تانکرهایی که در روستاهای بیجار رفع عطش می‎کنند

بحران بی آبی دامن بیشتر روستاهای بیجار را گرفته و همین معضل موجب مهاجرت بسیاری از ساکنان روستا به شهر و بروز مشکلات حاشیه نشینی شده است.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کُردتودی، قلم فرسایی در خصوص مشکلات روستاهای دور افتاده بیجار که بعد از گذشت 40 سال از عمر انقلاب همچنان با فقر و نبود امکانات رفاهی اولیه دست و پنجه نرم می کنند دل شیر می خواهد .

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, کُردتودی،, کُردتودی،,

در روزگاری که برخی مدیران ارشد آن حقوق های میلیاردی از خزانه مملکت به حساب هایشان واریز می شوند،هستند دخترکانی که با گرفتن دبه آب در دست در صف ایستاده اند تا مبادا دست خالی به منزل برگردند.

فقر و محرومیت دو کلمه عجین شده با روستائیانی است که در روستاهای دور افتاده بیجار با رنج و مشقت صبح را به شب و شب را به صبح می رسانند.

بعد از گذشت 40 سال از عمر با برکت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در حالیکه برخی مدیران آن حقوق های نجومی که گاهی برای شمارش صفرهای آن باید چند دقیقه ای تامل کنید ،روستائیانی هستند که به دلیل سهل انگاری مسئولان با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند.

نبود راه مناسب روستایی ،نبود آب آشامیدنی ،نبود امکانات بهداشتی و پزشکی ،خالی شدن قریب به اتفاق روستاهای بیجار،نبود امکانات تفریحی و فرهنگی مشکلاتی است که روستائیان این منطقه با آن دست و پنجه نرم می کنند.

هنوز هستند خانه های کاه گلی در روستاهای دور افتاده بیجار که محل اسکان روستائیانی است که با یک تکان احتمال آوار شدن آن بر سر اهالی وجود دارد.

هنوز در روستاهای دوره افتاده بیجار هستند دخترکان معصومی که به جای گذراندن دنیای کودکانه با عروسک های پلاستیکی ، دبه های آب در دستان پرمهر کوچکشان دست به دست می شود تا تانکر آبرسانی سیار برسد و آب سهمیه بندی شده برای نوشیدن به منزل ببرند.

نمی دانم مسئولانی که در ماه حقوق های نجومی به حسابشان واریز می شود می دانند خاک و فاضلاب بهترین وسیله بازی کودکان مناطق روستائی هست که از کمترین امکانات بهداشتی محروم هستند؟؟

مهمترین مشکلی که در حال حاضر روستاهای بیجار را با تهدید جدی مواجه کرده است ،مهاجرت به علت کم آبی، نبود راه مناسب و امکانات اولیه رفاهی بهداشتی است که موجب رشد منفی جمعیت شهرستان و آوار شدن در شهرهای بزرگ است.

روستاهای بزرگی در بیجار وجود داشت که روزگاری با خروس خوان صبح شان با هیاهو و نشاط آمیخته شده بود و امروز به علت بی تدبیری مسئولان خالی از سکنه شده است.

روزگاری کار بر روی زمین های کشاورزی برکت سفره روستائیان بود ،اما امروز بعلت بروز مشکلات فراوان ،عدم امکانات و همچنین عدم رسیدگی مسئولان،روستائیان دیگر دل از آب و خاک خود بریده اند و رنج و مشقت مهاجرت را به جان خود خریده اند و آواره شهرها شده اند.

با نگاهی به عکس های درج شده در این گزارش می توان عمق محرومیت و فقر را در روستاهای بیجار به چشم دید.

روستانشینانی که هر روز صبح چشم به جاده روستا خیره می کنند تا با رسیدن تانکر آبرسانی سیار بتوانند اولین نفری باشند که آب سهمیه بندی شده خود را به منزل ببرند.

طبق گفته مسوولان در حال حاضر 72 روستای شهرستان بیجار با بحران آب مواجه هستند و در برخی روستاها قرارگاه پیشرفت و ابادانی با حفر چاه های عمق و نیمه عمیق در حال کمک رسانی به روستائیان هستند.

در یک کلام می توان گفت: فقر و محرومیت در روستاهای بیجار کلمات عجین شده ای است که پیرمردان 80 ساله با آن عمر خود را گذراندند و کودکانی که چشم انتظار تحقق وعده مسئولان هستند.

امیدواریم مسئولان ما با دیدن این تصاویر، نیازمندانی که در لابه لای وعده های دروغین و فیش های حقوق های نجومی فراموش شده اند را بیشتر درک کنند تا شاید قدمی برای رفع مشکلات این افراد که برای کمک به نظام ذره ای دریغ نکرده اند گامی بردارند.