خواسته‌هایی که مورد بی مهری قرار گرفته است؛

• سه‌شنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۸ ۱۲:۴۲
• کد خبر : 1541474

• اخبار
• سایر رسانه ها

متاسفانه فضا‌سازی و بهسازی معابر و مبلمان شهری برای سالمندان، معلولین و نابینایان در سالیان اخیر توفیقات اندکی داشته و با استاندارد های موجود فاصله بسیار زیادی دارد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از راه آرمان؛ نابینایان، معلولان و سالمندان همانند دیگر شهروندان از حقوق شهروندی برخوردار هستند اما متاسفانه گاهی اوقات در برخی از شهرها شاهد عدم رعایت این حقوق توسط مسئولین می باشیم.

بارها دیده شده که محیط شهری از جمله خیابان ها و پیاده روها برای معلولین ویلچری و یا اشخاص نابینا مناسب سازی نشده و مشکلات فراوانی برای آنان فراهم نموده است.

در کل باید گفت، شهر مطلوب، شهری است که پاسخگوی نیازهای شهری هر طیفی از شهروندان باشد؛ از کودکان و سالمندان و کم توانان و ناتوانان جسمی گرفته تا افراد معمولی و سالم و تندرست. شهر مطلوب باید شهری باشد که شبکه های شهری، اجتماعی، فرهنگی و ارتباطی آن برای همه شهروندان، از هر نوع و طیفی تعریف شده باشد و هیچ کس، با هیچ ویژگی خاصی خارج از دایره شهر قرار نگیرد.

گرچه نابینایان مظلوم‌ترین قشر در هر جامعه‌ای هستند که به دلیل نوع ناتوانی خود علاوه بر محرومیت از بسیاری از نعمت‌ها، توان شرکت در برخی از مهم‌ترین فعالیت‌های اجتماعی را نیز ندارند، ولی این افراد با تمرکز بر دیگر قوا و توانایی‌های خود بر این ضعف غلبه کرده‌اند. البته نقش مسئولین در پیشرفت این افراد نیز بسیار قابل توجه است چرا که عدم ارائه خدمات مناسب رفاهی و آموزشی ممکن است منجر به خانه نشینی و محرومیت از حق طبیعی زندگی برای آن‌ها شود.

مسئولین باید با ارائه منسجم و متمرکز خدمات آموزشی، اجتماعی و رفاهی، شرایط پیشرفت و ورود این افراد به عرصه فعالیت‌های اجتماعی را فراهم کرده و با برطرف کردن نیازهای اساسی و کلیدی آن‌ها نظیر سهولت در رفت و آمد، جایگاه‌شان را در جامعه تثبیت ‌کنند. برای مثال، از آنجایی که مشکلات بصری، امکان راندن وسیله نقلیه شخصی را از افراد کم بینا و نابینا سلب کرده است، مشارکت‌های اجتماعی و استقلال برای این افراد تنها با استفاده از حمل و نقل عمومی مناسب سازی شده محقق می‌شود. آنن هم استفاده از جی پی اس سخنگو بر روی موبایل که ایستگاه ها را اعلام نماید تا نابینا راحت تر بتواند ایستگاه مورد نظر خود را انتخاب نماید.

برای سهولت تردد نابینایان پیاده روها به سه نوع سنگفرش مزین شوند

سپس مناسب سازی پیاده‌روها برای افراد نابینا این امکان را فراهم می‌کند که آن‌ها در انتخاب مسیر خود در کوچه و خیابان کمتر دچار خطا شوند. بدین صورت که پیاده روها باید به سه نوع سنگفرش مزین شوند. سنگفرش نوع اول که به رنگ‌های قرمز و طوسی به صورت مربع های کوچک هم اندازه هستند مخصوص تردد افراد عادی است. در میان این سنگفرش‌ها، نوارهای باریک و موازی برجسته به رنگ زرد کار گذاشته می‌شود که به افراد نابینا کمک می‌کند از مسیر خود منحرف نشوند و نوع سوم سنگفرش‌ها که به رنگ قرمز و حالت برجسته مانند و دایره‌ای در سطح خود هستند نشان دهنده پایان مسیر و رسیدن به کوچه، خیابان و یا پله هستند که این امر در بسیاری از کشورهای پیشرفته اتفاق افتاده است.

معابر با استانداردها و معیارها همخوانی ندارد

در ایران در سالهای اخیر اقداماتی در جهت بهبود وضعیت معابر پیاده وتوجه به مسیر حرکتی نابینایان توسط شهرداریها صورت پذیرفته و تقریبا در تمامی خیابان های اصلی و بسیاری از پارک ها، مسیری جهت عبور نابینایان در نظر گرفته شده است امااین اقدامات متاسفانه اقدامات کاملی نبوده و از لحاظ فنی با مشکلات زیادی روبرو بوده است ،مشکلاتی چون نسنجیدن بار عبوری نابینایان قبل از اقدام به ایجاد، عدم اتصال این مسیرها به یکدیگر وگم کردن مسیر توسط نابینایان وهمچنین نا امن بودن این گونه معابر برای نابینایان به دلیل غیر اصولی بودن آن و عدم آگاهی سایر اقشار جامعه و ناشناخته بودن این مسیرها برای آنها و... . را می توان نام برد. در بسیاری از خیابان های مهم اقداماتی در جهت اصلاح و بهبود پیاده روها برای نابینایان صورت پذیرفته است اما بیشتر این گونه معابر ایجاد شده، بدون مطالعه وبررسی است و با استانداردها و معیارهای مربوط به خود، همخوانی ندارد و عابرین نابینا نمی توانند از آنها بدرستی بهره گیرند. همچنین اگر این معابر به درستی اجرا نشود برای افراد سالم مشکلاتی را به همراه دارند.

گسترش حقوق شهروندی در جهت توانمندسازی افراد کم بینا و نابینا

عباس صادق زاده مدیرکل بهزیستی استان کرمان در رابطه با تعداد نابینایان در استان کرمان به خبرنگار ما گفت : حدود ۷ میلیارد و ۷۰۰ میلیون جمعیت جهان است که بیش از ۲۶۰ میلیون نفر آن‌ها دچار نابینایی هستند و در ایران نیز ۱۰ درصد از جمعیت افراد دارای معلولیت را نابینایان تشکیل می‌دهند و در واقع در کشور ما حدود ۷۰۰ هزار نفر دچار نابینایی و کم بینایی هستند که ۱۴۲ هزار نفر آن‌ها نابینایی مطلق دارند که شناسایی و تحت حمایت سازمان بهزیستی قرار گرفته اند.

این تعداد، آن قدر هست که باید آن را در برنامه ریزی های شهری در نظر گرفت و برای پاسخگویی به نیازهای خاص این گروه از افراد جامعه در فکر چاره و تدبیر بود و در حوزه شهرسازی و طراحی شهری و در حوزه طراحی شبکه ارتباطی در هر شهر که عامل ارتباطی تمامی فضاهای شهری است، باید این گروه را در نظر گرفت. بنابراین نمیتوان از کنار مناسب سازی پیاده روها و مسیرهای حرکتی همه شهروندان که جزء اصلی شبکه معابر شهری است وکارکردهای اصلی آن دسترسی، خرید، مکث ، پیاده روی وتفریح است، بی تفاوت گذشت.

مدیرکل بهزیستی استان کرمان با تاکید بر رعایت حقوق شهروندی نیز اظهار داشت :  باید در زمینه رعایت و گسترش حقوق شهروندی از جمله حقوق افراد دارای محدودیت در جامعه به ویژه افراد کم بینا و نابینا با هدف توانمندسازی این گروه ها تلاش شود .

وی مناسب سازی محیط را برای استقلال افراد دارای محدودیت ضروری دانست و عنوان کرد : ورود مسئولین ، متولیان ، سازمان ها و ادارات برای گسترش فرهنگ مناسب سازی محیط و همچنین حمایت دولت برای اجرای طرح های مناسب سازی لازم و ضروری است .

صادق زاده توجه به حقوق نابینایان را یکی از وظایف مسئولین و دستگاههای اجرایی دانست و عنوان کرد : در زمینه اجرائی شدن قانون جامع حمایت از نابینایان وظیفه داریم تا با  تمام توان تلاش کنیم تا بتوان از ظرفیت باالقوه آنان در پیشبرد اهداف نظام مقدس جمهوری و تعالی جامعه بهره مند شویم .

مدیرکل بهزیستی استان کرمان خاطرنشان کرد : با توجه به فعالیت های خوبی که تاکنون صورت پذیرفته هنوز نیاز به تلاش و کار  اصولی در این زمینه داریم و بایستی جهت گسترش محیط های مناسب سازی شده نهضتی همگانی انجام شود چرا که فاصله سلامت تا معلولیت می تواند کسری از ثانیه باشد که این موضوع خود بیانگر اهمیت بحث فوق می باشد.

چرا نباید پول رایج کشور برای نابینایان قابل تشخیص باشد؟

آیا خواسته ها و مطالبات شهروندی نابینایان فقط در مناسب سازی شهری محدود می شود ؟ وقتی پای صحبت بسیاری از آنان می نشینیم می گویند چرا ما نابینایان نمی توانیم نماینده ای در مجلس داشته باشیم و یا اینکه چرا بانک مرکزی اقدام به چاپ اسکناس هایی نمی کند که نابینایان قادر به تشخیص یک اسکناس 5 یا 10 هزار تومانی یا یک تراول 50 یا 100 هزار تومانی باشند در حالیکه متاسفانه این موضوع در کشور ما محقق نشده و علاوه بر آن همچنان نابینایان برای انجام خدمات بانکی حتما باید یک همراه داشته باشند در غیراینصورت در بانک پذیرفته نمی‌شوند.

همچنین کمک به فرهنگ ازدواج نابینایان به ویژه دختران نابینا وظیفه دولت است و در این خصوص باید مشوق‌هایی ارائه شود در حالیکه متاسفانه رقم این مشوق‌ها در کشور برای ازدواج نابینایان بسیار پایین است.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #