شهید عبدالله عزیزی/

مجاهدی که به دلیل سن بالا از ادای تکلیف باز نماند

با وجود اینکه بیش از شصت سال از عمر شهید عبدالله عزیزی می گذشت، اما در روزهای نا آرام کردستان احساس تکلیف کرد و سلاح به دست گرفت تا از اسلام، قرآن و انقلاب اسلامی دفاع کند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از پیشمرگ روح الله، پیشمرگ مسلمان کرد شهید عبدالله عزیزی در هشتمین روز از اردیبهشت ماه سال 1294 در روستای بدر آباد از توابع شهرستان سقز دیده به جهان گشود. پدرش محمود کشاورزی مختصری داشت و مادرش بانو لیلی به امر خانه داری مشغول بود.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, پیشمرگ روح الله,

به دلیل نبود امکانات آموزشی در روستاهای محروم استان کردستان ـ به واسطه بی لیاقتی شاهان و درباریان قاجار و بعد از آن پهلوی ـ عبدالله هیچ گاه نتوانست وارد مدرسه شود و به همین خاطر هیچ گاه خواندن و نوشتن را فرا نگرفت.

عبدالله تا زمانی که در روستا زندگی می ‌کرد همانند اغلب روستانشینان به شغل کشاورزی و دامداری اشتغال داشت. عبدالله در سال های جوانی ازدواج کرد که ثمره آن دو فرزند پسرو سه فرزند دختر می باشد.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) و حضور ناموجه گروهک های ضد انقلاب در مناطق کردنشین و ظلم و ستم آن ها نسبت مردم بی دفاع این خطه، کاک عبدالله از جمله افرادی بود که هیچ گاه در برابر زیاده خواهی های نیروهای ضد انقلاب سکوت نکرد و با تمام توان در برابرشان ایستاد.

با وجود اینکه بیش از شصت سال از عمر کاک عبدالله می گذشت، اما در ایام نا آرامی های کردستان احساس تکلیف کرد و سلاح به دست گرفت تا از اسلام، قرآن و انقلاب اسلامی دفاع کند؛ به همین دلیل خیلی زود به صف پیشمرگان مسلمان کرد پیوست و برای دفاع از ناموس، شرف و عزت مردم و مملکتش لباس سبز پاسداری از وطن به تن کرد.

شهید عبدالله عزیزی در اکثر عملیات‌ها حضور فعال داشت و در پایگاه عملیاتی میرده سقز قوت قلب همرزمانش بود. این مجاهد خستگی ناپذیر سرانجام در مصاف با عوامل ضدانقلاب در روز سوم آبان ماه سال 1365 در روستای میرده سقز، سینه خود را سپر گلوله مزدوران استکبار کرد و به خیل عظیم شهیدان مظلوم کردستان پیوست.

با شهادت شهید عبدالله عزیزی، قلب پاکی که همواره برای اسلام و ایران اسلامی می‌تپید از تپش افتاد، اما نام بلندش در دفتر شهدای مظلوم سرزمین مجاهدت های خاموش به ثبت رسید.

انتهای پیام/

]