اخبار داغ

نگرش مردم ژاپن به تغییر رویه‎های امنیتی و نظامی دولت

نگرش مردم ژاپن به تغییر رویه‎های امنیتی و نظامی دولت
ژاپن طی چند دهه با شرایط مندرج این ماده ملزم بود، اما تحولات سیاسی و استراتژیک منطقه ای باعث شده است که رهبران ژاپن از نیاز به تکمیل وضعیت خود از عناصر قدرت کلی و همه جانبه آن خود را بی تفاوت ندانند و براساس تهدیدات رو به افزایش به فکر تامین امنیت ملی با تکیه برتوان داخلی باشند.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل سپاس، در این زمینه، بسیاری از تازه ترین آثار تالیفاتی به دنبال بررسی این تحولات بوده اند، از جمله کتاب بازنگری در نظامیگری ژاپن سیاست قدرت نظامی از شیلا اسمیت، محقق و متخصص مطالعات امور ژاپن در شورای روابط خارجی آمریکا منتشر شده توسط دانشگاه هاروارد، درباره توسعه نظامی ژاپن از آغاز جنگ سرد تا زمان حاضر به بررسی و تحریر اتفاقات مرتبط پرداخته است. و عوامل و انگیزه هایی را  که توکیو  مجبور ساخته تا در قدرت نظامی خود بازنگری کند را در قالبی استدلالی برشمرده است.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, سپاس،,

"اسمیت"در کتاب خود تلاش می کند تا به تعدادی از سوالات مهم پاسخ دهد: چگونه ژاپن می تواند میان قانون اساسی صلح آمیز و تمایل خود برای توسعه قدرت نظامی را در برابر تهدیدهای منطقه ای تعادل برقرارکند؟  همسایگان به ویژه چین و کره شمالی، به پیشرفت در سیاست نظامی ژاپن چگونه نگاه می کنند؟

,

 

,

نتیجة بحث الصور عن ‪Sheila A. Smith, “Japan Rearmed The Politics of Military Power”, (USA: Harvard University Press, 2019)‬‏

, نتیجة بحث الصور عن ‪Sheila A. Smith, “Japan Rearmed The Politics of Military Power”, (USA: Harvard University Press, 2019)‬‏,

 

,

ممکن است بعضی هنوز فکر کنند ژاپن ارتش ندارد. اما این گونه نیست. ژاپن در سال ۱۹۵۴ میلادی نیروی نظامی تحت عنوان نیروی دفاع از خود (SDF) تأسیس کرد با این توجیه که این نیرو برای حمله و جنگ طراحی نشده است.

,

این توجیه کمک می‌کرد تا قانون اساسی ژاپن نقض نشده باشد؛ ماده نهم قانون اساسی ژاپن آنجا که آمریکا پس از اشغال آن کشور آن را به ژاپنی ها تحمیل کرد ژاپن نیروی زمینی، دریایی و هوایی و سایر ظرفیت‌های جنگی را نخواهد داشت.

,

اواسط سال گذشته بود که شینزو آبه نخست‌ وزیر ژاپن اعلام کرد تا سال ۲۰۲۰ قانون اساسی این کشور در زمینه محدودیت‌های جنگی تغییر خواهد کرد. اصلاح قانون اساسی ژاپن بالاخره صاحب ارتش ملی می‌شود حضور نظامی در دور دست بخشی از برنامه جامع توکیو برای تقویت قدرت ملی و نفوذ در منطقه است.

,

تهدیدات رو به افزایش

, تهدیدات رو به افزایش,

ژاپن طی چند دهه با شرایط مندرج این ماده ملزم بود، اما تحولات سیاسی و استراتژیک منطقه ای باعث شده است که رهبران ژاپن از نیاز به تکمیل وضعیت خود از عناصر قدرت کلی و همه جانبه آن خود را بی تفاوت ندانند و براساس تهدیدات رو به افزایش به فکر تامین امنیت ملی با تکیه برتوان داخلی باشند.

,

بر این اساس، ماده 9 قانون اساسی دوباره تفسیر شد. پارلمان مشارکت ارتش ژاپن در نیروهای حافظ صلح سازمان ملل تصویب کرد. اولین مشارکت در دهه 1990 در کامبوج بود. نیروهای ژاپنی پس از جنگ سال 2003 آمریکا به عراق فرستاده شده اند. و واحدهایی از نیروهای دفاعی خود را در بازسازی تعدادی از کشورها و کمک رسانی در مناطق بحرانی مشارکت دادند.

علاوه بر اینها، در سال 2013، دولت ژاپن یک سیاست امنیتی جدید را با افزایش سالانه در بودجه دفاعی و نیز همکاری در تحریم های بین المللی علیه برنامه هسته ای کره شمالی تصویب کرد.در این زمینه بسیاری از تازه ترین آثار تالیفاتی به دنبال بررسی این تحولات بوده اند از جمله کتاب بازنگری درنظامیگیری ژاپن سیاست قدرت نظامی از شیلا اسمیت، محقق و متخصص مطالعات امور ژاپن در شورای روابط خارجی آمریکا، منتشر شده توسط دانشگاه هاروارد که درباره توسعه نظامی ژاپن از آغاز جنگ سرد تا زمان حاضر به بررسی و تحریر اتفاقات مرتبط پرداخته است. و عوامل و انگیزهایی را که توکیو مجبور ساخته تا در قدرت نظامی خود بازنگری کند برشمرده است.

"اسمیت"در کتاب خود تلاش می کند تا به تعدادی از سوالات مهم پاسخ دهد: چگونه ژاپن می تواند میان قانون اساسی صلح آمیز و تمایل خود برای توسعه قدرت نظامی را در برابر تهدیدهای منطقه ای تعادل برقرارکند؟ و  همسایگانش به ویژه چین و کره شمالی، به پیشرفت در سیاست نظامی ژاپن چگونه نگاه می کنند؟ نگرش مردم ژاپن به تغییر رویه های امنیتی ونظامی دولت چیست؟

,
,
,
,
,

نقش رهبران در تغییر

, نقش رهبران در تغییر,

اسمیت به بحث های رهبران ژاپن مبنی بر تاکید بر حق توکیو در دفاع از خود به منظور نشان دادن پیشرفت دولت در تفکر در مورد استفاده از ارتش خود به عنوان یک شریک در امنیت منطقه ای و جهانی اشاره کرده است. آنها در اوایل اظهار داشتند که حق دفاع از خود در منشور سازمان ملل ذاتی است و به همین دلیل دولت آنها حق توسعه ظرفیت نظامی خود را برای دفاع از خود حق خود می داند.

,

با گذشت زمان، بحث بر سر چگونگی تعیین توسعه نظامی با تکیه بر نیروهای دفاعی داخلی رونق گرفت. و اکنون این مباحث تکامل یافته است. پس از تمرکز بر انواع سلاح هایی که نیروهای دفاع می توانند بکارببرند بحث در مورد انواع وظایفی که نیروهای دفاع از خود می توانند انجام دهند و از این رو امکان مشارکت آنها در اتحادیه های بین المللی و در عملیات حفظ صلح سازمان ملل و همچنین در اتحادیه های آمریکایی در اقیانوس هند در حال حاضر در دریای چین جنوبی شرکت فعال دارند. علاوه بر ورود به اتحاد با سایر قدرت های آسیایی پس از گذر از دوره جنگ سرد افزایش یافته است.

,

 متغیرات جاری صحنه ی بین المللی

,  متغیرات جاری صحنه ی بین المللی,

نویسنده در این کتاب اشاره می کند: برخی از تغییرات منطقه ای و بین المللی باعث شده است که ژاپن در سیاست های دفاعی خود بازنگری کند که عبارتند از:

,

1) تهدیدات ناشی از چین و کره شمالی

,

ژاپن و پکن از سال گذشته در حال گسترش روابط دیپلماتیک بوده اند و موافقت کرده اند روابط منطقه ای و به ویژه اقتصادی خود را توسعه دهند. از سوی دیگر توانایی های نیروی دریایی چین در دریای چین جنوبی و حضور نیروهای دریایی و نیروی چینی در تایوان (به لحاظ جغرافیایی نزدیک به ژاپن) افزایش می یابد که امنیت ژاپن را در صورت بروز جنگ بین دو کشور تهدید می کند.

,


 کره شمالی، ژاپن در گذشته در مورد زرادخانه موشکی پیونگ یانگ و نگران، اما تحولات فوق العاده در  زرادخانه ی تسلیحاتی و افزایش دسترسی آنها به قلمرو ژاپن، توکیو را به شدت در توسعه سیاست نظامی خود به فکر وا داشته است  از نظر ژاپنی ها به طور کلی توازن نظامی در آسیا به سرعت در حال تغییر است و نباید دشمنان بالقوه خود را خود دست کم بگیرند.

2) احتمال پایان گرفتن خط مشی دفاعی مشترک ایالات متحده و ژاپن و بد عهدی آمریکا و تضعف قدرت نیروی دریایی آمریکا

,
,
,
,

در نتیجه گیری، اسمیت می نویسد که امروز رهبران ژاپن ارتش خود را به عنوان ابزار سیاست ملی می بینند و بیشتر مایل به استفاده از این ابزار برای کمک به پاسخ ملت خود به چالش های جدید امنیتی جهانی نسبت به گذشته هستند و مردم این کشور نیاز به ضرورت های دفاعی رویکرد مثبت نشان خواهند داد زیر اثرات ترکیبی تهدیدات خارجی و فشار ایالات متحده می تواند دولت ژاپن را به ارتقاء توانایی محافظت از کشور بدون تکیه بر نیروهای خارجی و توانمند سازی بیشتر در برخورد با محیط امنیتی در حال تغییر آسیای شرقی و غرب اقیانوس آرام بیش از گذشته جدی تر کند.

,

تهیه وترجمه : عبدالمجید اورا

,


منبع:
Sheila A. Smith, “Japan Rearmed The Politics of Military Power”, (USA: Harvard University Press, 2019)

,
,
,

انتهای پیام/

]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه