اخبار داغ

یادداشت/

تقابل گفتمانی در مناسک اربعین حسینی

تقابل گفتمانی در مناسک اربعین حسینی
امروز اربعین حسینی با همه شگفتی ها و عظمتش در جهانی رخ می دهد که عرفی شدن امور زندگی را، افتخار خود می داند و تلاش می کند از همه چیز قداست زدایی کند.لذا اربعین مجموعه ای از باورهای عمیق انسانی است که در قالب مناسک خاصی خود را ظهور و بروز می دهد.مناسکی که فهم و تحلیل آن برای ساختن جامعه نمونه اسلامی و در نهایت تمدن نوین اسلامی امری ضروری است.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از دیار آفتاب؛ پدیده اربعین حسینی که به عنوان بزرگترین اجتماع بشری شناخته شده و حیرت جهانیان را برانگیخته و دنیایی را مات و مبهوت خود کرده در دورانی رخ داده که قدسی زدائی از زندگی بشر به اوج خود رسیده و دین و معنویت ارتباط خود را با زندگی بشر به خصوص در زیست اجتماعی از دست داده است.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, دیار آفتاب, ,

اربعین حسینی در دوران حکمرانی تمدنی ظهور و بروز پیدا می کند که اومانیسم ،سکولاریسم و عقل خود بنیاد بشری جان مایه آن است و نسبتی با معنویت و خداباوری برقرار نمی کند.این تقابل گفتمانی حامل چه پیام و معنائی است؟اربعین حسینی که سرتاسر معنویت و قداست و عشق به معبود و ارزش های والای انسانی است در میانه چنین تمدنی چه می کند؟ اربعین حسینی امروز در دنیایی که تولید معنا دچار خلل و کاستی شده ،بزرگترین و عمیق ترین معانی زندگی و حیات طیبه را برای بشریت خلق کرده است.

اربعین، سرتاسر خلق معنا در دنیای تهی شده از معناست.اربعین حسینی نماد گرایش به معنویت غنی از معنا و مفاهیم عالی زندگی در عصری است که عرفان های نوظهور برای پر کردن خلا معنویت در زندگی بشر خود نمایی می کنند.اربعین نماد رشد معنویت در عصری است که سکولار شدن و سکولار زندگی کردن یک پز روشنفکری است.

این شالوده شکنی اربعین حسینی و به چالش کشاندن تمدن غربی ریشه در معنای نهفته در آن دارد که این معنا در میان عاشقان و دلدادگان اربعین به یک باور تبدیل شده است.اربعین به عنوان یک شاخصه هویتی تمدن اسلامی دارای ظاهر و باطنی است که فهم هر دو برای فهم کلیت اربعین و چگونگی شالوده شکنی آن ضروری است.

آنچه که در ظاهر و نمودهای اربعین دیده می شود همگی از اربعین یک مناسک دینی جهانی ساخته است.آئینی که نمونه اش را نمی توان در جهان مشاهده کرد.اصول و قواعد حاکم بر آن جذاب و خیره کننده است.قواعد و آدابی که از این مناسک دینی، یک پدیده بی نظیر جهانی ساخته است.اما همه ی اربعین در مناسک آن خلاصه نمی شود.آنچه اربعین را به یک مناسک جهانی بی نظیر تبدیل کرده،باورهای نهفته در میان مردمانی است که اربعین را شکل داده اند.به عبارتی اربعین محصول باورهای عمیق و استوار مردمان آزادی خواه جهان است.باور به انسانیت،مروت،آزادگی،شجاعت،ظلم ستیزی،نوع دوستی و .. است که آن را از سایر مناسک ها متمایز کرده است.شاخصه هائی که محدود به یک مذهب و دین نیست بلکه با فطرت پاک انسانها سرو کار دارد.اربعین از دل یک چنین باورهائی بیرون آمده است.

اربعین نماد باورمندی به ماندگاری و بقای انسانیت و شرافت است.نماد باور به حقیقت پایندگی ندای حق طلبی و آزادی خواهی و نماد سقوط و اضمحلال بساط ظلم و ستم است.صدها سال از واقعه عاشورا می گذرد اما امروز میلیون ها انسان در نقاط مختلف کره خاکی جریانی را از روی باور ستایش و تمجید می کند که در روز عاشورا به ظاهر مغلوب شده است و این نماد بیدار بودن وجدان های حقیقت طلب جهان است.

امروز اربعین حسینی با همه شگفتی ها و عظمتش در جهانی رخ می دهد که عرفی شدن امور زندگی را، افتخار خود می داند و تلاش می کند از همه چیز قداست زدایی کند.لذا اربعین مجموعه ای از باورهای عمیق انسانی است که در قالب مناسک خاصی خود را ظهور و بروز می دهد.مناسکی که فهم و تحلیل آن برای ساختن جامعه نمونه اسلامی و در نهایت تمدن نوین اسلامی امری ضروری است.

یکی از ابعاد مهم مناسک دینی،وجهه نمادین آن است.به عبارتی اربعین به عنوان یکی از مناسک دینی دارای نشانه ها و نماد هائی است که حاوی معانی متعالی هستند که خود سازنده بنیان های جامعه اسلامی اند. بر این اساس اربعین نماد حرکت و پویائی،هدفمندی،ایثار،عشق،همبستگی و صبر است.

بعد دیگر مناسک دینی بروز عینی و اجتماعی است آن است.مناسکی که قابلیت روئیت و ظهور و بروز نداشته باشد اساساً مناسک نیست.مناسک محل ظهور اجتماعی و انجام اعمال جمعی و کار گروهی است.اربعین هم به عنوان یک مناسک دینی،جلوه ای از حضور اجتماعی و به نوعی جنبش اجتماعی است.جلوه ای از با هم بودن ،وحدت،برابری و برادری،نظم در امور و کار گروهی است.امری که جامعه اسلامی برای پیشرفت خود به شدت به آنها نیازمند است.اینکه گفته می شود اربعین به عرصه اقتدار و نمایش توانمندی و ابهت آزادگان جهان تبدیل شده ناشی از همین ویژگی مناسک اربعین است.اگر اربعین در قالب راهپیمایی عظیم چند میلیونی به نمایش در نمی آمد قابلیت اقتدار آفرینی نداشت.

مؤلفه سوم مناسک دینی شکل گیری در بستر زمانی و مکانی خاص خودش است.لذا ما می بینیم که بسیاری از مناسک در طول زمان برچیده می شوند و مناسک جدیدی شکل می گیرند یا مناسک قدیمی با اصلاحات و اضافاتی در قالب های جدیدی ظهور و بروز پیدا می کنند.پیاده روی چندین میلیونی اربعین حسینی جزو همین مناسک است که تا چند سال پیش خبری از آن نبود اما با برخی تحولات سیاسی شکل جدیدی به خود گرفته است.در اینجا می توان این ادعا را مطرح کرد که احیاء مناسک اربعین و توسعه ابعاد کیفی و کمی آن ریشه در انقلاب اسلامی ایران دارد.

مؤلفه چهارم مناسک دینی اجرای جمعی آن است.روح حاکم بر مناسک دینی روح جمعی آن است.بسیاری از اعمال در دین اسلام به صورت جمعی توصیه شده است.مناسک هم جزو اعمالی است که صرفاً به صورت جمعی قابلیت اجرا دارد و این نشان از اهمیت کار جمعی با هم بودن،وحدت و ائتلاف قلوب مؤمنین در اندیشه اسلامی دارد.اربعین حسینی این شاخصه اساسی را به بهترین شکل و در عالی ترین درجه به نمایش گذاشته است. اربعین حسینی نماد هویت انسان هایی است که علی رغم همه تفاوت هایی که با یکدیگر دارند در کنار یکدیگر قرار گرفته اند تا یکصدا از شرافت و آزادگی انسان دفاع کنند و ارزش های والای الهی را ارج نهند و هویت حقیقی بشریت را در خود احیا کنند.اربعین، نماد سرمایه عظیم و گرانبهای اجتماعی انسان های آزاده جهان است.سرمایه ای که همه دولت ها و ملت ها و صاحبان فکر و اندیشه آن را شرط زیست سالم و مایه پیشرفت و توسعه کشورها می دانند.اساساً آنچه افکار عمومی جهان را در نگاه اول به مناسک اربعین جلب می کند ،برگزاری جمعی آن در ابعاد چند میلیونی است.اربعین تبلور تفکر و. اندیشه امت واحد اسلامی است.تبلور وحدت و همدلی و با هم بودن برای یک هدف مشترک است.

عباس خسروانی

انتهای پیام/

,

اربعین حسینی در دوران حکمرانی تمدنی ظهور و بروز پیدا می کند که اومانیسم ،سکولاریسم و عقل خود بنیاد بشری جان مایه آن است و نسبتی با معنویت و خداباوری برقرار نمی کند.این تقابل گفتمانی حامل چه پیام و معنائی است؟اربعین حسینی که سرتاسر معنویت و قداست و عشق به معبود و ارزش های والای انسانی است در میانه چنین تمدنی چه می کند؟ اربعین حسینی امروز در دنیایی که تولید معنا دچار خلل و کاستی شده ،بزرگترین و عمیق ترین معانی زندگی و حیات طیبه را برای بشریت خلق کرده است.

,

اربعین، سرتاسر خلق معنا در دنیای تهی شده از معناست.اربعین حسینی نماد گرایش به معنویت غنی از معنا و مفاهیم عالی زندگی در عصری است که عرفان های نوظهور برای پر کردن خلا معنویت در زندگی بشر خود نمایی می کنند.اربعین نماد رشد معنویت در عصری است که سکولار شدن و سکولار زندگی کردن یک پز روشنفکری است.

,

این شالوده شکنی اربعین حسینی و به چالش کشاندن تمدن غربی ریشه در معنای نهفته در آن دارد که این معنا در میان عاشقان و دلدادگان اربعین به یک باور تبدیل شده است.اربعین به عنوان یک شاخصه هویتی تمدن اسلامی دارای ظاهر و باطنی است که فهم هر دو برای فهم کلیت اربعین و چگونگی شالوده شکنی آن ضروری است.

,

آنچه که در ظاهر و نمودهای اربعین دیده می شود همگی از اربعین یک مناسک دینی جهانی ساخته است.آئینی که نمونه اش را نمی توان در جهان مشاهده کرد.اصول و قواعد حاکم بر آن جذاب و خیره کننده است.قواعد و آدابی که از این مناسک دینی، یک پدیده بی نظیر جهانی ساخته است.اما همه ی اربعین در مناسک آن خلاصه نمی شود.آنچه اربعین را به یک مناسک جهانی بی نظیر تبدیل کرده،باورهای نهفته در میان مردمانی است که اربعین را شکل داده اند.به عبارتی اربعین محصول باورهای عمیق و استوار مردمان آزادی خواه جهان است.باور به انسانیت،مروت،آزادگی،شجاعت،ظلم ستیزی،نوع دوستی و .. است که آن را از سایر مناسک ها متمایز کرده است.شاخصه هائی که محدود به یک مذهب و دین نیست بلکه با فطرت پاک انسانها سرو کار دارد.اربعین از دل یک چنین باورهائی بیرون آمده است.

,

اربعین نماد باورمندی به ماندگاری و بقای انسانیت و شرافت است.نماد باور به حقیقت پایندگی ندای حق طلبی و آزادی خواهی و نماد سقوط و اضمحلال بساط ظلم و ستم است.صدها سال از واقعه عاشورا می گذرد اما امروز میلیون ها انسان در نقاط مختلف کره خاکی جریانی را از روی باور ستایش و تمجید می کند که در روز عاشورا به ظاهر مغلوب شده است و این نماد بیدار بودن وجدان های حقیقت طلب جهان است.

,

امروز اربعین حسینی با همه شگفتی ها و عظمتش در جهانی رخ می دهد که عرفی شدن امور زندگی را، افتخار خود می داند و تلاش می کند از همه چیز قداست زدایی کند.لذا اربعین مجموعه ای از باورهای عمیق انسانی است که در قالب مناسک خاصی خود را ظهور و بروز می دهد.مناسکی که فهم و تحلیل آن برای ساختن جامعه نمونه اسلامی و در نهایت تمدن نوین اسلامی امری ضروری است.

,

یکی از ابعاد مهم مناسک دینی،وجهه نمادین آن است.به عبارتی اربعین به عنوان یکی از مناسک دینی دارای نشانه ها و نماد هائی است که حاوی معانی متعالی هستند که خود سازنده بنیان های جامعه اسلامی اند. بر این اساس اربعین نماد حرکت و پویائی،هدفمندی،ایثار،عشق،همبستگی و صبر است.

,

بعد دیگر مناسک دینی بروز عینی و اجتماعی است آن است.مناسکی که قابلیت روئیت و ظهور و بروز نداشته باشد اساساً مناسک نیست.مناسک محل ظهور اجتماعی و انجام اعمال جمعی و کار گروهی است.اربعین هم به عنوان یک مناسک دینی،جلوه ای از حضور اجتماعی و به نوعی جنبش اجتماعی است.جلوه ای از با هم بودن ،وحدت،برابری و برادری،نظم در امور و کار گروهی است.امری که جامعه اسلامی برای پیشرفت خود به شدت به آنها نیازمند است.اینکه گفته می شود اربعین به عرصه اقتدار و نمایش توانمندی و ابهت آزادگان جهان تبدیل شده ناشی از همین ویژگی مناسک اربعین است.اگر اربعین در قالب راهپیمایی عظیم چند میلیونی به نمایش در نمی آمد قابلیت اقتدار آفرینی نداشت.

,

مؤلفه سوم مناسک دینی شکل گیری در بستر زمانی و مکانی خاص خودش است.لذا ما می بینیم که بسیاری از مناسک در طول زمان برچیده می شوند و مناسک جدیدی شکل می گیرند یا مناسک قدیمی با اصلاحات و اضافاتی در قالب های جدیدی ظهور و بروز پیدا می کنند.پیاده روی چندین میلیونی اربعین حسینی جزو همین مناسک است که تا چند سال پیش خبری از آن نبود اما با برخی تحولات سیاسی شکل جدیدی به خود گرفته است.در اینجا می توان این ادعا را مطرح کرد که احیاء مناسک اربعین و توسعه ابعاد کیفی و کمی آن ریشه در انقلاب اسلامی ایران دارد.

,

مؤلفه چهارم مناسک دینی اجرای جمعی آن است.روح حاکم بر مناسک دینی روح جمعی آن است.بسیاری از اعمال در دین اسلام به صورت جمعی توصیه شده است.مناسک هم جزو اعمالی است که صرفاً به صورت جمعی قابلیت اجرا دارد و این نشان از اهمیت کار جمعی با هم بودن،وحدت و ائتلاف قلوب مؤمنین در اندیشه اسلامی دارد.اربعین حسینی این شاخصه اساسی را به بهترین شکل و در عالی ترین درجه به نمایش گذاشته است. اربعین حسینی نماد هویت انسان هایی است که علی رغم همه تفاوت هایی که با یکدیگر دارند در کنار یکدیگر قرار گرفته اند تا یکصدا از شرافت و آزادگی انسان دفاع کنند و ارزش های والای الهی را ارج نهند و هویت حقیقی بشریت را در خود احیا کنند.اربعین، نماد سرمایه عظیم و گرانبهای اجتماعی انسان های آزاده جهان است.سرمایه ای که همه دولت ها و ملت ها و صاحبان فکر و اندیشه آن را شرط زیست سالم و مایه پیشرفت و توسعه کشورها می دانند.اساساً آنچه افکار عمومی جهان را در نگاه اول به مناسک اربعین جلب می کند ،برگزاری جمعی آن در ابعاد چند میلیونی است.اربعین تبلور تفکر و. اندیشه امت واحد اسلامی است.تبلور وحدت و همدلی و با هم بودن برای یک هدف مشترک است.

,

عباس خسروانی

,

انتهای پیام/

,

 

]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه