قتل غیرنظامیان به دست عوامل دولت خود با حقه کثیف آمریکا

آمریکا جنگی را آغاز کرده که اگر کشتار را متوقف کند، تنها مانند یک جنایتکار خیابانی شکست می خورد. وزارت دفاع ترامپ یک زنجیره ی ارزش خشونت جهانی ایجاد کرده و با تهیه سلاح و درخواست خشونت، آن را به سراسر کره زمین کشانده است.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از "تیتریک"؛ دونالد ترامپ متعهد شده که تصمیمات سیاست خارجه رؤسای جمهور سلف خود را تکرار نکند، اما این تعهد منجر به کاهش خطر دکترین جنگ وی به ویژه برای غیر نظامیان نمی شود.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, تیتریک,

طی تاریخ بشر، برخی از پلیس ها جنایتکار بودند. از آن زمان تاکنون، ادارات پلیس برای پیشگیری از اقدامات این قانون شکن ها دست و پنجه نرم می کند.

روم از گروه های متشکل از افرادی خشن خواست تا نظم را در شهر برقرار کنند. اولین پلیس آمریکایی از ردیف جرائم سازمان یافته شهری یا گیرندگان برده روستایی برگزیده شد. امروزه، ادارات پلیس آمریکا در زرادخانه های خود مجهز به تجهیزات نظامی اعم از؛ سلاح های قدرتمند، خودروهای زرهی و حتی هواپیماهای بدون سرنشین هستند.

وقتی نیروی پلیسِ یکی از شهرهای آمریکا به یک شهروند غیرمسلح شلیک می‎کند بدون توجه به شرایط، مسئول از دست رفتن اعتماد جامعه است.

این امر در افغانستان نیز صدق می کند. پلیسِ مذکور، نیروهای ویژه آمریکا و افغانستان هستند که در شبانگاه می کشند و وظیفه قتل اعضای ویژه طالبان را در حملات شبانه و هوایی دارند. گاهی کار آنها بر مبنای نکات جاسوسی یا محرمانه است. آنها از همان الگوی "تیراندازی بد" که توسط ادارات پلیس آمریکا استفاده می شد، تبعیت می کنند.

در ضمن، واحدهای سربازان نخبه آمریکایی وظیفه ی افسران پلیس را بر عهده دارند. نیروهای عملیاتی آموزش دیده تحت فرماندهی عملیات ویژه آمریکا (SOCOM) هستند.

از میان بیش از 1.3 میلیون وظیفه فعال و 800000 نیروی مسلح ذخیره آمریکا، 70000 نفر از نیروهای ویژه هستند. این واحدهای آموزش دیده، مجرب و مجهز تقریبا در 150 کشور سراسر جهان و معمولا در نقش های مشورتی به انجام عملیات می پردازند.

مقیاس عملیات های سراسر جهان مبهوت کننده است و حاکی از نوع جدیدی از جنگی بی پایان است.یکی از تئاترهای بزرگ این عملیات ها در افغانستان است، جایی که آمار مرگ به خاطر مأموریت ناتو از آمار کشتار توسط طالبان که 18 سال پیش، آمریکا متعهد به نابودی آن شد، پیشی گرفته است.

"عِمران فِروز" روزنامه نگار افغانی به trt گفت که جنگِ افغانی شده ی آمریکا منجر به شکاف و خشم در جامعه ی افغان شد.

, trt,

فِروز گفت: "افرادی که تحت تأثیر این نیروها قرار دارند، افرادی هستند که بستگان خود را به خاطر عملیات های آنها از دست می دهند. ما می دانیم که نیروهای ویژه آمریکا و افغانستان بسیاری از غیر نظامیان را کشته اند و همچنان به این کار ادامه می دهند. افرادی که تحت تأثیر این حملات بودند، خشمگین هستند."

وی توضیح داد که ادامه و افزایش تلفات غیر نظامیان باعث ایجاد احساسات ضد آمریکایی و نفرت شدید می شود. این امر، الگویی نگران کننده برای ارتش آمریکا که از اشتیاق به "ملت سازی" به کشتار 1 تریلیون دلاری رسیده، می باشد.

اما به نظر می رسد افغانستان قاعده ای برای استراتژیِ جنگِ نیابتی آمریکا نیست. تنها کشورهای اندکی مانند افغانستان شاهد افسران فرماندهی عملیات ویژه آمریکا در جنگ مستقیم هستند. آنها به عنوان مشاور و مربی میزبان نیروهای ویژه محلی هستند.

مرگ و میر، کثرت و تناوب جنگ نیابتی به طور مستقیم و غیر مستقیم توسط اْپراتورهای ویژه اجیر شده در زمان ریاست جمهوری ترامپ افزایش یافته است.

هنگامی که ترامپ سعی در از بین بردن نتایج دوران تصدی باراک اوباما دارد، دست کم نشان می دهد برخی از شروط خطرناکی که اوباما ایجاد کرده توسط وی تشدید می شود.

اگرچه جنگ های نیابتی آمریکا در شماری از کشورها رخ می دهد، اما نمونه طولانی مدت این استراتژی در افغانستان می باشد که 18 سال (تنها 1 ماه پس از حملات 11 سپتامبر سال 2001) به طول انجامیده است.

"الکس اس. آمِتِر" 32 ساله که در سال 2010 در ارتش ثبت نام کرد، 9 سال در جنگ افغانستان شرکت داشت. انگیزه های وی برای پیوستن به ارتش مربوط به نسل هزاره آمریکایی بود. آمِتِر به خاطر تسویه وام دانشجویی خود به ارتش پیوست.

آمِتِر اعتماد بر نیروهای ویژه برای تقویت جنگ های نیابتی را نفوذ فساد در تمام ابعاد ارتش آمریکا می داند.

وی گفت: "اگر بتوانید جنگی ارزان راه بیاندازید، هر زمان که بخواهید قادر به انجام آن هستید. اما نکته اینجاست که در عملیات های دیوانه واری که در تمام کشورها نیروهای ویژه ای دارد، باید یک نیروی تعامل پذیر ایجاد کنیم."

آمِتِر ادامه داد: "اگر نیاز باشد که کسی را در آن کشورها به قتل برسانیم، با نیروی محلی وارد عمل می شویم. پس نیازی به پایگاه نداریم. اگر شخصی را با نیروهای آن کشور از بین ببریم می توانیم بگوییم که با مشارکت آنها این کار را انجام دادیم. این تمام نقشه ی ما است."

وی افزود: "این قتل نیست، زیرا (قتل) غیر قانونی است. این کمک به یک کشور برای از بین بردن جنایتکاران است. شما هر زمانی که بخواهید قادر به انجام آن هستید."

آمِتِر با توصیف این وضعیت به یک محیط مدیریتی گفت: "ما فقط تعداد را بالا و پایین می کنیم. ما لیست های هدف را به دست می آوریم و سپس تصمیم می گیریم موشک ها را کجا بفرستیم و اهداف را به پایان نمی رسانیم."

تعبیر واشنگتن از پیوستن به برخی از این مبارزان پروکسی این است که دشمنِ دشمنان آمریکا، دوستان آمریکا هستند. این سیاست می تواند منجر به ایجاد بسیاری از دوستی های ریاکارانه و تنها بر مبنای منافع داد و ستدی آمریکا شود. مبارزان پروکسی همچنین تمایل دارند تا منافع یا اهداف خود که با اهداف آمریکا و متحدان آن در تضاد است را تغییر دهند.

جنگ نیایتی که توسط آمریکا در سوریه، یمن و افغانستان انجام می شود، عمدتا به عنوان منابع دیپلماتیک در حال فروپاشی آمریکا تحت رهبری ترامپ رخ می دهد.

در پایان، شواهد نشان می دهد که نبردهای پروکسی و اطمینان بر نیروهای ویژه، نه به اهداف تعیین شده آمریکا دست یافته و نه امنیت بیشتری را برای کسی فراهم آورده است.

همچنین فاصله بسیار زیادی بین این اقدامات خشونت آمیز و هر نوع مسئولیت پذیری عمومی وجود دارد.

ممکن است رأی دهنده آمریکایی از مکان این کشورها اطلاع نداشته باشد یا چیزی در مورد تاریخ، زبان ها یا جوامع آنها نداند. فقدان شفافیت و افزایش خشونت نهان خودکار، خطرات جدی بر سرنوشت آمریکا و کشورهایی که شهروندان خود را برای کشتن مردم می فرستند، دارد.

وزارت دفاع ترامپ یک زنجیره ی ارزش خشونت جهانی ایجاد کرده و با تهیه سلاح و درخواست خشونت، آن را به سراسر کره زمین کشانده است.

جنگ قادر است با ماشین های یادگیری و الگوریتم هایی که مقادیر زیادی از اطلاعات را سریعتر از انسان پردازش می کند، بیشتر شود. در تکنولوژی نظارت هواپیماهای بدون سرنشین و جنگ سایبری، این اتوماسیون از قبل آغاز شده است.

آمریکا جنگی را آغاز کرده که هرگز قادر به رها کردن و پیروز شدن در آن نیست و اگر کشتار را متوقف کند، تنها مانند یک جنایتکار خیابانی شکست می خورد.

انتهای پیام/

]