کلنا عباسک یا زینب(س)؛
وصیت نامه خواندنی یک شهید دهه هفتادی+تصویر
شهید عباس دانشگر یکی از جوان ترین شهدای مدافع حرم حضرت زینب(س) بود که بیستم خرداد ماه امسال در سوریه به فیض شهادت نائل شد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت ، سال‌ها از آن روزهای دفاع مقدس و جنگ تحمیلی می‌گذرد، و عده ای در حسرت و اندوه جا ماندن از کاروان بزرگ شهادت بودند اما امینت مرزهای کشورمان به مدد بخش همین حسرت‌خوردگان روز به روز مستحکم‌تر از قبل تامین شد.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مرآت ,حال امروز در کیلومترها آن سوتر، نسل جدیدی از جوانان برای دفاع از حرم اهل بیت به میدان آمدند و به آن سمت کشیده شده اند و بار غربت به دوش کشیدند و در سرزمین و دیار دیگری به نبرد با شر روزگار پرداختند.
,چندی پیش خبر شهادت یک پاسداربسیجی سمنانی در رسانه‌ها پیچید. شهید عباس دانشگر که برای دفاع از حرم اهل بیت به سوریه رفته بود در یک عملیات مستشاری به شهادت رسید. همانطور که عکس‌های او نشان می‌دهد، سن و سال زیادی هم نداشته است، متولد سال 72 بود.
,
, 
, شهید دانشگر وصیت‌نامه‌اش را روزی که به سوریه اعزام شد نوشت، متن کامل وصیت‌نامه این شهید جوان مدافع حرم در ادامه می‌آید:
,آخر من کجا و شهدا کجا خجالت می‌کشم بخواهم مثل شهدا وصیت کنم من ریزه خوار سفره‌ی آنان هم نیستم، شهید شهادت را به چنگ می‌آورد راه درازی را طی می‌کند تا به آن مقام می‌رسد اما من چه!
,سیاهی گناه چهره‌ام را پوشانده و تنم را لخت و کسل کرده، حرکت جوهره اصلی انسان است و گناه زنجیر، من سکون را دوست ندارم. عادت به سکون بلای بزرگ پیروان حق است، سکونم مرا بیچاره کرده. در این حرکت عالم به سمت معبود حقیقی دست و پایم را اسیر خود کرده، انسان کر می‌شود، کور می‌شود، نفهم می‌شود، گنگ می‌شود و باز هم زندگی می‌کند.
,بعد از مدتی مست می‌شود و عادت می‌کند به مستی و وای به حالمان اگر در مستی خوش بگذرانیم و درد نداشته باشیم. درد را، انسان بی هوش نمی‌کشد، انسان خواب نمی‌فهمد، درد را، انسان با هوش و بیدار می‌فهمد.
,راستی! دردهایم کو؟ چرا من بیخیال شده‌ام؟ نکند بی هوشم؟ نکند خوابم؟ مثل آب خوردن چندین هزار مسلمان را کشتند و ما فقط آن را مخابره کردیم. قلب چند نفرمان به درد آمد؟ چند شب خواب از چشمانمان گریخت؟ آیا مست زندگی نیستیم؟
,خدایا تو هوشیارمان کن، تو مرا بیدار کن، صدای العطش می‌شنوم صدای حرم می‌آید گوش عالم کر است. خیام می‌سوزد اما دلمان آتش نمی‌گیرد.
,مرضی بالاتر از این چرا درمانی برایش جستجو نمی‌کنیم، روحمان از بین رفته سرگرم بازیچه دنیاییم. الَّذِینَ هُمْ فِی خَوْضٍ یَلْعَبُونَ ما هستیم، مرده‌ام تو مرا دوباره حیات ببخش، خوابم تو بیدارم کن. خدایا! به حرمت پای خسته رقیه (س) به حرمت نگاه خسته زینب (س) به حرمت چشمان نگران حضرت ولی عصر (عج) به ما حرکت بده.
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه