بازی های قدیمی را در میان اهالی خانواده انجام دهیم؛

• پنج‌شنبه ۱۴ فروردین ۱۳۹۹ ۱۰:۵۶
• کد خبر : 1595771

• اخبار
• سایر رسانه ها

این روزها که به دلیل شیوع بیماری کرونا مجبوریم تا در خانه بمانیم، بد نیست تا یادی از گذشته کنیم و بازی های قدیمی را در میان اهالی خانواده انجام دهیم.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از دیارآفتاب؛ بازی‌های بومی و محلی در میان مردم هر استان با اهداف گوناگونی انجام می‌گیرند، در حالی که امروزه با پیشرفت تکنولوژی کمتر به این بازی‌ها پرداخته می‌شود.

این روزها که به دلیل شیوع بیماری کرونا مجبوریم تا در خانه بمانیم، بد نیست تا یادی از گذشته کنیم و بازی های قدیمی را در میان اهالی خانواده انجام دهیم.

استان مرکزی بازی‌های متنوعی دارد و در این بخش به معرفی برخی از آنها می‌پردازیم.

کوشک بازی:

نوعی بازی فیزیکی و پرتحرک که با سه نفر یا تعداد بیشتری بازیکن انجام می‌شود. بازی به این صورت است که یک نفر دست‌ها را روی زانو قرار داده و خم می‌شود و سایر افراد به نوبت از روی او می‌پرند. بلندی و کوتاهی بازیکنان و مشکلات عبور از آنها لحظات شاد و مفرحی را برای افراد فراهم می‌کند.

تنور گرمه، طاق طاق یا چارتقی:

در این بازی که در مناطق مختلف استان با نام های گوناگونی شناخته می شود، بازیکنان به دو گروه پنج نفری تقسیم می‌شوند چهار نفر از بازیکنان یک گروه خم شده و هر یک از آنها با دست‌های خود کمر دو بازیکن کناری خود را می‌گیرند. نفر پنجم هم محافظ آنها می‌شود افراد گروه دیگر می‌کوشند که بر پشت آنها سوار شوند ولی محافظ آنها سعی می‌کند با پا آنها را زده و مانع شود و اگر بتواند یکی از افراد گروه مهاجم را با پا بزند، جای دو گروه عوض می‌شود.

اگر آن پنج نفر بتوانند بدون ضربه خوردن سوار خم شدگان بشوند، استاد مراقب است که اگر پای یکی از آنها به زمین برسد؛ او را با پا بزند، در چنین صورتی نیز جای دو گروه عوض می‌شود.

هفت سنگ:

برای این بازی  به یک توپ تنیس و هفت عدد سنگ صاف و یک دست نیاز است.

افراد در این بازی به دو گروه مساوی تقسیم می‌شوند و هر کدام یکی از بازیکنان خود را به عنوان سردسته و رهبر برمی‌گزینند. یک گروه در فاصله معینی از محل هفت سنگی که روی هم چیده شده‌اند قرار می‌گیرند تا به نوبت با توپ تنیس سنگ‌ها را مورد هدف قرار داده و بزنند.

گروه دوم نیز در پشت سنگ ها، منتظر نتیجه‌اند تا هر گاه توپ پرتاب شده توسط گروه اول به هفت سنگ برخورد نکرد، فورا جایشان را با آن گروه عوض کنند ولی اگر توپ به سنگ‌ها برخورد کرد و سنگ‌ها به زمین افتادند، توپ را می‌گیرند و با پاس‌کاری و هدف‌گیری سعی می‌کنند نفرات گروه اول را با توپ بزنند و آنها را از دور بازی اخراج کنند.

همچنین نفرات گروه اول در هر فرصتی که به دست می‌آورند به سراغ سنگ‌ها می‌روند تا آنها را روی هم بچینند و یک امتیاز بدست آورند و مشخص است برای انجام چنین کاری، یکی از دوستان باید خود را به خطر انداخته و یارش را در مقابل ضربات توپ پوشش دهد و چنانچه اگر باز هم مورد ضرب توپ قرار گرفت و از بازی اخراج شد، دیگری کار را به اتمام می‌رساند ولی اگر دیگر بازیکنی نمانده باشد، بازی تمام شده و در دور بعد جای دو گروه با هم عوض می‌شود. در پایان، گروهی که زودتر هفت امتیاز را کسب نماید برنده مسابقه است.

هدف از برگزاری این بازی ایجاد روحیه همکاری، تقویت و مهارت در نشانه‌گیری، بهبود سرعت، پرورش روحیه ایثار، ایجاد رقابت سالم و تمرکز حواس است.

گفتنی است این بازی تقریبا در تمام استان‌های کشور انجام می‌شود و تنها مورد استفاده استان مرکزی نیست.

وسطی:

در این بازی بازیکنان به دو گروه مساوی تقسیم می‌شوند و به قید قرعه یا شیر و خط یکی از گروه‌ها در وسط محوطه بازی می‌ماند و گروه دیگر، در دو قسمت به طرفین عرضی محوطه بازی روانه می‌شوند. بازی با پرتاب توپ به وسیله یکی از بازیکنان گروه کناری آغاز می‌شود. گروه کناری سعی بر این دارد که با نشانه رفتن و زدن افراد گروه وسطی باعث سوختن و اخراج آنها شوند و تلاش گروه داخلی هم بر این است که با حرکات سریع از اصابت توپ در امان بمانند و چنانچه اگر یار سوخته داشته باشند با ایثار و گرفتن توپ در فضا که یک امتیاز محسوب می‌شود، او را به بازی برگردانند.

حال شاید به این محله برسیم که تنها یک نفر از گروه وسطی، در داخل میدان بازی باشد که اگر تا ۱۰ شماره پرتاب نتوانند او را هدف‌گیری کنند و بزنند، تمامی یاران سوخته گروهش را احیا می‌کند و همگی در وسط میدان باقی مانده و بازی را ادامه خواهند داد.

هدف از انجام این بازی آموزش ایثار و از خود گذشتگی، دقت در سرعت عمل، هوشیاری و همیاری، تقویت روحیه تعاون، انعطاف‌پذیری بدن، ایجاد هماهنگی بین اعضا و اعصاب و دقت در نشانه‌گیری است.

یک قول، دو قول:

برای انجام این بازی به پنج سنگ گرد و تعدادی شرکت‌کننده نیاز است.

برای شروع ابتدا پنج سنگ را شروع‌کننده‌ بازی روی زمین پخش می‌کند و یک سنگ را به عنوان کل انتخاب می‌کند و در مرحله اول سنگ کل را به بالا می‌اندازد و باید به صورت هم‌زمان یک سنگ را از زمین بردارد و سنگ کل را در هوا بگیرد و اگر نتواند سنگی را که به هوا انداخته است را بگیرد می‌سوزد.

اگر مرحله اول را به درستی تمام کردیم وارد مرحله دوم می‌شویم. در این بازیکن سنگ را به بالا انداخته و سنگ‌ها را دو به دو از روی زمین جمع می‌کند. در مرحله سوم اول سه سنگ و سپس یک سنگ را از روی زمین جمع می‌کند. در مرحله چهارم بازیکن باید به صورت یک جا چهار سنگ را از زمین بردارد و اگر موفق شود وارد مرحله بعد می‌شویم که از این مراحل جداست.

مرحله عروس و گل‌زنی: در این مرحله باید شصت، ‌سبابه و انگشت وسط را پایین می‌گذارند و یک سنگ را به هوا انداخته و در همین مرحله باید سنگ‌ها را دانه دانه به داخل آن انگشتان بیندازد و گل بزند، پس از تمام شدن این مرحله بازی تمام می‌شود.

کلاغ پر:

یک نفر به انتخاب دیگران اوستا (یا اوسا) می شود و همه به شکل دایره در کنار هم می نشینند و انگشتهای اشاره خود را روی نقطه ای در کنار هم قرار می دهند. وقتی اوستا می گوید: «اوستابدوش» انگشت خود را به شکل مستقیم عقب می کشد و بقیه هم این کار را انجام می دهند. اگر اوستا از روی عمد بگوید: «زن اوستاندوش» و کسی انگشت خود را عقب بکشد، بازنده حساب می شود و طبق قرار بازیکنان تنبیه می شود. این بازی دقت و سرعت عمل را در بچه ها بالا می برد .

هپ هپ:

در این بازی، ابتدا یک نفر از افراد را که از بقیه بزرگ تر است، به عنوان استاد انتخاب می کنند. استاد یک عدد را انتخاب می کند، به طور مثال عدد ۵ را انتخاب می کند. (انتخاب عدد اختیاری است) سپس بقیه دانش آموزان به شکل دایره وار می نشینند و استاد، یکی از دانش آموزان را انتخاب می کند، دانش آموز باید از عدد یک شروع کند، یعنی او باید شماره یک را بگوید، بعد به ترتیب، نفر دوم عدد دو، نفر سوم عدد سه و نفر چهارم عدد چهار را باید بگوید. در این جا نفر پنجم باید بسیار حواسش جمع باشد و به جای عدد ۵ کلمه «هپ» را بگوید. چون عدد ۵ را استاد انتخاب کرده بود به همین روش نفرات شش، هفت و ... باید اعداد مربوط به خود را بگویند. وقتی عدد ۱۰ می رسد باز باید کلمه «هپ» گفته شود. به همین ترتیب به جای مضارب عدد ۵ باید کلمه «هپ» را بگویند. این عدد شماری به شکل دوره ای ادامه پیدا می کند. کسانی که به اشتباه به جای کلمه «هپ» عدد بگویند یا کلمه «هپ» را به جای عددی غیر از مضارب ۵ بگویند، می سوزند و از بازی خارج می شوند. بازی تا زمانی ادامه پیدا می کند که تنها یک نفر باقی بماند. آخرین نفر باقی مانده در دایره بازی به عنوان برنده شناخته می شود.

شاه دزد بازی:

شاه، دزد، وزیر یک بازی گروهی است.

این بازی با ۴ بازیکن انجام می‌شود. ابتدا تکه‌های هم‌شکل و کوچکی از کاغذ تهیه می‌شود و روی هر کدام کلمات شاه، وزیر، جلاد و دزد نوشته می‌شود و سپس کاغذها به شکل یکسان تا می‌شود تا کسی از داخل آن خبردار نشود، سپس هر یک از بازیکنان کاغذی را برمی‌دارند.

وقتی همه کاغذها را برداشتند، هر یک کاغذ خود را پنهان از دیگران می‌خواند تا از سِمَت خود آگاه شود. فعلاً غیر از شاه کسی نامش را لو نمی‌دهد.

شاه رو به دیگران می‌گوید: «وزیر من کیست؟» آنگاه وزیر هم با نشان دادن کاغذ، خود را به شاه معرفی می‌کند. سپس شاه می‌گوید: دزد را از میان این دو پیدا کن.

وزیر باید دزد را از میان دو نفر باقیمانده پیدا کند. بالاخره وزیر یک نفر را به عنوان دزد معرفی می‌کند که دو حالت در پی خواهد داشت. اگر حدس وزیر درست بود، شاه فرمان شکنجه‌ای را به جلاد صادر می‌کند و جلاد هم دزد را شکنجه می‌کند.

اما اگر حدس وزیر اشتباه بود و جلاد را به اشتباه به عنوان دزد معرفی کرده بود، معمولاً جلاد بلافاصله پس از حدس وزیر و معرفی او خواهد گفت: «چرا به جلاد توهین کردی؟» و سپس شاه شکنجه‌ای را به جلاد می‌گوید تا جلاد وزیر بخت برگشته را تنبیه کند.

شکنجه‌ها معمولاً کمی کودکانه و بعضاً دردآور است. مانند سبیل آتشین یا بشین و پاشو و غیره

و با مجازات شخص خطاکار (دزد یا وزیری که اشتباه کرده است)، یک دور از بازی پایان می‌یابد. سپس همه کاغذهای خود را تا کرده و مخلوط می‌کنند و به وسط می‌اندازند و دور جدید بازی شروع می‌شود.

هر دور بازی از تقسیم کاغذها تا تنبیه بیشتر از چند دقیقه طول نمی‌کشد لذا در نیم ساعت می‌توان بیش از شش یا هفت مرتبه بازی کرد.

نوع دیگر این بازی با کبریت بود و توسط دو گروه انجام می گیرد. فقط به جای استفاده از اسامی شاه یا وزیر از ارقام و اعداد استفاده می شود و برای هر ضلع کبریت یک عدد را نام گذاری می کنند. هر گروه به نوبت کبریت را به بالا پرتاپ می کنند. هر ضلعی که می ایستاد رقمی داشت تا زمانی که جمع ارقام دو گروه مشخص می شد. گروهی که رقم بیشتری داشت از رقم گروه مقابل کم می کردند و رقم بدست آمده میشد میزان تعداد ضربه های کمربندی که گروهی که امتیاز بیشتری داشت به روی دست گروه مقابل می زدند.

لِی لِی بازی :

بازی بدین ترتیب آغاز می شود که به پیشنهاد سرگروه مهاجم، یکی از یاران با یک پا وارد زمین بازی می شود و به صورت لی لی به طرف بازیکنان داخل زمین حمله کرده و با دست آنها را لمس می کند که موجب سوختن و خارج شدن آنها از داخل زمین بازی می شود.

البته در این میان فردی که لی لی می رود سعی دارد با سرعت بیشتر و حفظ تعادل، وظیفه اش را انجام دهد و بازیکنان داخل زمین نیز سعی بر این دارند که با فرار کردن، از دسترس حریف مهاجم دور بمانند.

حال چنانچه اگر بازیکن مهاجم خسته شده و پای دیگرش را نیز روی زمین بگذارد خواهد سوخت. و بایستی نفر دیگری بنا به پیشنهاد سرگروه داخل زمین بیاید و رَوَند بازی را حفظ کند. این بازی تا لی لی رفتن آخرین نفر از گروه مهاجم ادامه می یابد چنانچه اگر توانسته باشند تمام بازیکنان داخل زمین را لمس کنند، در دور بعدی جای دو گروه عوض می شود و آنها داخل زمین قرار می گیرند و گرنه در دور بعدی نیز به عنوان گروه مهاجم بازی خواهند کرد.

هر بُرد یک امتیاز دارد و در آخر بازی، هر کدام از گروه ها بتواند امتیازات خود را به حد نصاب برساند برنده بازی اعلام می گردد.

● نکات: محوطه بازی را می توان به شکل دایره نیز خط کشی کرد. در بعضی مناطق بازی فوق با این چاشنی توأم است که بازیکنان داخل زمین می توانند پای بالایی بازیکن مهاجم را به سطح زمین برسانند و از بازی برکنار کنند.

● نتیجه بازی: این بازی نه تنها باعث تحرک و نشاط جسمی کودکان می شود، بلکه موجب می گردد، حس نیکی و از خود گذشگی در آنها به اوج برسد، به طوری که ملاحظه می شود هر بازیکن سعی دارد خستگی لی لی را تحمل کند و تعدادی را از گروه مقابل لمس کند تا سایر بچه های گروهش کمتر خسته شوند و شانس بیشتری برای برنده شدن و نهایتاً داخل زمین قرار گرفتن داشته باشند که این موارد باعث افزایش سرعت و بهبود عمل ها و عکس العمل ها خواهد گردید که در مواقع ضروری در رابطه با کمک به دوستان و همکلاسی ها لازم به نظر می رسد.  

انتهای پیام

• برچسب ها
• #
• #
• #