• پنج‌شنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۸ ۱۱:۵۹
• کد خبر : 1504715

• اخبار
• سایر رسانه ها

روزهای گرم تابستان که از راه رسید باز روزی از نو برایشان همان داستان های تکراری قبل را رقم زد و حال می بینیم در روستاهایی نظیر کچی گرد و بایتمبر دهگلان و شهر دلبران در قروه با بی آبی دست و پنجه نرم می کنند اما گویا حل این مشکلات با چند تا عکس از حضور مسئولین خلاصه می شود و گویا دستگاه ذیربط به فکر راه حل مشکل اساسی نیستند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کُردتودی، سال 97 هر چند با سیل و خبرهای ناراحت کننده ای سپری شد اما مردم روستاها خوشحال بودند که دیگر همانند سال های قبل دچار بی آبی نخواهد شد و دیگر نیازی به در دست داشتن دبه هایی برای گرفتن آب نیستند.

اما روزهای گرم تابستان که از راه رسید باز روزی از نو برایشان همان داستان های تکراری قبل را رقم زد  و حال می بینیم در روستاهایی نظیر کچی گرد و بایتمبر دهگلان و شهر دلبران در قروه با بی آبی دست و پنجه نرم می کنند اما گویا حل این مشکلات با چند تا عکس از حضور مسئولین خلاصه می شود و گویا دستگاه ذیربط به فکر راه حل مشکل اساسی نیستند.

  هرچند مردم روستاهای دهگلان در سنوات گذشته شاهد قطعی آب شرب بوده اند اما روستاهای کچی گرد و بایتمبر تاکنون در سال جاری دوباربه صورت 10 الی 5 روزه  قطع شده و مردم این روستاها مجبورند آب شرب خود را از روستاهای اطراف یا شهر دهگلان تامین کنند که این جای بسی سوال است.

با توجه به اینکه روستاها مرکز تولید هستند افزایش خدمات رسانی به روستائیان می تواند باعث ماندگاری مردم روستا، مهاجرت معکوس و رشد میزان تولیدات کشاورزی و دامی در روستا شود که نیاز است روستاها اولویت اول خدمات رسانی باشند اما متاسفانه هر ساله اکثر روستاهای دهگلان با قطعی آب مواجه می شوند.

"حدود ۱۰ سال پیش در روستای وینسار که ازتوابع بخش چهاردولی است می‌شد با حفر چاه ۲۰ متری به آب رسید. اکنون باید ۲۵۰ متر از زمین را کند تا به اندک آبی در همان حوالی رسید" این را ابراهیم فتحی که یک کشاورز وینساری است می‌گوید.

دشت هایی خشک و بی آب. زمین های ترک خورده با گیاهان پژمرده. روستاهایی که در سکوت مطلق آب به سر می برند. مردمانی که از خشکسالی به ستوه آمده و بار سفر از روستا به شهر را بسته اند.

مقصر کمبود آب در روستاهای قروه و دهگلان کیست؟

در حالی بیش از یک ماه از مشکل کمبود آب و قطعی مکرر آب در روستاهای قروه و دهگلان می گذرد که مسئولین پاسخی جز شکستگی خط لوله انتقال آب به مردم نمی دهند؛ این در حالی است که فرماندار قروه در جلسه ای که اخیرا در همین رابطه و در فرمانداری این شهرستان برگزار شده بود گفت: آنقدر به مردم گفته ایم قطعی آب به خاطر شکستگی خط لوله است که مسئولین ما به چوپان دروغگو تبدیل شده اند.

متاسفانه این روزها پرآب ترین نقاط استان کردستان که در روزگاری نه چندان دور تمامی ظرفیت های کشاورزی منطقه را تامین می نمودند با بحران جدی آب روبرو شده اند و ضعف مدیریتی برخی از مسئولین روندی را ایجاد کرده است که هم اکنون مردم در روستاها نیز از آب آشامیدنی سالم برخوردار نیستند.

این شرایط در حالی رخ می دهد که نماینده مردم قروه و دهگلان با شعار تامین آب آشامیدنی و آب کشاورزی پا به عرصه انتخابات گذاشت و موفق بر تکیه زدن به صندلی بهارستان شد ؛ موضوعی که این روزها و در کشاکش انتخابات باز هم خودنمایی می کند و در واقع نشانی از عمل گرایی به خود ندارد.

در همین رابطه خوب است اگر به سخنان علی محمد مرادی در سال 96 رجوع کنیم که وی در تاریخ 23 اسفند ماه سال 96 از اجرایی شدن این سامانه در سال 97 خبر داد و گفت: در سال آینده ( یعنی سال 97) سامانه انتقال آب آشامیدنی از سد قوچم به قروه به میران ۲۳ میلیون مترمکعب صورت خواهد گرفت.

این در حالی است که نه تنها در سال 97 این سامانه انتقال نیافت بلکه مردم همچنان در دست و پنجه نرم کردن با مشکل کمبود آب آشامیدنی به سر می بردند.

اما جالب اینجاست که این شرایط همچنان ادامه دارد و همانگونه که رییس جمهور کشور هر سال از رونق اقتصادی در سال آینده خبر می دهد ، نماینده مردم شهرستان های قروه و دهگلان هم هر سال از ایجاد سامانه انتقال آب در سال بعد خبر می دهد آنگونه که وی در تاریخ 21 مهر ماه 97 گفت: هم اکنون تخصیص آب شرب قروه و دهگلان و 360 روستای این دو شهرستان از وزارت نیرو گرفته شده است و بر اساس ماده 35 تبصره 3 در برنامه ششم توسعه ما توانسته ایم آب سد قوچم را برای این دو شهرستان دریافت کنیم و این پروژه زمان بر در مدت زمان کوتاهی به نتیجه رسید.

مرادی افزود:  اجرای این پروژه به 70 تا 100 میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد که بر اساس گفتگوهای صورت گرفته با آقای نوبخت و برنامه ریزی انجام شده همراه با آقای نصراللهی زاده در برنامه و بودجه سال آینده (یعنی سال 98 ) این ردیف بودجه لحاظ می شود تا پروژه آبرسانی به روستاها و این 2 شهرستان اجرایی گردد.

اما هم اکنون در نیمه راه سال 98 هستیم و با وجود وعده های بیشمار نماینده محترم مردم شهرستان های قروه و دهگلان بیش از یک ماه از قطعی مکرر آب در شهر دلبران می گذرد و این مردم دلبران و روستاهای اطراف آن هستند که با این دغدغه زندگی می کنند.

فرماندار قروه : آنقدر به مردم گفته ایم قطعی آب به خاطر شکستگی خط لوله است که مسئولین ما به چوپان دروغگو تبدیل شده اند.

در اوایل تیرماه سال جاری نیز فرماندار قروه در جلسه ای که در فرمانداری این شهرستان برگزار شده بود با اشاره به مشکل کمبود آب در بخش دلبران اظهار داشت:  ما در این ارتباط تابستان امسال با مشکل مواجه هستیم و آب شرب 4 شهر و 127 روستا از منابع آب زیر زمینی است در حالی که آب زیرزمینی دارای شیب منفی است و بارش هایی که برکت الهی است افت 35 سال گذشته را جبران نکرده اند.

امان اللهی با بیان اینکه میزان مصرف آب نسبت به میزان ورودی به منابع کشور بیشتر است افزود: ما در بخش چهاردولی و در بخش دلبران هم اکنون با مشکل مواجه هستیم و آب برخی روستاها در مناطق شمالی شهرستان آلوده است و ما ناچار به تهیه آب از دیگر نقاط شهر برای این مناطق هستیم.

به گفته وی برخی از این روستاها پرجمعیت ترین روستاهای ما هستند که با مشکل کمبود آب شرب مواجه هستند.

وی ادامه داد: هم اکنون در شهر دلبران با قریب به 8 هزار جمعیت 10 روز است که با کمبود شدید آب مواجه هستیم و با تانکر، آبرسانی می شود.

وی با انتقاد از مدیریت آب شهری ادامه داد: امسال آب و فاضلاب شهری نمره قبولی ندارد چرا که مدیریت مناسبی در این زمینه نداشته است و به واسطه سو مدیریت زحمات کارگران نیز هدر می رود و ما 10 روز است که شرمنده مردم دلبران هستیم.

فرماندار قروه گفت: آنقدر به مردم گفته ایم به خاطر شکستگی خط لوله است که مسئولان ما به چوپان دروغگو تبدیل شده اند.

وی بیان داشت: ما به صورت جدی از طرف مدیر کل آب و فاضلاب شهری نیز پیگیر این موضوع هستیم.

 قطعی یک هفته ای آب در روستاهای دهگلان

کیهان احمدی یکی از ساکنان روستای کچیگرد در گفتگو با خبرنگار ما اظهار داشت: حدود یک هفته است که آب شرب روستای ما قطع شده است وما مجبوریم برای تامین آب شرب به شهرهای دهگلان، قروه ویا روستاهای اطراف برویم که این برای ما بسیار مشکل است.

  احمد مرادی ساکن روستای بایتمبر هم بیان داشت: اکثر اوقات آب شرب روستای چه در فصل زمستان و چه تابستان قطع می شود زیرا آب شرب ما از مجتمع یلغوز آغاج قروه تامین می شود و زمانی که دچار قطعی آب شویم حدود 10 روز طول می کشد تا آب شرب وصل شود.

 
برای حل این مشکل و با مراجعه به اداره آب و فاضلاب روستایی شهرستان دهگلان فریدون میرزایی مدیر آبفار این شهرستان گفت: قطعی آب به علت شکستگی خط انتقال اصلی آب این روستاها ازمسیر یلغوز آغاج به کریم آباد بوده است.

 مردم این روستا ها واقعا در مضیقه هستند و در صورت بی توجهی به این روستاها و استفاده از آب غیر بهداشتی رودخانه زمینه فراهم شدن بسیاری از بیماریها را فراهم می سازد.

در شهرستانی که قطب کشاورزی است بی آبی بیداد می کند و همین مسئله باعث مهاجرت مردم روستا به شهرها می شود و حاشیه نشینی شهرها  نیز باعث معضلات اجتماعی می شود.

 در حقیقت قطعی آب در روستاهای دهگلان به شدت موجب نگرانی و گلایه مردم این روستاها است  و این در حالی است که خانه های بهداشت این روستاها استفاده ازآب چشمه ها در روستا را قدغن کرده که از لحاظ بهداشتی سالم نیستند واستفاده از آب چشمه ها باعث اشاعه بیماری می شود.

 مردم این روستاها چشم انتظار کمک مسئولین هستند و از مسئولین انتظار دارند که  این مشکل قطعی آب را حل کنند.

ساکنان روستاها دیگر تحمل این مشکل بی آبی را ندارند اگر فکری به حال این مشکل نشود به مرور زمینه مهاجرت به شهر در این روستاها فراهم می شود.

قطعی آب شرب روستاهای دهگلان بار اول و دوم نیست و اکثر روستاهای دهگلان چه در فصل زمستان و چه در فصل تابستان با کمبود این ماده حیاتی دست و پنجه نرم می کنند.

 
حدود 5 روزه است که مردم این دو روستا آن با مشکل قطعی آب دست به گریبانند و از مسئولین ذیربط انتظار دارند هرچه سریعتر این مشکل را حل کنند و مسئولین دلیل این مشکل دوباره قطع شدن آب درفاصله یک ماه را برای مردم توضیح دهند.

اگر بی توجهی مسئولین به همین روال پیش رود شاهد مهاجرت روستائیان به شهرها خواهیم بود روستا که منبع تولید خالی از سکنه شده و روستائیان که خود زمانی تولیده کنند بوده اند به مصرف کننده مصرف کننده تبدیل خواهند شد.

اما آنچه که مهم است از دست دادن فرصتهاست. باید بدانیم و بپذیریم که هر ثانیه به سمت پایان آب قدم می‌گذاریم و چنانچه همین اکنون اقدامی نشود ممکن است برای همیشه دیر شود.

 
سخن پایانی :

داستان این روزهای شهر ما و مشکل کمبود آب ماجرای تلخی است که کمتر کسی می تواند ان را بپذیرد و مسئولین باید آن روزهایی را به یاد بیاورند که بی محابا کشاورزان را به تولیدات محصولات کشاورزی پر مصرف آبی سوق می دادند و هیچ وقت تدبیری برای ایجاد سدبند های مناسب برای جلوگیری از هدر رفت آب های سطحی و باران های فصلی نداشتند.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #