همراه با عضو اصلاح طلب شورای شهر یاسوج در برنامه شناسنامه 100

• شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۸ ۱۹:۳۴
• کد خبر : 1503302

• اخبار
• سایر رسانه ها

شناسنامه 100 در پنجمین قسمت خود، میزبان فرشاد عضو فعلی شورای شهر یاسوج، از جوانان اصلاح طلب بویراحمد شهرستان بویراحمد بوده که در این مصاحبه نظرات وی در سه اصل مهم این برنامه که برگرفته از سیر تاریخی 100ساله استان کهگیلویه وبویراحمد، مسائل فرهنگی-اجتماعی و مسائل سیاسی است پرداخته شده است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از  صبح زاگرس، برنامه شناسنامه 100 مستندی تلوزیونی اینترنتی بوده که در این برنامه سعی شده با نگاهی متفاوت و دعوت ازسیاسیون، نخبگان سیاسی و کارشناسان از گروه های مختلف اصلاح طلب، اصولگرا و حتی دیگر گرایشات فکری و جناحی پیرامون 100سال تاریخ استان کهگیویه بویراحمد و اشاره به مسائل مهم منطقه ای، سیاسی، تاریخی، فرهنگی و حتی اجتماعی تبادل نظر صورت گیرد.

این برنامه که در قسمت های مختلف در حال تهیه و نگارش بوده  که توانسته فضای سیاسی استان و حتی نخبگان رابه چالش بکشد و حتی  ذائقه مخاطبان را در بسیاری از موضوعات مهم و مبهم را به خود جلب کند.

این برنامه در پنجمین قسمت خود، میزبان فرشاد عضو فعلی شورای شهر یاسوج، از جوانان اصلاح طلب بویراحمد شهرستان بویراحمد بوده که در این مصاحبه نظرات وی در سه اصل مهم این برنامه که برگرفته از سیر تاریخی 100ساله استان کهگیلویه وبویراحمد، مسائل فرهنگی-اجتماعی و مسائل سیاسی است پرداخته شده است.

شناسنامه 100- اول از همه خودتان را برای بینندگان این برنامه معرفی کنید؟

با سلام خدمت همه بینندگان برنامه بسیار پرمحتوای شناسنامه 100، فرشاد نگین تاجی هستم ،دارای مدرک دکترای معماری طراحی شهری از دانشگاه بوعلی سینای همدان، عضو شورای شهر یاسوج و درآیتم های تخصصی نیز مشاوره عمرانی استاندار،مدیر گروه رشته های معماری و شهرسازی در دانشگاه‌های مختلف استان،عضو جامعه نظام مهندسی استان و نماینده سازمان نظام مهندسی در بافت فرسوده گچساران نیز هستم که به مردم عزیز این استان خدمت می کنم.

شناسنامه 100-  اولین سوال ما در برنامه شناسنامه 100 نگاهی ملی به حماسه هایی است که امروز رو به فراموشی هستند،در استان ما  حماسه هایی چون تنگ تامرادی و جنگ گجستان وجود دارد حماسه های دیگری نیز وجود دارد که در تاریخ گم شده است، به نظر شما چرا این حماسه ها اینگونه فراموش شده اند؟

تاریخ هر منطقه و هر جامعه آماری بخشی از هویت آن منطقه است و وقتی می خواهیم هویت یک منطقه یا یک بخش جغرافیایی را مورد ارزیابی قرار دهیم قطعا  بخشی از آن موضوع به خاطره ها و حوادثی که در طول تاریخ آن جامعه وجود داشته است برمی‌گردد، در استان کهگیلویه و بویراحمد از گذشته تاکنون یعنی قبل ازانقلاب تا بعد از انقلاب  اسلامی در حوزه‌های مختلف به خصوص در بحث حق طلبی به نوعی به وقایع بسیار غنی  دست پیدا می کنیم که اگر قرار بر این باشد که این وقایع توصیف شود و از طریق رسانه‌ها آگاهی رسانی شود قطعاً این وقایع آن قدر غنی خواهند بود که باید به قسمتهای مختلف آن پرداخته شود.

در کل این وقایع از جمله این دو حماسه در زمان پهلوی اول و پهلوی دوم به وقوع پیوست که برخی از کلیات این وقایع را میدانیم که همه در راستای حق طلبی مردم استان بوده است و حتی در بعد از انقلاب نیز رشادت‌هایی از سوی مردم استان دیده ایم به ویژه در جنگ تحمیلی شهدای گرانقدری را تقدیم انقلاب کردیم افرادی که به عنوان یک سرمایه انسانی حضور داشتند.

در مورد گمنام بودن این حماسه ها باید گفت؛اگر رسانه‌ها نیز به این موضوعات بپردازند خواهیم دید که افراد و سرداران بزرگی در این استان حضور داشته اند که هرکدام داستان هایی بسیار عمیق و ژرفی از زندگی خود داشته اند که می‌توانیم آنها را به تصویر بکشیم، اما متاسفانه هنوز آن طور که بایسته و شایسته است در مورد سرداران و فعالیت‌هایی که مردم استان در زمان پهلوی ها و حتی در برهه های مختلف تاریخ داشته اند چیزی تولید نشده است.

حتی از سویی دیگر حماسه های رزمندگان این استان در هشت سال دفاع مقدس در پشت جنگ بودند این فعالیت‌ها را کمتر به تصویر کشیده ایم ، به عنوان یک شهروند به رسانه ها توصیه می‌کنم به این مقوله ها بپردازند چرا که در واقع پرداختن به این مسائل پرداختن به بخش مهمی از هویت تاریخی این مرز و بوم است ،تنها بخش کوچکی از هویت این منطقه است که امیدواریم که مدیریت های استانی  و  رسانه ها به کمک هم بتوانند این حماسه ها را به تصویر بکشند.

شناسنامه 100-برخی از کارشناسان معتقد هستند یکی از دلایلی که به  این حماسه‌ها پرداخت نشده است بحث قومیت گرایی افراطی و سیاست زدگی است که در استان وجود دارد نظر شما چیست؟

این دلیل هم وجود دارد اما نه به این شدت که بگوییم این قومیت گرایی باعث مغفول ماندن از این موضوعات شده است.

اعتقاد من بر این است که بخش عمده آن به عدم آگاهی برمی گردد، اگر آگاه باشیم که به تصویر کشیدن این افراد و یا این وقایع چقدر می‌تواند به هویت یک منطقه کمک کند و یا به ارائه و شناسایی این منطقه کمک می‌کند قطعاً به دنبال این سیاست زدگی ها و قومیت گرایی نخواهیم بود؛ بنابراین  به عدم آگاهی برمی گردد.

اما بحث قومیت ها خودش هم جایی تأثیرات دیگری داشته است؛این موضوع  نیز به عدم آگاهی برمی گردد اگر ما آگاه باشیم و بدانیم سربازی که در جنگ فداکاری کرده و یا بدانیم مثلاآیت الله ملک حسینی و افرادی مانند ایشان چقدردر  توسعه استان و کشور تاثیر داشته اند و اگر این افراد را بشناسیم قطعاً دفاع خواهیم کرد و چنین دیدگاهی نخواهیم داشت.

به عقیده من یک شخص مربوط به یک هویت است نباید این گونه نگاه کنیم وقتی می‌بینیم یک پدیده مختص یک قبیله یک طایفه یا یک منطقه است ما را دچار انحطاط می‌کند، وقتی احساس شود که این شخص یا این وقایع مربوط به تاریخ یک ملت است وقتی این دیدگاه وجود داشته باشد؛ قطعا ما دنبال این مسائل خواهیم رفت اعتقاد من این است که ما به یک نقطه می رسیم و آن توسعه یافتگی فرهنگی است که باید در این مسائل کار کنیم.

در این زمینه و برای نشان دادن این وقایع متولیان حوزه‌های مختلف همانند مدیریت های ارشد استان در این زمینه دست به دست هم دهند، شخصیتها را باید فراتر ازدیدگاه‌های سیاسی جغرافیایی ببینیم ،در این صورت است که می توانیم  استان را به عنوان یک منطقه هویت دار و منطقه ای که دارای ریشه و اصالت و یک سابقه است به جامعه و کشور  و دنیا ارایه دهیم.

شناسنامه 100-  آیا به نظر شما وجود یک همایش برای نشان دادن این حماسه ها و این تاریخ امروز ضروریت ندارد؟

من به شخصه از این همایش حمایت می کنم ؛چون آیتم‌های مختلف فرهنگی را در قالب یک میتینگ ارائه می دهد و از سویی دیگر فرهنگ و هویت ما ارائه داده خواهد شد.

هویت ما چیزی نیست که در یک تاریخ شکل گرفته باشد در کل تاریخ و در تاریخ های مختلف شکل گرفته است از گذشته تا کنون این که ۱۰۰ سال استان بررسی شود یک گام قوی از این استان به این مرز و بوم را آورده ایم و می خواهیم آن را به جامعه هدف ارائه دهیم، این ارائه، آیتم های فرهنگی که گفته ایم را تقویت می کند پس به عنوان یک شهروند استقبال می‌کنم و اعتقاد من بر این است که متاسفانه تاکنون وجود چنین جلسات و میتینگ هایی کم بوده است، عدم وجود چنین برنامه‌هایی را به صورت ملموس احساس می کنیم یا وجود نداشته است یا کمتر بوده است.

اعتقاد من به عنوان یک دانشگاهی این است که برای این میتینگ ها تقویم داشته باشیم و به یک سال مختص نکنیم می‌توانیم یک تقویم  بگذاریم سالی یک مرتبه در استان این موضوعات مهم فرهنگی را ارائه دهیم، شخصیت ها،چهره ها، فعالیت ها و آیتم های مختلفی که در توسعه این استان می تواند نقش آفرینی کنند را به نمایش بگذاریم. یکسری از این موضوعات مربوط به فضای شهری و معماری می شود، یک سری به فعالیت‌های موسیقی مربوط است ،یک سری به نوع مدیریت استان  بر می‌گردد؛ یعنی می توان آیتم های مختلفی را در هر بخش ارائه دهیم مردم نیز استقبال خواهند کرد.

اعتقاد من این است که عدم برگزاری چنین همایش هایی واقعا یکی از نقاط ضعف این استان  بود که از گذشته تا کنون وجود داشته است این ها می توانند در جهت نهادینه کردن  کمک کند.

شناسنامه 100- به عنوان شخصی که در جامعه دانشجویی حضور دارید و به دید تخصصی به این موضوع می نگرید،بعد از انقلاب تاکنون عملکرد دولت‌ها در استان کهگیلویه و بویراحمد را چگونه ارزیابی می‌کنید آیا توانستند رسالت خود را در این استان انجام دهند و محرومیت های کهنه و تاریخی را برطرف کنند؟

در این زمینه باید گفت؛ ما در حال حاضردو متغیر داریم یکی بعد از انقلاب اسلامی ، دوم کهگیلویه و بویراحمد یا می‌گوییم در توسعه استان این دو متغیر به هم وابسته هستند؛ کهگیلویه و بویراحمد بعد از انقلاب اسلامی دچار توسعه شد این توسعه ها در برخی از مکانها به علت سوء مدیریت یا به علت عدم آگاهی آن گام متوازن نبود و در برخی از مکانها به شدت متوازن بود.

 در ادوار مختلف بعد از انقلاب دولت‌های مختلف هر کدام با یک سیاست وارد بحث توسعه شدند به عنوان مثال، دولت آقای هاشمی با بحث سدسازی وارد شدند مسائل سخت و مسائل کارشناسی بود این که کجا اجرا شدند و چه ضعف‌های بوده را کار نداریم وقتی در مورد منابع آب صحبت می‌کنیم بعضا می‌بینیم جانمایی برخی از این سدها اشتباه بوده اما سرجمع در بحث توسعه سدهای مخزنی و سدهای خاکی در سطح کشور فراوان بوده و کارهای خوبی صورت گرفت.

 دولت آقای احمدی نژاد نیز دیدگاه هایی داشت به نام مسکن مهر، مسکن مهر را با این دیدگاه که افراد قشر متوسط و ضعیف جامعه در محل سکونت از طریق دولت جوابی بگیرند مسکن‌های مهر شکل گرفت؛ که اشکالات جدی بر این مسکن وارد بود ،هویت و ماهیت کار کاملاً درست است که جمعیت ما از دهه شصت زیاد شده است و نیاز بود که تشکیل خانواده بدهند، که در این زمینه در بحث  مسکن دچار اشکال می‌شدیم اما مسکن مهر ساخته شد که از نظر بستر جامعه خوب بود ،اما متاسفانه اشکالی که در این مسکن وجود داشت این بود که هویت های فرهنگی ما  لحاظ نشد.

به عنوان مثال هر کجا که زمینی خالی بود این مسکن ها ساخته شد، دیدگاه های اقلیمی؛ دیدگاه‌های اقتصادی؛ دیدگاه های فرهنگی، معماری و شهرسازی، اندازه ها، کاربری‌ها،  همه این آیتم ها که می‌توانند در بخش توسعه متوازن خودش را نشان دهد متأسفانه در بحث مسکن مهر قرار نگرفت.

مسکن‌های کبریتی در جاهای مختلف شکل گرفت و فاقد هویت های معماری و شهرسازی بودند،یعنی ما باید در بحث ساخت و سازها به ویژه ایجاد مسکن با خوابگاه یا محل اسکان تفاوت قائل می شدیم، خوابگاه جایی است که  در آن استراحت می کنیم وقتی می‌گویند مسکن یعنی محل سکونت و جایی که اسکان دائمی داریم، وقتی در آن زندگی می کنیم باید آرامش داشته باشیم باید احساس تعلق کنیم،احساس وابستگی کنیم وقتی می‌گویند خانه محل امنیت و آرامش است باید در مسکن خودش را نشان دهد؛ که متاسفانه وقتی رصد می‌کنیم می‌بینیم که آیتم دوم یعنی هویت‌بخشی در حوزه مسکن در مناطقی که مسکن مهر هست وجود ندارد، این یک  ضعف کلی بر مسکن مهر است.

اما دولت آقای روحانی در بحث توسعه بخش بازآفرینی شهری را  مطرح کردند،یعنی مسکن مهر را مسکوت کردند و بازآفرینی شهری را ارائه دادند؛این یک ضعف است قرار نیست ما سیاستی را جلو ببریم، باید دقت کنیم و سیاست جدیدی از اول شروع کنیم، این همه هزینه شود چه اتفاقی می افتد الان مسکن مهر را نگاه کنید دولت حال حاضر هیچ‌گونه سیاست‌گذاری در جهت توسعه و بهینه کردن مسکن مهر ندارد و حتی در مناطقی مسکن مهر تعطیل شده است در عین حال که مسکن مهر ایرادات  بسیار زیادی بر آن وارد است اما این نیست که ما این موضوع مهم را کنار بگذاریم و در جای دیگری بگذاریم و مسئله دیگر مطرح کنیم رویکرد متفاوت است اما این نیست که ما رویکرد قبلی را قیچی کنیم.

دولت جدید بر اساس رویکرد بازآفرینی شهری وارد عمل شده است، مکان هایی وجود دارد که به اسم مکان های ناکارآمد شهری محسوب می شوند و مکان های  ناکارآمد شهری تاثیر منفی بر روی رفتار انسانها دارند،اما مسکن مهر خوب است، آمده اند کمیته‌ای تشکیل داده اند به نام کمیته بازآفرینی شهری؛ شهرداری دبیر آن است بودجه هایی را مشخص کرده اند و به وزارت راه و شهرسازی اعلام می کنند و در این زمینه هم  هزینه می شود.

در بحث بازآفرینی شهری  که در حال حاضر در دست اقدام است ، آن چیزی که وجود دارد این بوده که این باز آفرینی در منظر شهری است  و دو آیتم و رویکرد  داریم یک رویکرد ذهنی و ادراکی یکی رویکرد کالبدی؛ متاسفانه در بحث بازآفرینی شهری آن چیزی که بسیار مهم است و روی آن سرمایه گذاری می کنند در بحث کالبدی است، فارغ از اینکه هر فضایی که شکل می‌گیرد که مادامی که نگاه ما نگاه ذهنی و کالبدی نباشد، من و شما به ان فضا احساس تعلق نخواهیم کرد.

چرا شما در یک میدان شهر یاسوج، مثلاً در میدان ترمینال و یا درهر جای دیگر قدم می گذارید دلتان نمی خواهد یک بار دیگر با خانواده تشریف ببرید، چون که احساس تعلق نمی کنید چون که در اینجا ادراک ما با رویکرد های کالبدی  هم خوانی ندارد.

یک کالبد یک ظاهر یک ساختمان یک کف و یک بلوار است اما پشت این نگاه های روحی و روانی و ذهنی که مهمترین بخش نیز هست به آن نگاه نشده است؛ وقتی در یک شهر وارد می شوید یک چیزی در ذهن شما شکل می گیرد مثلا تهران برای ما به عنوان یک شهر شلوغ و پر ترافیک شکل گرفته است، شهر یاسوج را وقتی داریم تبلیغ می کنیم که پایتخت  طبیعت است آب و هوای خوب دارد این نکته ظاهر موضوع بوده یا همان کالبد است؛اما کسی که به عنوان توریست وارد این شهر می شود، آیا ذهنیت های ادراکی این فرد همان است ؟ خیر.

 مادامی که ما ذهنیت ادراکی مان را با کالبد در کنار هم آمیخته نکنیم این می شود خروجی آن کاری که اکنون در بازآفرینی شهری وجود دارد که یک اشکال است.

هزینه های بسیار زیادی در این بخش در کل کشور در حال انجام است، با وجود اینکه ما تحریم هستیم ما مشکلات اقتصادی داریم اما دارند کار می کنند ماهیت رویکرد خوب است اما بعدها همین فضاها  و فضاهای نارکارآمد ما ناکارآمد تر خواهند شد؟!

من همیشه اعتقاد داشته ام در یک مسئله به ویژه در مسائل شهری  دفاع نکردن بهتر از بد دفاع کردن است، سیاست مداران ما در حوزه شهری بد دفاع می کنند، به نظر من اگر اصلادفاع نکنند بهتر از این است که بد دفاع شود.

اما دولت اصلاحات، دولت اصلاحات رویکرد توسعه شهری داشتند اما بیشتراز همه حوزه بحث گفت و گوی تمدن ها را مطرح  کردند، کارهای خوبی در حوزه مسائل اقتصادی و بین المللی شکل گرفت اما این دولت نیز مانند بقیه دولت ها ضعف ها و نقاط قوت هایی داشت اما در حوزه توسعه شهری مدل خاصی از این دولت دیده نشد و به گرفته برخی مسکوت بود. اعتقاد بر این است که این دولت توسعه شهری را بیشتر به صورت کلیات می دیدند که به عنوان بخشی به دیگر شاخصه های توسعه کمک کنند.

شناسنامه 100- از دولت ها گفتیم ،اما می خواهیم بیشتر از استانداران بشنویم، استانداران  مختلفی در استان آمدند و رفتند، رسالت  استانداران در دولت ها نیز متفاوت بود، عملکرد این استانداران را چگونه ارزیابی  می کنید؟آیا آنچنان که باید و شاید توانستند برای این مردم مثمر ثمر باشند؟

در مورد مدیران ارشد استانی در ادوار مختلف افرادی با ذائقه های مختلف بودند که اعمال کننده سیاست دولت خودشان بودند را داشتیم، استانداران نیز سیاست های دولت خودشان را در استان  دنبال  می کردند اما در برخی از دوره هاشاهد  تلاش های بیشتری به ویژه در ساخت و توسعه و حتی آیتم های خاصی را شاهد بوده ایم که تاثیر مستقیمی بر زندگی مردم داشته است.

اما در مورد استاندار جدید، چه خوب و چه بد در خصوص اقای کلانتری استاندار جدید دولت دوازدهم  با وی که هم صحبت نشده ایم؛ ظاهرا رویکرد وی گردشگری است، یعنی اعتقادشان بر این است که درعین حال که باید به مسائل صنعت، معادن، معماری و .. توجه کند، اما با توجه به داده هایی که در استان وجود دارد به صورت شاخص بحث گردشگری را مطرح کرده اند.

در خصوص آقای احمدی استاندار پیشین استان باید بگوییم،وی یک نیروی دانشگاهی بودند و من چندین جلسه با وی داشتم، آقای احمدی دیدگاه های علمی داشتند؛ در بحث بازافرینی بسیار تلاش کردند،حتی در آخر مدیریت خودشان قول خوبی از وی گرفتیم و آن موضوع نیز در خصوص بحث ساماندهی  حاشیه رودخانه  بشار از روستای دهنو تا پل مختار و ادامه آن به سمت مهریان تا آبنهر بود که با  هماهنگی شهرداری و آب منطقه ای این موضوع صورت خواهد گرفت ،این طرح بزرگ به عنوان یک طرح توسعه ای برای ساماندهی و ایجاد فضاهایی در آینده آماده کنیم .

اما از گذشته همیشه می گویم که دو استاندار در بین مردم وجود دارد حالا یا خوب کار کردند و یا بد کار کردند اما در اذهان مردم ماندگار شدند؛یکی آقای دوستی آخرین استاندار دولت اصلاحات بخاطر ایجاد پارکی که در ساحلی بوجودآوردند و روحیه پارک سازی وی در استان  و اقای نیکزاد به خاطر ایجاد فضاهای  پارک وعمرانی در استان، البته  بر هر دوعزیز از نظر دیدگاه تخصصی نقدی وارد می دانم که در تپه ولایت  چه اتفاقاتی افتاد که می توانست اتفاق نیفتد یا در پارک ساحلی که در زمان اقای دوستی بود اشکالاتی وجود دارد که وارد این مقوله نمی شویم، ما نیمه خالی لیوان را نگاه نمی کنیم و در حقیقت نیمه پر لیوان را نگاه می کنیم در حقیقت این دو شاخص باعث شد که این دو استاندار در بین مردم بمانند.

اما از منظری دیگر این دلیل نمی شود که بگوییم بقیه استاندارن زحمت نکشیده اند، چرا که هر استانداری که در استان حضور داشت زحمت هایی را برای برون رفت از نبود توسعه متوازن کشیده است و در حوزه های مختلف کار کرده است.

 پیشنهاد من به عنوان یک شهروند این است که اقای کلانتری دو کار شاخص در سطح استان انجام دهند و روی آنها زوم کنند و کاری کنند که نام وی هم در استان ماندگار شود، مثل پارک ساحلی که بعدها به عنوان پارک دوستی بود و یا در گچساران به نام پارک دوستی نامگذاری شده است یا تپه ولایت که ایجاد شد اینها پیوند خورده با نام دو استاندار است.

 شناسنامه 100- در حوزه مسائل سیاسی نقدی به اقای احمدی وجود داشت این بود که اقای احمدی بیشتر اهل گفتمان بودند تا کار عملی و در جلسات موضوعاتی مطرح می شود اما در عرصه عمل کمتر ورود پیدا می کردند، به عنوان نمونه استانداری که بیشتر در جلسات بوده و خیلی وارد جامعه نشد و بحث استعفای وی انتقاداتی وجود داشت استان کهگیلویه و بویراحمد به مدرسه مدیر سازی تبدیل شده است که هر مدیری بعد از دو سال ماموریت جا به جا می شوند؛ این را چگونه ارزیابی می کنید؟

در این موضوع باید به نگاهی دیگر هم نگریست؛ به عنوان مثال نه فقط اقای احمدی بلکه این دولت به واسطه تحریم ها و مسائل اقتصادی در برخی موارد ابزار کار در اختیاریش نیست، مثلا نقدینگی وجود نداشت در عین حال که ایرادات بسیار زیادی نیز بر این دولت وارد است به ویژه در بحث سیاست گذاری اقتصادی، اما حداقل در این بخش این منابع مالی وقتی محدود باشد خود به خود مدیر محدود می شود.

 دوم اینکه آقای احمدی شخصی دانشگاهی بودند، خودم شخصه در جلسات مختلفی با وی بودم، نظرات خوبی داشتند اما عدم خوانایی بین صحبت و اجرا به مسائل مالی و حاکم مدیریتی بر می گردد به همان تحریم ها و نقدینگی بر می گردد که ما چنین چیزی نداریم.

اگر نگاهی اجمالی داشته باشیم، نه فقط در یک پروژه در کل پروژه های ما در سالهای اخیر دچار اشکال  شده ایم، که امیدواریم ختم به خیر شود و توسعه خوبی در زمان اقای کلانتری در استان داشته باشیم.

من اقتصاد دان نیستم و یک عضو معمولی هستم، به نظر من سیاست گذاری های این دولت بسیار معیوب بوده است، به عنوان نمونه قیمت ارز که اینگونه بالا رفته است و اجناس که اینگونه گران شده اند، تاکنون سابقه نداشته ،قیمت های نجومی که در بازار وجود دارد، عدم کنترلی که در بازار وجود دارد، به عنوان یک شهروند که سواد اقتصادی هم ندارم می توانم متوجه شوم که در این زمینه مشکلی وجود دارد و معیوب است.

اما این را قاطع می گویم که یکی از اشکالات این دولت این است که از کارشناسان زبده به ویژه در حوزه اقتصادی استفاده نکرده است ما اقتصاد دان های برجسته ای در کشور داریم که در کابینه دولت می توانستند از آنها  استفاده کنند حداقل در بحث منبع  انسانی می توانستیم بهتر عمل کنیم؛که این موضوع یک اشکال جدی است.

در مورد جزئیات نمی توانم وارد شویم،چون که بیشتر فعالیت من در حوزه شهرسازی بوده،اما این را می دانم که من و خانواده ام و شهروندان و این ملت از نظر مسائل اقتصادی در عذاب هستند و سرمایه های این نظام مردم است و اگر قرار باشد مردم در عذاب باشند به نظر من داریم از آرمان های انقلاب فاصله می گیریم.

به عنوان یک شهروند معمولی می گویم که مردم کشورباید حرمت شان بیشتر از این باشد مردم کشور ما نباید ارز را 18 هزار تومان بگیرند؛ مردم کشور ما باید آسایش اقتصادی داشته باشند، خواسته مردم از دولت این موضوع مهم است.

اما متأسفانه  نه تنها این مهم  دست یافتنی نشد، بلکه داریم روز به روز از این مقوله مهم فاصله می گیریم که امید داریم  در آینده نه چندان دور این مشکل بر طرف شود و به ارامش اقتصادی برسیم.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #