آزاده دوران دفاع مقدس:
دوران اسارت در زندان های حزب بعث، کارخانه آدم سازی بود
یک آزاده دوران دفاع مقدس گفت: از نظر من اسارت کارخانه آدم سازی بود، با تمام سخت گیری های دشمن، رزمندگان ما در دوران اسارت مدام به یاد و ذکر خدا مشغول بودند؛ هر چقدر دشمن به ما فشار می آورد ایمان ما قوی تر می شد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ توحید غلامی در گفتگو با صبح توس؛ به مناسبت سالروز بازگشت آزادگان به میهن اسلامی، به بیان گوشه ای خاطرات اسارت سالهای جنگ پرداخت و اظهار کرد: سال 1365 بود که در عملیات کربلای 6 پس از یک نبرد سخت با دشمن، از میان 130 نفر از رزمندگان، 127 نفر آنها به شهادت رسیدند و سه نفر از ما که مجروح شده بودیم و توانایی حرکت نداشتیم توسط دشمن اسیر شدیم.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, صبح توس,وی افزود: محل اسارت ما در اردوگاه شماره 11 تکریت بود، جایی که مفقودین را نگه می داشتند و صلیب سرخ جهانی گذرش به آنجا نیفتاده بود و اطلاعاتی از ما در دست نداشت؛ در اصطلاح مفقود الاثر شده بودیم.
,آزاده دوران دفاع مقدس گفت: در طول 4 سال اسارت شرایط بسیار سختی بر ما گذشت، از تنبیه کردن و شکنجه های روزانه گرفته تا زندگی 40 نفره در یک اتاق کوچک و رفتار وحشیانه ماموران رژیم بعث.
,غلامی تاکید کرد: البته از نظر من اسارت کارخانه آدم سازی بود، با تمام سخت گیری های دشمن، رزمندگان ما در دوران اسارت مدام به یاد و ذکر خدا مشغول بودند؛ بعضی از دوستان در طول روز 400 رکعت نماز می خواندند و مدام طلب استغفار می کردند؛ هر چقدر دشمن به ما فشار می آورد ایمان ما قوی تر می شد.
,رئیس شورای شهر درگز تشریح کرد: شدت شکنجه دشمن به حدی بود که بعضی ها در دل مدام آرزوی شهادت می کردند اما هیچ گاه ذره ای از اعتقاد خود کوتاه نیامدند؛ رهبر خود را به اندازه تمام وجودمان دوست داشتیم و با دیدن تصاویرشان در تلویزیون سلام و صلوات نثارشان می کردیم.
,وی در پاسخ به سوال خبرنگار ما مبنی بر سخت ترین شکنجه آن زمان تصریح کرد: تنبیهات دشمن اصولا سخت و دردناک بود اما یاد گرفته بودیم سکوت کنیم و فریاد نزنیم چون آنها از این موضوع لذت می بردند؛ سخت تر از همه اینها خودباختگی و همکاری بعضی از نیروهای خودی با دشمن بود که البته عاقبت خوبی نصیب آنها نشد.
,غلامی تبیین کرد: مرداد ماه سال 1369 که رزمندگان را آزاد کردند ما جزو آخرین گروههایی بودیم که به وطن بازگشتیم، آمدیم چون سرو استوار و چون کوه مقاوم؛ 26 مرداد برای ما روز آزادی از قفس بود!
,این آزاده سرافراز خطاب به مردم و مسئولین گفت: انتظار داریم وقتی به اداره ای مراجعه کرده و یا موضوعی را مطرح می کنیم، حداقل به احترام آن سالهای پر از رنج و سختی، کمی محترمانه تر پاسخگوی ما باشند، البته این احترام باید در تمام سطوح جامعه رعایت شود اما جانبازان و آزادگانی که روزگاری برای دفاع از شرف این ملت از جان خود مایه گذاشتند، امروز حداقلی ترین خواسته آنها برخورد محبت آمیز از سوی مردم است.
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه