اخبار داغ

یادداشت/ جبارآذین؛

"شترگاوپلنگ" فیلمسازی در سینمای بیمار ایران!

"شترگاوپلنگ" فیلمسازی در سینمای بیمار ایران!
جبار آذین، منتقد، کارشناس و مدرس سینما طی یادداشتی در مورد وضعیت فیلمسازی در سینمای ایران نوشت.
[

به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ جبار آذین، منتقد، کارشناس و مدرس سینما طی یادداشتی نوشت:

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,

اگر عضو، سهامدار، مزدبگیر، بلندگو و وابسته و پیوسته نامدیران سینما و سازمان ها و جریان های فرهنگی و هنری و سینمایی و همچنین باند مافیا و قبیله پولشویان و ابتذالگراها نباشید و خدای ناکرده بخواهید در بازار مکاره سینما، فیلم خوب و استاندارد و مردمی بسازید، بایدکفش و کلاه پولادین به پا و سر کنید؛ برای حفظ جان و مال در برابر یورش دیوان و ددان، گرز رستم به یک دست و سپر صبر ایوب به دست دیگر گیرید و در جاده ای گام بردارید که سرها و عزت ها و حرمت ها به بادداده است تا شاید از انتهای غار غارت شده علی بابا، فرسوده و مندرس و سوخته سر برون آرید.

,

در نخستین اقدام، براساس ذوق وسلیقه و هنر و تخصص، یک فیلمنامه سرپای اجتماعی  می نویسید یا تهیه می کنید، بعد وارد هفتاد خوان تصویب آن شده و کوه و غارپیمایی خود را در سازمان ها و ارگان ها و دفاتر سینمایی آغاز می کنید. از آنجا که وابسته و امر بر و نور چشمی نیستید، با دست خالی از سازمان ها و تشکل های دولتی و ارگانی و مراکز قدرت مافیا و پولشویان خارج می شوید و درنهایت،دراوج ناامیدی  به پیشنهاد بنیادهزارفامیل پهلوی و رفقای صندلی مدارشان در خانه سیاسی و تجارتی سینما، ساطور و قمه به دست می گیرید تا از فیلمنامه اجتماعی خود، چیزی بسازید مناسب بازار اکران سینمای بیمار کشور و نام آن را هم به «شتر گاو پلنگ» تغییردهید.

,

وقتی از تولد موجود عجیب الخلقه خود رها شدید، از نوکفش و کلاه می کنید تا آن را به فیلم و سینما تبدیل کنید. در این مرحله هم در وادی اول، اژدهای هزار سر سرمایه جلویتان قد علم می کند، چرا که به هرکس و هرجا مراجعه می کنید، می گویند، بدون مایه فطیر است و باید سرمایه داشت. افتان و خیزان به دنبال سرمایه می روید، ولی چیزی عایدتان نمی شود، زیرا پیشتر دولتی ها و ارگانی های سینما و... سرمایه های ملی و پول نفت را در اختیار گرفته و تتمه آن هم به اضافه سرمایه های مردمی!

,

در کیسه های مافیا و پولشویان انباشته شده است. باز هم به ناچار به پیشنهاد هزار فامیل، با واگذاری سهم عمده فیلم آینده خود، شریک می گیرید و آستین های پاره و پوره خود را بالا می زنید تا شتر گاو پلنگ بسازید. چنانچه به هزار دلیل در میانه غار علی بابا نمانید و موفق شوید، فیلم خود را بسازید، اندکی بعد به دلیل شکست در اکران مافیا زده و گیشه، یا راهی زندان و آسایشگاه می شوید، یا اگر اندکی از امید دروجودتان باقی مانده باشد، برای ادامه زندگی دستفروش می شوید. این واقعیت تلخ سینما و اوضاع شتر گاو پلنگ فیلمسازی در ایران امروز است!

,

انتهای پیام/

]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه