| سلام | کانال تلگرام |
| اینستاگرام | توئیتر |
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از دیار آفتاب؛ هر انسانی با هر فصلی خاطراتی دارد. نسبت به هر فصلی حسی دارد و از آن بهره های بسیار می گیرد. عده ای اندر خم برگ ریزان پاییزند و عده ای دیگر محو برگهای درختانش. برخی پاییز را فصل رنگ ها می دانند و برخی هم گوش به خش خش برگ های خشکِ زیر پایشان می سپارند.
اما خوشا آنان که از طبیعت می آموزند؛ چه بسیار زمان ها که روح و جانمان پاییزی می شود، خزان شاخ و برگمان را فرا می گیرد و همچون غروب های پاییز دل گیر می شویم. اما آنان که طبیعت را به خوبی نظاره می کنند، می دانند که در پس هر خزانی بهاری نهفته است و طبیعت می کوشد هر بار بهاری زیباتر را رقم بزند. انسان نیز همین است؛ باید از خزان های زندگی اش بهاری به مراتب زیبا تر و جلو تر از بهار های قبلی رقم زده باشد. انسان در چارچوب رشد تعریف می شود همانطور که طبیعت در هر بهار و خزانش گویا حرف جدید برای گفتن دارد.
البته این را هم باید گفت که طبیعت خزانش را هم با زیبایی جلوه می دهد اگر خوب ببینیم...
انتهای پیام/
