دانا از حال و هوای سینمای ایران گزارش می دهد؛

• شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۸ ۰۸:۵۶
• کد خبر : 1548808

• اخبار
• سایر رسانه ها

این روزها اکثر قریب به اتفاق فیلم هایی که در سینمای ایران ساخته می شوند جنبه تجاری دارند و فیلمساز با هر روشی که شده، می خواهد گیشه را داشته باشد، اما در این میان تعداد اندکی از آن ها فروش نسبتا خوبی دارند و بقیه آن ها با استقبال خوبی مواجه نمی شوند.

به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ این روزها اکثر قریب به اتفاق فیلم هایی که در سینمای ایران ساخته می شوند جنبه تجاری دارند و فیلمساز با هر روشی که شده می خواهد گیشه را داشته باشد، اما در این میان تعداد اندکی از آن ها فروش نسبتا خوبی دارند و بقیه آن ها با استقبال خوبی مواجه نمی شوند. در جهان برای سینما یک تعریف وجود دارد و سینما را از دو جنبه در نظر می گیرند، یکی جنبه سرگرمی آن و دیگری جنبه آموزنده بودنش، یعنی سینما هم باید مخاطب را سرگرم کند و هم این که به او پیامی آموزنده بدهد.

چند سالی است که سینمای ایران می خواهد به هر شکلی که شده گیشه را در دست بگیرد، بلیت را گران می کنند، بازیگران دسته چندم خارجی را به کار می گیرند که گاها افرادی هستند که سابقه بازی در فیلم های مستهجن یا تبلیغاتی از این دست را دارند، از متلک های جنسی گرفته تا شوخی های فیزیکی اروتیک و... در این دست فیلم ها دیده می شود.

یک روش دیگر که برای جذب بیشتر مخاطب در نظر گرفته اند این است که در خارج از کشور فیلم هایشان می سازند تا به این طریق بتوانند از زنان بی حجاب نیز استفاده کنند، سینمای ایران چند سالی است که جنبه آموزنده خود را از دست داده است و فقط وجهه سرگرم سازی به خود گرفته است، این یعنی مرگ فرهنگی سینما؛ یعنی مردم به جای سینما می توانند به سیرک بروند، در سیرک هم سرگرم می شوند.

امیرحسین جوانشیر منتقد سینما در همین رابطه اظهار داشت: این قسم فیلم ها یک پیام بزرگی دارند که در دیالوگ ها و مونولوگ هایشان کاملا مشخص است که فقط به قصد دادن یک پیام خاص به جامعه این فیلم ساخته شده اند، این سلسله فیلم ها مانند فیلم مطرب، صد سال به این سال ها، خانه پدری، نهنگ عنبر1 و 2 و از این قسم فیلم ها که می بینیم و اکران می شوند سلسله وار به هم وصل هستند و یک سری آیتم هایی در این فیلم ها وجود دارد که در یک اتاق فکرهایی از یک جای مشخصی به این ها دستور داده شده است که این ها در این فیلم ها گنجانده شوند.

این فاجعه بزرگ در سینما متاسفانه به آثار کارگردان های بزرگی هم که فیلم های معنا گرا می ساختند نفوذ کرده است و شاهد این هستیم که این گونه از فیلم سازی در سینما به یک اپیدمی تبدیل شده است؛ سینمایی که الان به این وضعیت رسیده است قطعا اگر مدیریت نشود در آینده ای نزدیک سینمایی برای ایران باقی نمی ماند.

 انتهای پیام/رستمیان

• برچسب ها
• #
• #
• #