نویسنده پیشکسوت حوزه ادبیات کودک و نوجوان، با اشاره به ابتکار ماندگار زندهیاد امیرحسین فردی در راهاندازی جایزه ادبی شهید غنیپور، گفت: این کار او باعث شد تا یک جایزه ادبی از طرف یک مسجد راه بیفتد و هنوز هم مراسمهای این جایزه را در مسجد جوادالائمه (ع) برگزار میکنند که از این جهت، اتفاق خاص و نادری بود.[
به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ متولدان دهههای 50 و 60 بودند و یک «کیهان بچهها»! آن زمان نه شبکههای مختلف تلویزیونی بود تا برنامههای خاص کودکان بر روی آنتن ببرد و نه سرگرمیهای کاذب امروزی. کودکان و نوجوانان آن روزها یا بازیهایشان در حیاط خانه و کوچه و محله بود و یا ساعتی مشخص را جلوی تلویزیون میگذارندند تا با حداقل برنامههای مخصوص به خودشان دنیای رنگارنگشان را زیباتر کنند، اما در این میان آثار مکتوبی مانند «کیهان بچهها» با شخصیت قائل شدن برای همین نسل توانست به خوبی در میان دلهای فرزندان ایران زمین جا باز کند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,حالا فرزندان آن روزها، جوانان جا افتاده این روزها هستند و شاید برخی از آنها ندانند، مردی که خاطرات روزهای کودکیشان را پررنگتر کرده است، امیرحسین فردی است که متأسفانه در سال 92 از بین ما رفت و قطعا حوزه ادبیات داستانی به ویژه ادبیات داستانی کودک و نوجوان یکی از سرمایههای ناب خود را از دست داد. او بیش از 27 سال سردبیری و مدیرمسئولی کیهان بچهها را برعهده داشت و عضو شورای داستان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بود؛ جایزه ادبی شهید غنی پور از دیگر ابتکارات ماندگار او است.
,, ,
به بهانه هفتمین سالگرد درگذشت امیرحسین فردی، در گفتگو با مصطفی رحماندوست، نویسنده پیشکسوت حوزه ادبیات کودک و نوجوان، گفتگو کردهایم.
,وی در گفتگو با خبرنگار «دانا»، با بیان اینکه درباره «امیرحسین فردی» میتوان از فعالیتهای مختلف او از جمله آثارش یا سردبیریاش در مجله «کیهان بچهها» حرف زد، اظهار داشت: در میان تمام این فعالیتها، من مایلم درباره جایزه ادبی شهید حبیب غنیپور صحبت کنم که امیرحسین آن را راه انداخت و ادامه داد.
,این صاحبنظر ادبیات کودک و نوجوان ادامه داد: حبیب غنیپور یک پسر جوان اهل قلم بود که وقتی من مدیر مجلات «رشد» بودم، با ما هم همکاری میکرد؛ بعدها به جبهه رفت و شهید شد؛ ایشان از بچه محلها و به تعبیری از شاگردان فردی در مسجد جوادالائمه (ع) بود. این مسجد هم یک مسجد خاص بود و کتابخانه خیلی خوبی داشت و استعدادهای خوبی را پرورش داد، به گونهای که بعضی نویسندگان امروز ما حاصل آن حلقه و مسجد هستند که بخش هنری و ادبیاش را امیرحسین فردی اداره میکرد و حبیب غنیپور هم اهل آن گعده و آن جلسات بود.
,, ,
رحماندوست گفت: چند سال بعد از اینکه حبیب شهید شد، امیرحسین فردی به این فکر افتاد که یک جایزه ادبی برای ادبیات کودکان و نوجوانان راه بیندازد و آن را به نام جایزه «ادبی شهید غنیپور» نامگذاری کرد؛ ابتدا بیشتر برای رمانهای حوزه دفاع مقدس این جایزه را راه انداخت و بعدها عمومیتر شد و کار تا جایی ادامه پیدا کرد که این جایزه امروز هم که امیرحسین فردی در قید حیات نیست، توسط دوستان او و حبیب ادامه دارد و تقدیم میشود.
,این نویسنده پیشکسوت حوزه کودک و نوجوان، به ماندگار بودن این ابتکار امیرحسین فردی اشاره کرد و افزود: این کار او باعث شد تا یک جایزه ادبی از طرف یک مسجد راه بیفتد و هنوز هم مراسمهای این جایزه را در مسجد جوادالائمه (ع) برگزار میکنند که از این جهت، اتفاق خاص و نادری بود.
,وی در بخش دیگری از این گفتگو به برخی ویژگیهای شخصیتی زندهیاد امیرحسین فردی هم اشاره کرد و گفت: امیرحسین ساعتهای بسیار زیادی در همان اتاقی که به اتاق سردبیریاش معروف بود، بیرون نمیآمد؛ مگر برای ورزش و فوتبال و این چیزها. بسیار کتاب میخواند و تقریبا میتوان گفت هیچ رمان یا کتاب تحلیلی نبود که ایشان نخوانده باشد، تا جایی که تعریف او از برخی کتابها باعث میشد من ترغیب شوم که فلان کتاب را بخرم و بخوانم.
,رحماندوست اظهار داشت: ارتباطات بیرونی او نسبتا کم بود، ولی در همان حد ارتباطاتی که برقرار میکرد و جلساتی که تشکیل میشد، بسیار مفید بود.
,گفت وگو: نسیم اسدپور
]
ارسال دیدگاه