خوانسار

سبد بافی یا همان مرواربافی ، از حدود ۳۰۰ الی ۴۰۰ سال قبل در روستای ویست رواج داشته است این روستا بزرگترین روستای شهرستان خوانسار استان اصفهان است.

[

به گزارش سرویس چندرسانه ای شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛سبد بافی با مروار یک نوع چوب ترکه ای اسـت که از اطراف ملایر تهیـه می شود . مرواربافان پس از تهیه ترکه از این مناطق آن را انبار کرده و به تدریج پس از گرفتن زوائد آن، ترکه ها را از طول به سه یا چهار قسمت تقسیم و آنها را در پاتیل های مخصوصی با آب می جوشانند و لایه رویی آن را می گیرند.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,

پس از خشک شدن جهت بافتن از آنها استفاده می کنند. سبد بافی یا همان مرواربافی ، از حدود ۳۰۰ الی ۴۰۰ سال قبل در روستای ویست رواج داشته است. امروزه فقط ۳ کارگاه بافت مروار در روستای ویست وجود دارد، که تنها دریکی ازاین کارگاه ها زنان روستا بصورت حرفه ای و مستمر به کار سبدبافی مشغول هستند. روستای ویست بزرگترین روستای شهرستان خوانسار استان اصفهان است.

ویست بر وزن بیست بزرگترین روستای شهرستان خوانسار بوده که دارای ۲۵۰۰ نفر سکنه است، در واقع اگر شهرهای گلپایگان و خوانسار را در زوایای یک مثلث متساوی الاضلاع قرار دهیم زاویه سوم این مثلث به طرف جنوب گلپایگان و غرب خوانسار دقیقاً روی ویست قرار دارد. این روستا مرکز پنج روستای نه چندان کوچک است و در واقع به عنوان یک بخش محسوب می‌شود. ویست در ۳۰ کیلومتری غربی شهرستان خوانسار در دل پیشکوه های زاگرس و مقابل زردکوه قرار دارد.
جالب آن است که تمامی روستاهای اطراف آن با ویست از نظر لهجه و گویش هیچ وجه اشتراکی ندارند حتی با آن که هر کدام با فاصله‌ی ۵ کیلومتری قرار دارند. روستاهایی از قبیل ارجنک و کهرت و خشکرود که ترک زبان‌اند و روستاهای حسن آباد و حاجی آباد لرزبان است و این در حالی است که مردم ویست به زبان فارسی دری صحبت می‌کنند و تاثیر همسایگی زبان‌های ترک و لر حتی با فاصله کم به زبان مردم ویست هیچ تاثیری نداشته است.

,
,