۳۰ سال حاشیه‌نشینی در آبادترین منطقه زنجان
"نه آب شرب داریم نه گاز،برقکشی هم با دردسرهای بسیار انجام شده است، سردی و سختی زمستان را با بخاری هیزمی سر می‌کنیم و گرمای تابستان را تحمل".[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از موج رسا; پس از گذر از محل آباد نمایشگاه بین‌المللی کاسپین زنجان که یکی از زیباترین و بزرگترین مجموعه‌های نمایشگاهی کشور محسوب می‌شود، دیگ سوخته‌ای شما را به محل دایمی بزرگترین فستیوال غذای کشور- جشنواره ملی آش ایرانی- راهنمایی می‌کند،جشنواره‌ای که در منطقه گردشگری "ائل داغی" درست بیخ گوش یکی از محرومترین مناطق زنجان برگزار می‌شود.روستای گاوازنگ،یک سکونتگاه غیر رسمی است که در جوار محل برگزاری این جشنواره واقع شده است اما حتی نتوانسته در حد یک گام جلوتر از وضعیت 30 سال قبل خود بردارد.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, موج رسا;,این منطقه که بیشباهت به روستا به دلیل نوع سبک زندگی مردم نیست. دارای کوچه‌های خاکی و پر از زباله است و فضولات حیوانی در ورودی هر خانه پخش شده و اهالی بیشتر به دامداری و کشاورزی مشغول هستند.
,از هر کوچه که گذر می‌کنی محرومیت در آن موج می‌زند و حضور مرغ و خروس، گاوهای شیرده و خانههای چوبی و گذرگاه‌های خاکی تنها صحنه روستا را در چشم هر بینندهای تداعی می‌کند.
,در حالی که این منطقه در چند سال گذشته در اختیار سازمان همیاری شهرداری‌های استان زنجان بوده است اما به دلیل بی‌تدبیری مسئولان هنوز هم وضعیت آن تعیین تکلیف نشده است و در میان همه تصمیمات درست و غلط مسئولانی که در زنجان روی کار آمده‌اند، محرومیت نصیب مردم این منطقه شده است.
,این منطقه نمونه دیگری در استان قزوین دارد،منطقه گردشگری فدک (باراجین) که بر خلاف زنجان، با تدبیر مسئولان روند رو به رشدی دارد و با سپردن این مجموعه به شهرداری قزوین،به محدوده شهری پیوسته و توانسته است به منطقه نمونه گردشگری تبدیل و از بودجه ملی ردیفی داشته باشد.
,
, اهالی این روستا نیز دغدغه‌های بسیاری دارند که تنها می‌توان از زبان آنها پی به عمق ماجرا برد،پیرزن روستایی جلوی درب خانه نشسته و گردوها را پشت سرهم با زبردستی خاصی از پوست جدا می‌کند.به او که نزدیکتر میشوم برمیخیزد و احترام می‌کند.
,میگوید اهل روستای امند است و با کوچ اهالی به این منطقه خانواده او هم در اینجا ساکن شدهاند.عروسی فرزندانش را در این خانه برپا کرده است و امروز با آنها در همین سکونتگاه غیر رسمی زندگی می‌کند.
,"نه آب شرب داریم نه گاز،برق هم با دردسرهای فراوان به دست آورده‌ایم، سردی و سختی زمستان را با بخاری هیزمی سر می‌کنیم و گرمای تابستان را تحمل".
,او میگوید بارها برای تعیین تکلیف وضعیتمان نامه نوشته‌ایم اما هیچ‌کس پاسخ درست و حسابی به ما نداده است بیش از 30 سال است زندگیمان در این مکان گذشته، گاهی خانههایمان را سرمان آوار کردهاند و گاهی تهدید.
,پیر زن آهی میکشد و میگوید مسئولان اجازه دهند ما اینجا بمانیم به گردشگران خدمات ارائه کنیم، اجازه ندهند آواره شویم.
,سختی زندگی در این مکان گردشگری را مرد روستایی بیشتر بیان می‌کند."هر روز در استرسیم که خانههایمان را روی سرمان خراب می‌کنند یا نه".
,محمدی میگوید: مسئولان حداقل جواب درستی به نامهنگاریها بدهند.سرو صدای جشنوارهها و شادی مردم را به جان خریدهایم، آلودگی صوتی اذیتمان می‌کند اما چارهای نداریم.
,پیرزنی حدود 62 ساله هم که از دور آمدن مرا به سویش تماشا می‌کند، انگار مترصد فرصتی است تا گلایههای خود را بگوید.
," تا کنون هیچ رسانهای به وضعیت ما رسیدگی نکرده است خدا عمرت بدهد که ما را دیدی".
,باقری از زندگی 30 ساله در این منطقه میگوید،از روستای امند به این دلیل که در فصل زمستان راه روستا بسته میشد و احشام ما گرسنه میماندند،به اینجا که زمین‌های آبا و اجدادی ماست، آمدهایم.
,
, "آب از چاه موجود استفاده می‌کنیم و گاز و تلفن نداریم در زمستان هر ماه یک بشکه نفت به ما میدهند که کفاف نمیدهد.
,نامه‌‌های متعددی نوشته شده است اما برخی‌ها اجازه نمی‌دهند نامه به مسئولان کشوری برسد زمین‌های ما سند دارد و کارمان کشاورزی و دامپروری است.
,انتظار داریم گاز و آب بدهند و به وضعیت کوچه‌ها رسیدگی کنند در گنداب زندگی می‌کنیم زمستان در سرما و تابستان از گرما در امان نیستیم.
,کوچه‌ها هم برق ندارد و شبها از ترس هجوم حیوانات نمی‌توانیم از خانه خارج شویم، آب هم بهداشتی نیست و اغلب مریض می‌شویم".
,وی با بیان اینکه هر خانهای حداقل سه خانوار زندگی می‌کنند،میگوید: دولت هیچ امکاناتی به ما نمیدهد،زمین‌های ما را گرفتهاند و هیچ پولی ندادهاند.
,"فقط دبستان داریم و بچهها مجبورند تا شهر زنجان برای ادامه تحصیل بروند.خط واحد داشتیم، آن را هم برداشتند و پیاده رفتوآمد می‌کنیم تاکسی هم گران است و نمی‌توانیم استفاده کنیم.
,نانوایی نداریم و برای خرید گاهی تا شهر می‌رویم و گاهی مجبور شویم به قیمت گزاف از مغازه‌های اطراف خریداری کنیم".
,پیرزن 70 ساله میگوید: سالیان سال است در این منطقه زندگی می‌کنم،به مسئولان زیاد مراجعه کردیم اما میگویند اینجا منطقه گردشگری است و باید از زمین‌های خود بروید.
,"کمبود آب امانمان را بریده است، برخی خانواده‌ها دارای 5 تا 6 فرزند هستند و مجبورند لباس‌ها و ظروف خود را در آب کثیف شست‌و‌شو دهند،یک ماهه قرار است تکلیف ما مشخص شود اما از این قول‌ها زیاد داده و عملی نکردهاند".
,وی ادامه می‌دهد: سند شش دانگ داریم اما با این وجود هیچ امتیازی به این منطقه داده نمی‌شود هیچ کس درد ما را درک نمیکند.خانه بهداشت نداریم و تنها یک دبستان داریم و برای ادامه تحصیل فرزندان ما دچار مشکل هستند.
,منطقه گاوازنگ زنجان که در حال حاضر ۳۰۰ خانوار ساکن دارد حتی از امکانات اولیه روستا هم برخوردار نیست و با گذشت بیش از سه دهه دیگر ساکنان این منطقه چشم امیدی به مسئولان که فقط قول بهبود وضعیتشان را دادهاند، ندارند.
,معاون امور عمرانی استاندار زنجان این منطقه را سکونتگاه غیر قانونی می‌داند و معتقد است گاوازنگ روستا تلقی نمی‌شود.
,وی با اشاره به مصوبات قبلی پروژه‌های این روستا، میگوید: در این مصوبات قرار بود مردم منطقه در قبال زمین که در تصرف یا متعلق به آنها است جابهجا شده و به مناطق دیگری بروند و زمین‌های خود را برای طرحهای گردشگری واگذار کنند.
,این مسئول اضافه می‌کند: متاسفانه به دلایل اجتماعی و دلایل متعدی دیگری علیرغم اینکه در 20 سال گذشته زمین‌های این منطقه تملک شده و تعداد خانوار افزایش یافته است،اما اقدامی عملی در این زمینه انجام نشده است.
,
, معاون امور عمرانی استاندار زنجان ادامه می‌دهد: قرار است نگاه متفاوتتری نسبت به طرحهای گذشته داشته باشیم به شرطی که سایر ارگان‌ها و نهادها نیز همراهی کنند،تلاش داریم حقوق مالکین واقعی مشخص شده و برای استفاده در امر گردشگری مجوز به اهالی داده شود.
,سلطانی میگوید: جلسات متعددی با دولت و نهادهای نظارتی برگزار شده اما سختی کار دارد که باید هماهنگ باشیم.
,وی با اشاره به انحرافات موجود در اجرای طرح در سال‌های گذشته،گفت: اطلاعی از تعداد خانوار ندارم اما میدانم حداقل در 30 سال گذشته خانوارهایی ساکن بودهاند.
,"رضا عسگری" فرماندار زنجان اما دیدگاه دیگری در این زمینه دارد و میگوید: روستای گاوازنگ خارج از حریم شهر زنجان است و به عنوان سکونتگاه غیر رسمی محسوب می‌شود که در حال حاضر بخش گردشگری منطقه گاوازنگ مربوط به سازمان همیاری شهرداری‌ها است.
,وی ادامه می‌دهد: در این منطقه اهالی روستای امند ساکن هستند و به دامپروری و کشاورزی مشغول هستند،بحثهای بیشماری در این زمینه وجود دارد که به صورت روستا باقی بماند یا به یک منطقه گردشگری تبدیل شود اما در هر صورت شرایط امروز گاوازنگ قابل پذیرش نیست و بیتوجهی در طی سال‌های متمادی موجب عقب ماندن این منطقه شده است.
,فرماندار زنجان میگوید: پیگیر این هستیم منطقه گردشگری توسعه یافته و سکونتگاه غیر رسمی نیز به عنوان منطقه 5 شهرداری زنجان شود که مقدمات و کارهای اداری باید در این زمینه انجام شود.
,عسگری ادامه می‌دهد: در ستاد باز آفرینی شهرستان مباحثی در خصوص سکونتگاه‌های غیر رسمی از جمله گاوازنگ مطرح شده و تمهیدات و مقدماتی باید انجام شود که طرح اولیه در حال انجام است.
,وی با بیان اینکه در صورت واگذاری این منطقه شهرداری پیگیر موضوع می‌شود، افزود: کارگروه زیربنایی و شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان نیز در این زمینه کار کارشناسی ارائه می‌کنند.
,این مسئول بیان داشت: با آماده شدن طرح اولیه این منطقه،طرح باید به شورای عالی معماری و شهرسازی اعلام و تصمیم‌گیری لازم در این زمینه انجام شود.
,فرماندار زنجان میگوید:ساکنان قهوهخانه و کافه‌ها شرایط این منطقه را تشدید کرده و ساخت و ساز غیر مجاز و تعرضات به اراضی ملی نیز تعیین تکلیف نشده است.
,وی ادامه می‌دهد: امیدواریم با تحویل این مجموعه به شهرداری تعرضات به اراضی ملی تعیین تکلیف شده و وضعیت سکونتگاه غیر رسمی نیز مشخص شود.
,جالبتر اینکه در حالی که معاون امور عمرانی استاندار و فرماندار زنجان این منطقه را سکونتگاه غیر رسمی می‌دانند اما در آمار سکونتگاه‌های غیر رسمی استان هیچ نشانی از این سکونتگاه نیست.
,"مسیح الله سلطانی" مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری زنجان میگوید: روستای گاوازنگ زنجان به عنوان سکونتگاه غیر رسمی تعریف نشده است و تنها اهالی روستای امند در آنجا سکونت دارند.
,وی با بیان اینکه این مجموعه دارای طرح گردشگری است، ادامه می‌دهد: برنامه‌های مختلفی تا کنون برای این مجموعه پیش‌بینی شده است و باید مردم این روستا منتقل شوند.
,این مسئول میگوید: مجموعه گاوازنگ به عنوان پکیج تفریحی، نمایشگاهی و گردشگری در برنامهها دیده شده است و جز این تغییر کاربری داده نمی‌شود.
,
, مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری زنجان با بیان اینکه استان زنجان دارای 9 سکونتگاه غیر رسمی است،اضافه می‌کند: در حال حاضر 7 سکونتگاه غیر رسمی در شهرستان زنجان، یک سکونتگاه در خدابنده و یک سکونتگاه در شهرستان ابهر شناسایی شده است.
,مجتمع گردشگری گاوازنگ در شمالی‌ترین نقطه شهر زنجان قرار گرفته و با وجود اینکه تنها سه کیلومتر با مرکز شهر زنجان فاصله دارد، سکونتگاه غیر رسمی در آن شکل گرفته است.
,اگر چه از سال ۷۳ این منطقه به عنوان یک مجموعه گردشگری و تفریحی تعریف شده است و از سال ۷۶ به صورت قطعی به تصویب رسیده است در حال حاضر سازمان همیاری شهرداری‌ها استان مالک آن است،نداشتن سیستم لوله‌کشی آب شرب سالم،سیستم گاز رسانی شهری،نبود خانه بهداشت روستایی،نبود اتوبوس و تاکسی مشکلات مردم این منطقه را تشدید کرده است.
,با حضور "حقیقی" استاندار جدید زنجان و با پیگیری‌های انجام شده در نهایت جلسه‌ای با حضور رئیس سازمان امور اراضی کشور برگزار و مقرر شد مشکلات این پروژه با حضور یکی از معاونت‌های ستاد امور اراضی کارشناسی شده و واگذاری گاوازنگ به شهرداری زنجان در شورای عالی شهرسازی مطرح و مصوبه لازم را اخذ کند.
,اما باید دید با تغییر مسیر اجرای پروژه‌های گاوازنگ و با وجود تعریف پروژه‌ها،سرانجام مردم روستا چه می‌شود.
,اهالی این منطقه خواستار تعیین تکلیف فوری وضعیتشان هستند که با وجود گذشت 30 سال هیچ مسئولی نتوانسته اندکی از مشکلات آنها بکاهد.
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه