اخبار داغ

یادداشت؛

کرونا و دگرگونی پرابهام برای آینده

کرونا و دگرگونی پرابهام برای آینده
کرونا آینده طبیعی ، زیست محیطی ، سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی دنیا را دستخوش تحول کرده و می کند، کرونا هزاران آزمایشگاه و سامانه را درگیر شناخت خود کرده و کلیه چرخهای صنعت ، علم و کارخانه و حرکت انسان را از کار انداخته است.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح زاگرس، یدالله مرادی، فعال سیاسی و فرهنگی گچساران در مطلبی در خصوص کروناویروس نوشت: پاندول زمان در حال چرخش است و گردش روزگار چون رودخانه ای مهارنشدنی با هیبت و اقتدار در حال گذر  و انسان همانند ساقه خشک علف تابستانی است که در گذر رودخانه زمان در حال حرکت است، این فرآیند زمان در یک تقسیم بندی کلی به سه دوره تقسیم می‌شود:

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, صبح زاگرس,

گذشته، حال، آینده

,

گذشته ای که نه نقطه شروع دارد ، آینده ای که به سرعت صدای رودخانه در حال گذر است و آینده ای که نقطه پایانی نامعلوم دارد.

,

به گذشته برگردیم و چند سوال با خود داشته باشیم:

,

-مدت گذشته چقدر است ؟ شروع گذشته از کی؟ کجا؟ چگونه بوده؟ زمان گذشته با چی شروع شده؟ با خلقت؟ با خط؟ با زندگی روستایی؟ با کشاورزی؟ و...طول زمان گذشته بیشتر است یا آینده؟

,

این سوالات ساده و دهها سوال دیگر که همه یا بی پاسخ هستند و یا قطعیت یک پاسخ را ندارند سبب شده تا انسان زمان را همانند یک ساعت شنی نامحدود تلقی نماید ، در این ساعت شنی ظرف زمان در حال عبور از گذشته به آینده است و چون انسان نیاز به ثبت رویدادها و حوادث داشت با پیدایش خط (اعم از تصویری یا الفبایی) گذر زمان را در قالب های خشتی تقسیم کرد به سال ، ماه ، هفته ، ساعت و بعد از آن هر چه زمان گذشت انباشت حوادث و رویدادها در هم ادغام و انباشته شد لذا نیازمند به مبنا یا مبدا شد، سالهای پی در پی آمدند و سده ها را عبور کردند و در قالب قرن متوقف نشدند و حتی هزاره ها را هم در نوردیدند و همیشه نگاه به آینده را مدنظر داشتند.

,

انسان برای رسیدن به آینده هم یورشها و فتوحات داشت ، هم اختراعات و کشفیات و هم تلاش برای در استخدام در آوردن طبیعت را و در همه موارد هم بی رحمانه فقط خود را دید و رفاه و آسایش خود را و به همه حریمها تعرض نمود ، محیط آزاد جانوران را برای اشتهای خود بهم ریخت، خلقت طبیعت را جهت روح ناآرام خود تخریب کرد و نه تنها در مسیر زندگی همنوع خود تغییر و تصرف ایجاد نمود که هر چه زمان گذشت علاوه بر استیلای کره زمین و استخراج روی و درون آن توجه به کرات و سیارات و فضاهای دیگر هم نمود ، با غرور عصر صنعتی اش ، اتمسفر را آلوده کرد و دیواره ازن را شکافت تا چرخه فعل و انفعالات طبیعی آفرینش را بهم ریزد به طوری که دمای کره زمین را بالا برد و بسیاری از مخلوقات را نابود کرد، در این مسیر ویرانگر انسان، چرخه زمان روزی به قبل از خط و بعد از خط تقسیم شد ، اما کافی نبود و ملتها برحسب میزان توان فرهنگی ، ادبی ، تاریخی و هویتی خود ، مبداهایی بر این گذشته طولانی خود وضع کردند تا براساس آن قالبهای ساختمان کهن را معماری نمایند.

,

بعد از خط ظهور پیامبران مبدا قرار گرفت مثل (سال بودایی، زرتشتی، میلادی، هجری و...) در مواردی هم تحولات مهم و سرنوشت سازی چون کشف آتش، کشاورزی، کشف سلاح، استقرار حکومتی مستحکم، پیدایش سردار یا مصلحی بزرگ مثل پیشدادیان  کنفوسیوس، کیانیان، کورش ، اسلام آوردن ایرانیان رنسانس، جنگ جهانی و ... هر کدام در ملتی تحول و دگرگونی هایی پدید آورد و بدینطریق در تواریخ ملل یک حادثه مهم مبنای تقسیم زمان قرار گرفت.

,

اما عصر حاضر یا جدید بعلت سرعت تغییرات ناشی از پدیده انقلاب علمی و انقلاب صنعتی جهان را به سمت جهانی شدن و رفاه عمومی ، بهداشت عمومی و در یک کلام سرنوشت عمومی ، همگانی پیش برد که با ظهور انرژی هسته ای موضوع حیات عمومی هم مدنظر قرار گرفت و لذا هم چنان آینده و پویش برای زیست سالم در آینده به عنوان مطالبه واحد بشریت در قرن بیست و یکم را سرتیتر مطالبات دیگر قرار داد، در حالی که وارد  ۶۷۷۰ سال آشوری ،   ۳۳۵۸ سال زرتشتی،۷۰۳۲ سال میترایی، ۵۷۸۰ سال عبری،۲۵۶۴ سال بودایی، ۲۰۲۱سال میلادی, ۱۴۴۱ سال هجری، قمری شده ایم و  پیدایش خط بیش از ۶۰۰۰ سال کشف خود را به اتمام رسانده ، ناگهان یک ویروس علم مبارزه با جان بشریت را برمیدارد .

,

کووید 19 (کرونا)در زمان کمی چون یونهای باردار خود را به 204 کشور جهانی رسانده و از تمام کشفیات و آخرین تجهیزات بشری عبور کرد یعنی نه تنها دیوار بلند و محکم چین که حتی از کره ماه قابل مشاهده است عبور نمود بلکه از تمام دستاوردهای علمی ، صنعتی و نظامی اعم از رو یا زیرزمین بدون مانع و پرقدرت عبور کرده و برای خود به جنگ ستارگان دو ابر قدرت جهانی و تجهیزات هسته ای انها میخندد و گلوی آنها را هم می فشارد.

,

کرونا آینده طبیعی ، زیست محیطی ، سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی دنیا را دستخوش تحول نموده و مینماید ، کرونا هزاران آزمایشگاه و سامانه را درگیر شناخت خود کرده و طبق آمارهای رسمی تاکنون بیش از ۶۰ هزار نفر اعم از فقیر و غنی ، بیکار و مسئول و روستایی و مدرن را قربانی سم هولناک خود نموده است و کلیه چرخهای صنعت ، علم و کارخانه و حرکت انسان را از کار انداخته :

,

پریشان کرده یک ویروس کوچک خلق دنیا را            همه حیران و سرگردان همه از کار میترسند

,

 اگر علم اینهمه پیشرفت کرده در جهان امروز           چرا از دستگیره دروازه ها و دیوار میترسد؟

,

پس کرونا امده تا یک مبنای دیگری برای تدوین تاریخ بشریت قرار دهد، سال کرونایی مبداء دیگری برای انسانی است که هنوز در غم آینده مانده و برای رفاه کامل در آینده در حال دویدن است،  کرونا تمام ابعاد و ارکان اجتماع را متأثر نموده و دگرگونی پرابهامی را برای آینده ساخته است و الزاما خود یک نقطه از شروع یک دوره تازه با مختصات خاص و البته فعلا غیرقابل ترسیم است.

,

آینده و مسائل آن سالهاست که موضوع مهم تحقیق و تفکر اندیشمندان جهانی و جامعه شناسی بوده و تبیین و پیش بینی فرایند آن چه از طریق مدلهای کامپیوتری و آمار و چه از طریق مدلهای دینی در خصوص سرانجام انسان و نقش ظهور و منتظر و انتظار و چه از راه تغییرات زیست محیطی.

,

آینده جامعه بشری بطور قطع تداوم گذشته و وضعیت حال(امروز) نیست، آینده چرخه ای دیگر است که مبدا آن تغییرات و دگرگونیهای ناشی از کروناست، از نظر دور نداریم وقتی الوین تافلر کتاب شوک آینده را نوشت و از آینده مبهم انسان اعلام خطر نمود، کسی در زیر سایه ی زراد خانه های اتمی و مغرور از دستیابی به یونهای باردار و دریافت گزارشات از سیاره های دیگر  برآن باور توجه نکرد که انسان آینده، حال مسافری سرگردان و سرگشته ای را دارد که در نهایت تنهایی و انزوای تلخی به ناچار باید راه و چاره امور جدیدی را بیاموزد و خود را بدان انطباق دهد، وقتی امروز بیش از سه ماه است که کرونا هرنوع تجمع، هم نشینی، دست دادن، بوسیدن، عشق ورزیدن را به قرنطینه برده و حتی در مرگ عزیزترین هم باید در گمنامی و غربت دفن نمود.

,

مادر برای سالم ماندن از فرزند می گریزد و فرزند برای چند صباحی دیگر بوسه بر دست پدر را فراموش کرده ، والدین هم از فرزند خود بسیار میترسند این ویروس در دنیا ، راز و نیاز و عبادت در مراکز مذهبی را به تعطیلی کشانده، پس انسان در حال پرتاب شدن به دنیای دیگری است که فرهنگی ناآشنا دارد و شاید دست انتقام طبیعت و یا قهر خالق و یا تنبیه و تأدیب انسان مغرور و دور شده از خالق و معنویت در حال تحول و دگردیسی جدیدی است که شوک فرهنگی را برای آینده رقم میزند.

,

آری ثبت نماییم سال کرونایی را به عنوان مبدا جدید تاریخ بشریت.

,

باغبانی که به نجار دهد باغش را       

,

 فصل هایش همه هم رنگ زمستان بشود 

,

ناخدا دلخوش این آبی آرام نباش          

,

وای از آن لحظه که هنگامه طوفان بشود : (مولوی)

,

 

,

انتهای پیام/

,

 

]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه