یادداشت؛
آیا دولت برنامه‌ای برای جبران زیان‌های اقتصادی دارد؟/ اقتصاددان‌ها به میدان بیایند!
آن‌چه که اکنون لازم است برنامه‌ریزی میان‌مدت برای جبران زیان‌های اقتصادی است تا به این واسطه قدری از آلام مردم کاسته شود.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، کرونا همچنان در صدر اخبار ایران و بسیاری از کشورهای دنیاست و حالا در آستانه به پایان رسیدن سومین هفته از میزبانی ایران از کرونا، اقتصاددان‌ها درباره پیامدهای منفی تعطیلی کسب و کارها سخن می‌گویند. زیان‌های اقتصادی البته تنها متوجه ایران نیست! در قاره‌های مختلف جهان، کشورهای درگیر با بیماری کرونا زیان‌های هنگفتی را متحمل شده‌اند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مرآت,با تعطیلی برخی از کارخانه‌های تأمین‌کننده مواد اولیه در صنایع مختلف، شمار زیادی از کارخانه‌های وابسته یا با چالش‌های جدی مواجه‌اند و یا به تعطیلی کشیده شده‌اند! پژوهشکده اقتصادی آکسفورد به تازگی زیان اقتصاد جهانی را یکهزار میلیارد دلار پیش‌بینی کرده است! کرونا در اروپا نیز می‌تازد! تنها در یک مصداق، چهار روز قبل، شمار جانباختگان در اثر ابتلا به کرونا در ایتالیا به 148 نفر رسید؛ این یعنی وضعیت خوبی در انتظار جامعه و اقتصاد جهانی نیست.
در این وضعیت کرونایی، امروز اعلام شد که قیمت نفت به طور بی‌سابقه‌ای کاهش پیدا کرده و به 31 دلار رسیده است؛ این کاهش البته بیشتر بر اثر دلایل غیرکرونایی اتفاق افتاده است اما طبعا این خبر برای کشورهایی که اقتصادشان به نفت وابستگی دارد، خبر خوشایندی نیست! این موضوع وقتی پراهمیت‌تر می‌شود که بدانیم دولت ایران در پیش‌بینی بودجه 99، قیمت هر بشکه نفت را به طور میانگین 50 دلار پیش‌بینی کرده است!
در ایران به طور کلی اوضاع چندان بسامان نیست. نماینده سازمان بهداشت جهانی هرچند به تازگی روند کنترل شرایط را مطلوب ارزیابی کرده اما دو روز قبل سازمان بهداشت جهانی، کمبود تجهیزات پزشکی را یکی از دشواری‌های مهار کرونا در ایران ذکر کرده است. مردم نیز چنان‌که باید کرونا را جدی نگرفته‌اند تا اوضاع نابسامان‌تر شود. در چنین شرایطی اقتصاد ایران با زیان‌های قابل توجهی روبرو خواهد بود.
تنها در یک نمونه شرکت هما دو روز قبل از تعلیق تمامی پروازهای اروپایی‌اش خبر داده بود. پیش از این، قیمت بلیت هواپیما نیز به دلیل کاهش قابل توجه به میزان زیادی کاهش یافته بود. واحدهای کوچک اقتصادی نیز که احتمالا می‌پنداشتند پایان سال پررونقی را تجربه خواهند کرد، این روزها با چالش‌های فراوانی روبرو هستند. اما در این شرایط چه باید کرد؟ آیا برنامه‌ای برای جبران زیان‌های اقتصادی مردم وجود دارد؟
مع‌الاسف دولت در این روزها نشان داده که برای کنترل این بحران نیز چندان آماده نیست؛ بی‌اعتمادی میان دولت و مردم نیز البته نامطلوب بودن شرایط را تشدید کرده است. اما آن‌چه که اکنون لازم است برنامه‌ریزی میان‌مدت برای جبران زیان‌های اقتصادی است تا به این واسطه قدری از آلام مردم کاسته شود. خوشبختانه در برخی موارد مشاهده شده است که مردم خود دست به کار شده‌اند و حرکت‌هایی برای جبران زیان‌ها آغاز کرده‌اند اما هنوز برنامه مدونی از جانب دولت ارائه نشده است.
در این میان، مجلس تعطیل نیز طبعا نمی‌تواند به تصمیمی در این خصوص برسد. نقش اقتصاددان‌ها را نیز نباید نادیده گرفت. اکنون زمان آن است که اقتصاددان‌ها نیز به میدان بیایند و ضمن ارائه پیشنهادهای خود به دولت، به مردمِ گرفتار در بحران بگویند که اولا چگونه می‌تواند اقتصاد خانوار را بهتر مدیریت کنند و ثانیا چگونه باید دست‌بکار جبران زیان‌های اقتصادی‌شان شوند.
باید منتظر ماند؛ شاید در دو سه هفته اخیر دولت و مردم گمان نمی‌بردند که بحران جهانی کرونا تا این اندازه جدی شود؛ آیا پس از این، مردم، دولت و اقتصاددان‌ها طرحی نو درمی‌اندازند؟
محسن حسن‌زاده
انتهای پیام/
با تعطیلی برخی از کارخانه‌های تأمین‌کننده مواد اولیه در صنایع مختلف، شمار زیادی از کارخانه‌های وابسته یا با چالش‌های جدی مواجه‌اند و یا به تعطیلی کشیده شده‌اند! پژوهشکده اقتصادی آکسفورد به تازگی زیان اقتصاد جهانی را یکهزار میلیارد دلار پیش‌بینی کرده است! کرونا در اروپا نیز می‌تازد! تنها در یک مصداق، چهار روز قبل، شمار جانباختگان در اثر ابتلا به کرونا در ایتالیا به 148 نفر رسید؛ این یعنی وضعیت خوبی در انتظار جامعه و اقتصاد جهانی نیست.
در این وضعیت کرونایی، امروز اعلام شد که قیمت نفت به طور بی‌سابقه‌ای کاهش پیدا کرده و به 31 دلار رسیده است؛ این کاهش البته بیشتر بر اثر دلایل غیرکرونایی اتفاق افتاده است اما طبعا این خبر برای کشورهایی که اقتصادشان به نفت وابستگی دارد، خبر خوشایندی نیست! این موضوع وقتی پراهمیت‌تر می‌شود که بدانیم دولت ایران در پیش‌بینی بودجه 99، قیمت هر بشکه نفت را به طور میانگین 50 دلار پیش‌بینی کرده است!
در ایران به طور کلی اوضاع چندان بسامان نیست. نماینده سازمان بهداشت جهانی هرچند به تازگی روند کنترل شرایط را مطلوب ارزیابی کرده اما دو روز قبل سازمان بهداشت جهانی، کمبود تجهیزات پزشکی را یکی از دشواری‌های مهار کرونا در ایران ذکر کرده است. مردم نیز چنان‌که باید کرونا را جدی نگرفته‌اند تا اوضاع نابسامان‌تر شود. در چنین شرایطی اقتصاد ایران با زیان‌های قابل توجهی روبرو خواهد بود.
تنها در یک نمونه شرکت هما دو روز قبل از تعلیق تمامی پروازهای اروپایی‌اش خبر داده بود. پیش از این، قیمت بلیت هواپیما نیز به دلیل کاهش قابل توجه به میزان زیادی کاهش یافته بود. واحدهای کوچک اقتصادی نیز که احتمالا می‌پنداشتند پایان سال پررونقی را تجربه خواهند کرد، این روزها با چالش‌های فراوانی روبرو هستند. اما در این شرایط چه باید کرد؟ آیا برنامه‌ای برای جبران زیان‌های اقتصادی مردم وجود دارد؟
مع‌الاسف دولت در این روزها نشان داده که برای کنترل این بحران نیز چندان آماده نیست؛ بی‌اعتمادی میان دولت و مردم نیز البته نامطلوب بودن شرایط را تشدید کرده است. اما آن‌چه که اکنون لازم است برنامه‌ریزی میان‌مدت برای جبران زیان‌های اقتصادی است تا به این واسطه قدری از آلام مردم کاسته شود. خوشبختانه در برخی موارد مشاهده شده است که مردم خود دست به کار شده‌اند و حرکت‌هایی برای جبران زیان‌ها آغاز کرده‌اند اما هنوز برنامه مدونی از جانب دولت ارائه نشده است.
در این میان، مجلس تعطیل نیز طبعا نمی‌تواند به تصمیمی در این خصوص برسد. نقش اقتصاددان‌ها را نیز نباید نادیده گرفت. اکنون زمان آن است که اقتصاددان‌ها نیز به میدان بیایند و ضمن ارائه پیشنهادهای خود به دولت، به مردمِ گرفتار در بحران بگویند که اولا چگونه می‌تواند اقتصاد خانوار را بهتر مدیریت کنند و ثانیا چگونه باید دست‌بکار جبران زیان‌های اقتصادی‌شان شوند.
باید منتظر ماند؛ شاید در دو سه هفته اخیر دولت و مردم گمان نمی‌بردند که بحران جهانی کرونا تا این اندازه جدی شود؛ آیا پس از این، مردم، دولت و اقتصاددان‌ها طرحی نو درمی‌اندازند؟
محسن حسن‌زاده
انتهای پیام/
با تعطیلی برخی از کارخانه‌های تأمین‌کننده مواد اولیه در صنایع مختلف، شمار زیادی از کارخانه‌های وابسته یا با چالش‌های جدی مواجه‌اند و یا به تعطیلی کشیده شده‌اند! پژوهشکده اقتصادی آکسفورد به تازگی زیان اقتصاد جهانی را یکهزار میلیارد دلار پیش‌بینی کرده است! کرونا در اروپا نیز می‌تازد! تنها در یک مصداق، چهار روز قبل، شمار جانباختگان در اثر ابتلا به کرونا در ایتالیا به 148 نفر رسید؛ این یعنی وضعیت خوبی در انتظار جامعه و اقتصاد جهانی نیست.
در این وضعیت کرونایی، امروز اعلام شد که قیمت نفت به طور بی‌سابقه‌ای کاهش پیدا کرده و به 31 دلار رسیده است؛ این کاهش البته بیشتر بر اثر دلایل غیرکرونایی اتفاق افتاده است اما طبعا این خبر برای کشورهایی که اقتصادشان به نفت وابستگی دارد، خبر خوشایندی نیست! این موضوع وقتی پراهمیت‌تر می‌شود که بدانیم دولت ایران در پیش‌بینی بودجه 99، قیمت هر بشکه نفت را به طور میانگین 50 دلار پیش‌بینی کرده است!
در ایران به طور کلی اوضاع چندان بسامان نیست. نماینده سازمان بهداشت جهانی هرچند به تازگی روند کنترل شرایط را مطلوب ارزیابی کرده اما دو روز قبل سازمان بهداشت جهانی، کمبود تجهیزات پزشکی را یکی از دشواری‌های مهار کرونا در ایران ذکر کرده است. مردم نیز چنان‌که باید کرونا را جدی نگرفته‌اند تا اوضاع نابسامان‌تر شود. در چنین شرایطی اقتصاد ایران با زیان‌های قابل توجهی روبرو خواهد بود.
تنها در یک نمونه شرکت هما دو روز قبل از تعلیق تمامی پروازهای اروپایی‌اش خبر داده بود. پیش از این، قیمت بلیت هواپیما نیز به دلیل کاهش قابل توجه به میزان زیادی کاهش یافته بود. واحدهای کوچک اقتصادی نیز که احتمالا می‌پنداشتند پایان سال پررونقی را تجربه خواهند کرد، این روزها با چالش‌های فراوانی روبرو هستند. اما در این شرایط چه باید کرد؟ آیا برنامه‌ای برای جبران زیان‌های اقتصادی مردم وجود دارد؟
مع‌الاسف دولت در این روزها نشان داده که برای کنترل این بحران نیز چندان آماده نیست؛ بی‌اعتمادی میان دولت و مردم نیز البته نامطلوب بودن شرایط را تشدید کرده است. اما آن‌چه که اکنون لازم است برنامه‌ریزی میان‌مدت برای جبران زیان‌های اقتصادی است تا به این واسطه قدری از آلام مردم کاسته شود. خوشبختانه در برخی موارد مشاهده شده است که مردم خود دست به کار شده‌اند و حرکت‌هایی برای جبران زیان‌ها آغاز کرده‌اند اما هنوز برنامه مدونی از جانب دولت ارائه نشده است.
در این میان، مجلس تعطیل نیز طبعا نمی‌تواند به تصمیمی در این خصوص برسد. نقش اقتصاددان‌ها را نیز نباید نادیده گرفت. اکنون زمان آن است که اقتصاددان‌ها نیز به میدان بیایند و ضمن ارائه پیشنهادهای خود به دولت، به مردمِ گرفتار در بحران بگویند که اولا چگونه می‌تواند اقتصاد خانوار را بهتر مدیریت کنند و ثانیا چگونه باید دست‌بکار جبران زیان‌های اقتصادی‌شان شوند.
باید منتظر ماند؛ شاید در دو سه هفته اخیر دولت و مردم گمان نمی‌بردند که بحران جهانی کرونا تا این اندازه جدی شود؛ آیا پس از این، مردم، دولت و اقتصاددان‌ها طرحی نو درمی‌اندازند؟
محسن حسن‌زاده
انتهای پیام/
با تعطیلی برخی از کارخانه‌های تأمین‌کننده مواد اولیه در صنایع مختلف، شمار زیادی از کارخانه‌های وابسته یا با چالش‌های جدی مواجه‌اند و یا به تعطیلی کشیده شده‌اند! پژوهشکده اقتصادی آکسفورد به تازگی زیان اقتصاد جهانی را یکهزار میلیارد دلار پیش‌بینی کرده است! کرونا در اروپا نیز می‌تازد! تنها در یک مصداق، چهار روز قبل، شمار جانباختگان در اثر ابتلا به کرونا در ایتالیا به 148 نفر رسید؛ این یعنی وضعیت خوبی در انتظار جامعه و اقتصاد جهانی نیست.
,در این وضعیت کرونایی، امروز اعلام شد که قیمت نفت به طور بی‌سابقه‌ای کاهش پیدا کرده و به 31 دلار رسیده است؛ این کاهش البته بیشتر بر اثر دلایل غیرکرونایی اتفاق افتاده است اما طبعا این خبر برای کشورهایی که اقتصادشان به نفت وابستگی دارد، خبر خوشایندی نیست! این موضوع وقتی پراهمیت‌تر می‌شود که بدانیم دولت ایران در پیش‌بینی بودجه 99، قیمت هر بشکه نفت را به طور میانگین 50 دلار پیش‌بینی کرده است!
,در ایران به طور کلی اوضاع چندان بسامان نیست. نماینده سازمان بهداشت جهانی هرچند به تازگی روند کنترل شرایط را مطلوب ارزیابی کرده اما دو روز قبل سازمان بهداشت جهانی، کمبود تجهیزات پزشکی را یکی از دشواری‌های مهار کرونا در ایران ذکر کرده است. مردم نیز چنان‌که باید کرونا را جدی نگرفته‌اند تا اوضاع نابسامان‌تر شود. در چنین شرایطی اقتصاد ایران با زیان‌های قابل توجهی روبرو خواهد بود.
,تنها در یک نمونه شرکت هما دو روز قبل از تعلیق تمامی پروازهای اروپایی‌اش خبر داده بود. پیش از این، قیمت بلیت هواپیما نیز به دلیل کاهش قابل توجه به میزان زیادی کاهش یافته بود. واحدهای کوچک اقتصادی نیز که احتمالا می‌پنداشتند پایان سال پررونقی را تجربه خواهند کرد، این روزها با چالش‌های فراوانی روبرو هستند. اما در این شرایط چه باید کرد؟ آیا برنامه‌ای برای جبران زیان‌های اقتصادی مردم وجود دارد؟
,مع‌الاسف دولت در این روزها نشان داده که برای کنترل این بحران نیز چندان آماده نیست؛ بی‌اعتمادی میان دولت و مردم نیز البته نامطلوب بودن شرایط را تشدید کرده است. اما آن‌چه که اکنون لازم است برنامه‌ریزی میان‌مدت برای جبران زیان‌های اقتصادی است تا به این واسطه قدری از آلام مردم کاسته شود. خوشبختانه در برخی موارد مشاهده شده است که مردم خود دست به کار شده‌اند و حرکت‌هایی برای جبران زیان‌ها آغاز کرده‌اند اما هنوز برنامه مدونی از جانب دولت ارائه نشده است.
,در این میان، مجلس تعطیل نیز طبعا نمی‌تواند به تصمیمی در این خصوص برسد. نقش اقتصاددان‌ها را نیز نباید نادیده گرفت. اکنون زمان آن است که اقتصاددان‌ها نیز به میدان بیایند و ضمن ارائه پیشنهادهای خود به دولت، به مردمِ گرفتار در بحران بگویند که اولا چگونه می‌تواند اقتصاد خانوار را بهتر مدیریت کنند و ثانیا چگونه باید دست‌بکار جبران زیان‌های اقتصادی‌شان شوند.
,باید منتظر ماند؛ شاید در دو سه هفته اخیر دولت و مردم گمان نمی‌بردند که بحران جهانی کرونا تا این اندازه جدی شود؛ آیا پس از این، مردم، دولت و اقتصاددان‌ها طرحی نو درمی‌اندازند؟
,محسن حسن‌زاده
,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه