خودکفایی در تولید گوشت قرمز شدنی است

دهقان گفت: در حال حاضر 40 میلیون واحد دامی در کشور وجود دارد اما کشورمان ظرفیتی نزدیک به 200 میلیون واحد دامی را داراست.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از خاورستان، قیمت گوشت قرمز گوسفندی در واحدهای قصابی استان حداکثر ۹۰ هزار تومان است که برخی از قصابی‌ها این محصول را با قیمت بیشتری تحویل مشتری می‌دهند، این در حالی است که کشورمان در زمینه تولید گوشت قرمز تنها 15 درصد وابستگی به واردات دارد، بنابراین باید گوشت قرمز با قیمت ارزانتری به دست مشتری برسد.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, خاورستان, خاورستان, خاورستان,

تولید گوشت قرمز در سال‌های گذشته با چالش‌های عمده‌ای از جمله نوسانات ارزی، قاچاق دام به کشورهای همسایه، واردات گوشت منجمد این محصول با ارز دولتی، جلوگیری از چرای دام در مراتع، حمایت نکردن از دامداران توسط بخش‌های دولتی و بهانه‌های واهی محیط زیستی روبرو بوده است به همین علل کارشناسان معتقدند با اصلاح این امور و بهره‌وری در تولید علاوه بر این‌که 15 درصد واردات این محصول به صفر می‌رسد، می‌توانیم شاهد خودکفایی و صادرات به کشورهای دیگر نیز باشیم.

به همین دلیل خبرنگار ما به گفت‌وگو با ناصر دهقان، کارشناس مسائل کشاورزی درخصوص دلایل عدم‌خودکفایی در گوشت قرمز پرداخته که این کارشناس معتقداست بحث اصلی در تولید گوشت گوسفندی، بحث پارادایم حاکم بر تولید است.

در همین باره وی افزود: منطق حاکم بر تولید دام در وزارت جهاد کشاورزی، تولید مداربسته دام است به طوری که مسئولان امر با دادن دام به دامدار و عشایر توصیه می‌کنند که آن‌ها را در فضای محصوری نگه‌داری کرده و سپس با پروار کردن آن‌ها، آن را به دولت بفروشند.

این کارشناس کشاورزی تصریح کرد: این در حالی است که منطق اصلی تولید دام مبتنی بر چرای دام و استفاده از سرزمین و منابع طبیعی و مراتع است، اما اتفاقی که در کشورمان در صد سال گذشته افتاده برعکس این است به طوری که قبل از انقلاب، رضا پهلوی بحث اسکان اجباری عشایر را دنبال کرد و عشایری که بین ییلاق و قشلاق همواره در حرکت بوده و از امکانات و مواهب الهی استفاده می‌کردند و تولید اصلیشان گوشت و لبنیات بود با توجیهاتی از جمله امنیت، رفاه و سلامت یکجانشین شد.

وی افزود: در زمان پهلوی دوم نیز با این بهانه که می‌خواهیم مالکیت را به روستایی بدهیم ریش سفید و بزرگان روستایی که نخ تسبیح تولید بودند، را از بین بردند و عملا روستائیان در استفاده از عناصر اصلی تولید که آب و خاک بود به رقابت پرداختند و دعواهای زیادی بین روستائیان بر سر استفاده از آن‌ها شدت گرفت، سیاست یکجانشینی عشایر متأسفانه بعد از انقلاب نیز دنبال شد.

دهقان در بخش دیگری از سخنان خود اذعان کرد: بارندگی‌های اخیر قطعا وضعیت مراتع را بهبود بخشیده و وضعیت تولید در سال‌جاری مطلوب است اما باید منطق حاکم بر تولید را تغییر داد یعنی مسئولان وزارت جهاد کشاورزی باید بهره‌وری از مراتع را در اختیار دامداران قرار دهند و اقدامات مدیریت دام در مراتع را ایجاد کنند مثل کشورهای استرالیا، نیوزیلند و آلمان که توانستند از این طریق وضعیت مراتع خود را بهبود بخشند.

این کارشناس کشاورزی در ادامه یادآور شد: استرالیا با همان اقلیم در سطح تولید پایدار طی برنامه‌ای 50 ساله تولید دامش را به دو برابر رساند، این در حالی است که 70 درصد استرالیا بیابانی بوده و از کشور ما در این زمینه وضعیت بدتری دارد.

وی اظهار کرد: براساس آمار وزارت جهاد کشاورزی در حال حاضر 35 تا 40 میلیون واحد دامی در کشور وجود دارد اما سازمان جنگل‌ها و مراتع معتقد است این میزان به 70 میلیون واحد هم می‌رسد. این در حالی است که سازمان جنگل‌ها و مراتع همواره مخالف سیاست چرای دام در مراتع بوده است که این سیاست غلطی بوده که همواره این نهاد اتخاذ کرده است، چون علم روز دنیا به این نتیجه رسیده است که تنها راه احیای مراتع استفاده از گله‌های بزرگ گوسفند است، بنده نیز معتقدم کشور ما ظرفیت تولید 200 میلیون واحد دامی در کشور را داراست.

وی گفت: با مدیریت صحیح مراتع و واگذاری برنامه‌ریزی شده آن‌ها به روستائیان و مردم می‌توانیم از طرفی شاهد افزایش تولید گوشت و لبنیات از دام‌ها باشیم و از طرف دیگر مراتع را از این طریق احیا کنیم.

دهقان عنوان کرد: وقتی پاردایم وزارت جهاد این است که دام را در یک محیط بسته تولید کند قاعدتا چون هزینه تولید افزایش می‌یابد و به زیرساخت، سرمایه‌گذاری، خرید علوفه و نقدینگی و هزینه تأمین مالی نیاز دارد پس باید تولید بهره‌ور باشد، به همین دلیل به ازای یک کیلوگرم علوفه شیر بیشتری بگیریم پس گونه‌های بومی جوابگوی نیاز نیست و ما باید نژادهای آلپاین سانن مورسیا و.. وارد کنیم هر چند من با اطلاعات میدانی که دارم میدانم که این ادعاهای غلطی است.

وی افزود: نژادهای بومی خودمان که طی صدها سال با اقلیم کشور آداپته شده‌اند با هزینه و قیمت پایین‌شده‌تری جوابگوی نیازها کشور خواهند بود. مثلا عموم بزهای کشور هر چند بین 8 دهم تا 1 و نیم لیتر شیر در روز می‌دهند اما چربیشان بیش از سانن و آلپاین است و می‌توانند در مناطق خشن کرمان زندگی کرده اما مورسیای که وارد شده اساسا نمی‌توانند در این فضا باشند و باید مثل گاو هولشتاین در فضای بسته نگه داریم.

این کارشناس کشاورزی در پایان گفت: واردات نژادهای اروپایی دام سبک تهدیدی برای نژادهای بومی می‌شود مثل مرغ بومی که مقاوم‌تر است اما مرغ خارجی راس که هم به لحاظ دان و هم ژنتیک وابسته‌ایم، از طرف دیگر 95 درصد گوشت کشور با استفاده از مرغ راس توسط سازمان اقتصادی کوثر وارد می‌شود، تامین می‌شود.

انتهای پیام/

]