کمی عاقبت اندیش باشیم؛
ترویج یک زبان بیگانه خاص به نفع کیست؟
بعد از گذشت سال‌ها از تأکید نخبگان جامعه، ما هنوز هم از یک زبان بیگانه‌ی خاص تمام‌قد دفاع می‌کنیم و آن را بی‌رویه ترویج می‌دهیم. اهمیت این موضوع زمانی بیشتر می‌شود که بدانیم این ماجرا به نفع چه کسی تمام می‌شود.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از ایران روشن؛ "... این اصرار بر ترویج زبان انگلیسی در کشور ما یک کار ناسالم است. بله، زبان خارجی را باید بلد بود امّا زبان خارجی که فقط انگلیسی نیست، زبان علم که فقط انگلیسی نیست. چرا زبانهای دیگر را در مدارس به‌عنوان درس زبان معیّن نمی‌کنند؟ چه اصراری است؟..."
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, به نقل از ایران روشن؛, ایران روشن, ایران روشن, ایران روشن,سخنان اخیر رهبر معظم انقلاب درباره‌ی خطر ترویج بی‌رویه زبان انگلیسی در جمع معلمان و فرهنگیان کشور، اتمام همه‌ی آن چیزی بود که قرار بود از بی‌توجهی به این ترویج بی‌رویه نصیب ما بشود. این سخنان از چشم بینایی نشأت گرفته که این خطر عظیم را به‌وضوح می‌بیند و ما اگر دیر عکس‌العمل نشان دهیم، معلوم نیست ضربه‌ی آن را چه زمانی خواهیم خورد؟
,بی‌شک آنچه به‌وضوح می‌توان فهمید این است که زبان، یکی از بسترهای اساسی هر فرهنگ است. متخصصان این حوزه می‌گویند زبان اولین چیزی است که انسان قالب‌های فکری خود را در آن می‌ریزد و به‌نوعی تفکر انسان با زبان وی رابطه‌ی تنگاتنگی دارد.
,سخن رهبر معظم انقلاب آنجا به‌راحتی درک می‌شود که می‌بینیم تسلط یک‌زبان بیگانه بر یک‌زبان مادری در یک کشور، بسیار آسان‌تر از تسلط چندین زبان بیگانه بر یک‌زبان مادری است. یعنی اگر ما فقط انگلیسی را در کنار فارسی، آن‌هم با این شدت ترویج کنیم، نباید انتظار داشته باشیم که زبان فارسی خیلی طاقت بیاورد.
,در این حالت امکان غلبه‌ی زبان بیگانه بر زبان مادری ازلحاظ واژگانی به‌شدت بالاتر از حالتی است که مثلاً ما اسپانیولی و فرانسوی را هم در کنار انگلیسی تدریس کنیم. در حالت دوم دیگر زبان فارسی با یک‌زبان قدرتمند طرف نخواهد بود، بلکه با سه زبان در سطح پایین‌تری از کاربرد مواجه خواهد شد که در این حالت پایداری زبان فارسی بالاتر خواهد بود.
,در دیدار اخیر رهبر انقلاب با جمعی از اساتید دانشگاه‌های کشور، خانم دکتر سوسن قهرمانی قاجار دانشیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه الزهرا (س) ، مطالب ارزنده‌ای را با محوریت کارکرد زبان در انتقال فرهنگ الهی یا طاغوتی و همچنین زبان مقاومت بیان نمود که درنهایت با اقبال رهبر انقلاب روبه‌رو شد و معظم له اشاره کردند که مسئله‌ی زبانی که وی مطرح نموده است دارای نکات جالب و قابل‌پیگیری است که باید توسط وزیر آموزش‌وپرورش بررسی گردد.
,قهرمانی در این دیدار گفت: " ... محقق و عالم، افکار و نظریات خود را با مواد اولیه‌ای که زبان در اختیار او می‌گذارد تهیه می‌کند و با دیگران در‌میان می‌گذارد. اگر طبیعت، آلوده باشد و کشاورزی هم ناسالم و مریض، تهیه غذای سالم غیر‌ممکن است. نتایج حرف و کار محقق و عالمی هم که در محیط زبانی آلوده و ناسالم فکر و فعالیت می‌کند نمی‌تواند از آفات و امراض به‌دور باشد. همان‌طور که بذرهای دستکاری‌شده و تراریخته داریم، کلمات دستکاری‌شده و تراریخته هم داریم... "
,وی در ادامه به برنامه‌های استکبار در آموزش زبان انگلیسی اشاره کرد: " ... تأسیس و اداره نهادها و برنامه‌های جهانی آموزش زبان انگلیسی پس از جنگ جهانی دوم که به‌صورت مستقیم توسط وزارت امور خارجه دولت آمریکا و دیگر نهادهای سیاسی این کشور انجام می‌شود، نشانه‌ای از گستردگی و پیچیدگی تقابل جبهه‌هاست... اگر باطن زبان ما الهی باشد، همین زبان انگلیسی هم در خدمت اعتلای کلمه حق و معارف اسلام قرار می‌گیرد، و اگر خدای‌نکرده مراقب نباشیم و به بیگانگان اجازه دهیم حتی در آموزش زبان فارسی، این حِصن و بنیانِ مرصوص فکر و تاریخ و جامعه ما، دخالت و نفوذ کنند، آنگاه فارسیِ مُستَحیل در فرهنگ استکباری هم می‌تواند تأمین‌کننده منافع مستکبرین باشد... "
,موضوع تسلط زبان بیگانه علاوه بر تأثیر بر فرهنگ یک جامعه ازلحاظ علمی نیز دچار ایراد است. واقعاً به این مسئله فکر کرده‌ایم که چرا می‌گویند زبان علم انگلیسی است؟ حتماً خواهیم گفت که چون آن‌ها پیشرفته‌تر هستند و ازلحاظ علمی از ما جلوترند.
,این در حالی است که باید مقالات خودمان را به انگلیسی ترجمه کنیم و به یک سایت معتبر خارج از کشور بفرستیم تا آن‌ها مقاله‌ی ما را به زبان علم یعنی انگلیسی دریافت کنند و بعد مقاله‌ی ما را تأیید کنند تا حسابی خوشحال شویم.
,حالا اگر در کل دنیا بخواهند مقاله‌ی ما را بخوانند، باید زبان انگلیسی بلد باشند، حتی خود ما. آیا این موضوع کار کشورهایی که زبانشان انگلیسی است را برای استفاده از این مقاله راحت‌تر نمی‌کند؟ آیا تکرار این ماجرا زبان انگلیسی را "زبان علم" تر نمی‌کند؟ باید به این فکر کنیم که آیا این مقاله به ما چیزی افزود یا از ما چیزی کاست؟
,حالا دانشجوی ما باید بداند که در کنار فراگیری زبانهای دیگر، باید زبان مادری خود را همان‌گونه که هست حفظ کند و استقلال آن را برای آیندگان به یادگار گذارد. او با این وسیله علاوه بر جلوگیری از ورود بستر فرهنگ بیگانه، می‌تواند زبان خود را علمی‌تر بار بیاورد. مسئله‌ای که در آینده اهمیت آن معلوم خواهد شد.
]
ارسال دیدگاه