آزاده چرداولی عنوان کرد؛

• شنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۸ ۱۲:۵۷
• کد خبر : 1513447

• اخبار
• سایر رسانه ها

حجت السلام "عمران احمدی" یکی از آزادگان چرداولی است که حدود شش سال طعم اسارت را چشیده ودر زندان های رژیم بعث انواع شکنجه ها را به خود دیده است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از ایلام بیدار، آزادگان یعنی کسانی که با تمام جان ودل پای انقلاب اسلامی ایستادگی کردند وتسلیم خواسته های دشمن نشدند امری که امروز سرمشق خوبی برای ماست تا دشمنان این آب خاک را بهتر بشناسیم.

حجت السلام "عمران احمدی" یکی از آزادگان چرداولی  است که حدود شش سال طعم اسارت را چشیده ودر زندان های رژیم بعث انواع شکنجه ها را به خود دیده است.

با مناسبت ورود آزادگان به کشور برآن شدیم تا همراه با این آزاده سرافراز به آن روزهای سخت سفر کنیم وشرحی از آن روزها را بشنویم.

واژه ای به نام اسارت

این آزاده چرداولی می گوید: اسارت واژه غریبی است؛ حتی اسمش هم باعث دلتنگی می شود ، انسان اسیر برای دلتنگی بهانه نمی خواهد کافی بود به لحظه غروب آفتاب نزدک شویم چه لحظه سخت وشکننده ای بود ، از یک سو شکنجه های شبانه رژیم صدام با کابل های برق که بر سر وصورت می خورد که از یک سو مشت ، لگد وصدای ناله از درد ورنج شکنجه جسمی واز سوی دیگر خاطرات کودکی ونوجوانی  پدر، مادر، خواهر وبرادر ، دوستان وفضای معنوی جامعه آزاد وهرآنچه به آن دل بسته بودی مقابل چشمانت به تصویر کشیده می شد ودرنهایت سکوت معنا داری که با سرکشیدن زیرپتو داخل آسایشگاه که آسایش وآرامش را از هرانسان صبور وبردباری می ربود با بدن مجروح از زخم کابل ودل رنجیده از غربت وتنهایی ؛ لب خشکیده وشکم گرسنه چگونه شب را با همه مشکلات شب را باید به صبح رساند.

 اما با این همه درد ورنج در اوج غربت وقتی موذن آهسته اذان می گفت و غریبانه نماز جماعتی را برپا کردیم دلها با آرامش خاصی غیر قابل تصوری می یافت.

روزه در اسارت

اسارت ویک دنیا غم واندوه ، شکنجه جسمی وفشار روحی ، غم فراق ،درد جبهه و تشنگی به اندازه ای زیاد بود که اسرا برای اینکه آب دهانشان خشک نشود سنگ ریزه را زیر زبان می گذاشتند در حالت عادی گرسنگی دائم حکم فرما بود ماه رمضان از راه رسید واولین تجربه رمضان در اسارت آغاز گردید فکر می کردیم شاید بیشتر اسرا نتوانند روزه بگیرند اما با این اوصاف سحرگاهان با نصف لیوان آب ومقدار اندکی نان(نصف نان سمون) اکقر قریب به اتفاق اسرا روزه ماه مبارک رمضان را شروع کردند صبح باید 5ساعت در هوای گرم به دور از سایه قدم می زدند حتی راه رفتن در سایه ممنوع بود ، بعد از استراحت در بعد از ظهر 2ساعت مجددا باید در جلوی آفتاب قدم می زدیم.

 براین مشکلات شکنجه با کابل را باید اضافه کردبا این وجود توکل برخدا باعث شد تا ماه رمضان را با تمام مشکلات بدون شکستن حرمتش با صبرواسقامت وکمک خداوند به اتمام برسانیم روزه ای را گرفتیم که شاید تاریخ به خودش ندیده است.

انواع شکنجه در اسارت

اصولا با روش های مختلفی اسرا را شکنجه می دادند که ضرب وشتم به شکل بسیار شدید  وبا هر وسیله ای مانند کابل های برق ، عبو از تونل های مرگ به هنگام عبو ر از اردوگاه ، بستن دست ودهن وتهدید به قتل وشلیک در اطراف به قصد ترساندن  تنها نمونه ای از آن ها بود.

گاهی مشاهده می کردیم آب چوش روی صورت رزمندگان تا مرحله شهادت ریخته می شد ومسئله ای که بود نداشتن هیچ گونه وسایل سرمایشی وگرمایشی در تابستان وزمستان بود ویا وجود امکانات بسیار ضعیف خوراک ، بهداشت وپوشاک که به عنوان مثال در محیط کوچکی مثلا یک اتاق حدود 40 نفر را جمع می کردند وهیچ امکاناتی را در اختیار آن ها نمی گذاشتند ورزمندگان مجبور بودند با حداقل شرایط خود را وفق دهند.

آری صبر واستقامت آن روزها واقعا مثال زدنی بود وامروز باید به پاس قدردانی از استقامت وایثار رزمندگان درآن روزهای سخت همه مسئولین همگام با مردم ایران اسلامی را آباد کنند.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #