سربازی که 29 سال سنگر خود را ترک نکرد

هرکشوری قهرمانان ملی خودش را ارج می نهد.در بین ژاپنی ها این مرد تسلیم نشد.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا، به نقل از "سپاس" ژاپنی ها اخیرا خبر مرگ "هیرو اونودا"، افسر سابق امپراطوری ژاپن، را اعلام کردند او به این خاطر به قهرمان ملی ژاپن معروف شدکه درسنگر خود واقع دریکی از جزایرجنگلی فلیپین 29 سال، بعد از جنگ جهانی دوم ماند و پایان جنگ جهانی را نمی پذیرفت!، و در سال 1974 به ژاپن برگشت و هم میهنانش بعنوان یک قهرمان ملی از او استقبال گرمی بعمل آوردند و از او به جهت شدت وفاداری و تعهد قدردانی وتجلیل کردند.

سروان"اونودا" یکی از کسانی بود که تسلیم شدن را مردود می دانست. در حد پرستش به امپراطور ژاپن ایمان داشت ، اونادا جنگ را مقدس می شمرد. و در این 29 سال با موز ونارگیل خودش را سیر نگه می داشت، وگاهی با روستایی های آن منطقه به اعتبار اینکه آنها از دشمنان هستند درگیر می شد.

سرانجام ، به کشورش بازگشت تا شاهد تحوّل عجیب وغریب در کشورش باشد؛ بالون های رنگی، تلویزیون، هواپیماهای غول پیکر وهمچنین بقایای انفجار اتمی..... و ببیند که تاریخ واادبیات ژاپن شاهد تغیرات عمده ای شده است.

این امر یعنی ماندن او در سنگری که تحویل گرفته بود به یک قضیه برمی گشت؟ همانگونه که خود در خاطراتش نوشته، آخرین فرمانی که دریافت کرده بود در آغاز سال 1945 - فقط مقاومت وجنگیدن بود و از وفاداری به قانون نظامی که او یاد گرفته بود مرگ بهتر از تسلیم شدن است تبعیت کرد.

بر همین اساس،" اونودا " معلق در "جزیره لوبانگ " که در 93 مایلی جنوب غرب مانیل، واقع است 29 سال ماند اگرچه نیروهای ژاپنی در برابر امریکا پس از" بمب اتمی" تسلیم شده بودند.

پس از جنگ "اونودا"، این افسر اطلاعاتی که به فنون جنگ های چریکی مسلط بود، و دو همرزم او اعلامیه های پائین افتاده از هواپیماها را مبنی بر پایان جنگ دیدند ولی آنها این اعلامیه را حیله دشمن فرض کرده و به زندگی چریکی خود ادامه دادند و سلاح خود را به نحو شایسته نگهداری می کردند تا اینکه در دو حادثه جدا گانه دو همراه او کشته شدند .

مرگ "اونودا" پس از ناامیدی از برگشت او رسماَ در سال 1959، از سوی دولت ژاپن اعلام شده بود....؟!!!

"نوریو سوزوکی" در سال 1974 اورا یافت . وپس از اصرار او برای بازگشت و انکار اونودا مبنی بر منتظر فرمان جدید بودن! ...وبرگشت دوباره نوریو سوزوکی با هیات ویژه از سوی دولت ژاپن وبرادرش او را متقاعد کردند تا به کشورش بازگردد.

پس از این کش وقوس اونودا به برادرش توشیرو گفت : " من متاسفم که این مدت شمارا اذیت کردم.

اونودا قبل از ورود به توکیو، به قهرمان ملی معروف شده بود. وپس از بازگشت به دیدار پدر ومادر پیرش رفت، وجمعیت انبوهی با پرچم کشورشان به استقبال او امده بودند. قصه ی قهرمانی ها خلوص ویژه و احساس وطن دوستانه ی او باعث شگفتی افراد بسیاری در سراسر جهان شد.

وفداکاری ماندگار او بر اخبار ژاپن، خیمه سنگینی زده بود بازگشت این سرباز 52 ساله برایشان شورآفرین شده بود اونودا: " از دوره ی جوانی تلاش داشتم که همواره قوی باشم " و وقتی از سؤال کردند که در دوران 29 ساله به چه فکر می کرده است؟ پاسخ داد: به هیچ چیز جز انجام وظیفه ام.

تیتر سرمقاله ی یکی از روزنامه های ژاپنی این بود: "این سرباز، الگویی برای وظیفه شناسی است که انجام وظیفه را برخواسته های شخصی ترجیح داده است"

در پایان نویسنده این قضیه می گوید "اونودا " به ما نشان داد که در زندگی چیزهایی هست که بسیار ارزشمند تر از امور مادی و تلاش کردن بدنبال امور شخصی است و این امر شامل قضایای روحی معنوی است و آن چیزی است که ما آن را فراموش کرده ایم.

اونودا بعد ها کتاب خاطرات خود را با عنوان های : " تسلیم شدن هرگز و جنگ سی ساله من را نوشت.

حال خوب است که بزرگان ما و اهالی هنر ما حداقل از ژاپنی ها درس بگیرند و قهرمانان دفاع مقدس را که فداکاری های آنها در هیچ گوشه جهان نمونه ندارد را به دنیا معرفی کنند تا جهانیان بدانند ملت ایران با آموزه های دینی چنین شخصیت های بزرگی را پرورش داده است.