در گفت‌و‌شنود با یک باغ‌دارِ اهل رسانه عنوان شد؛

• دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ ۱۴:۴۱
• کد خبر : 1608366

• اخبار
• سایر رسانه ها

یک باغ‌دار اهل رسانه می‌گوید برخی طرح‌های بی‌پشتوانه در دست اجرا در باغات توسط شهرداری سمنان، می‌تواند زمینه‌های ناامنی را در باغات تشدید کند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به گزارش خبرنگار مرآت، در ادامه گفتگوها پیرامون وضعیت باغات سمنان و طرح‌های در دست انجام در این محدوده، این‌بار به سراغ یکی از باغ‌داران و اصحاب رسانه رفته‌ایم. «جواد میرحاج» که در حوزه رسانه موی‌ سپید کرده است، این روزها دغدغه‌هایی در خصوص اوضاع و احوال باغات سمنان دارد. او از درختان باغ‌هایی برایمان گفت که حالا در فصل بهار هم برگی بر شاخسارشان نیست؛ به قول اخوان: باغِ بی‌برگی...

امید که این گفت‌و‌شنودها بابی برای بهبود اوضاع باغات سمنان بگشاید.

مرآت: جناب میرحاج! به عنوان سخن نخست، دیدگاه کلی شما را درباره طرح‌های در دست اجرا در باغات سمنان می‌شنویم.

ممکن است این دوستان در برخی شهرها طرح‌هایی را دیده باشند و بخواهند آن طرح‌ها را در سمنان، کُپی و تقلید کنند. در هر شهر و دیاری باید به فراخور زمینه‌های فرهنگی آن کار کرد. مشکل اصلی ما برق نداشتن کوچه‌باغ‌ها نیست، مسأله اصلی ما حفظ باغ‌هاست. باغ‌ها امروز در احاطه مناطق شهری هستند و از طرفی با کمبود آب دست به گریبان‌اند.

رویکرد مردم نیز نسبت به باغات دگرگون شده است. در گذشته، پاره‌ای از مردم از طریق همین باغ‌ها امرار معاش می‌کردند اما در حال حاضر اکثر باغ‌داران به دنبال درآمدزایی و تولید نیستند و طبعا بافت قدیم و اصل باغ برای آن‌ها چندان اهمیت ندارد. نکته دیگری که باید به آن اشاره کنم این است که اگر منِ باغ‌دار بتوانم در باغم چند دام داشته باشم، هم گوشت و شیر موردنیاز خانواده‌ام تأمین می‌شود، هم می‌توانم اشتغال ایجاد کنم و هم بخشی از خوراکی‌های دورریختنی به مصرف این دام‌ها می‌رسد.

آن‌چه که اکنون موجب رنج ماست، فقدان امنیت است. این فقدان امنیت انگیزه‌ای برای باغ‌داران باقی نگذاشته است. طرح‌های بدون پشتوانه‌‌ای مثل سنگفرش کردن و... هم فقط کار سارقان را راحت‌تر کرده است! شاید در نگاه نخست، مسئولان شهرداری بگویند مگر ما مسئول امنیت هستیم؟ اگرچه این ادعای نهفته در این پرسش، ظاهرا می‌تواند درست باشد اما شهرداری با این اقدامات بی‌پشتوانه، زمینه‌ها و بسترهای ناامنی را در کوچه‌باغ‌ها فراهم می‌کند؛ در صورتی که کارهای بسیار مهم دیگری را مغفول گذارده است؛ از جمله ممانعت از آلودگی آب‌های کشاورزی.

از آن‌جا که در این خصوص، تدابیری جدی اتخاذ نشده است؛ غالبا زباله‌های خانگی به آب ریخته می‌شود و در مسیر آب‌راه‌ها قرار می‌گیرد و همین آب به مصرف باغات می‌رسد. هرگاه از سال که به استخر جهادیه در میدان امام رضا(ع) نظر کنید، با انبوهی از زباله‌های موجود در این استخر مواجه می‌شوید که ورود این زباله‌ها و شیرابه‌های ناشی از آن در آب و سپس باغات عواقب ناخوشایندی را به دنبال دارد.

مخلص کلام این که شهرداری می‌تواند پروژه‌های بسی مفیدتر از سنگ‌فرش کردن کوچه‌باغ‌ها را اجرا و مدیریت کند؛ پروژه‌هایی که به نفع شهر و شهروندان باشد.

مرآت: از قضا یکی از مدعیات این است که به واسطه این طرح‌ها کار باغ‌داران برای انتقال محصولاتشان آسان‌تر می‌شود.

بسیاری از باغ‌ها تا خیابان‌های اصلی 100 تا 150 متر فاصله دارند. ضمن این که قرار نیست باغ‌دار بارِ زیادی را حمل کند! باغ‌ها باید محلی برای پذیرش مشتری‌های احتمالی باشند. این موضوعِ حادی نیست. در باغ‌ها هندوانه نمی‌کارند که لازم باشد با ماشین حمل شود! سخن من این است که دوستان گمان می‌کنند می‌شود با کپی‌کاری از دیگر شهرها باغ‌ها را ساماندهی کرد.

شهرداری هر اقدامی-ولو کوچک- انجام می‌دهد آن‌قدر به آن رنگ و لعاب می‌دهد که مردم گمان می‌کنند کار بزرگی در حال انجام است! چند روز قبل که به باغ میراثی‌مان می‌رفتیم، دیدم جمعیتی از کارگران، قلوه‌سنگ‌ها را قدم به قدم می‌چینند! این اقدامات بدون پیوست فرهنگی و اعتقادی، جای افتخار ندارد. مسائل اصلی رها شده و به مسائل فرعی می‌پردازند.

بگذارید به یکی از مسائل اصلی اشاره کنم. چندی قبل که برای تقسیم آب به باغات مراجعه کرده بودم، می‌گفتند باید چاه‌های آب خاموش باشد. این، حق‌الناس است و به خشک شدن باغات منجر می‌شود. باید به صورت میدانی به باغات مراجعه کنید و باغاتی که خشک شده‌اند و به مقر معتادان تبدیل شده‌اند را ببینید.

مرآت: دیدگاه شما درباره کف‌سازی‌های اخیر در انهار چیست؟

در گذشته باغ‌داران در باغشان درختان انجیر می‌کاشتند و ریشه‌های درخت تا مجاور انهار می‌رسید و با توجه به خاکی بودن کف انهار، درخت آبیاری می‌شد. سمنان در گذشته انجیر فراوانی داشت؛ آن‌قدر انجیر داشتیم که به دیگر استان‌ها هم می‌فرستادیم. پرتقال و سیب و دیگر میوه‌ها به وفور نبود؛ در زمستان هم در شب‌نشینی‌ها انجیر خشک می‌خوردند. امروز آفات باغات را به نابودی می‌کشانند اما فکری برای این مسائل نمی‌شود.

بار دیگر تکرار می‌کنم؛ مسائل اصلی باغات فراموش شده و مسائل فرعی جای مسائل اصلی را گرفته‌اند. شتر را گم کرده‌اند و به دنبال افسارش می‌گردند. خانه از پای‌بست ویران است، خواجه در بند نقش ایوان است! متأسفانه فقط به فکر زرق و برق باغات هستند.

مرآت: می‌گویند به واسطه کف‌سازی انهار از هدررفت 30 تا 50 درصدی آب جلوگیری شده است.

خیر؛ این‌ میزان هدررفت آب نداشتیم. متأسفانه بین 10 تا 20 سال اخیر، زمین‌های بسیاری را در جنوب سمنان به عنوان زمین زراعی مورد استفاده قرار دادند. بخش زیادی از آب باغات به جنوب سمنان می‌رود و صرف کشاورزی می‌شود. این آب متعلق به باغ‌داران است. به جای سنگ‌چین کردن انهار باید جلوی هدررفت آب را بگیرند و آب را در باغات ذخیره کنند.

جلوی مصرف آب چاه را به بهانه تغذیه سفره‌های زیرزمینی می‌گیرند اما انهار را سنگ‌چین می‌کنند و مانع از تغذیه سفره‌های زیرزمینی می‌شوند! گاهی می‌بینیم که آب به دلیل نامناسب بودن وضعیت جوی‌ها به طور گسترده در خیابان رها می‌شود. جلوی این هدررفت‌ها را باید گرفت. اگر هدف، حفظ باغات است، این ره که می‌روند به ترکستان است.

با این سنگ‌چین کردن‌ها می‌خواهید باغات را حفظ کنید؟ باید با اهل فن مشورت کنند و طرح کارآمدی را اجرا کنند. کار کشاورزی، کار دشواری است و متأسفانه فرزندان کشاورزان و باغ‌داران پس از پدرانشان ترجیح دادند به کار دیگری بپردازند. کار سخت کشاورزی، توان و انگیزه و درآمد می‌خواهد. تکرار می‌کنم؛ ناامنی و سرقت احشام، یک شغل مهم را در باغات از بین برده است و آن دامداری است.

پدر من در طول سال 5 تا 10 گوسفند داشت و حدودا ماهی یک گوسفند برای مصرف گوشت و تأمین روغن سر می‌برید. چندی قبل، در یکی از بخش‌های ماشین‌روی باغات، از غیبت حدودا یک‌ساعته یکی از باغ‌داران استفاده کردند و 15 رأس دام او را با ماشین دزدیدند! اتفاقا جایی که ماشین و موتور به راحتی وارد باغات می‌شود، سرقت‌ها بیشتر می‌شود.

مرآت: مسأله دیگر آن است که می‌گویند آن‌چه که اکنون در حال انجام است، مورد درخواست باغ‌داران بوده است.

متأسفانه دوستان از اهل فن و مشاوران دلسوز کمک نمی‌گیرند. کشاورزان خواستار بهسازی باغات بودند اما نه با قلوه‌سنگ! آن‌چه انجام می‌شود  بیشتر برای نمایش است. میلیون‌ها تومان پول مصالح و کارگر می‌دهند اما این پول‌ها در جای درستی صرف نمی‌شود. نباید به واسطه این پروژه‌ها برای عده‌ای خاص درآمدزایی کرد. این کارها کمکی به حفظ اصالت باغ‌داری و کشاورزی سمنان نمی‌کند.

مرآت: جناب میرحاج! بابت وقت ارزشمندی که در اختیارم گذاشتید، سپاسگزارم.

من هم از شما و همکارانتان تشکر می‌کنم.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #