود:«روح برجام،تغییر رفتار ایران است».

پس از اظهارات اوباما در کنفرانس مذکور، هافینگتون پست در گزارشی نوشت: «از نظر آمریکا، روح برجام یعنی براندازی نظام ایران».

همان‌گونه که چندین‌بار باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق و جان کری، وزیر خارجه اسبق آمریکا به صراحت اعلام کرده‌اند، توافق با ایران به معنای تغییر راهبرد آمریکا در قبال ایران نیست، بلکه آنچه در دوره پساتوافق تغییر خواهد کرد نه دشمنی نظام سلطه با نظام اسلامی است که شیوه‌ها و ابزارهای این دشمنی خواهد بود. از این رو، پروژه و نقشه آمریکا برای نفوذ در ایران در همین راستا قابل تحلیل و ارزیابی است.

رهبر معظم انقلاب- 26 مرداد 94- با‌اشاره به توافق برجام فرمودند: «نیت آمریکایی‌ها این بود که از این مذاکرات و از این توافق، وسیله‌ای پیدا کنند برای نفوذ در داخل کشور. ما این راه را بستیم و این راه را به‌طور قاطع خواهیم بست؛ نه نفوذ اقتصادی آمریکایی‌ها را در کشورمان اجازه خواهیم داد، نه نفوذ سیاسی آنها را، نه حضور سیاسی آنها را، نه نفوذ فرهنگی آنها را».

ایشان همچنین - 18 شهریور 94 - فرمودند: «بعضی‌ها اصرار دارند این شیطان بزرگ را با این خصوصیات که از ابلیس بدتر است، بزک کنند و به شکل فرشته وانمود کنند. چرا؟ دین به کنار، انقلابی‌گری به کنار، اما وفاداری به مصالح کشور چه می‌شود؟ عقل چه می‌شود؟ کدام عقل و کدام وجدانی به انسان اجازه می‌دهد که کشوری مثل آمریکا را به عنوان دوست و مورد اعتماد یا همچون فرشته نجات انتخاب کند؟ملت بزرگ ایران این شیطان بزرگ را از کشور بیرون کرد. نباید بگذاریم دوباره برگردد. نباید بگذاریم از در که بیرون رفت، از پنجره بازگردد. نباید اجازه بدهیم نفوذ پیدا کند. دشمنیِ آنها تمام نمی‌شود.»

در آغاز اجرای برجام دلار با  نرخ عادی خود یعنی 3  هزار و 800 تومان  جلو می رفت،اما در دولت در خصوص برجام به اندازه ای تبلیغ کرده بودند که عامه مردم فکر می کردند با اجرای برجام همه چیز حل می شود کالاها ارزان قیمت می شوند و دیگر کسی نیست در خیابان ها گدایی کند.

یک سال بعد از انتخابات ریاست جمهوری ایران، آمریکا خروجش از برجام را رسما اعلام کرد و یک باره  همه چیز دگرگون شد هیچ کالایی نبود که ثبات قیمت داشته باشد، قیمت یک ساعت قبل کالا با یک ساعت بعد آن  زمین تا آسمان تفاوت کرد، تقریبا می توان گفت که از تابستان سال گذشته تا کنون  یعنی سال 98 برخی از کالاها بیش از 100 درصد افزایش قیمت داشتند.

صعود قیمت و بی ثباتی کالا های ضروری مردم می توان گفت که در تاریخ ایران بی سابقه بوده است شاید افزایش قیمتی در قبل از برجام  بوده باشد اما این افزایش صعودی همه را شوکه کرد.

اکنون همه امید امریکا به سایر کشورهای عضو برجام  یعنی اروپا بود، اروپا نیز به هیچ یک از تعهدات خودش تا کنون عمل نکرده است تا اینکه دولت چندی قبل با صدور بیانیه ای به این کشورها  فرصتی 60 روزه داده است که به تعهدات خودشان عمل کنند.

نرخ تورم در سال 97 به بیش از 27 درصد رسید اصلاح طلبان نیز به این مشکلات واکنش نشان دادند زیباکلام فعال سیاسی اصلاح طلب در مصاحبه ای گفت:  موفقیت‎های اصلاح‎طلبان در طی سال‎های اخیر ادامه‎دار بوده است که ما نتیجه آن را در انتخابات مجلس و ریاست‎جمهوری مشاهده کردیم اما در واقع می‏‌توان گفت از دولت دوم روحانی ستاره بخت اصلاح‎طلبان رو به افول گذاشت که البته همه ما می‎دانیم که اصلاح‎طلبان در بحرانی که ایجاد شده بود  نقش نداشتند و چوب حمایت از روحانی را خوردند.

وضعیت اقتصادی مردم دچار تغییر شد، قدرت خرید مردم کاهش یافت، پول از دست مردم خارج شد و ارزش آن کاهش پیدا کرد.

استان کهگیلویه و بویراحمد که یکی از استان های محروم کشور است نیز وضعیت نامناسبی به خود گرفت هر روز در بازار استان یک جنس و کالایی که مورد نیاز مردم بود کمیاب و نا پدید می شد عده ای نیز در داخل کشور تنها به فکر سودجویی خود بودند.

یک روز مایع دستشویی و ظرف شویی، یک روز قند و شکر، یک روز برنج، یک روز روغن، یک روز ماکارونی و یک روز هم رب گوجه در بازار ناپدید شد احتکار کننده های داخلی دست به کار شدند و اکنون مردم مانده اند با قیمت های چند برابری کالاها.

برای بر طرف شدن  مشکلات کشور در کنار نظارت، مدیریت قوی می خواهیم، مدیریتی که بتواند حداقل بازار داخل را کنترل کند که پراید 50 میلیون و رب گوجه فرنگی 25 هزار تومان نشود همه اینها تولید داخل هستند بنابراین مشکل از داخل است.

6 سال از ریاست جمهوری حسن روحانی می گذرد و به نظر می رسد برخی از وعده های حسن روحانی هیچ گاه رنگ واقعیت به خود نخواهد گرفت و کارهایی که انجام داده اند نیز پشیمانی به جا آورده است و در یک نمونه مانند برجام اکنون به بی اعتماد بودن به امریکا و اروپایی ها پی برده اند.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #