روزهایی که به زیبایی می‌گذرد؛

• شنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ ۱۲:۱۵
• کد خبر : 1609776

• اخبار
• سایر رسانه ها

هنوز هم هستند کسانی که خود را موظف به وظیفه‌ای می‌دانند که شاید قانونا و عرفا بر عهده شان نبوده، اما قلبا چرا! زیرا این قلب هاست که هدایت شده است به سمت نور به سمت امید به سمت زندگی بر مدار بندگی...

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از 8دی، اعتکاف رمضانیه یکی از برنامه های هر ساله شان است، هر سال در ماه مبارک رمضان برای دختران این شهر اعتکاف سه روزه ای را ترتیب می دادند. اعتکافی که علاوه بر عبادت و رمز و راز بندگی، رنگ و بوی اندیشه و تفکر هم داشت.

اما امسال اوضاع فرق کرده بود. کرونا ویروس نام آشنای این روزهای دنیا، بساط این حال خوب را جمع کرده؛ هرچند که با همه ی بدقلقی هایش نتوانسته بود مانع عزم جزم این دختران شهر باران شود.

این رسم زندگی است. بچرخی آنطور که تقدیر می چرخد.

دختران شهرباران؛ همان هایی که در روزها و ماه های ابتدایی شیوع ویروس کرونا با به کارگیری چرخ خیاطی های خانگی شان کارگاه دوخت ماسک و لباس ایزوله راه انداخته بودند، در روزهای منتهی به ماه مبارک رمضان فکر دیگری به سرشان زد تا هم برنامه ای ر جایگزین اعتکاف شان کرده باشند هم همدلانه، عملی کنند؛ آنچه که پیر مرادشان در ترویج کمک های مؤمنانه خواسته بود.

منانه محمودی دبیر مؤسسه چشمه نور رضوان در این باره می گوید: «۶سال متمادی برگزار کننده اعتکاف رمضانیه بودیم و امسال هفتمین سالی بود که نقشه برگزاری آن را چیده بودیم، خب کرونا آمد و خیلی از برنامه ها تغییر کرد. در فکر اجرای یک برنامه جایگزین شدیم که همه چیز منتهی شد به طرح اطعام اقشار آسیب دیده و کم برخوردار...»

اعضای این مؤسسه اگر چه قبل از این بدون هیچ تجربه ای در امر دوخت ماسک و لباس ایزوله ورود کرده و حالا برای خودشان در این کار ماهر شده بودند اما اکنون وقت آستین بالا زدن و آشپزی کردن و غذای گرم به دست نیازمندان رساندن شده بود.

سکینه یکی از اعضای مؤسسه چشمه نور رضوان است. وی که همچون دیگر اعضای مؤسسه در این روزهای ماه مبارک وقتش را صرف انجام امورات این طرح کرده، می گوید: «یکی از دوست داشتنی هایم و چیزی که برایم اهمیت داشت این بود که _ آنچه برای خود می پسندیم برای دیگران هم بپسندیم _ در اینجا ما هرچیزی که فکر می کنیم شاید کودکی که خانواده اش تأمین نیست دلش بخواهد، سعی می کنیم به مرور و در روزهای متوالی همراه با پرس های غذا تهیه کنیم، تا حداقل دل این کودکان و خانواده ها را در حد توانمان شاد کرده باشیم».

منانه محمودی دبیر مؤسسه ادامه می دهد: طرح اطعام "مادر امت" با همکاری مؤسسه "چشمه نور رضوان" و جمعیت "امام حسن مجتبی"(ع) کلید خورد. با هم فکر کردیم و تصمیم گرفتیم همین دو گروه با اعضای خود و با توکل به خدا در حد توانمان قدمی برداریم برای آنچه که حضرت آقا خواسته بودند. قرار بر این شد روزانه بیش از ۲۵۰ پرس غذای گرم باهمت بچه های خودمان پخته شود و توسط اعضای جمعیت "امام حسن مجتبی"(ع) در محله ها و کوچه پس کوچه های شهر رشت بین خانواده های نیازمند و کم برخوردار توزیع شود.

وی با بیان اینکه این طرح از روز وفات حضرت خدیجه کبری (س) آغاز شد و به نام سفره اطعام "مادر امت" نام گذاری شد، گفت: تاکنون تمام هزینه های تهیه مایحتاج و پخت روزانه ی غذا نیز مردمی بوده و یک ریال از بودجه دولتی یا نهاد و سازمانی تأمین نشده است.

محمودی ادامه داد: دوستان ما هر روز با هزینه شخصی در محل تهیه و پخت غذا حاضر می شوند و وقت شان را نذر یک لحظه لبخند و رضایت همشهری هایشان می کنند تا شاید به اندازه پر کاهی به آنچه که رهبرانقلاب دستور داده و از ما خواسته اند عمل کرده باشند.

سمانه یکی دیگر از اعضای مؤسسه است که علاوه بر کمک در امر آشپزی وظیفه ایاب و ذهاب بچه های گروه را هم به گردن گرفته؛ می پرسم: «خانواده مشکلی ندارد با این سرشلوغی های این روزهایت؟!» می گوید: «نه! همسرم بیشتر اوقات از دخترم نگهداری می کند. ماشین را هم داده تا راحت تر رفت و آمد کنم». فقط سفارش کرده و گفته است: «هرچه ثواب بردی ۸۰ بر ۲۰ با هم حساب می کنیم». یعنی سهم ۸۰تایی را به اسم خودش زده؛ می خندد و زیر لب می گوید: «خیلی خوب حساب کرده است!»

فاطمه یکی دیگر از بچه های مؤسسه است که یک جورایی اگر نباشد رشته کار از هم در می رود. با یک دست، خرج کردها و هزینه ها را حساب و کتاب می کند و با دست دیگر پیج مؤسسه را می گرداند و مردم را در جریان روند کار قرار می دهد.

اما از همه که بگذریم از این نکته نمی توان غافل شد که هنوز هم هستند کسانی که خود را موظف به وظیفه ای می دانند که شاید قانونا و عرفا بر عهده شان نبوده، اما قلبا چرا! زیرا این قلب هاست که هدایت شده است به سمت نور به سمت امید به سمت زندگی بر مدار بندگی...

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #