قهرمانی ورزشکاران نباید قراردادی شود/ پهلوانی در کنار قهرمانی ارجحیت پیدا می کند

زمانی ورزشکاران و قهرمانان ملی ما فقط برای افتخار و غرور ملی می جنگیدند، چون تاحدودی دغدغه مالی نداشتند و سطح توقعات آنان کمتر از الان بود همچنین جامعه و ورزشکاران ازنظرطبقات اجتماعی فاصله چندانی باهم نداشتند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پایگاه خبری اوشیدا؛ باگذشت زمان و مدرنیزه شدن ورزش بصورت حرفه ای ونیمه حرفه ای کم کم تبلیغات، پول، شهرت، جوایز و تجلیل جای خود را به افتخارات دیگر داد.

شاید اگر از قهرمانان سرزمین رستم دستان، آرش کمانگیر، پوریای ولی و تختی بپرسند چرا قهرمانی و ورزش حرفه ای می پردازید با افتخار می گویند بخاطر اینکه آینده بهتری از نظر مالی داشته باشم حال باید گفت پول و شهرت خوب است یا بد و یا به آن افتخارکنیم یا نکنیم؟اما پاسخ نباید گزینه اول باشد چون در آن صورت روحیه جوانمردی و پهلوانی ازبین میرود و اگر می خواهیم به این سطح برسیم باید دولت و مسولین مربوطه تلاش کنند و در دوران ورزشی و فعالیت ورزشکار به او کمک کنند تا مشکلی از این لحاظ نداشته باشد نه اینکه وعده پایانی به او دهند که اگر قهرمان شوید و مدال کسب کنید خانه یا هر چیز دیگری در اختیارتان می گذاریم که این قراردادی کردن ورزش می شود.

بایستی طوری عمل شود که نه تنها ورزشکار از نظر مالی تامین شود بلکه به عنوان اسطوره مردانگی و اخلاق در بین جامعه و جوانان معرفی شود بنابراین مادیات و اخلاقیات باید کنارهمدیگر قرار گیرد.

باید مادیات و اخلاقیات در کنار هم قرار گیرد چرا که هر کدام را برای قهرمانان نتوانیم مهیا کنیم مطمئنا نمی توانیم ورزشکاران خود را به عنوان سفیران فرهنگی در جامعه معرفی کنیم.

درتمامی دنیا از ورزشکاران و قهرمانان به عنوان افرادی با نماد مرادنگی، معرفت، سلامت و اسطوره میسازند چرا که به این موضوع که این افراد استثنایی می توانند چقدر تاثیرگذار در بین افراد جامعه باشند اطمینان یافته اند بنابراین از اسطورهای خود به نحو احسنت تبلیغات و حمایت می کنند.

ورزشکاران و قهرمانان بایستی با فرهنگ شهدا و ایثارگران آشنا شوند و بدانند که چرا و به چه علت آنان بدون هیچ منتی برای جان فشانی و دفاع از میهن و ناموس خود پای به میدان حق و باطل گذاشتند و بدانند چرا امروز مدافعین اسلام ناب محمدی(ص) می جنگند.

عملکردها باید به گونه ای باشد که وقتی ورزشکارمان مدال به گردن می آویزد بداند فرسنگها و هزاران کیلومتر آن سوتر فرشتگان نگهبانی هستند که برای امنیت آنها جان داده و جان خواهند داد کسانی که با خدا معامله کردن نه با دیگران.

امروز هرکسی باید برای به احتزاز درآوردن پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران ازجان و دل مایه گذارد که در این راستا با کار کردن، با کارهای فرهنگی، با حفظ امنیت، باورزش و گرفتن مدال و همچنین بانثار خون خود می توان در این راه گام برداشت و هرکدام از اینها جای تقدیر دارد چون این افراد باتمام وجود اینکارها را کرده اند.

بایستی بدانیم که قهرمانان واقعی کسانی هستند که مدال دنیای را بخشیدند تا مدال شهادت اخروی، افتخار و عزت را به سینه بچسبانند و در این راستا از هیچ تلاشی فرو گذار نبوده اند چرا که بزرگی ایران، بزرگی همه می باشد بنابراین مردم همیشه قدردان قهرمانان، شهدا و اسطورهای خود هستند.

انتهای پیام/