این روزها که پس از سالها پیگیری و درخواست مردم زندان سمنان در حال رخت بربستن از این مکان بینظیر است اما گویا سازمان زندانها اگر شنیدههایم درست باشد ادعای مالکیت بر این میراث تاریخی ارزشمند را داشته و درصدد است آن را بفروشد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت؛جواد میرحاج از رسانهنگاران پرسابقه سمنان، با ارسال یادداشتی به خبرگزاری مرآت در خصوص آزادسازی کاروانسرای تاریخی سمنان اظهارنظر کرده است؛ متن این یادداشت را در ادامه میخوانید:
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مرآت,در بحبوحه انباشت مطالبات اجتماعی به ویژه آن گاه که همه مسائل تحتالشعاع مشکلات و نابسامانیهای اقتصادی قرار میگیرد گاهی موضوعاتی به فراموشی سپرده یا به محاق بیتوجهی میروند که اگرچه این موضوعات ممکن است در کوتاهمدت خودنمایی نکنند اما این بیتوجهی یا کمتوجهی آثار زیانباری در درازمدت دارد که ممکن است اصالت و قدمت قومی را زیر سوال ببرد از این جمله است مسایلی در حوزه میراث فرهنگی و...
,با این مقدمه در پی آنم که توجه مردم سمنان را به مطلب مهمی جلب نمایم حدود صدسال پیش کمی کمتر یا بیشتر وقتی اولین واحد تولیدی صنعتی در شهر سمنان بنام ریسمانریسی در سمنان راهاندازی شد و به عنوان نقطهعطفی در تاریخ؛ اوضاع سنتی این دیار کهن را به سمت ماشینی شدن دگرگون کرد شاید کسی فکر نمیکرد که این بنای ارزشمند روزگاری نه چندان دور تار و پود ریسندگیاش از هم گسیخته شود و بدور از همه تأثیرات فرهنگی که بر مردم شهر داشته چون گوشت قربانی دست بدست شود و...
,حدود سی سال پیش که هنوز سوت کارخانه حاج علی نقی کاشانی برای بسیاری از مردم سمنان حکم ساعت را داشت باز کسی فکر نکرد که اندک زمانی بعد این سوت خاطرهساز در گذر زمان حذف گردد القصه ریسمانریسی که میتوانست این روزها به عنوان بنایی تاریخی و ملی مورد بازدید و تکریم هزاران نفر واقع شود در واقع به ثمن بخس فروخته شد و چهار واحد مسکونی بجایش سر برآورد مانند کندوهای زنبور و تشکیلات نسبتا عریض و طویل آثار باستانی زمانی متوجه لتوپار شدن این مخزن خاطرات شد که دیگر کار از کار گذشته بود اگرچه قسمتی از آن به شکل نیمهمخروبه باقی مانده اما بود و نبودش انگار توفیری ندارد.
,بگذریم بر اساس شنیدههایم از یکی از خبرنگاران سختکوش این دیار به نظر میرسد بلایی که بر سر ریسمانریسی آمد این روزها در کمین کاروانسرای کهن و ارزشمندی است که سالها قبل نمیدانم بر چه اساس و منطقی به عنوان زندان شهر مورد بهرهبرداری قرار گرفت و این روزها که پس از سالها پیگیری و درخواست مردم سیستم زندان در حال رخت بربستن از این مکان بینظیر است اما گویا سازمان زندانها اگر شنیدههایم درست باشد ادعای مالکیت بر این میراث تاریخی ارزشمند را داشته و درصدد است آن را بفروشد و انگار دوباره شهرداری در کمین است که اینجا را هم بخرد و بقیه داستان هم معلوم است.
,نگارنده اگرچه از کم وکیف واگذاری این اثر کمنظیر تاریخی در گذشته و تبدیل آن به زندان اطلاع دقیقی ندارد اما بر این باور و اعتقادیم که اگر در شرایط و زمان خاص این میراث گرانبها در اختیار مجموعهای اداری قرار گرفته بنا نیست امروز بدون توجه به ارزش معنوی و باستانیاش آن را همانند ریسمانریسی به بهایی هرچند به ظاهر گران! در تملک نهاد و دستگاهی غیر از متولی اصلیاش یعنی میراث فرهنگی قرار دهند چرا که استفاده نابجا و خدای ناخواسته حیف و میل چنین مجموعه نفیسی چیزی نیست که با پول سنجیده شود بنابراین بر مسئولان و متولیان فرض است در صورت صحیح بودن مطالبی که نگاشته شد هرچه زودتر اقدامات مقتضی را به عمل آورده و تمام تلاش خود را برای حفظ بنا به همین صورت فعلی مصروف دارند چرا که میراث باستانی وتاریخی را نباید با متراژ زمین و ملک در فلان جای شهر سنجید و صدالبته دقت و تأکید بر این مطالبه بر همه دلسوزان شهر سمنان به ویژه اصحاب رسانه فرض است چرا که چنین اماکنی به عنوان اصالت و قدمت و تاریخ این نقطه از میهن با هیچ قیمتی قابل قیاس نخواهد بود.
,جواد میرحاج
,سی ویکم تیر ماه نود ونه
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه