جوزوازی و لِپَر وازی 2 بازی قدیمی خانگی برای نه به سیزده بدر/ با سرگرمی های تاریخ کهن البرز نحسی کرونا را به در کنید

بازی هایی که سال ها در گوشه ای از فرهنگ کهن البرز خاک خورده است و با مدرنیته شدن شهرها به دست فراموشی سپرده شده اند پیشنهاد خوبی برای سپری کردن 13 بدر در خانه باشد.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از تیتریک، «برنامه ریزی نکنید، 13 بدر را باید در خانه بماند»، این جمله ای بود که نورمحمد فردی 11 فروردین اعلام کرد تا آب پاکی را روی دست اندک شهروندان البرزی یا مسافرانی بریزد که همچنان بدون توصیه به ابلاغیه های بهداشتی و توصیه های متولیان امر به فکر تردد در سطح شهر هستند.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, تیتریک, تیتریک,

فارغ از اینکه این عده زحمات پرسنل بیمارستانی و کادر درمان را به هدر می دهند می توانند در طولانی شدن فرایند ریشه کنی ویروس منحوس کرونا از کشور نقش داشته باشند لذا پیشنهاد شبکه خبری تیتریک نیز همانند کانال های موثق اطلاع رسانی کرونا ماندن در خانه است.

این اولین سیزده بدری است که کرجی ها در منزل می مانند در نتیجه با یک پیشنهاد خلاقانه می توان آن را به تجربه ای متفاوت مبدل کرد، شاید بازی هایی که سال ها در گوشه ای از فرهنگ کهن البرز خاک خورده است و با مدرنیته شدن شهرها به دست فراموشی سپرده شده اند پیشنهاد خوبی برای سپری کردن این روز باشد.

با کمی مرور تاریخ یکی از شگفت انگیزترین های فلات ایران به بازی هایی می رسیم که ریشه در فرهنگ ما دارند و زنده کردن دوباره آنها می تواند خوشایند باشد، مهم ترین بازی کهن البرز " گردو بازی" است، به تعداد افراد شرکت کننده در این بازی یک گردو در یک ردیف گذاشته می شود که در اصطلاح قدیمی طالقانی به آن مال می گویند.

هر فرد یه گردوی درشت دیگر برای خود انتخاب می کرد که به آن تیره مال هم گفته می شود، بهترین تیره مال (ارقه یا دچک) هم گردویی بود که زمانی از ارتفاع آن را بر سر گردوها (مال ها) می انداختید به جای اینکه دوباره ارتفاع بگیرد به سطح زمین بچسبد، یک نفر 5 گردو را در دست داشت و آن ها را به گونه ای با هم قاطی می کرد که تقلب نشود.

پس از انداختن گردوها به زمین، گردویی که بیشترین فاصله را از سطح زمین می گرفت اول و بقیه هم رتبه های دیگر را کسب می کردند، پس از این مرحله افراد شرکت کننده در بازی به ترتیب رتبه هایی که در مرحله اول کسب کردند روبروی ردیف گردوها قرار می گرفتند و از دور گردو به سمت ردیف گردوهایی که از قبل چیده بودند پرتاب می کردند.

اگر تیره به یکی از مال ها برخورد می کرد تمام گردوهایی که ردیف شده بود به آن شخص تعلق می گرفت و او تمام جوزان ها یا گردوها را جمع می کرد و گردوی خودش را در جایی که مانده بود باقی بگذارد، اگر تیره یا گردوی نفر دوم به گردوی شخص اول برخورد می کرد نصف گردوها را از شخص اول می گرفت.

بازی جوز وازی یا گردو بازی نشان می دهد حتی اگر 13 فروردین را به دلیل قرار گرفتن در شرایط کرونایی نتوانیم در بیرون از خانه سپری کنیم، در مقابل می توانیم اعضای خانواده را با چند فال گردو سرگرم کنیم.

از بازی گردوها که بگذریم چند باطری قلمی خراب شده (یا قرقره) هم در روزگاران قدیم کرج می توانسته یک خانواده را سرگرم کند، لِپَر بازی هم برای خانواده های 4 نفر به بالا لحظات شادی را رقم میزند. به گونه ای که چند باطری روی خطی که کشیده شده است ردیفی قرار داده می شوند.

افراد شرکت کننده هر کدام با یک دمپایی به قوه یا قرقره ای که روی خط قرار دارد می زنند و فاصله ای که باطری ها پرتاب شده است را با گام به گام مورد شمارش قرار می دهند. هر کسی که باطری اش کمتر حرکت کرده بود باید نفر اول را از ابتدای خط بازی تا آخر نقطه بازی کول کند و دوباره بازی تکرار می شود.

این دو بازی تنها بخشی از تاریخ غنی و فرهنگ فاخر قدیمی کوچک ترین استان کشور است، بدون شک با بررسی های بیشتر می توان به سرگرمی هایی رسید که مردم را بر خلاف روزهای پر هیاهو و ماشینی امروز با لحظات شادی روبرو کرده است.

ختم کلام اینکه ...

تمام سیزده های فروردین عمرتان را به در کردید اما این بار برای به در شدن ویروس منحوس کرونا از کشور عزیزمان در خانه بمانید.

,
,

انتهای پیام/

]