در گفتگو با سه دانش‌آموز سمنانی مطرح شد؛
پس از معاونت آقای ستاری، مشوق‌های جشنواره خوارزمی کمتر شد!/ یافتن هویت، نیاز امروز نسل جوان/ بسیج علمی، یک حامی خوب برای پژوهشگران است
سه دانش‌آموز سمنانی ضمن اشاره به کاستی‌های سیستم آموزش و پرورش، از سطح پایین نشاط در مدارس گفتند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، روز دانش‌آموز را بهانه کردیم تا پای حرفهای سه تن از دانش‌آموزان سمنانی بنشینیم. مبینا گلستانی و ساجد معینیان، حافظان کل قرآن کریم و مهدی شکیبا، مخترم دستگاه تایپ‌تل برای نابینایان، میهمانان مرآت در این گفتگو بودند. بی‌مقدمه شما را به مطالعه این گفتگو دعوت می‌کنیم.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مرآت,مرآت: در ابتدا خودتان را برای مخاطبان ما معرفی کنید.
-من مبینا گلستانی هستم. در پایه یازدهم رشته ریاضی و در دبیرستان عفاف تحصیل می‌کنم.
-من مهدی شکیبا هستم؛ محصل پایه دوازدهم رشته ریاضی-فیزیک در دبیرستان نمونه دولتی محمدرسول‌الله(ص).
مرآت: خانم گلستانی! چه شد که به فکر حفظ قرآن افتادید؟
گلستانی: من حفظ قرآن را از کودکی و در جامعه‌القرآن آغاز کردم. در ابتدا، روخوانی و روان‌خوانی می‌کردم و سپس حفظ جزء سی‌ام قرآن را آغاز کردم. حفظ کل قرآن حدود 6 تا 7 سال طول کشید.
مرآت: به طور روزانه یا هفتگی چقدر برای حفظ قرآن زمان می‌گذاشتید؟
گلستانی: بخشی از زمان کسانی که مشغول حفظ قرآن‌اند، صرف حفظ و بخشی صرف تثبیت می‌شود. من روزانه یک تا دو جزء را برای تثبیت می‌خواندم. طبعا در تابستان‌ها بیشتر برای حفظ وقت می‌گذاشتم.
مرآت: در زمینه مفاهیم و تفسیر هم ورود کرده‌اید؟
اصلا واجب‌تر از حفظ آن است که مفاهیم قرآن را بدانیم تا بتوانیم به آن عمل کنیم. من سعی می‌کنم ترجمه آیات را بهتر و دقیق‌تر بخوانم و ان‌شاءالله به حوزه تفسیر هم خواهم پرداخت.
مرآت: نهادهای متولی امر ترویج قرآن را چقدر کارآمد می‌دانید؟ آیا با مشکلی در تعامل با این دست نهادها مواجه بوده‌اید؟
در کودکی من، هر چندماه یک‌بار یک مسابقه قرآن از جانب اداره اوقاف و فرهنگ و ارشاد برگزار می‌شد اما حتی اگر مقام اول این مسابقات را کسب می‌کردیم، هیچ‌کس پیگیری نمی‌کرد؛ نتیجه برخی از مسابقات هم که اساسا اعلام نمی‌شد.
مرآت: آقای شکیبا! شما چگونه وارد حوزه اختراع شدید؟
من از دوران کودکی به رشته رباتیک علاقه داشتم. خانواده نیز مشوقم بودند و از همان دوران فرایند یادگیری در این حوزه را از طرق مختلف دنبال کردم. در دوران ابتدایی در جشنواره‌های ابن‌سینا و جابربن‌حیان شرکت کردم و فرصت خوبی بود تا خودم را محک بزنم. در جشنواره جابربن‌حیان، وقتی که در کلاس پنجم ابتدایی تحصیل می‌کردم، در سطح استان مقام اول را در رشته طراحی و تولید کسب کردم و از این‌جا به بعد علاقه‌ام به این حوزه بیشتر شد.
مرآت: فکر ساخت دستگاه تایپ‌تل چگونه به ذهنتان رسید؟
من چندسالی است که فعالیت پژوهشی مختصری دارم و در خلال این تحقیقات، به نظرم رسید که ساخت این دستگاه لازم است. قیمت نمونه‌های خارجی این دستگاه بسیار بالا بود و متوجه شدم که می‌توانم همین دستگاه را بهتر و ارزان‌تر بسازم. از این طرح استقبال هم شد.
مرآت: کار شما با نمونه‌های خارجی و داخلی آن چه تفاوت‌هایی دارد؟
مهم‌ترین مسأله این است که قیمت این دستگاه حدود 60 درصد ارزان‌تر از نمونه‌های داخلی آن است. با نمونه‌های خارجی هم که اساسا قابل مقایسه نیست. کار کردن با این دستگاه هم نسبت به سایر نمونه‌ها ساده‌تر است. هر نابینایی تنها با دانستن بریل می‌توانند از این دستگاه استفاده کنند.
مرآت: آغوش آموزش و پرورش چقدر برای پذیرش کار شما باز بود؟
به نظر من آموزش و پرورش در این زمینه عملکرد ضعیفی دارد. ممکن است برخی مدارس استثنایی در سطح کشور حتی نقشه ویژه نابینایان را نداشته باشند؛ چه رسد به این که بخواهند از این دست دستگاه‌ها استفاده کنند. ما به آموزش و پرورش استان مراجعه کردیم اما متأسفانه هیچ استفاده‌ای از دستگاه نشد.
مرآت: سیستم آموزش و پرورش چقدر به شما مجال رشد می‌دهد و چقدر در جهت فعالیتی که می‌کنید کمک‌کننده است؟
سیستم آموزشی نه تنها کمک‌کار نیست بلکه در بسیاری از مواقع، مانع است. من امسال می‌توانستم دستگاهم را ارتقاء بدهم اما به دلیل کنکور فعالیتم را متوقف کردم. این یک معضل است. از طرفی، دروسی که در مدرسه می‌خوانیم لازم هستند و من خودم عاشق درس‌های تخصصی هستم. به نظرم نحوه آموزش و شیوه‌های ارزشیابی دچار اشکال است. باید به این نکته هم اشاره کنم که پیش از معاونت آقای ستاری، رتبه‌های برتر جشنواره خوارزمی می‌توانستند بدون کنکور وارد دانشگاه شوند و برای سربازی هم تسهیلاتی برای آن‌ها قائل شده بودند؛ اما با معاونت آقای ستاری این قوانین تغییر کرد و آن تسهیلات تنها به 10 درصد ضریب مثبت تبدیل شد که در واقع هیچ ارزشی ندارد. به جای آن که مشوق‌ها را بیشتر کنند، معکوس عمل می‌کنند و بیشتر به مسائلی همچون کنکور می‌پردازند.
مرآت: برای پروژه ساخت دستگاه، در استان از نظر مالی مورد حمایت قرار نگرفتید؟
وزارت علوم به نفرات برتر جشنواره، مبلغ 2.5 میلیون تومان اعطا می‌کند! بنیاد نخبگان هم به نفر اول جشنواره 1.5 میلیون، به نفر دوم 1 میلیون و به نفر سوم 500 هزار تومان جایزه می‌دهد! یعنی اگر شما نفر اول جشنواره خوارزمی باشید، در مجموع 4 میلیون تومان جایزه نقدی دریافت می‌کنید! این اعداد می‌توان بخش فان این مصاحبه باشد!
مرآت: یعنی پیش از ساخت دستگاه هیچ کمک مالی از سوی نهادهای مرتبط صورت نمی‌گیرد؟
خیر! من با بنیاد نخبگان، پارک علم و فناوری، مرکز رشد، مرکز پیش‌رشد و بسیج علمی و پژوهشی کار کرده‌ام. به نظر من بسیج علمی و پژوهشی یک حامی بسیار خوب است؛ هم به لحاظ مادی و هم به لحاظ معنوی. آن‌ها برای پروژه‌های این‌چنینی وام‌های با مبالغ بالا و بدون سود درنظر گرفته‌اند و افزون بر این کمک‌های بلاعوضی برای طرح‌های پژوهشی اعطا می‌کنند. داوری در خصوص اعطای تسهیلات هم کاملا تخصصی و حرفهای است. تسهیلات مرکز رشد و پیش‌رشد بسیار اندک است و باید افزایش پیدا کند.
مرآت: آقای معینیان! شما از خودتان بگویید. در چه مقطعی تحصیل می‌کنید و کار حفظ قرآن را چگونه شروع کردید؟
من در مقطع نهم تحصیل می‌کنم. با راهنمایی پدرم در کودکی به جامعه‌القرآن رفتم و جلسات این مرکز باعث شد که به حفظ قرآن گرایش پیدا کنم. از چهارسالگی و پیش از حفظ قرآن دوره‌هایی مثل تجوید را گذراندم و از هفت‌سالگی حفظ قرآن را شروع کردم.
مرآت: جامعه‌القرآن در استان ما منشأ خیر بوده است!
گلستانی: تقریبا می‌توان گفت جامعه‌القرآن تنها مرکز در استان سمنان برای حفظ قرآن است.
مرآت: خانم گلستانی! سیستم آموزش و پرورش چقدر با ایده‌آل‌های شما همخوانی دارد؟
گلستانی: دروسی مثل فیزیک و ریاضی، برای رشته ما لازم است اما خواندن درس‌هایی مثل تاریخ برای کسب نمره، به مثابه اتلاف وقت است. این درس‌ها فقط وقت ما را می‌گیرند.
معینیان: آموزش قران در مدارس مختلف تفاوت‌هایی با هم دارد. در مدرسه‌ای که من در آن درس می‌خوانم، به موضوع حفظ قرآن اهمیت بیشتری می‌دهند.
مرآت: کتاب‌های قرآنی که در مدرسه تدریس می‌شود را چقدر مفید و کارامد می‌دانید؟
گلستانی: آن‌چه ما در مراکزی مثل جامعه‌القرآن می‌بینیم با آن‌چه که در مدرسه تدریس می‌شود، قابل مقایسه نیست. قرآن در مدرسه، معطوف به روخوانی است و با حفظ تفاوت دارد.
مرآت: اگر اختیار داشتید که تغییراتی در کتب قرآن مدارس ایجاد کنید، چه می‌کردید؟
گلستانی: می‌شد کتب قرآن مدارس را طوری طراحی کنند که بچه‌ها از پایه هفتم تا دوازدهم، یعنی طی شش سال، لااقل جزء سی‌ام قرآن را حفظ کنند. حفظ همین میزان از قرآن می‌تواند خیلی‌ها را به قرآن علاقه‌مند کند. اگر تفسیر آیات را هم در کتب بگنجانند، می‌تواند بسیار موثر باشد.
مرآت: آقای شکیبا! فرض کنید امروز، فردای کنکور است و شما در یکی از دانشگاه‌های خوب تهران پذیرفته شده‌اید. فارغ از مسأله دانشگاه، برای آینده چه برنامه‌ای دارید؟
شکیبا: من زندگی‌ام را به دو بخش کاری و شخصی تقسیم می‌کنم. دوست دارم حسب علائقی که دارم یک شرکت صنعتی تأسیس کنم. ضمن این که دوست دارم زندگی آینده‌ام، حول محور پژوهش بچرخد!
مرآت: اساسا آینده را چطور می‌بینید؟ اگر با همین فرمان پیش برویم، مثلا 20 سال آینده اوضاع چطور خواهد بود؟
شکیبا: اگر با همین فرمان پیش برویم، اوضاع خوبی نخواهیم داشت! امروز، به کنکور بیش از حد بها داده می‌شود.
مرآت: قبول دارید که بخشی از تقصیرها متوجه خود ماست؟ شما می‌توانستید چندان کنکور را جدی نگیرید و به کارتان ادامه دهید!
شکیبا: قبول دارم که ما هم مقصریم اما شرایط اجازه نمی‌دهد! اگر شما در دانشگاه خوبی پذیرفته نشوید، ممکن است در آینده هیچ جایگاهی نداشته باشید!
مرآت: اگر کارتان را ادامه می‌دادید و به بازده اقتصادی می‌رساندید چطور؟
شکیبا: نمی‌توانم تصورش کنم! با همه اشکالاتی که این مسیر دارد، ممکن است مستقیم‌تر باشد!
مرآت: خانم گلستانی! از نگاه شما که تمامی قرآن را در ذهن دارید، این کتاب چه تفاوتی با دیگر کتاب‌ها دارد؟
گلستانی: قرآن یک معجزه است. این کتاب، با دستنوشته‌های مخلوقات تفاوت دارد. از نگاه من قرآن با دیگر کتاب‌ها اساسا قابل قیاس نیست.
مرآت: در طی سال‌هایی که مشغول حفظ قرآن بودید، کسی به این کار شما خرده می‌گرفت؟
گلستانی: بله. برخی می‌گفتند برای چه قرآن را حفظ می‌کنی؟ این حرف‌ها حتی گاهی روی خودم هم تأثیر می‌گذاشت. اما من تغییرات قلبی و ذهنی‌ام را پس از حفظ قرآن می‌دیدم. از نظر روحی، با حفظ قرآن به آرامش می‌رسیدم و این‌گونه بود که حرف مردم برایم بی‌اثر شد.
مرآت: زیباترین آیه قرآن از نگاه شما؟
گلستانی: ما هرروز در نماز تکرار می‌کنیم: ایاک نعبد و ایاک نستعین. تکرار این آیه به ما یادآوری می‌کند که جز خدا هیچ‌کس را نداریم. فقط باید به او محتاج باشیم.
مرآت: اگر بخواهید یکی از مسئولان را خطاب قرار دهید، آن فرد چه کسی خواهد بود و به او چه خواهید گفت؟
گلستانی: من دوست دارم هیأت دولت را خطاب قرار دهم و همان جمله‌ای که بازیکن پرسپولیس بر پیراهنش نوشته بود را تکرار کنم که تنها راه نجات کشور، اطاعت از رهبری است.
مرآت: آقای شکیبا! اگر به شما بگویند که فردا رئیس بنیاد ملی نخبگان می‌شوید، نخستین کاری که می‌کنید چیست؟
شکیبا: سهمیه خوارزمی در کنکور را به حالت اولیه برمی‌گردانم! و موانعی مثل کنکور را از پیش پای دانش‌آموزان فعال و نخبه برمی‌داشتم.
مرآت: امروز مهم‌ترین نیاز یک جوان از نگاه شما چیست؟
گلستانی: از نگاه من، شناخت هویت ملی و دینی و به طور کلی شناخت خود، یک نیاز اساسی برای جوانان امروز است. اگر جوانان هویت خود را بازیابی کنند، راه را از بیراهه تشخیص خواهند داد.
مرآت: هویت‌بخشی در محیط مدرسه و خانواده چقدر مورد توجه قرار می‌گیرد؟
گلستانی: در فضای مجازی کسانی را داریم که می‌کوشند هویت واقعی ما را به ما یادآوری کنند اما برخی خانواده‌ها، تحت تأثیر بخش‌های بدِ فضای مجازی، مطالبی را به فرزندانشان منتقل می‌کنند که در آن‌ها دوگانگی ایجاد می‌کند. باید مشاوران مذهبی کاربلدی باشند که به پیدا کردن راه کمک کنند.
شکیبا: من معتقدم، اصلی‌ترین نیاز یک جوان در جامعه کنونی، سلامت معنوی و ذهنی است.
مرآت: چقدر در فضای مجازی فعالیت دارید و چقدر در این فضا وقت صرف می‌کنید؟
معینیان: فعالیت من زیاد نیست.
گلستانی: روزی یک‌ربع تا نیم‌ساعت.
شکیبا: من بیشتر!
مرآت: فضای مجازی چقدر در شکل‌دهی به رفتار هم‌سالانتان موثر بوده است؟
شکیبا: به نظرم خیلی زیاد! هم‌نسلان من زمان زیادی را صرف فضای مجازی می‌کنند و طبعا این فضا تأثیر زیادی روی آن‌ها دارد.
گلستانی: فضای مجازی تأثیر بسیار زیادی روی ذهن هم‌نسلان من دارد. برای من عجیب است که ما در فضای مجازی، چگونه حرف کسانی را که نمی‌شناسیم، بی‌چون و چرا می‌پذیریم.
مرآت: از نظر شما تعریف نشاط چیست و آیا مدرسه برای شما یک فضای بانشاط است؟
شکیبا: نشاط از نظر من به شرایطی گفته می‌شود که فرد از وضعیت خود راضی است. فاکتور این مسأله در مدارس، منفی است!
مرآت: قرآن خواندن چقدر در بانشاط بودن موثر است؟
معینیان: من وقتی قرآن می‌خوانم، استرس‌هایم کمتر می‌شود و تأثیر خوبی بر روحیه‌ام دارد.
گلستانی: نشاط، شادی درونی است. بچه‌ها در مدرسه می‌خندند اما این، شادی درونی نیست. سطح نشاط در مدارس، صفر و بلکه زیر صفر است! بچه‌ها به زور به مدرسه می‌آیند و به زور سر کلاس می‌نشینند؛ در واقع رضایتی از شرایط ندارند. البته باید اشاره کنم که مدیر و معاونان و اکثر معلم‌های ما، با ما با مهربانی و مثل یک خواهر رفتار می‌کنند.
مرآت: فضای مجازی چقدر در نشاط تأثیر داشته است؟ مدرسه چقدر در شکل‌دهی به شخصیت شما تأثیر دارد؟
شکیبا: فضای مجازی قطعا در رفتارهای لحظه‌ای ما و کلیشه‌های ذهنی ما تأثیر می‌گذارد. درباره مدرسه هم باید بگویم، با وجود این که مدرسه ما در زمره مدارس خوب است اما اقدامات مناسبی در راستای نشاط در آن جاری نیست. اساس مدرسه، مثل شابلون است و می‌خواهد آدم‌هایی مشابه تحویل جامعه بدهد!
گلستانی: اکثر مدارس تنها به درس و تحصیل اهمیت می‌دهند؛ آن هم بر اساس کلیشه‌ها. بسیاری افراد با وضعیت تحصیلی خوب هستند که اخلاق مناسبی ندارند. ممکن است این اخلاق بد از مدرسه نشأت گرفته باشد یا از فضای مجازی.
مرآت: برنامه روزانه شما چطور است؟
شکیبا: من با توجه به این که دوازدهمی هستم، برنامه‌ام شامل درس، درس و درس است!
گلستانی: من هم بیشتر وقتم صرف درس می‌شود.
مرآت: از همه دوستان بابت مشارکت در این گفتگو تشکر می‌کنیم.
انتهای پیام/
مرآت: در ابتدا خودتان را برای مخاطبان ما معرفی کنید.
-من مبینا گلستانی هستم. در پایه یازدهم رشته ریاضی و در دبیرستان عفاف تحصیل می‌کنم.
-من مهدی شکیبا هستم؛ محصل پایه دوازدهم رشته ریاضی-فیزیک در دبیرستان نمونه دولتی محمدرسول‌الله(ص).
مرآت: خانم گلستانی! چه شد که به فکر حفظ قرآن افتادید؟
گلستانی: من حفظ قرآن را از کودکی و در جامعه‌القرآن آغاز کردم. در ابتدا، روخوانی و روان‌خوانی می‌کردم و سپس حفظ جزء سی‌ام قرآن را آغاز کردم. حفظ کل قرآن حدود 6 تا 7 سال طول کشید.
مرآت: به طور روزانه یا هفتگی چقدر برای حفظ قرآن زمان می‌گذاشتید؟
گلستانی: بخشی از زمان کسانی که مشغول حفظ قرآن‌اند، صرف حفظ و بخشی صرف تثبیت می‌شود. من روزانه یک تا دو جزء را برای تثبیت می‌خواندم. طبعا در تابستان‌ها بیشتر برای حفظ وقت می‌گذاشتم.
مرآت: در زمینه مفاهیم و تفسیر هم ورود کرده‌اید؟
اصلا واجب‌تر از حفظ آن است که مفاهیم قرآن را بدانیم تا بتوانیم به آن عمل کنیم. من سعی می‌کنم ترجمه آیات را بهتر و دقیق‌تر بخوانم و ان‌شاءالله به حوزه تفسیر هم خواهم پرداخت.
مرآت: نهادهای متولی امر ترویج قرآن را چقدر کارآمد می‌دانید؟ آیا با مشکلی در تعامل با این دست نهادها مواجه بوده‌اید؟
در کودکی من، هر چندماه یک‌بار یک مسابقه قرآن از جانب اداره اوقاف و فرهنگ و ارشاد برگزار می‌شد اما حتی اگر مقام اول این مسابقات را کسب می‌کردیم، هیچ‌کس پیگیری نمی‌کرد؛ نتیجه برخی از مسابقات هم که اساسا اعلام نمی‌شد.
مرآت: آقای شکیبا! شما چگونه وارد حوزه اختراع شدید؟
من از دوران کودکی به رشته رباتیک علاقه داشتم. خانواده نیز مشوقم بودند و از همان دوران فرایند یادگیری در این حوزه را از طرق مختلف دنبال کردم. در دوران ابتدایی در جشنواره‌های ابن‌سینا و جابربن‌حیان شرکت کردم و فرصت خوبی بود تا خودم را محک بزنم. در جشنواره جابربن‌حیان، وقتی که در کلاس پنجم ابتدایی تحصیل می‌کردم، در سطح استان مقام اول را در رشته طراحی و تولید کسب کردم و از این‌جا به بعد علاقه‌ام به این حوزه بیشتر شد.
مرآت: فکر ساخت دستگاه تایپ‌تل چگونه به ذهنتان رسید؟
من چندسالی است که فعالیت پژوهشی مختصری دارم و در خلال این تحقیقات، به نظرم رسید که ساخت این دستگاه لازم است. قیمت نمونه‌های خارجی این دستگاه بسیار بالا بود و متوجه شدم که می‌توانم همین دستگاه را بهتر و ارزان‌تر بسازم. از این طرح استقبال هم شد.
مرآت: کار شما با نمونه‌های خارجی و داخلی آن چه تفاوت‌هایی دارد؟
مهم‌ترین مسأله این است که قیمت این دستگاه حدود 60 درصد ارزان‌تر از نمونه‌های داخلی آن است. با نمونه‌های خارجی هم که اساسا قابل مقایسه نیست. کار کردن با این دستگاه هم نسبت به سایر نمونه‌ها ساده‌تر است. هر نابینایی تنها با دانستن بریل می‌توانند از این دستگاه استفاده کنند.
مرآت: آغوش آموزش و پرورش چقدر برای پذیرش کار شما باز بود؟
به نظر من آموزش و پرورش در این زمینه عملکرد ضعیفی دارد. ممکن است برخی مدارس استثنایی در سطح کشور حتی نقشه ویژه نابینایان را نداشته باشند؛ چه رسد به این که بخواهند از این دست دستگاه‌ها استفاده کنند. ما به آموزش و پرورش استان مراجعه کردیم اما متأسفانه هیچ استفاده‌ای از دستگاه نشد.
مرآت: سیستم آموزش و پرورش چقدر به شما مجال رشد می‌دهد و چقدر در جهت فعالیتی که می‌کنید کمک‌کننده است؟
سیستم آموزشی نه تنها کمک‌کار نیست بلکه در بسیاری از مواقع، مانع است. من امسال می‌توانستم دستگاهم را ارتقاء بدهم اما به دلیل کنکور فعالیتم را متوقف کردم. این یک معضل است. از طرفی، دروسی که در مدرسه می‌خوانیم لازم هستند و من خودم عاشق درس‌های تخصصی هستم. به نظرم نحوه آموزش و شیوه‌های ارزشیابی دچار اشکال است. باید به این نکته هم اشاره کنم که پیش از معاونت آقای ستاری، رتبه‌های برتر جشنواره خوارزمی می‌توانستند بدون کنکور وارد دانشگاه شوند و برای سربازی هم تسهیلاتی برای آن‌ها قائل شده بودند؛ اما با معاونت آقای ستاری این قوانین تغییر کرد و آن تسهیلات تنها به 10 درصد ضریب مثبت تبدیل شد که در واقع هیچ ارزشی ندارد. به جای آن که مشوق‌ها را بیشتر کنند، معکوس عمل می‌کنند و بیشتر به مسائلی همچون کنکور می‌پردازند.
مرآت: برای پروژه ساخت دستگاه، در استان از نظر مالی مورد حمایت قرار نگرفتید؟
وزارت علوم به نفرات برتر جشنواره، مبلغ 2.5 میلیون تومان اعطا می‌کند! بنیاد نخبگان هم به نفر اول جشنواره 1.5 میلیون، به نفر دوم 1 میلیون و به نفر سوم 500 هزار تومان جایزه می‌دهد! یعنی اگر شما نفر اول جشنواره خوارزمی باشید، در مجموع 4 میلیون تومان جایزه نقدی دریافت می‌کنید! این اعداد می‌توان بخش فان این مصاحبه باشد!
مرآت: یعنی پیش از ساخت دستگاه هیچ کمک مالی از سوی نهادهای مرتبط صورت نمی‌گیرد؟
خیر! من با بنیاد نخبگان، پارک علم و فناوری، مرکز رشد، مرکز پیش‌رشد و بسیج علمی و پژوهشی کار کرده‌ام. به نظر من بسیج علمی و پژوهشی یک حامی بسیار خوب است؛ هم به لحاظ مادی و هم به لحاظ معنوی. آن‌ها برای پروژه‌های این‌چنینی وام‌های با مبالغ بالا و بدون سود درنظر گرفته‌اند و افزون بر این کمک‌های بلاعوضی برای طرح‌های پژوهشی اعطا می‌کنند. داوری در خصوص اعطای تسهیلات هم کاملا تخصصی و حرفهای است. تسهیلات مرکز رشد و پیش‌رشد بسیار اندک است و باید افزایش پیدا کند.
مرآت: آقای معینیان! شما از خودتان بگویید. در چه مقطعی تحصیل می‌کنید و کار حفظ قرآن را چگونه شروع کردید؟
من در مقطع نهم تحصیل می‌کنم. با راهنمایی پدرم در کودکی به جامعه‌القرآن رفتم و جلسات این مرکز باعث شد که به حفظ قرآن گرایش پیدا کنم. از چهارسالگی و پیش از حفظ قرآن دوره‌هایی مثل تجوید را گذراندم و از هفت‌سالگی حفظ قرآن را شروع کردم.
مرآت: جامعه‌القرآن در استان ما منشأ خیر بوده است!
گلستانی: تقریبا می‌توان گفت جامعه‌القرآن تنها مرکز در استان سمنان برای حفظ قرآن است.
مرآت: خانم گلستانی! سیستم آموزش و پرورش چقدر با ایده‌آل‌های شما همخوانی دارد؟
گلستانی: دروسی مثل فیزیک و ریاضی، برای رشته ما لازم است اما خواندن درس‌هایی مثل تاریخ برای کسب نمره، به مثابه اتلاف وقت است. این درس‌ها فقط وقت ما را می‌گیرند.
معینیان: آموزش قران در مدارس مختلف تفاوت‌هایی با هم دارد. در مدرسه‌ای که من در آن درس می‌خوانم، به موضوع حفظ قرآن اهمیت بیشتری می‌دهند.
مرآت: کتاب‌های قرآنی که در مدرسه تدریس می‌شود را چقدر مفید و کارامد می‌دانید؟
گلستانی: آن‌چه ما در مراکزی مثل جامعه‌القرآن می‌بینیم با آن‌چه که در مدرسه تدریس می‌شود، قابل مقایسه نیست. قرآن در مدرسه، معطوف به روخوانی است و با حفظ تفاوت دارد.
مرآت: اگر اختیار داشتید که تغییراتی در کتب قرآن مدارس ایجاد کنید، چه می‌کردید؟
گلستانی: می‌شد کتب قرآن مدارس را طوری طراحی کنند که بچه‌ها از پایه هفتم تا دوازدهم، یعنی طی شش سال، لااقل جزء سی‌ام قرآن را حفظ کنند. حفظ همین میزان از قرآن می‌تواند خیلی‌ها را به قرآن علاقه‌مند کند. اگر تفسیر آیات را هم در کتب بگنجانند، می‌تواند بسیار موثر باشد.
مرآت: آقای شکیبا! فرض کنید امروز، فردای کنکور است و شما در یکی از دانشگاه‌های خوب تهران پذیرفته شده‌اید. فارغ از مسأله دانشگاه، برای آینده چه برنامه‌ای دارید؟
شکیبا: من زندگی‌ام را به دو بخش کاری و شخصی تقسیم می‌کنم. دوست دارم حسب علائقی که دارم یک شرکت صنعتی تأسیس کنم. ضمن این که دوست دارم زندگی آینده‌ام، حول محور پژوهش بچرخد!
مرآت: اساسا آینده را چطور می‌بینید؟ اگر با همین فرمان پیش برویم، مثلا 20 سال آینده اوضاع چطور خواهد بود؟
شکیبا: اگر با همین فرمان پیش برویم، اوضاع خوبی نخواهیم داشت! امروز، به کنکور بیش از حد بها داده می‌شود.
مرآت: قبول دارید که بخشی از تقصیرها متوجه خود ماست؟ شما می‌توانستید چندان کنکور را جدی نگیرید و به کارتان ادامه دهید!
شکیبا: قبول دارم که ما هم مقصریم اما شرایط اجازه نمی‌دهد! اگر شما در دانشگاه خوبی پذیرفته نشوید، ممکن است در آینده هیچ جایگاهی نداشته باشید!
مرآت: اگر کارتان را ادامه می‌دادید و به بازده اقتصادی می‌رساندید چطور؟
شکیبا: نمی‌توانم تصورش کنم! با همه اشکالاتی که این مسیر دارد، ممکن است مستقیم‌تر باشد!
مرآت: خانم گلستانی! از نگاه شما که تمامی قرآن را در ذهن دارید، این کتاب چه تفاوتی با دیگر کتاب‌ها دارد؟
گلستانی: قرآن یک معجزه است. این کتاب، با دستنوشته‌های مخلوقات تفاوت دارد. از نگاه من قرآن با دیگر کتاب‌ها اساسا قابل قیاس نیست.
مرآت: در طی سال‌هایی که مشغول حفظ قرآن بودید، کسی به این کار شما خرده می‌گرفت؟
گلستانی: بله. برخی می‌گفتند برای چه قرآن را حفظ می‌کنی؟ این حرف‌ها حتی گاهی روی خودم هم تأثیر می‌گذاشت. اما من تغییرات قلبی و ذهنی‌ام را پس از حفظ قرآن می‌دیدم. از نظر روحی، با حفظ قرآن به آرامش می‌رسیدم و این‌گونه بود که حرف مردم برایم بی‌اثر شد.
مرآت: زیباترین آیه قرآن از نگاه شما؟
گلستانی: ما هرروز در نماز تکرار می‌کنیم: ایاک نعبد و ایاک نستعین. تکرار این آیه به ما یادآوری می‌کند که جز خدا هیچ‌کس را نداریم. فقط باید به او محتاج باشیم.
مرآت: اگر بخواهید یکی از مسئولان را خطاب قرار دهید، آن فرد چه کسی خواهد بود و به او چه خواهید گفت؟
گلستانی: من دوست دارم هیأت دولت را خطاب قرار دهم و همان جمله‌ای که بازیکن پرسپولیس بر پیراهنش نوشته بود را تکرار کنم که تنها راه نجات کشور، اطاعت از رهبری است.
مرآت: آقای شکیبا! اگر به شما بگویند که فردا رئیس بنیاد ملی نخبگان می‌شوید، نخستین کاری که می‌کنید چیست؟
شکیبا: سهمیه خوارزمی در کنکور را به حالت اولیه برمی‌گردانم! و موانعی مثل کنکور را از پیش پای دانش‌آموزان فعال و نخبه برمی‌داشتم.
مرآت: امروز مهم‌ترین نیاز یک جوان از نگاه شما چیست؟
گلستانی: از نگاه من، شناخت هویت ملی و دینی و به طور کلی شناخت خود، یک نیاز اساسی برای جوانان امروز است. اگر جوانان هویت خود را بازیابی کنند، راه را از بیراهه تشخیص خواهند داد.
مرآت: هویت‌بخشی در محیط مدرسه و خانواده چقدر مورد توجه قرار می‌گیرد؟
گلستانی: در فضای مجازی کسانی را داریم که می‌کوشند هویت واقعی ما را به ما یادآوری کنند اما برخی خانواده‌ها، تحت تأثیر بخش‌های بدِ فضای مجازی، مطالبی را به فرزندانشان منتقل می‌کنند که در آن‌ها دوگانگی ایجاد می‌کند. باید مشاوران مذهبی کاربلدی باشند که به پیدا کردن راه کمک کنند.
شکیبا: من معتقدم، اصلی‌ترین نیاز یک جوان در جامعه کنونی، سلامت معنوی و ذهنی است.
مرآت: چقدر در فضای مجازی فعالیت دارید و چقدر در این فضا وقت صرف می‌کنید؟
معینیان: فعالیت من زیاد نیست.
گلستانی: روزی یک‌ربع تا نیم‌ساعت.
شکیبا: من بیشتر!
مرآت: فضای مجازی چقدر در شکل‌دهی به رفتار هم‌سالانتان موثر بوده است؟
شکیبا: به نظرم خیلی زیاد! هم‌نسلان من زمان زیادی را صرف فضای مجازی می‌کنند و طبعا این فضا تأثیر زیادی روی آن‌ها دارد.
گلستانی: فضای مجازی تأثیر بسیار زیادی روی ذهن هم‌نسلان من دارد. برای من عجیب است که ما در فضای مجازی، چگونه حرف کسانی را که نمی‌شناسیم، بی‌چون و چرا می‌پذیریم.
مرآت: از نظر شما تعریف نشاط چیست و آیا مدرسه برای شما یک فضای بانشاط است؟
شکیبا: نشاط از نظر من به شرایطی گفته می‌شود که فرد از وضعیت خود راضی است. فاکتور این مسأله در مدارس، منفی است!
مرآت: قرآن خواندن چقدر در بانشاط بودن موثر است؟
معینیان: من وقتی قرآن می‌خوانم، استرس‌هایم کمتر می‌شود و تأثیر خوبی بر روحیه‌ام دارد.
گلستانی: نشاط، شادی درونی است. بچه‌ها در مدرسه می‌خندند اما این، شادی درونی نیست. سطح نشاط در مدارس، صفر و بلکه زیر صفر است! بچه‌ها به زور به مدرسه می‌آیند و به زور سر کلاس می‌نشینند؛ در واقع رضایتی از شرایط ندارند. البته باید اشاره کنم که مدیر و معاونان و اکثر معلم‌های ما، با ما با مهربانی و مثل یک خواهر رفتار می‌کنند.
مرآت: فضای مجازی چقدر در نشاط تأثیر داشته است؟ مدرسه چقدر در شکل‌دهی به شخصیت شما تأثیر دارد؟
شکیبا: فضای مجازی قطعا در رفتارهای لحظه‌ای ما و کلیشه‌های ذهنی ما تأثیر می‌گذارد. درباره مدرسه هم باید بگویم، با وجود این که مدرسه ما در زمره مدارس خوب است اما اقدامات مناسبی در راستای نشاط در آن جاری نیست. اساس مدرسه، مثل شابلون است و می‌خواهد آدم‌هایی مشابه تحویل جامعه بدهد!
گلستانی: اکثر مدارس تنها به درس و تحصیل اهمیت می‌دهند؛ آن هم بر اساس کلیشه‌ها. بسیاری افراد با وضعیت تحصیلی خوب هستند که اخلاق مناسبی ندارند. ممکن است این اخلاق بد از مدرسه نشأت گرفته باشد یا از فضای مجازی.
مرآت: برنامه روزانه شما چطور است؟
شکیبا: من با توجه به این که دوازدهمی هستم، برنامه‌ام شامل درس، درس و درس است!
گلستانی: من هم بیشتر وقتم صرف درس می‌شود.
مرآت: از همه دوستان بابت مشارکت در این گفتگو تشکر می‌کنیم.
انتهای پیام/
مرآت: در ابتدا خودتان را برای مخاطبان ما معرفی کنید.
-من مبینا گلستانی هستم. در پایه یازدهم رشته ریاضی و در دبیرستان عفاف تحصیل می‌کنم.
-من مهدی شکیبا هستم؛ محصل پایه دوازدهم رشته ریاضی-فیزیک در دبیرستان نمونه دولتی محمدرسول‌الله(ص).
مرآت: خانم گلستانی! چه شد که به فکر حفظ قرآن افتادید؟
گلستانی: من حفظ قرآن را از کودکی و در جامعه‌القرآن آغاز کردم. در ابتدا، روخوانی و روان‌خوانی می‌کردم و سپس حفظ جزء سی‌ام قرآن را آغاز کردم. حفظ کل قرآن حدود 6 تا 7 سال طول کشید.
مرآت: به طور روزانه یا هفتگی چقدر برای حفظ قرآن زمان می‌گذاشتید؟
گلستانی: بخشی از زمان کسانی که مشغول حفظ قرآن‌اند، صرف حفظ و بخشی صرف تثبیت می‌شود. من روزانه یک تا دو جزء را برای تثبیت می‌خواندم. طبعا در تابستان‌ها بیشتر برای حفظ وقت می‌گذاشتم.
مرآت: در زمینه مفاهیم و تفسیر هم ورود کرده‌اید؟
اصلا واجب‌تر از حفظ آن است که مفاهیم قرآن را بدانیم تا بتوانیم به آن عمل کنیم. من سعی می‌کنم ترجمه آیات را بهتر و دقیق‌تر بخوانم و ان‌شاءالله به حوزه تفسیر هم خواهم پرداخت.
مرآت: نهادهای متولی امر ترویج قرآن را چقدر کارآمد می‌دانید؟ آیا با مشکلی در تعامل با این دست نهادها مواجه بوده‌اید؟
در کودکی من، هر چندماه یک‌بار یک مسابقه قرآن از جانب اداره اوقاف و فرهنگ و ارشاد برگزار می‌شد اما حتی اگر مقام اول این مسابقات را کسب می‌کردیم، هیچ‌کس پیگیری نمی‌کرد؛ نتیجه برخی از مسابقات هم که اساسا اعلام نمی‌شد.
مرآت: آقای شکیبا! شما چگونه وارد حوزه اختراع شدید؟
من از دوران کودکی به رشته رباتیک علاقه داشتم. خانواده نیز مشوقم بودند و از همان دوران فرایند یادگیری در این حوزه را از طرق مختلف دنبال کردم. در دوران ابتدایی در جشنواره‌های ابن‌سینا و جابربن‌حیان شرکت کردم و فرصت خوبی بود تا خودم را محک بزنم. در جشنواره جابربن‌حیان، وقتی که در کلاس پنجم ابتدایی تحصیل می‌کردم، در سطح استان مقام اول را در رشته طراحی و تولید کسب کردم و از این‌جا به بعد علاقه‌ام به این حوزه بیشتر شد.
مرآت: فکر ساخت دستگاه تایپ‌تل چگونه به ذهنتان رسید؟
من چندسالی است که فعالیت پژوهشی مختصری دارم و در خلال این تحقیقات، به نظرم رسید که ساخت این دستگاه لازم است. قیمت نمونه‌های خارجی این دستگاه بسیار بالا بود و متوجه شدم که می‌توانم همین دستگاه را بهتر و ارزان‌تر بسازم. از این طرح استقبال هم شد.
مرآت: کار شما با نمونه‌های خارجی و داخلی آن چه تفاوت‌هایی دارد؟
مهم‌ترین مسأله این است که قیمت این دستگاه حدود 60 درصد ارزان‌تر از نمونه‌های داخلی آن است. با نمونه‌های خارجی هم که اساسا قابل مقایسه نیست. کار کردن با این دستگاه هم نسبت به سایر نمونه‌ها ساده‌تر است. هر نابینایی تنها با دانستن بریل می‌توانند از این دستگاه استفاده کنند.
مرآت: آغوش آموزش و پرورش چقدر برای پذیرش کار شما باز بود؟
به نظر من آموزش و پرورش در این زمینه عملکرد ضعیفی دارد. ممکن است برخی مدارس استثنایی در سطح کشور حتی نقشه ویژه نابینایان را نداشته باشند؛ چه رسد به این که بخواهند از این دست دستگاه‌ها استفاده کنند. ما به آموزش و پرورش استان مراجعه کردیم اما متأسفانه هیچ استفاده‌ای از دستگاه نشد.
مرآت: سیستم آموزش و پرورش چقدر به شما مجال رشد می‌دهد و چقدر در جهت فعالیتی که می‌کنید کمک‌کننده است؟
سیستم آموزشی نه تنها کمک‌کار نیست بلکه در بسیاری از مواقع، مانع است. من امسال می‌توانستم دستگاهم را ارتقاء بدهم اما به دلیل کنکور فعالیتم را متوقف کردم. این یک معضل است. از طرفی، دروسی که در مدرسه می‌خوانیم لازم هستند و من خودم عاشق درس‌های تخصصی هستم. به نظرم نحوه آموزش و شیوه‌های ارزشیابی دچار اشکال است. باید به این نکته هم اشاره کنم که پیش از معاونت آقای ستاری، رتبه‌های برتر جشنواره خوارزمی می‌توانستند بدون کنکور وارد دانشگاه شوند و برای سربازی هم تسهیلاتی برای آن‌ها قائل شده بودند؛ اما با معاونت آقای ستاری این قوانین تغییر کرد و آن تسهیلات تنها به 10 درصد ضریب مثبت تبدیل شد که در واقع هیچ ارزشی ندارد. به جای آن که مشوق‌ها را بیشتر کنند، معکوس عمل می‌کنند و بیشتر به مسائلی همچون کنکور می‌پردازند.
مرآت: برای پروژه ساخت دستگاه، در استان از نظر مالی مورد حمایت قرار نگرفتید؟
وزارت علوم به نفرات برتر جشنواره، مبلغ 2.5 میلیون تومان اعطا می‌کند! بنیاد نخبگان هم به نفر اول جشنواره 1.5 میلیون، به نفر دوم 1 میلیون و به نفر سوم 500 هزار تومان جایزه می‌دهد! یعنی اگر شما نفر اول جشنواره خوارزمی باشید، در مجموع 4 میلیون تومان جایزه نقدی دریافت می‌کنید! این اعداد می‌توان بخش فان این مصاحبه باشد!
مرآت: یعنی پیش از ساخت دستگاه هیچ کمک مالی از سوی نهادهای مرتبط صورت نمی‌گیرد؟
خیر! من با بنیاد نخبگان، پارک علم و فناوری، مرکز رشد، مرکز پیش‌رشد و بسیج علمی و پژوهشی کار کرده‌ام. به نظر من بسیج علمی و پژوهشی یک حامی بسیار خوب است؛ هم به لحاظ مادی و هم به لحاظ معنوی. آن‌ها برای پروژه‌های این‌چنینی وام‌های با مبالغ بالا و بدون سود درنظر گرفته‌اند و افزون بر این کمک‌های بلاعوضی برای طرح‌های پژوهشی اعطا می‌کنند. داوری در خصوص اعطای تسهیلات هم کاملا تخصصی و حرفهای است. تسهیلات مرکز رشد و پیش‌رشد بسیار اندک است و باید افزایش پیدا کند.
مرآت: آقای معینیان! شما از خودتان بگویید. در چه مقطعی تحصیل می‌کنید و کار حفظ قرآن را چگونه شروع کردید؟
من در مقطع نهم تحصیل می‌کنم. با راهنمایی پدرم در کودکی به جامعه‌القرآن رفتم و جلسات این مرکز باعث شد که به حفظ قرآن گرایش پیدا کنم. از چهارسالگی و پیش از حفظ قرآن دوره‌هایی مثل تجوید را گذراندم و از هفت‌سالگی حفظ قرآن را شروع کردم.
مرآت: جامعه‌القرآن در استان ما منشأ خیر بوده است!
گلستانی: تقریبا می‌توان گفت جامعه‌القرآن تنها مرکز در استان سمنان برای حفظ قرآن است.
مرآت: خانم گلستانی! سیستم آموزش و پرورش چقدر با ایده‌آل‌های شما همخوانی دارد؟
گلستانی: دروسی مثل فیزیک و ریاضی، برای رشته ما لازم است اما خواندن درس‌هایی مثل تاریخ برای کسب نمره، به مثابه اتلاف وقت است. این درس‌ها فقط وقت ما را می‌گیرند.
معینیان: آموزش قران در مدارس مختلف تفاوت‌هایی با هم دارد. در مدرسه‌ای که من در آن درس می‌خوانم، به موضوع حفظ قرآن اهمیت بیشتری می‌دهند.
مرآت: کتاب‌های قرآنی که در مدرسه تدریس می‌شود را چقدر مفید و کارامد می‌دانید؟
گلستانی: آن‌چه ما در مراکزی مثل جامعه‌القرآن می‌بینیم با آن‌چه که در مدرسه تدریس می‌شود، قابل مقایسه نیست. قرآن در مدرسه، معطوف به روخوانی است و با حفظ تفاوت دارد.
مرآت: اگر اختیار داشتید که تغییراتی در کتب قرآن مدارس ایجاد کنید، چه می‌کردید؟
گلستانی: می‌شد کتب قرآن مدارس را طوری طراحی کنند که بچه‌ها از پایه هفتم تا دوازدهم، یعنی طی شش سال، لااقل جزء سی‌ام قرآن را حفظ کنند. حفظ همین میزان از قرآن می‌تواند خیلی‌ها را به قرآن علاقه‌مند کند. اگر تفسیر آیات را هم در کتب بگنجانند، می‌تواند بسیار موثر باشد.
مرآت: آقای شکیبا! فرض کنید امروز، فردای کنکور است و شما در یکی از دانشگاه‌های خوب تهران پذیرفته شده‌اید. فارغ از مسأله دانشگاه، برای آینده چه برنامه‌ای دارید؟
شکیبا: من زندگی‌ام را به دو بخش کاری و شخصی تقسیم می‌کنم. دوست دارم حسب علائقی که دارم یک شرکت صنعتی تأسیس کنم. ضمن این که دوست دارم زندگی آینده‌ام، حول محور پژوهش بچرخد!
مرآت: اساسا آینده را چطور می‌بینید؟ اگر با همین فرمان پیش برویم، مثلا 20 سال آینده اوضاع چطور خواهد بود؟
شکیبا: اگر با همین فرمان پیش برویم، اوضاع خوبی نخواهیم داشت! امروز، به کنکور بیش از حد بها داده می‌شود.
مرآت: قبول دارید که بخشی از تقصیرها متوجه خود ماست؟ شما می‌توانستید چندان کنکور را جدی نگیرید و به کارتان ادامه دهید!
شکیبا: قبول دارم که ما هم مقصریم اما شرایط اجازه نمی‌دهد! اگر شما در دانشگاه خوبی پذیرفته نشوید، ممکن است در آینده هیچ جایگاهی نداشته باشید!
مرآت: اگر کارتان را ادامه می‌دادید و به بازده اقتصادی می‌رساندید چطور؟
شکیبا: نمی‌توانم تصورش کنم! با همه اشکالاتی که این مسیر دارد، ممکن است مستقیم‌تر باشد!
مرآت: خانم گلستانی! از نگاه شما که تمامی قرآن را در ذهن دارید، این کتاب چه تفاوتی با دیگر کتاب‌ها دارد؟
گلستانی: قرآن یک معجزه است. این کتاب، با دستنوشته‌های مخلوقات تفاوت دارد. از نگاه من قرآن با دیگر کتاب‌ها اساسا قابل قیاس نیست.
مرآت: در طی سال‌هایی که مشغول حفظ قرآن بودید، کسی به این کار شما خرده می‌گرفت؟
گلستانی: بله. برخی می‌گفتند برای چه قرآن را حفظ می‌کنی؟ این حرف‌ها حتی گاهی روی خودم هم تأثیر می‌گذاشت. اما من تغییرات قلبی و ذهنی‌ام را پس از حفظ قرآن می‌دیدم. از نظر روحی، با حفظ قرآن به آرامش می‌رسیدم و این‌گونه بود که حرف مردم برایم بی‌اثر شد.
مرآت: زیباترین آیه قرآن از نگاه شما؟
گلستانی: ما هرروز در نماز تکرار می‌کنیم: ایاک نعبد و ایاک نستعین. تکرار این آیه به ما یادآوری می‌کند که جز خدا هیچ‌کس را نداریم. فقط باید به او محتاج باشیم.
مرآت: اگر بخواهید یکی از مسئولان را خطاب قرار دهید، آن فرد چه کسی خواهد بود و به او چه خواهید گفت؟
گلستانی: من دوست دارم هیأت دولت را خطاب قرار دهم و همان جمله‌ای که بازیکن پرسپولیس بر پیراهنش نوشته بود را تکرار کنم که تنها راه نجات کشور، اطاعت از رهبری است.
مرآت: آقای شکیبا! اگر به شما بگویند که فردا رئیس بنیاد ملی نخبگان می‌شوید، نخستین کاری که می‌کنید چیست؟
شکیبا: سهمیه خوارزمی در کنکور را به حالت اولیه برمی‌گردانم! و موانعی مثل کنکور را از پیش پای دانش‌آموزان فعال و نخبه برمی‌داشتم.
مرآت: امروز مهم‌ترین نیاز یک جوان از نگاه شما چیست؟
گلستانی: از نگاه من، شناخت هویت ملی و دینی و به طور کلی شناخت خود، یک نیاز اساسی برای جوانان امروز است. اگر جوانان هویت خود را بازیابی کنند، راه را از بیراهه تشخیص خواهند داد.
مرآت: هویت‌بخشی در محیط مدرسه و خانواده چقدر مورد توجه قرار می‌گیرد؟
گلستانی: در فضای مجازی کسانی را داریم که می‌کوشند هویت واقعی ما را به ما یادآوری کنند اما برخی خانواده‌ها، تحت تأثیر بخش‌های بدِ فضای مجازی، مطالبی را به فرزندانشان منتقل می‌کنند که در آن‌ها دوگانگی ایجاد می‌کند. باید مشاوران مذهبی کاربلدی باشند که به پیدا کردن راه کمک کنند.
شکیبا: من معتقدم، اصلی‌ترین نیاز یک جوان در جامعه کنونی، سلامت معنوی و ذهنی است.
مرآت: چقدر در فضای مجازی فعالیت دارید و چقدر در این فضا وقت صرف می‌کنید؟
معینیان: فعالیت من زیاد نیست.
گلستانی: روزی یک‌ربع تا نیم‌ساعت.
شکیبا: من بیشتر!
مرآت: فضای مجازی چقدر در شکل‌دهی به رفتار هم‌سالانتان موثر بوده است؟
شکیبا: به نظرم خیلی زیاد! هم‌نسلان من زمان زیادی را صرف فضای مجازی می‌کنند و طبعا این فضا تأثیر زیادی روی آن‌ها دارد.
گلستانی: فضای مجازی تأثیر بسیار زیادی روی ذهن هم‌نسلان من دارد. برای من عجیب است که ما در فضای مجازی، چگونه حرف کسانی را که نمی‌شناسیم، بی‌چون و چرا می‌پذیریم.
مرآت: از نظر شما تعریف نشاط چیست و آیا مدرسه برای شما یک فضای بانشاط است؟
شکیبا: نشاط از نظر من به شرایطی گفته می‌شود که فرد از وضعیت خود راضی است. فاکتور این مسأله در مدارس، منفی است!
مرآت: قرآن خواندن چقدر در بانشاط بودن موثر است؟
معینیان: من وقتی قرآن می‌خوانم، استرس‌هایم کمتر می‌شود و تأثیر خوبی بر روحیه‌ام دارد.
گلستانی: نشاط، شادی درونی است. بچه‌ها در مدرسه می‌خندند اما این، شادی درونی نیست. سطح نشاط در مدارس، صفر و بلکه زیر صفر است! بچه‌ها به زور به مدرسه می‌آیند و به زور سر کلاس می‌نشینند؛ در واقع رضایتی از شرایط ندارند. البته باید اشاره کنم که مدیر و معاونان و اکثر معلم‌های ما، با ما با مهربانی و مثل یک خواهر رفتار می‌کنند.
مرآت: فضای مجازی چقدر در نشاط تأثیر داشته است؟ مدرسه چقدر در شکل‌دهی به شخصیت شما تأثیر دارد؟
شکیبا: فضای مجازی قطعا در رفتارهای لحظه‌ای ما و کلیشه‌های ذهنی ما تأثیر می‌گذارد. درباره مدرسه هم باید بگویم، با وجود این که مدرسه ما در زمره مدارس خوب است اما اقدامات مناسبی در راستای نشاط در آن جاری نیست. اساس مدرسه، مثل شابلون است و می‌خواهد آدم‌هایی مشابه تحویل جامعه بدهد!
گلستانی: اکثر مدارس تنها به درس و تحصیل اهمیت می‌دهند؛ آن هم بر اساس کلیشه‌ها. بسیاری افراد با وضعیت تحصیلی خوب هستند که اخلاق مناسبی ندارند. ممکن است این اخلاق بد از مدرسه نشأت گرفته باشد یا از فضای مجازی.
مرآت: برنامه روزانه شما چطور است؟
شکیبا: من با توجه به این که دوازدهمی هستم، برنامه‌ام شامل درس، درس و درس است!
گلستانی: من هم بیشتر وقتم صرف درس می‌شود.
مرآت: از همه دوستان بابت مشارکت در این گفتگو تشکر می‌کنیم.
انتهای پیام/
مرآت: در ابتدا خودتان را برای مخاطبان ما معرفی کنید.
, مرآت: در ابتدا خودتان را برای مخاطبان ما معرفی کنید.,-من مبینا گلستانی هستم. در پایه یازدهم رشته ریاضی و در دبیرستان عفاف تحصیل می‌کنم.
,-من مهدی شکیبا هستم؛ محصل پایه دوازدهم رشته ریاضی-فیزیک در دبیرستان نمونه دولتی محمدرسول‌الله(ص).
,مرآت: خانم گلستانی! چه شد که به فکر حفظ قرآن افتادید؟
, مرآت: خانم گلستانی! چه شد که به فکر حفظ قرآن افتادید؟,گلستانی: من حفظ قرآن را از کودکی و در جامعه‌القرآن آغاز کردم. در ابتدا، روخوانی و روان‌خوانی می‌کردم و سپس حفظ جزء سی‌ام قرآن را آغاز کردم. حفظ کل قرآن حدود 6 تا 7 سال طول کشید.
,مرآت: به طور روزانه یا هفتگی چقدر برای حفظ قرآن زمان می‌گذاشتید؟
, مرآت: به طور روزانه یا هفتگی چقدر برای حفظ قرآن زمان می‌گذاشتید؟,گلستانی: بخشی از زمان کسانی که مشغول حفظ قرآن‌اند، صرف حفظ و بخشی صرف تثبیت می‌شود. من روزانه یک تا دو جزء را برای تثبیت می‌خواندم. طبعا در تابستان‌ها بیشتر برای حفظ وقت می‌گذاشتم.
,مرآت: در زمینه مفاهیم و تفسیر هم ورود کرده‌اید؟
, مرآت: در زمینه مفاهیم و تفسیر هم ورود کرده‌اید؟,اصلا واجب‌تر از حفظ آن است که مفاهیم قرآن را بدانیم تا بتوانیم به آن عمل کنیم. من سعی می‌کنم ترجمه آیات را بهتر و دقیق‌تر بخوانم و ان‌شاءالله به حوزه تفسیر هم خواهم پرداخت.
,مرآت: نهادهای متولی امر ترویج قرآن را چقدر کارآمد می‌دانید؟ آیا با مشکلی در تعامل با این دست نهادها مواجه بوده‌اید؟
, مرآت: نهادهای متولی امر ترویج قرآن را چقدر کارآمد می‌دانید؟ آیا با مشکلی در تعامل با این دست نهادها مواجه بوده‌اید؟,در کودکی من، هر چندماه یک‌بار یک مسابقه قرآن از جانب اداره اوقاف و فرهنگ و ارشاد برگزار می‌شد اما حتی اگر مقام اول این مسابقات را کسب می‌کردیم، هیچ‌کس پیگیری نمی‌کرد؛ نتیجه برخی از مسابقات هم که اساسا اعلام نمی‌شد.
,مرآت: آقای شکیبا! شما چگونه وارد حوزه اختراع شدید؟
, مرآت: آقای شکیبا! شما چگونه وارد حوزه اختراع شدید؟,من از دوران کودکی به رشته رباتیک علاقه داشتم. خانواده نیز مشوقم بودند و از همان دوران فرایند یادگیری در این حوزه را از طرق مختلف دنبال کردم. در دوران ابتدایی در جشنواره‌های ابن‌سینا و جابربن‌حیان شرکت کردم و فرصت خوبی بود تا خودم را محک بزنم. در جشنواره جابربن‌حیان، وقتی که در کلاس پنجم ابتدایی تحصیل می‌کردم، در سطح استان مقام اول را در رشته طراحی و تولید کسب کردم و از این‌جا به بعد علاقه‌ام به این حوزه بیشتر شد.
,مرآت: فکر ساخت دستگاه تایپ‌تل چگونه به ذهنتان رسید؟
, مرآت: فکر ساخت دستگاه تایپ‌تل چگونه به ذهنتان رسید؟,من چندسالی است که فعالیت پژوهشی مختصری دارم و در خلال این تحقیقات، به نظرم رسید که ساخت این دستگاه لازم است. قیمت نمونه‌های خارجی این دستگاه بسیار بالا بود و متوجه شدم که می‌توانم همین دستگاه را بهتر و ارزان‌تر بسازم. از این طرح استقبال هم شد.
,مرآت: کار شما با نمونه‌های خارجی و داخلی آن چه تفاوت‌هایی دارد؟
, مرآت: کار شما با نمونه‌های خارجی و داخلی آن چه تفاوت‌هایی دارد؟,مهم‌ترین مسأله این است که قیمت این دستگاه حدود 60 درصد ارزان‌تر از نمونه‌های داخلی آن است. با نمونه‌های خارجی هم که اساسا قابل مقایسه نیست. کار کردن با این دستگاه هم نسبت به سایر نمونه‌ها ساده‌تر است. هر نابینایی تنها با دانستن بریل می‌توانند از این دستگاه استفاده کنند.
,مرآت: آغوش آموزش و پرورش چقدر برای پذیرش کار شما باز بود؟
, مرآت: آغوش آموزش و پرورش چقدر برای پذیرش کار شما باز بود؟,به نظر من آموزش و پرورش در این زمینه عملکرد ضعیفی دارد. ممکن است برخی مدارس استثنایی در سطح کشور حتی نقشه ویژه نابینایان را نداشته باشند؛ چه رسد به این که بخواهند از این دست دستگاه‌ها استفاده کنند. ما به آموزش و پرورش استان مراجعه کردیم اما متأسفانه هیچ استفاده‌ای از دستگاه نشد.
,مرآت: سیستم آموزش و پرورش چقدر به شما مجال رشد می‌دهد و چقدر در جهت فعالیتی که می‌کنید کمک‌کننده است؟
, مرآت: سیستم آموزش و پرورش چقدر به شما مجال رشد می‌دهد و چقدر در جهت فعالیتی که می‌کنید کمک‌کننده است؟,سیستم آموزشی نه تنها کمک‌کار نیست بلکه در بسیاری از مواقع، مانع است. من امسال می‌توانستم دستگاهم را ارتقاء بدهم اما به دلیل کنکور فعالیتم را متوقف کردم. این یک معضل است. از طرفی، دروسی که در مدرسه می‌خوانیم لازم هستند و من خودم عاشق درس‌های تخصصی هستم. به نظرم نحوه آموزش و شیوه‌های ارزشیابی دچار اشکال است. باید به این نکته هم اشاره کنم که پیش از معاونت آقای ستاری، رتبه‌های برتر جشنواره خوارزمی می‌توانستند بدون کنکور وارد دانشگاه شوند و برای سربازی هم تسهیلاتی برای آن‌ها قائل شده بودند؛ اما با معاونت آقای ستاری این قوانین تغییر کرد و آن تسهیلات تنها به 10 درصد ضریب مثبت تبدیل شد که در واقع هیچ ارزشی ندارد. به جای آن که مشوق‌ها را بیشتر کنند، معکوس عمل می‌کنند و بیشتر به مسائلی همچون کنکور می‌پردازند.
,مرآت: برای پروژه ساخت دستگاه، در استان از نظر مالی مورد حمایت قرار نگرفتید؟
, مرآت: برای پروژه ساخت دستگاه، در استان از نظر مالی مورد حمایت قرار نگرفتید؟,وزارت علوم به نفرات برتر جشنواره، مبلغ 2.5 میلیون تومان اعطا می‌کند! بنیاد نخبگان هم به نفر اول جشنواره 1.5 میلیون، به نفر دوم 1 میلیون و به نفر سوم 500 هزار تومان جایزه می‌دهد! یعنی اگر شما نفر اول جشنواره خوارزمی باشید، در مجموع 4 میلیون تومان جایزه نقدی دریافت می‌کنید! این اعداد می‌توان بخش فان این مصاحبه باشد!
,مرآت: یعنی پیش از ساخت دستگاه هیچ کمک مالی از سوی نهادهای مرتبط صورت نمی‌گیرد؟
, مرآت: یعنی پیش از ساخت دستگاه هیچ کمک مالی از سوی نهادهای مرتبط صورت نمی‌گیرد؟,خیر! من با بنیاد نخبگان، پارک علم و فناوری، مرکز رشد، مرکز پیش‌رشد و بسیج علمی و پژوهشی کار کرده‌ام. به نظر من بسیج علمی و پژوهشی یک حامی بسیار خوب است؛ هم به لحاظ مادی و هم به لحاظ معنوی. آن‌ها برای پروژه‌های این‌چنینی وام‌های با مبالغ بالا و بدون سود درنظر گرفته‌اند و افزون بر این کمک‌های بلاعوضی برای طرح‌های پژوهشی اعطا می‌کنند. داوری در خصوص اعطای تسهیلات هم کاملا تخصصی و حرفهای است. تسهیلات مرکز رشد و پیش‌رشد بسیار اندک است و باید افزایش پیدا کند.
,مرآت: آقای معینیان! شما از خودتان بگویید. در چه مقطعی تحصیل می‌کنید و کار حفظ قرآن را چگونه شروع کردید؟
, مرآت: آقای معینیان! شما از خودتان بگویید. در چه مقطعی تحصیل می‌کنید و کار حفظ قرآن را چگونه شروع کردید؟,من در مقطع نهم تحصیل می‌کنم. با راهنمایی پدرم در کودکی به جامعه‌القرآن رفتم و جلسات این مرکز باعث شد که به حفظ قرآن گرایش پیدا کنم. از چهارسالگی و پیش از حفظ قرآن دوره‌هایی مثل تجوید را گذراندم و از هفت‌سالگی حفظ قرآن را شروع کردم.
,مرآت: جامعه‌القرآن در استان ما منشأ خیر بوده است!
, مرآت: جامعه‌القرآن در استان ما منشأ خیر بوده است!,گلستانی: تقریبا می‌توان گفت جامعه‌القرآن تنها مرکز در استان سمنان برای حفظ قرآن است.
,مرآت: خانم گلستانی! سیستم آموزش و پرورش چقدر با ایده‌آل‌های شما همخوانی دارد؟
, مرآت: خانم گلستانی! سیستم آموزش و پرورش چقدر با ایده‌آل‌های شما همخوانی دارد؟,گلستانی: دروسی مثل فیزیک و ریاضی، برای رشته ما لازم است اما خواندن درس‌هایی مثل تاریخ برای کسب نمره، به مثابه اتلاف وقت است. این درس‌ها فقط وقت ما را می‌گیرند.
,معینیان: آموزش قران در مدارس مختلف تفاوت‌هایی با هم دارد. در مدرسه‌ای که من در آن درس می‌خوانم، به موضوع حفظ قرآن اهمیت بیشتری می‌دهند.
,مرآت: کتاب‌های قرآنی که در مدرسه تدریس می‌شود را چقدر مفید و کارامد می‌دانید؟
, مرآت: کتاب‌های قرآنی که در مدرسه تدریس می‌شود را چقدر مفید و کارامد می‌دانید؟,گلستانی: آن‌چه ما در مراکزی مثل جامعه‌القرآن می‌بینیم با آن‌چه که در مدرسه تدریس می‌شود، قابل مقایسه نیست. قرآن در مدرسه، معطوف به روخوانی است و با حفظ تفاوت دارد.
,مرآت: اگر اختیار داشتید که تغییراتی در کتب قرآن مدارس ایجاد کنید، چه می‌کردید؟
, مرآت: اگر اختیار داشتید که تغییراتی در کتب قرآن مدارس ایجاد کنید، چه می‌کردید؟,گلستانی: می‌شد کتب قرآن مدارس را طوری طراحی کنند که بچه‌ها از پایه هفتم تا دوازدهم، یعنی طی شش سال، لااقل جزء سی‌ام قرآن را حفظ کنند. حفظ همین میزان از قرآن می‌تواند خیلی‌ها را به قرآن علاقه‌مند کند. اگر تفسیر آیات را هم در کتب بگنجانند، می‌تواند بسیار موثر باشد.
,مرآت: آقای شکیبا! فرض کنید امروز، فردای کنکور است و شما در یکی از دانشگاه‌های خوب تهران پذیرفته شده‌اید. فارغ از مسأله دانشگاه، برای آینده چه برنامه‌ای دارید؟
, مرآت: آقای شکیبا! فرض کنید امروز، فردای کنکور است و شما در یکی از دانشگاه‌های خوب تهران پذیرفته شده‌اید. فارغ از مسأله دانشگاه، برای آینده چه برنامه‌ای دارید؟,شکیبا: من زندگی‌ام را به دو بخش کاری و شخصی تقسیم می‌کنم. دوست دارم حسب علائقی که دارم یک شرکت صنعتی تأسیس کنم. ضمن این که دوست دارم زندگی آینده‌ام، حول محور پژوهش بچرخد!
,مرآت: اساسا آینده را چطور می‌بینید؟ اگر با همین فرمان پیش برویم، مثلا 20 سال آینده اوضاع چطور خواهد بود؟
, مرآت: اساسا آینده را چطور می‌بینید؟ اگر با همین فرمان پیش برویم، مثلا 20 سال آینده اوضاع چطور خواهد بود؟,شکیبا: اگر با همین فرمان پیش برویم، اوضاع خوبی نخواهیم داشت! امروز، به کنکور بیش از حد بها داده می‌شود.
,مرآت: قبول دارید که بخشی از تقصیرها متوجه خود ماست؟ شما می‌توانستید چندان کنکور را جدی نگیرید و به کارتان ادامه دهید!
, مرآت: قبول دارید که بخشی از تقصیرها متوجه خود ماست؟ شما می‌توانستید چندان کنکور را جدی نگیرید و به کارتان ادامه دهید!,شکیبا: قبول دارم که ما هم مقصریم اما شرایط اجازه نمی‌دهد! اگر شما در دانشگاه خوبی پذیرفته نشوید، ممکن است در آینده هیچ جایگاهی نداشته باشید!
,مرآت: اگر کارتان را ادامه می‌دادید و به بازده اقتصادی می‌رساندید چطور؟
, مرآت: اگر کارتان را ادامه می‌دادید و به بازده اقتصادی می‌رساندید چطور؟,شکیبا: نمی‌توانم تصورش کنم! با همه اشکالاتی که این مسیر دارد، ممکن است مستقیم‌تر باشد!
,مرآت: خانم گلستانی! از نگاه شما که تمامی قرآن را در ذهن دارید، این کتاب چه تفاوتی با دیگر کتاب‌ها دارد؟
, مرآت: خانم گلستانی! از نگاه شما که تمامی قرآن را در ذهن دارید، این کتاب چه تفاوتی با دیگر کتاب‌ها دارد؟,گلستانی: قرآن یک معجزه است. این کتاب، با دستنوشته‌های مخلوقات تفاوت دارد. از نگاه من قرآن با دیگر کتاب‌ها اساسا قابل قیاس نیست.
,مرآت: در طی سال‌هایی که مشغول حفظ قرآن بودید، کسی به این کار شما خرده می‌گرفت؟
, مرآت: در طی سال‌هایی که مشغول حفظ قرآن بودید، کسی به این کار شما خرده می‌گرفت؟,گلستانی: بله. برخی می‌گفتند برای چه قرآن را حفظ می‌کنی؟ این حرف‌ها حتی گاهی روی خودم هم تأثیر می‌گذاشت. اما من تغییرات قلبی و ذهنی‌ام را پس از حفظ قرآن می‌دیدم. از نظر روحی، با حفظ قرآن به آرامش می‌رسیدم و این‌گونه بود که حرف مردم برایم بی‌اثر شد.
,مرآت: زیباترین آیه قرآن از نگاه شما؟
, مرآت: زیباترین آیه قرآن از نگاه شما؟,گلستانی: ما هرروز در نماز تکرار می‌کنیم: ایاک نعبد و ایاک نستعین. تکرار این آیه به ما یادآوری می‌کند که جز خدا هیچ‌کس را نداریم. فقط باید به او محتاج باشیم.
,مرآت: اگر بخواهید یکی از مسئولان را خطاب قرار دهید، آن فرد چه کسی خواهد بود و به او چه خواهید گفت؟
, مرآت: اگر بخواهید یکی از مسئولان را خطاب قرار دهید، آن فرد چه کسی خواهد بود و به او چه خواهید گفت؟,گلستانی: من دوست دارم هیأت دولت را خطاب قرار دهم و همان جمله‌ای که بازیکن پرسپولیس بر پیراهنش نوشته بود را تکرار کنم که تنها راه نجات کشور، اطاعت از رهبری است.
,مرآت: آقای شکیبا! اگر به شما بگویند که فردا رئیس بنیاد ملی نخبگان می‌شوید، نخستین کاری که می‌کنید چیست؟
, مرآت: آقای شکیبا! اگر به شما بگویند که فردا رئیس بنیاد ملی نخبگان می‌شوید، نخستین کاری که می‌کنید چیست؟,شکیبا: سهمیه خوارزمی در کنکور را به حالت اولیه برمی‌گردانم! و موانعی مثل کنکور را از پیش پای دانش‌آموزان فعال و نخبه برمی‌داشتم.
,مرآت: امروز مهم‌ترین نیاز یک جوان از نگاه شما چیست؟
, مرآت: امروز مهم‌ترین نیاز یک جوان از نگاه شما چیست؟,گلستانی: از نگاه من، شناخت هویت ملی و دینی و به طور کلی شناخت خود، یک نیاز اساسی برای جوانان امروز است. اگر جوانان هویت خود را بازیابی کنند، راه را از بیراهه تشخیص خواهند داد.
,مرآت: هویت‌بخشی در محیط مدرسه و خانواده چقدر مورد توجه قرار می‌گیرد؟
, مرآت: هویت‌بخشی در محیط مدرسه و خانواده چقدر مورد توجه قرار می‌گیرد؟,گلستانی: در فضای مجازی کسانی را داریم که می‌کوشند هویت واقعی ما را به ما یادآوری کنند اما برخی خانواده‌ها، تحت تأثیر بخش‌های بدِ فضای مجازی، مطالبی را به فرزندانشان منتقل می‌کنند که در آن‌ها دوگانگی ایجاد می‌کند. باید مشاوران مذهبی کاربلدی باشند که به پیدا کردن راه کمک کنند.
,شکیبا: من معتقدم، اصلی‌ترین نیاز یک جوان در جامعه کنونی، سلامت معنوی و ذهنی است.
,مرآت: چقدر در فضای مجازی فعالیت دارید و چقدر در این فضا وقت صرف می‌کنید؟
, مرآت: چقدر در فضای مجازی فعالیت دارید و چقدر در این فضا وقت صرف می‌کنید؟,معینیان: فعالیت من زیاد نیست.
,گلستانی: روزی یک‌ربع تا نیم‌ساعت.
,شکیبا: من بیشتر!
,مرآت: فضای مجازی چقدر در شکل‌دهی به رفتار هم‌سالانتان موثر بوده است؟
, مرآت: فضای مجازی چقدر در شکل‌دهی به رفتار هم‌سالانتان موثر بوده است؟,شکیبا: به نظرم خیلی زیاد! هم‌نسلان من زمان زیادی را صرف فضای مجازی می‌کنند و طبعا این فضا تأثیر زیادی روی آن‌ها دارد.
,گلستانی: فضای مجازی تأثیر بسیار زیادی روی ذهن هم‌نسلان من دارد. برای من عجیب است که ما در فضای مجازی، چگونه حرف کسانی را که نمی‌شناسیم، بی‌چون و چرا می‌پذیریم.
,مرآت: از نظر شما تعریف نشاط چیست و آیا مدرسه برای شما یک فضای بانشاط است؟
, مرآت: از نظر شما تعریف نشاط چیست و آیا مدرسه برای شما یک فضای بانشاط است؟,شکیبا: نشاط از نظر من به شرایطی گفته می‌شود که فرد از وضعیت خود راضی است. فاکتور این مسأله در مدارس، منفی است!
,مرآت: قرآن خواندن چقدر در بانشاط بودن موثر است؟
, مرآت: قرآن خواندن چقدر در بانشاط بودن موثر است؟,معینیان: من وقتی قرآن می‌خوانم، استرس‌هایم کمتر می‌شود و تأثیر خوبی بر روحیه‌ام دارد.
,گلستانی: نشاط، شادی درونی است. بچه‌ها در مدرسه می‌خندند اما این، شادی درونی نیست. سطح نشاط در مدارس، صفر و بلکه زیر صفر است! بچه‌ها به زور به مدرسه می‌آیند و به زور سر کلاس می‌نشینند؛ در واقع رضایتی از شرایط ندارند. البته باید اشاره کنم که مدیر و معاونان و اکثر معلم‌های ما، با ما با مهربانی و مثل یک خواهر رفتار می‌کنند.
,مرآت: فضای مجازی چقدر در نشاط تأثیر داشته است؟ مدرسه چقدر در شکل‌دهی به شخصیت شما تأثیر دارد؟
, مرآت: فضای مجازی چقدر در نشاط تأثیر داشته است؟ مدرسه چقدر در شکل‌دهی به شخصیت شما تأثیر دارد؟,شکیبا: فضای مجازی قطعا در رفتارهای لحظه‌ای ما و کلیشه‌های ذهنی ما تأثیر می‌گذارد. درباره مدرسه هم باید بگویم، با وجود این که مدرسه ما در زمره مدارس خوب است اما اقدامات مناسبی در راستای نشاط در آن جاری نیست. اساس مدرسه، مثل شابلون است و می‌خواهد آدم‌هایی مشابه تحویل جامعه بدهد!
,گلستانی: اکثر مدارس تنها به درس و تحصیل اهمیت می‌دهند؛ آن هم بر اساس کلیشه‌ها. بسیاری افراد با وضعیت تحصیلی خوب هستند که اخلاق مناسبی ندارند. ممکن است این اخلاق بد از مدرسه نشأت گرفته باشد یا از فضای مجازی.
,مرآت: برنامه روزانه شما چطور است؟
, مرآت: برنامه روزانه شما چطور است؟,شکیبا: من با توجه به این که دوازدهمی هستم، برنامه‌ام شامل درس، درس و درس است!
,گلستانی: من هم بیشتر وقتم صرف درس می‌شود.
,مرآت: از همه دوستان بابت مشارکت در این گفتگو تشکر می‌کنیم.
, مرآت: از همه دوستان بابت مشارکت در این گفتگو تشکر می‌کنیم.,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه