چرا استکبار، قدرت جهانی شد؟

بر مبنای عقاید اسلامی باید با مستکبرین به مبارزه پرداخت اما زمانی که قدرت‌های جهانی جایگزین واژه‌ی مستکبرین می شوند، آن وقت می توان با قدرت‌های جهانی وارد مذاکره و تعامل شد.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آناج، تاریخ سده‌های اخیر نشان داده که امپریالیسم به منظور استیلای نفوذ خود در حکومت‌های مشروع جهان از گام‌های آهسته و پیوسته بهره برده‌است. اتخاذ تدابیر به ظاهر بی‌تاثیر که در نهایت ریشه‌های انقلابی‌گری را خشک و آرمان‌های انقلابی را در طی چند دهه و برای نسل‌های بعدی غیر باور نمی نماید.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, آناج,

نمونه بارز این امر را می‌توان در بازی با الفاظی دانست که در سه دهه‌ی گذشته ایدئولوژی‌ملت مسلمان در مکتب امام خمینی (ره) را به نمایش می گذاشت. واژه هایی چون استکبار جهانی، آمریکای جهانخوار و ملت مستضف که نشانی از ظلمی عامدانه به سردمداری آمریکا و غرب علیه ملت مظلوم جهان اسلام داده و آرمان‌فرزندان نسل‌های آتی را در مبارزه با شر مطلق می دانست.

پس از گذشت دهه اول انقلاب و با روی کار آمدن دولت سازندگی تغییر واژه‌ها به جهت خوش‌آمد مذاق طرف غربی؛ آغاز و تلاش های زیادی به جهت تحقق شعار تنش زدایی با کشورهای جهان مطرح گردید. در دولت اصلاحات این روند به بهانه ی گشایش باب گفتمان تمدن‌ها شتاب بیشتری به خود گرفت؛ استکبار جهانی جای خود را به قدرت‌های جهانی داد و زمینه را برای نشستن بر روی میز مذاکره فراهم تر کرد.

بدیهی است که بر مبنای عقاید اسلامی باید با مستکبرین به مبارزه پرداخت و به مستضعفین امت اسلامی با عنوان پشتوانه‌های انقلاب رسیدگی کرد اما وقتی قدرت‌های جهانی جایگزین واژه‌ی مستکبرین و مردم آسیب پذیر جایگزین ملت مستضعف می شوند، آن وقت می توان با قدرت‌های جهانی وارد مذاکره و تعامل شد. دنباله ی همین تفکرات بود که مدخل خاطره سازی یکی از مسئولین در این مضمون که "امام خمینی (ره) نیز با شعار مرگ بر آمریکا موافق نبود" گردید.

تعامل با غرب که در دولت نهم و دهم رو به اضمحلال می رفت، در یکی دو سال اخیر این بار با تمسک به رفع تحریم‌ها شکل پیچیده تری به خود گرفت. مذاکرات هسته‌ای با طرف های غربی بی آنکه امتیازی در پی داشته باشد تنها تظاهر به تجدید رابطه با آمریکا و نمایش لبخند‌های دیپلمات‌ها در برابر رسانه‌ها بود.

این در حالی است که بنیانگذار کبیر انقلاب با اشاره به خوی تجاوز طلبی و استکبار ستیزی و ضرورت مبارزه با آن این‌چنین بیان کرده‌اند: «خیال نکنید که روابط ما با امریکا و روابط ما با نمی‌دانم شوروی و روابط ما با این‌ها یک چیزی است که برای ما یک صلاحی دارد. این مثل رابطه بره با گرگ است! رابطه بره با گرگ، رابطه صلاحمندی برای بره نیست، این‌ها می‌خواهند از ما بدوشند، این‌ها نمی‌خواهند به ما چیزی بدهند.» صحیفه امام، ج ۱۰، ص ۳۶۰»

رؤیای رابطه با گرگ آنقدر رنگ‌وبوی واقعیت به خود گرفته که حتی منصوبین دسته چندمی دولت نیز از به کار بردن واژه‌ی استکبار در منابر عمومی پرهیز دارند و افتخار نبرد برای خاک و نه اسلام در برابر قدرت‌های جهانی و نه استکبار را به عنوان پندهای ماندگار جنگ تحمیلی پس از سه ‌دهه برای نسل‌های سوم و چهارم انقلاب بیان می دارند. در ایامی که به نام شهیدان مزین گشته جفاست که خون به ناحق ریخته شده‌ی ایشان را مصادره به خاک کنیم و آرمان مبارزه برای جهانی اسلامی را در نبرد با قدرت‌های برتر جهان مختومه!

هنوز مردان و زنان بیشماری در این سرزمین هستند که به خوی استکباری آمریکا باور دارند و اگر روزی اسلام ناب را در خطر ببیند جان شیرین خود را فدا می کنند و پای هیچ میز مذاکره‌ای که یک طرفش آمریکای خونخوار باشد، نمی نشینند!

انتهای پیام/م

]