آزاده سیرجانی از روزهای اسارت می‌گوید؛

• یک‌شنبه ۲۷ مرداد ۱۳۹۸ ۱۶:۳۲
• کد خبر : 1513792

• اخبار
• سایر رسانه ها

آزاده سیرجانی گفت : در زندان های عراق شبی یک لیوان آب سهمیه هر نفر بود و هر روز به بهانه ای همه اسرا را کتک می زدند و تنبیه های سخت می کردند به صورتی که تمام گوشت و پوستم از بدنم کنده شده بود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ خیرالله صادقی آزاده سیرجانی در گفت و گو با راه آرمان گفت: در تاریخ ۱۳۶۶/۴/۱۸ بوسیله لشکر ۲۸ روح الله (کمیته قدیم) برای حفظ حریم کشور به اهواز اعزام شدیم و پس از مبارزات بسیار بالاخره در تاریخ ۱۳۶۷/۳/۴ در منطقه جنگی شلمچه و ۱۵ کیلومتری در کشور عراق و در شهرک دوایجی شهر بصره در خط کمین به اسارت درآمدم.

خیرالله صادقی اذعان کرد: پس از آن به یکی از روستاهای بصره که از خط مقدم دور بود برده شدیم و در آن جا به مدت ۳ روز بدترین شکنجه ها را دیدیم و اعتراف می گرفتند که چکاره بوده اید و چه می کردید… و بعد به زندان عراق که قدیمی ترین زندان بغداد بود منتقل شدیم که این زندان دارای چندین هزار سیاه چال و دیوارهای بلند و سلول های کوچک بود و در آن جا نیز بمدت یک ماه مشکلاتی مانند کوچکی جای خواب بود که باید بصورت نشسته می خوابیدیم و همچنین قدم زدن روی زمین سیمانی داغ و خوردن غذای آلوده و کثیف از جمله مشکلات این زندان بود.

وی در خصوص سختی های اسارت اظهار داشت : شبی یک لیوان آب سهمیه هر نفر بود و هر روز به بهانه ای همه اسرا را کتک می زدند و تنبیه های سخت می کردند به صورتی که تمام گوشت و پوستم از بدنم کنده شده بود و بعد از این همه آزار و اذیت و بعد از یک ماه به اردوگاه ۱۲ روانه شدیم و در انجا جلادانی با کابل های داغ و بزرگ هر روزما را شکنجه می دادند.

آزاده سیرجانی در مورد روزهای بازگشت به میهن اسلامی گفت : هیچ کس فکر بازگشت به کشور را هم نمی کرد و هر روز عده ای می آمدند و اعلام می کردند که امروز آزاد می شوید و به کشور باز می گردید برای همین دروغ گفتن هایشان بود که هیچکس فکر نمی کرد، دیگر زنده به کشور برگردد لذا وقتی به خط رسیدیم و دوربین های خبری کشورهای مختلف و ثبت نام صلیب سرخ را دیدیم تازه باورمان شد که زمان بازگشت فرا رسیده است .

وی با بیان اینکه که نام ما در لیست ایرانیان مفقود الاثر بود یم گفت: ما جزو آخرین اسرایی بودیم که به کشور عزیزمان برمی گشتیم و زمانی که به ایران رسیدیم با استقبال بی نظیر مردم باختران و شهر های مختلف کشور که به این شهرستان آمده بودند مواجه شده و بسیار خوشحال بودیم و پس از آن به بیمارستان منتقل شدیم.

صادقی ادامه داد: بعد از ۳ روز بستری با هواپیما به کرمان و از آن جا با ماشین سپاه به سیرجان آمدیم و در این راه نیز چندین بار با استقبال مردم در شهر کرمان مواجه شدیم البته قبل از رسیدن به سیرجان در ۲۰ کیلومتری شهر تمام اقوام و مردم سیرجان به استقبالم آمدند.

وی در پایان خاطر نشان کرد: توصیه من به جوانان این است که پشت رهبر انقلاب را خالی نکنند چون جوانان همسن شما برای این میهن اسلامی جان خود را از دست دادند لذا باید قدر این آسایش و امنیت را بدانید که چنین امنیتی مثل ایران بزرگترین آرزوی خیلی از کشورها است.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #