کتاب «نامیرا» یک دوره فتنهشناسی کامل است که به مخاطبش نشان میدهد که در شرایط پیچیده و غبارآلود فتنه، حق و باطل چگونه جابهجا میشوند و حتی بزرگترین سرداران و مبارزان اسلام نیز نسبت به راه امام حسین(ع) و هدف او از مقابله با یزید دچار تردید میشوند! تا آن جا مقام معظم رهبری در یکی از دیدارهای خصوصی خود در ارتباط با این کتاب فرموده بودند: «هر کسی میخواهد فتنه اخیر را بشناسد، این کتاب را بخواند.»[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از دیار آفتاب؛ یکی از کتاب هایی که در سال های اخیر همواره جزو کتاب های پرمخاطب، خصوصا در ایام محرم و صفر بوده است، رمان «نامیرا» است. کتابی که چند ماه پس از انتشار و با نقل قولی از مقام معظم رهبری درباره آن، در مرکز توجهات قرار گرفت و تا کنون به چاپ ۲۹ ام رسیده است.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, دیار آفتاب,آغاز مطرح شدن کتاب به نقل قولی از رهبر انقلاب باز میگشت که از آن تمجید کرده بودند: «هر کسی میخواهد فتنه ۸۸ را بشناسد، این کتاب را بخواند.» البته این تنها اظهار نظر ایشان نبود. سیدمهدی شجاعی هم به نویسنده گفته بود که تعدادی از کتب متون فاخر نیستان را در جلسهای به رهبری اهدا کرده است. آیتالله خامنهای بعدها به سیدمهدی شجاعی گفته بودند: «کار بسیار خوبی است و نگاه درستی به عاشورا دارد و جذابیت داستانی دارد. دو صفحه از کتاب را که خواندم، احساس کردم داستان جذابی دارد و ادامه دادم.» نامیرا شرح تذبذب و برزخ میان حق و باطل است. داستان تردید فردی که میان همراهی یا عدم همراهی با امام حسین(ع) در کربلا، مردد مانده است. داستان نامیرا کاملا تخیلی است با این حال شخصیتهای آن واقعی هستند ولی در یک بستر تخیلی رفتار میکنند. نامیرا به قلم صادق کرمیار و در ۳۳۶ صفحه منتشر شده است.
نامیرا داستانی شخصیتمحور است؛ رمانی با خرده روایتهایی از تغییر روش، هدف، آرزو و عاقبت آدمها. این روزگار است که آدمها را در محک انتخاب شدن و انتخاب کردن میگذارد و نویسنده نامیرا فقط تصویرساز صادق این رویدادهاست. نویسنده، کتاب را به سبک رمانهای کلاسیک با شروعی آرام آغاز میکند، تصویرسازی میکند، شخصیتها را یکبهیک وارد داستان میکند، آنها را معرفی میکند و با داستان پیش میبرد. «نامیرا» اسیر اختلاف روایتهای تاریخی نشده و البته از عقبه تحقیقی درستی بهره برده است. این کتاب را صادق کرمیار نوشته است.
نوشتن داستانی که پایان آن معلوم است، کار آسانی نیست
نوشتن داستانی که مخاطب، آخرش را میداند کار آسانی نیست. و اینجاست که کرمیار با نگاه درست به عاشورا و استفاده از عنصر «رمانس» به خوبی بهرهگرفته است.
بیش از هر چیز اسم کتاب است که خواننده را مشغول می کند؛ ابتدا به ذهن می رسد «نامیرا» فقط اسمی هنری است که برای جلب مخاطب انتخاب شده و یا ناشر و نویسنده خواسته اند ابهام داستان را زیاد کنند. اما کتاب را که تا انتها بخوانی معلوم می شود «نامیرا» ریشه در مفهوم «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» دارد. مفهومی که می گوید پهنه ی سرزمین کربلا به اندازه ی کل زمین وسعت پیدا کرده و عاشورا همیشه نمیراست.
این اثر درباره دختر و پسری جوانی است که بین سرداران بزرگ برای حمایت از امام حسین (ع) و یزید تردید دارند؛ در ادامه داستان، این دو جوان طی استدلال های مختلف به حقانیت امام حسین (ع) پی می برند.
اگر اهل مطالعه در مورد وقایع تاریخی اسلام باشید، به یقین کمتر با کتابهایی از جنس داستان و رمان روبرو شدید که بتوانند هم تاریخ یک واقعه مهم را حداقل به صورت کامل در قالب یک داستان پرفراز و نشیب که در آن همه عناصر داستانی از پیرنگ و مقدمهچینی و شخصیت گرفته تا کشمکش و پرداخت صحنه و نتیجه را وجود دارد، برای مخاطب خود روایت کند.
رمان «نامیرا» دقیقا کتابی با همین مشخصات است که دست بر روی یکی از مهمترین و پرکششترین اتفاقات تاریخ اسلام گذاشته است. اتفاقی که در آن حرامیان و مسلمانان و مشرکان با هم یکی میشوند! و بر بهترین خلق خدا هجوم میآورند.
داستان نقل شده در کتاب، داستانی است که انتهای آن برای همه مخاطبان اثر مشخص است ولی نکتهای که باعث میشود تا مخاطب آن پای کتاب بنشیند و با داستان آن تا انتها همراه شود، نگاه اصولی نویسنده به واقعه عاشورا و استفاده درست از عناصری چون عشق و گرههای داستانی مناسب و به جا در میان خردهروایتهای نقل شده در جریان اصلی قصه است.
نامیرا یک دوره فتنه شناسی کامل است
یکی از بهترین و برجستهترین نکاتی که در ارتباط با این کتاب ترسیم فضای فتنهگون قبل از وقوع حادثه عاشوراست. درواقع نامیرا یک دوره فتنهشناسی کامل است که به مخاطبش نشان میدهد که در شرایط پیچیده و غبارآلود فتنه، حق و باطل چگونه جابهجا میشوند و حتی بزرگترین سرداران و مبارزان اسلام نیز نسبت به راه امام حسین(ع) و هدف او از مقابله با یزید دچار تردید میشوند! تا آن جا مقام معظم رهبری در یکی از دیدارهای خصوصی خود در ارتباط با این کتاب فرموده بودند: «هر کسی میخواهد فتنه اخیر را بشناسد، این کتاب را بخواند.»
در «نامیرا» است که میفهمی بخشی از انبوه مردمی که به امام نامه نوشتند حضور امام را برای منافع شخصی خود میخواستند و هرکس تنها به فکر آن بود که طایفه خویش را به قدرت برساند و آمدن امام تنها بهانهای بود برای اینکه بتواند قدرت را از دست یزید خارج کنند و خود به حکمرانی کوفه و دیگر مناطق اسلامی برسند.
کرمیار در این کتاب در خلال جریان اصلی داستان، عشق شکل گرفته میان دو جوان مسلمان را نیز نشان میدهد که هر دو محب علی و اولاد او هستند ولی آنها نیز در این مسیر و در شرایط غبارآلود فتنه دچار تردیدهایی میشوند که در نهایت باید برای آن راه حلی پیدا کنند.
انتهای پیام/
آغاز مطرح شدن کتاب به نقل قولی از رهبر انقلاب باز میگشت که از آن تمجید کرده بودند: «هر کسی میخواهد فتنه ۸۸ را بشناسد، این کتاب را بخواند.» البته این تنها اظهار نظر ایشان نبود. سیدمهدی شجاعی هم به نویسنده گفته بود که تعدادی از کتب متون فاخر نیستان را در جلسهای به رهبری اهدا کرده است. آیتالله خامنهای بعدها به سیدمهدی شجاعی گفته بودند: «کار بسیار خوبی است و نگاه درستی به عاشورا دارد و جذابیت داستانی دارد. دو صفحه از کتاب را که خواندم، احساس کردم داستان جذابی دارد و ادامه دادم.» نامیرا شرح تذبذب و برزخ میان حق و باطل است. داستان تردید فردی که میان همراهی یا عدم همراهی با امام حسین(ع) در کربلا، مردد مانده است. داستان نامیرا کاملا تخیلی است با این حال شخصیتهای آن واقعی هستند ولی در یک بستر تخیلی رفتار میکنند. نامیرا به قلم صادق کرمیار و در ۳۳۶ صفحه منتشر شده است.
نامیرا داستانی شخصیتمحور است؛ رمانی با خرده روایتهایی از تغییر روش، هدف، آرزو و عاقبت آدمها. این روزگار است که آدمها را در محک انتخاب شدن و انتخاب کردن میگذارد و نویسنده نامیرا فقط تصویرساز صادق این رویدادهاست. نویسنده، کتاب را به سبک رمانهای کلاسیک با شروعی آرام آغاز میکند، تصویرسازی میکند، شخصیتها را یکبهیک وارد داستان میکند، آنها را معرفی میکند و با داستان پیش میبرد. «نامیرا» اسیر اختلاف روایتهای تاریخی نشده و البته از عقبه تحقیقی درستی بهره برده است. این کتاب را صادق کرمیار نوشته است.
نوشتن داستانی که پایان آن معلوم است، کار آسانی نیست
نوشتن داستانی که مخاطب، آخرش را میداند کار آسانی نیست. و اینجاست که کرمیار با نگاه درست به عاشورا و استفاده از عنصر «رمانس» به خوبی بهرهگرفته است.
بیش از هر چیز اسم کتاب است که خواننده را مشغول می کند؛ ابتدا به ذهن می رسد «نامیرا» فقط اسمی هنری است که برای جلب مخاطب انتخاب شده و یا ناشر و نویسنده خواسته اند ابهام داستان را زیاد کنند. اما کتاب را که تا انتها بخوانی معلوم می شود «نامیرا» ریشه در مفهوم «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» دارد. مفهومی که می گوید پهنه ی سرزمین کربلا به اندازه ی کل زمین وسعت پیدا کرده و عاشورا همیشه نمیراست.
این اثر درباره دختر و پسری جوانی است که بین سرداران بزرگ برای حمایت از امام حسین (ع) و یزید تردید دارند؛ در ادامه داستان، این دو جوان طی استدلال های مختلف به حقانیت امام حسین (ع) پی می برند.
اگر اهل مطالعه در مورد وقایع تاریخی اسلام باشید، به یقین کمتر با کتابهایی از جنس داستان و رمان روبرو شدید که بتوانند هم تاریخ یک واقعه مهم را حداقل به صورت کامل در قالب یک داستان پرفراز و نشیب که در آن همه عناصر داستانی از پیرنگ و مقدمهچینی و شخصیت گرفته تا کشمکش و پرداخت صحنه و نتیجه را وجود دارد، برای مخاطب خود روایت کند.
رمان «نامیرا» دقیقا کتابی با همین مشخصات است که دست بر روی یکی از مهمترین و پرکششترین اتفاقات تاریخ اسلام گذاشته است. اتفاقی که در آن حرامیان و مسلمانان و مشرکان با هم یکی میشوند! و بر بهترین خلق خدا هجوم میآورند.
داستان نقل شده در کتاب، داستانی است که انتهای آن برای همه مخاطبان اثر مشخص است ولی نکتهای که باعث میشود تا مخاطب آن پای کتاب بنشیند و با داستان آن تا انتها همراه شود، نگاه اصولی نویسنده به واقعه عاشورا و استفاده درست از عناصری چون عشق و گرههای داستانی مناسب و به جا در میان خردهروایتهای نقل شده در جریان اصلی قصه است.
نامیرا یک دوره فتنه شناسی کامل است
یکی از بهترین و برجستهترین نکاتی که در ارتباط با این کتاب ترسیم فضای فتنهگون قبل از وقوع حادثه عاشوراست. درواقع نامیرا یک دوره فتنهشناسی کامل است که به مخاطبش نشان میدهد که در شرایط پیچیده و غبارآلود فتنه، حق و باطل چگونه جابهجا میشوند و حتی بزرگترین سرداران و مبارزان اسلام نیز نسبت به راه امام حسین(ع) و هدف او از مقابله با یزید دچار تردید میشوند! تا آن جا مقام معظم رهبری در یکی از دیدارهای خصوصی خود در ارتباط با این کتاب فرموده بودند: «هر کسی میخواهد فتنه اخیر را بشناسد، این کتاب را بخواند.»
در «نامیرا» است که میفهمی بخشی از انبوه مردمی که به امام نامه نوشتند حضور امام را برای منافع شخصی خود میخواستند و هرکس تنها به فکر آن بود که طایفه خویش را به قدرت برساند و آمدن امام تنها بهانهای بود برای اینکه بتواند قدرت را از دست یزید خارج کنند و خود به حکمرانی کوفه و دیگر مناطق اسلامی برسند.
کرمیار در این کتاب در خلال جریان اصلی داستان، عشق شکل گرفته میان دو جوان مسلمان را نیز نشان میدهد که هر دو محب علی و اولاد او هستند ولی آنها نیز در این مسیر و در شرایط غبارآلود فتنه دچار تردیدهایی میشوند که در نهایت باید برای آن راه حلی پیدا کنند.
انتهای پیام/
آغاز مطرح شدن کتاب به نقل قولی از رهبر انقلاب باز میگشت که از آن تمجید کرده بودند: «هر کسی میخواهد فتنه ۸۸ را بشناسد، این کتاب را بخواند.» البته این تنها اظهار نظر ایشان نبود. سیدمهدی شجاعی هم به نویسنده گفته بود که تعدادی از کتب متون فاخر نیستان را در جلسهای به رهبری اهدا کرده است. آیتالله خامنهای بعدها به سیدمهدی شجاعی گفته بودند: «کار بسیار خوبی است و نگاه درستی به عاشورا دارد و جذابیت داستانی دارد. دو صفحه از کتاب را که خواندم، احساس کردم داستان جذابی دارد و ادامه دادم.» نامیرا شرح تذبذب و برزخ میان حق و باطل است. داستان تردید فردی که میان همراهی یا عدم همراهی با امام حسین(ع) در کربلا، مردد مانده است. داستان نامیرا کاملا تخیلی است با این حال شخصیتهای آن واقعی هستند ولی در یک بستر تخیلی رفتار میکنند. نامیرا به قلم صادق کرمیار و در ۳۳۶ صفحه منتشر شده است.
نامیرا داستانی شخصیتمحور است؛ رمانی با خرده روایتهایی از تغییر روش، هدف، آرزو و عاقبت آدمها. این روزگار است که آدمها را در محک انتخاب شدن و انتخاب کردن میگذارد و نویسنده نامیرا فقط تصویرساز صادق این رویدادهاست. نویسنده، کتاب را به سبک رمانهای کلاسیک با شروعی آرام آغاز میکند، تصویرسازی میکند، شخصیتها را یکبهیک وارد داستان میکند، آنها را معرفی میکند و با داستان پیش میبرد. «نامیرا» اسیر اختلاف روایتهای تاریخی نشده و البته از عقبه تحقیقی درستی بهره برده است. این کتاب را صادق کرمیار نوشته است.
نوشتن داستانی که پایان آن معلوم است، کار آسانی نیست
نوشتن داستانی که مخاطب، آخرش را میداند کار آسانی نیست. و اینجاست که کرمیار با نگاه درست به عاشورا و استفاده از عنصر «رمانس» به خوبی بهرهگرفته است.
بیش از هر چیز اسم کتاب است که خواننده را مشغول می کند؛ ابتدا به ذهن می رسد «نامیرا» فقط اسمی هنری است که برای جلب مخاطب انتخاب شده و یا ناشر و نویسنده خواسته اند ابهام داستان را زیاد کنند. اما کتاب را که تا انتها بخوانی معلوم می شود «نامیرا» ریشه در مفهوم «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» دارد. مفهومی که می گوید پهنه ی سرزمین کربلا به اندازه ی کل زمین وسعت پیدا کرده و عاشورا همیشه نمیراست.
این اثر درباره دختر و پسری جوانی است که بین سرداران بزرگ برای حمایت از امام حسین (ع) و یزید تردید دارند؛ در ادامه داستان، این دو جوان طی استدلال های مختلف به حقانیت امام حسین (ع) پی می برند.
اگر اهل مطالعه در مورد وقایع تاریخی اسلام باشید، به یقین کمتر با کتابهایی از جنس داستان و رمان روبرو شدید که بتوانند هم تاریخ یک واقعه مهم را حداقل به صورت کامل در قالب یک داستان پرفراز و نشیب که در آن همه عناصر داستانی از پیرنگ و مقدمهچینی و شخصیت گرفته تا کشمکش و پرداخت صحنه و نتیجه را وجود دارد، برای مخاطب خود روایت کند.
رمان «نامیرا» دقیقا کتابی با همین مشخصات است که دست بر روی یکی از مهمترین و پرکششترین اتفاقات تاریخ اسلام گذاشته است. اتفاقی که در آن حرامیان و مسلمانان و مشرکان با هم یکی میشوند! و بر بهترین خلق خدا هجوم میآورند.
داستان نقل شده در کتاب، داستانی است که انتهای آن برای همه مخاطبان اثر مشخص است ولی نکتهای که باعث میشود تا مخاطب آن پای کتاب بنشیند و با داستان آن تا انتها همراه شود، نگاه اصولی نویسنده به واقعه عاشورا و استفاده درست از عناصری چون عشق و گرههای داستانی مناسب و به جا در میان خردهروایتهای نقل شده در جریان اصلی قصه است.
نامیرا یک دوره فتنه شناسی کامل است
یکی از بهترین و برجستهترین نکاتی که در ارتباط با این کتاب ترسیم فضای فتنهگون قبل از وقوع حادثه عاشوراست. درواقع نامیرا یک دوره فتنهشناسی کامل است که به مخاطبش نشان میدهد که در شرایط پیچیده و غبارآلود فتنه، حق و باطل چگونه جابهجا میشوند و حتی بزرگترین سرداران و مبارزان اسلام نیز نسبت به راه امام حسین(ع) و هدف او از مقابله با یزید دچار تردید میشوند! تا آن جا مقام معظم رهبری در یکی از دیدارهای خصوصی خود در ارتباط با این کتاب فرموده بودند: «هر کسی میخواهد فتنه اخیر را بشناسد، این کتاب را بخواند.»
در «نامیرا» است که میفهمی بخشی از انبوه مردمی که به امام نامه نوشتند حضور امام را برای منافع شخصی خود میخواستند و هرکس تنها به فکر آن بود که طایفه خویش را به قدرت برساند و آمدن امام تنها بهانهای بود برای اینکه بتواند قدرت را از دست یزید خارج کنند و خود به حکمرانی کوفه و دیگر مناطق اسلامی برسند.
کرمیار در این کتاب در خلال جریان اصلی داستان، عشق شکل گرفته میان دو جوان مسلمان را نیز نشان میدهد که هر دو محب علی و اولاد او هستند ولی آنها نیز در این مسیر و در شرایط غبارآلود فتنه دچار تردیدهایی میشوند که در نهایت باید برای آن راه حلی پیدا کنند.
انتهای پیام/
آغاز مطرح شدن کتاب به نقل قولی از رهبر انقلاب باز میگشت که از آن تمجید کرده بودند: «هر کسی میخواهد فتنه ۸۸ را بشناسد، این کتاب را بخواند.» البته این تنها اظهار نظر ایشان نبود. سیدمهدی شجاعی هم به نویسنده گفته بود که تعدادی از کتب متون فاخر نیستان را در جلسهای به رهبری اهدا کرده است. آیتالله خامنهای بعدها به سیدمهدی شجاعی گفته بودند: «کار بسیار خوبی است و نگاه درستی به عاشورا دارد و جذابیت داستانی دارد. دو صفحه از کتاب را که خواندم، احساس کردم داستان جذابی دارد و ادامه دادم.» نامیرا شرح تذبذب و برزخ میان حق و باطل است. داستان تردید فردی که میان همراهی یا عدم همراهی با امام حسین(ع) در کربلا، مردد مانده است. داستان نامیرا کاملا تخیلی است با این حال شخصیتهای آن واقعی هستند ولی در یک بستر تخیلی رفتار میکنند. نامیرا به قلم صادق کرمیار و در ۳۳۶ صفحه منتشر شده است.
,نامیرا داستانی شخصیتمحور است؛ رمانی با خرده روایتهایی از تغییر روش، هدف، آرزو و عاقبت آدمها. این روزگار است که آدمها را در محک انتخاب شدن و انتخاب کردن میگذارد و نویسنده نامیرا فقط تصویرساز صادق این رویدادهاست. نویسنده، کتاب را به سبک رمانهای کلاسیک با شروعی آرام آغاز میکند، تصویرسازی میکند، شخصیتها را یکبهیک وارد داستان میکند، آنها را معرفی میکند و با داستان پیش میبرد. «نامیرا» اسیر اختلاف روایتهای تاریخی نشده و البته از عقبه تحقیقی درستی بهره برده است. این کتاب را صادق کرمیار نوشته است.
, .,نوشتن داستانی که پایان آن معلوم است، کار آسانی نیست
, نوشتن داستانی که پایان آن معلوم است، کار آسانی نیست, نوشتن داستانی که پایان آن معلوم است، کار آسانی نیست, نوشتن داستانی که پایان آن معلوم است، کار آسانی نیست,نوشتن داستانی که مخاطب، آخرش را میداند کار آسانی نیست. و اینجاست که کرمیار با نگاه درست به عاشورا و استفاده از عنصر «رمانس» به خوبی بهرهگرفته است.
, .,,
, ,
بیش از هر چیز اسم کتاب است که خواننده را مشغول می کند؛ ابتدا به ذهن می رسد «نامیرا» فقط اسمی هنری است که برای جلب مخاطب انتخاب شده و یا ناشر و نویسنده خواسته اند ابهام داستان را زیاد کنند. اما کتاب را که تا انتها بخوانی معلوم می شود «نامیرا» ریشه در مفهوم «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» دارد. مفهومی که می گوید پهنه ی سرزمین کربلا به اندازه ی کل زمین وسعت پیدا کرده و عاشورا همیشه نمیراست.
, .,این اثر درباره دختر و پسری جوانی است که بین سرداران بزرگ برای حمایت از امام حسین (ع) و یزید تردید دارند؛ در ادامه داستان، این دو جوان طی استدلال های مختلف به حقانیت امام حسین (ع) پی می برند.
, .,اگر اهل مطالعه در مورد وقایع تاریخی اسلام باشید، به یقین کمتر با کتابهایی از جنس داستان و رمان روبرو شدید که بتوانند هم تاریخ یک واقعه مهم را حداقل به صورت کامل در قالب یک داستان پرفراز و نشیب که در آن همه عناصر داستانی از پیرنگ و مقدمهچینی و شخصیت گرفته تا کشمکش و پرداخت صحنه و نتیجه را وجود دارد، برای مخاطب خود روایت کند.
,رمان «نامیرا» دقیقا کتابی با همین مشخصات است که دست بر روی یکی از مهمترین و پرکششترین اتفاقات تاریخ اسلام گذاشته است. اتفاقی که در آن حرامیان و مسلمانان و مشرکان با هم یکی میشوند! و بر بهترین خلق خدا هجوم میآورند.
,داستان نقل شده در کتاب، داستانی است که انتهای آن برای همه مخاطبان اثر مشخص است ولی نکتهای که باعث میشود تا مخاطب آن پای کتاب بنشیند و با داستان آن تا انتها همراه شود، نگاه اصولی نویسنده به واقعه عاشورا و استفاده درست از عناصری چون عشق و گرههای داستانی مناسب و به جا در میان خردهروایتهای نقل شده در جریان اصلی قصه است.
,نامیرا یک دوره فتنه شناسی کامل است
, نامیرا یک دوره فتنه شناسی کامل است, نامیرا یک دوره فتنه شناسی کامل است,یکی از بهترین و برجستهترین نکاتی که در ارتباط با این کتاب ترسیم فضای فتنهگون قبل از وقوع حادثه عاشوراست. درواقع نامیرا یک دوره فتنهشناسی کامل است که به مخاطبش نشان میدهد که در شرایط پیچیده و غبارآلود فتنه، حق و باطل چگونه جابهجا میشوند و حتی بزرگترین سرداران و مبارزان اسلام نیز نسبت به راه امام حسین(ع) و هدف او از مقابله با یزید دچار تردید میشوند! تا آن جا مقام معظم رهبری در یکی از دیدارهای خصوصی خود در ارتباط با این کتاب فرموده بودند: «هر کسی میخواهد فتنه اخیر را بشناسد، این کتاب را بخواند.»
,در «نامیرا» است که میفهمی بخشی از انبوه مردمی که به امام نامه نوشتند حضور امام را برای منافع شخصی خود میخواستند و هرکس تنها به فکر آن بود که طایفه خویش را به قدرت برساند و آمدن امام تنها بهانهای بود برای اینکه بتواند قدرت را از دست یزید خارج کنند و خود به حکمرانی کوفه و دیگر مناطق اسلامی برسند.
,کرمیار در این کتاب در خلال جریان اصلی داستان، عشق شکل گرفته میان دو جوان مسلمان را نیز نشان میدهد که هر دو محب علی و اولاد او هستند ولی آنها نیز در این مسیر و در شرایط غبارآلود فتنه دچار تردیدهایی میشوند که در نهایت باید برای آن راه حلی پیدا کنند.
,,
انتهای پیام/
,
ارسال دیدگاه