حیسن پور، نماینده مردم سردشت و پیرانشهر در مجلس شورای اسلامی، در خصوص واگذاری اراضی ملی سردشت کارکنان استانداری آذربایجانغربی واکنش نشان داد و خواستار لغو مصوبه این واگذاری شد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از اروم نیوز، «کمال حسین پور» در نامه ای سرگشاده خواستار لغو مصوبه واگجذاری اراضی ملی سردشت به کارکنان استانداری آذربایجان غربی شد.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, اروم نیوز,متن این نامه به شرح زیر است:
چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است.
مسئولین محترم کشوری و استانی آذربایجان غربی
سلامعلیکم؛
همچنانکه مستحضرید چندی پیش مشاهدهی مدارک و مستنداتی در خصوص صورتجلسه کارگروه تخصصی امور زیربنایی و شهرسازی شورای برنامه ریزی و توسعهی استان آ،غ مبنی بر واگذاری اجاره ۵۷۰۰۰ متر مربع از اراضی ملی و مراتع کیلومتر ۱۵ محور سردشت_ بیوران به فاصله ۷ کیلومتری روستای بیوران علیا از روستاهای بخش مرکزی سردشت جهت احداث تیر پارک به شرکت/موسسه تولیدی و توزیعی مروارید به نام کارکنان استانداری آذربایجان غربی به مبلغ اجارهی سالیانه ۳ میلیون تومان به مدت ۳ سال به مبلغ ۹ میلیون تومان، با امضای جمعی از مدیران کل و روسای سازمانهای مربوطه آن هم خارج از عرف و قانون برگزاری مزایدههای عمومی، تالم و تاثر اینجانب و نارضایتی مردمان این شهرستان را برانگیخت.
البته ناگفته نماند که توسعه امور زیر بنایی و زیر ساختها به ویژه اهمیت و جایگاه تیرپارک و جذب سرمایه گذاران در این زمینه به منظور تمرکز خدمات مورد نیاز رانندگان وسایط نقلیه ایرانی و خارجی و سرنشینان آنها و افزایش کیفیت حمل و نقل در طول جادههای ترانزیتی کشور نه تنها بر کسی پوشیده نیست بلکه با توجه به اهمیت آن در حوزهی حمل و نقل بین المللی و درآمدزایی، از برنامهها و اولویتهای کاری اینجانب نیز در طول دوره چهار سالهی نمایندگی مجلس می باشد و قطعا در این رابطه با سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور و وزارت راه و شهرسازی هماهنگی لازم صورت خواهد گرفت.
اما آنچه ضروری و لازم است در مورد موضوع مذکور خطاب به مسئولین امر به عرض برسانم قدر نشناسی امضا کنندگان این مصوبه است که جای بسی تاسف و تاثر است.
انگار این مسئولین دلاور مردی، رشادت و ایستادگیهای مردمان این شهرستان در طول ۸ سال دفاع از این آب و خاک را از یاد بردهاند.
انگار با چشمان خود این واقعیت را ندیدهاند هنگامی که جنگندههای رژیم بعثی عراق در ۷ تیر ماه سال۱۳۶۶ چهار نقطه شهر سردشت را با بمبهای شیمیایی مورد حمله وحشیانه قرار دادند و خارج از تمامی قوانین بین المللی ۱۱۰ نفر از افراد غیرنظامی شهر را شهید و ۸۰۰۰ نفر را برای همیشه قرین درد و رنج و همنشین گازهای سمی کردند اما همین مردم حتی برای یک ساعت خاک ایران اسلامی عزیز را رها نگذاشتند.
با این اوصاف آیا به نظر شما واگذاری همچون پروژههای درآمدزایی حق عموم مردم، به ویژه جانبازان شیمیایی، تعاونیها، موسسات مردمی، دهیاران روستاهای تابعه و یا شهرداریهای این شهرستان که حتی در پرداخت حقوق و دستمزد ماهیانهی کارگران و ارایهی جزئی ترین خدمات شهری در ماندهاند، نیست؟
آیا چنین درآمدهایی باید صرف توسعه، آبادانی و خدمات اولیهی (آب شرب، برق، گاز)، اشتغالزایی جوانان تحصیلکرده و بیکار شهری و روستایی و زندگی مردمان این شهرستان شود یا به مانند درآمد بیشتر طرحها و امتیازات مرزی تنها به خورجین سیری ناپذیر تعداد اندکی از افراد سودجو و منفعت طلب واریز شود؟
آیا نمیدانید که پیامبر اکرم(ص) فرمودهاند که: “إذا أراد أحدکم أن یبیع عقاره فلیعرضه على جاره.” یعنی وقتى کسى بخواهد ملکش را بفروشد باید نخست به همسایه خویش پیشنهاد کند.(چه برسد به اینکه اینجا اجاره دهنده و مستاجر هر دو خود صاحب ملک و صاحب خانهاند.)
آیا نشنیدهاید که حضرت فرمودهاند: «جارُ الدّارِ اَحَقَُّ بِدارِ الْجارِ»؛ «همسایه خانه، در خرید خانه همسایه مقدّم است» پس چرا در واگذاری طرحها( مزایده و مناقصهها) این فرمودههای گهربار را مد نظر قرار نمیدهید تا بتوانیم گوشهای از مقاومتهای این مرزداران و مرزبانان واقعی را جبران کنیم؟
با این اوصاف اینجانب به عنوان نماینده و موکل مردمان این شهرستان، مخالفت شدید خود و آحاد مردم را با این قبیل واگذاری ها اعلام میداریم و ضمن اخطار به شما مسئولین، خواستار لغو این مصوبه، پیگیری جدی موضوع و واگذاری آن به عموم شهروندان این شهرستان هستیم تا بار دیگر تجربه تلخ حضور ناعادلانهی شرکت های مرزی تمرچین شهرستان پیرانشهر در سردشت عزیز تکرار نشود.
البته لازم به ذکر است که موضوع مرز پیرانشهر هم در آینده با توکل بر خدا و پشتیبانی مردم و مسئولین دلسوز در راستای وظایف نظارتی نمایندگان مجلس به جدی پیگیری خواهد شد.
“و من یتوکل علی الله فهو حسبه”
کمال حسین پور- نماینده مردم شریف شهرستان های پیرانشهر و سردشت
متن این نامه به شرح زیر است:
,چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است.
,مسئولین محترم کشوری و استانی آذربایجان غربی
,سلامعلیکم؛
,همچنانکه مستحضرید چندی پیش مشاهدهی مدارک و مستنداتی در خصوص صورتجلسه کارگروه تخصصی امور زیربنایی و شهرسازی شورای برنامه ریزی و توسعهی استان آ،غ مبنی بر واگذاری اجاره ۵۷۰۰۰ متر مربع از اراضی ملی و مراتع کیلومتر ۱۵ محور سردشت_ بیوران به فاصله ۷ کیلومتری روستای بیوران علیا از روستاهای بخش مرکزی سردشت جهت احداث تیر پارک به شرکت/موسسه تولیدی و توزیعی مروارید به نام کارکنان استانداری آذربایجان غربی به مبلغ اجارهی سالیانه ۳ میلیون تومان به مدت ۳ سال به مبلغ ۹ میلیون تومان، با امضای جمعی از مدیران کل و روسای سازمانهای مربوطه آن هم خارج از عرف و قانون برگزاری مزایدههای عمومی، تالم و تاثر اینجانب و نارضایتی مردمان این شهرستان را برانگیخت.
,البته ناگفته نماند که توسعه امور زیر بنایی و زیر ساختها به ویژه اهمیت و جایگاه تیرپارک و جذب سرمایه گذاران در این زمینه به منظور تمرکز خدمات مورد نیاز رانندگان وسایط نقلیه ایرانی و خارجی و سرنشینان آنها و افزایش کیفیت حمل و نقل در طول جادههای ترانزیتی کشور نه تنها بر کسی پوشیده نیست بلکه با توجه به اهمیت آن در حوزهی حمل و نقل بین المللی و درآمدزایی، از برنامهها و اولویتهای کاری اینجانب نیز در طول دوره چهار سالهی نمایندگی مجلس می باشد و قطعا در این رابطه با سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور و وزارت راه و شهرسازی هماهنگی لازم صورت خواهد گرفت.
,اما آنچه ضروری و لازم است در مورد موضوع مذکور خطاب به مسئولین امر به عرض برسانم قدر نشناسی امضا کنندگان این مصوبه است که جای بسی تاسف و تاثر است.
,انگار این مسئولین دلاور مردی، رشادت و ایستادگیهای مردمان این شهرستان در طول ۸ سال دفاع از این آب و خاک را از یاد بردهاند.
,انگار با چشمان خود این واقعیت را ندیدهاند هنگامی که جنگندههای رژیم بعثی عراق در ۷ تیر ماه سال۱۳۶۶ چهار نقطه شهر سردشت را با بمبهای شیمیایی مورد حمله وحشیانه قرار دادند و خارج از تمامی قوانین بین المللی ۱۱۰ نفر از افراد غیرنظامی شهر را شهید و ۸۰۰۰ نفر را برای همیشه قرین درد و رنج و همنشین گازهای سمی کردند اما همین مردم حتی برای یک ساعت خاک ایران اسلامی عزیز را رها نگذاشتند.
,با این اوصاف آیا به نظر شما واگذاری همچون پروژههای درآمدزایی حق عموم مردم، به ویژه جانبازان شیمیایی، تعاونیها، موسسات مردمی، دهیاران روستاهای تابعه و یا شهرداریهای این شهرستان که حتی در پرداخت حقوق و دستمزد ماهیانهی کارگران و ارایهی جزئی ترین خدمات شهری در ماندهاند، نیست؟
,آیا چنین درآمدهایی باید صرف توسعه، آبادانی و خدمات اولیهی (آب شرب، برق، گاز)، اشتغالزایی جوانان تحصیلکرده و بیکار شهری و روستایی و زندگی مردمان این شهرستان شود یا به مانند درآمد بیشتر طرحها و امتیازات مرزی تنها به خورجین سیری ناپذیر تعداد اندکی از افراد سودجو و منفعت طلب واریز شود؟
,آیا نمیدانید که پیامبر اکرم(ص) فرمودهاند که: “إذا أراد أحدکم أن یبیع عقاره فلیعرضه على جاره.” یعنی وقتى کسى بخواهد ملکش را بفروشد باید نخست به همسایه خویش پیشنهاد کند.(چه برسد به اینکه اینجا اجاره دهنده و مستاجر هر دو خود صاحب ملک و صاحب خانهاند.)
,آیا نشنیدهاید که حضرت فرمودهاند: «جارُ الدّارِ اَحَقَُّ بِدارِ الْجارِ»؛ «همسایه خانه، در خرید خانه همسایه مقدّم است» پس چرا در واگذاری طرحها( مزایده و مناقصهها) این فرمودههای گهربار را مد نظر قرار نمیدهید تا بتوانیم گوشهای از مقاومتهای این مرزداران و مرزبانان واقعی را جبران کنیم؟
,با این اوصاف اینجانب به عنوان نماینده و موکل مردمان این شهرستان، مخالفت شدید خود و آحاد مردم را با این قبیل واگذاری ها اعلام میداریم و ضمن اخطار به شما مسئولین، خواستار لغو این مصوبه، پیگیری جدی موضوع و واگذاری آن به عموم شهروندان این شهرستان هستیم تا بار دیگر تجربه تلخ حضور ناعادلانهی شرکت های مرزی تمرچین شهرستان پیرانشهر در سردشت عزیز تکرار نشود.
,البته لازم به ذکر است که موضوع مرز پیرانشهر هم در آینده با توکل بر خدا و پشتیبانی مردم و مسئولین دلسوز در راستای وظایف نظارتی نمایندگان مجلس به جدی پیگیری خواهد شد.
,“و من یتوکل علی الله فهو حسبه”
,کمال حسین پور- نماینده مردم شریف شهرستان های پیرانشهر و سردشت
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه