یک پژوهشگر تاریخ عنوان کرد:
هر یک از ائمه اطهار با چه روشی به مبارزه با خلفا پرداختند؟/ دست رد امامان شیعه به حکومت‌داری با زور
مورخ و پژوهشگر تاریخ صدر اسلام از فرصت‌های حکومت‌داری سخن گفت که امامان شیعه به آن دست رد زدند زیرا با معرفت و اشتیاق مردم به دست نیامده بود. رجبی دوانی معتقد است تا مردم معرفت و آگاهی نسبت به رهبر الهی پیدا نکنند، ایشان اقدام به تشکیل حکومت نخواهند کرد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صاحب نیوز؛ دکتر محمد حسین رجبی دوانی دیشب در پخش زنده اینستاگرامی مؤسسه معرفت اصفهان به تشریح تاریخ اهل بیت علیهم السّلام و مشی امویان و عباسیان در مقابل ایشان پرداخت.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, صاحب نیوز,این مورخ و پژوهشگر تاریخ اسلام تاریخ 250 ساله زندگی ائمه تا امام عصر عجّل‌الله‌تعالی را تداوم یک خطر سیر دانست که در شرایط و زمان مختلف به شکل خاص خود ظاهر می‌شد و از پیوستگی این حرکت سخن گفت و تصریح کرد: حاکمان زمان ائمه هم این موضوع را فهیمده بودند و برای همین بود که اجازه ندادند هیچ یک از امامان شیعه عمر طبیعی خود را داشته باشند و آن‌ها را به شهادت می‌رساندند.
,وی گفت: تاریخ ائمه از لحاظ حکومت داری به 25 سال دوران غصب حکومت بعد از رحلت پیامبر صلی‌الله‌علیه، 4 سال و 9 ماه حکومت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام، 6 ماه حکومت امام حسن مجتبی علیه‌السّلام و 220 سال غصب حکومت توسط امویان و عباسیان تقسیم می‌شود.
,رجبی دوانی دوره امویان را دوره خشن و نظامی صرف توصیف کرد که تلاش حکّام برای گسترش قلمرو حکومت و به دست آوردن سرزمین های جدید و دستیابی به منابع ممالک مغلوب بود و در عین حال به جز معاویه بن ابوسفیان، عبدالملک مروان و حشام بن عبدالملک که افراد مدیری بودند و البته مفاسدی داشتند، خلفای هرزه و عیّاشی داشت که وجه مشترک همه آن‌ها سخت‌گیری بر ائمه علیهم‌السلام بود.
,این تاریخدان روش برخورد امامان ما با خلفای عصر خود را متفاوت عنوان کرد و از مشاوره‌های حضرت علی علیه‌السّلام به خلفای سه گانه به ویژه خلیفه دوم برای حفظ اسلام سخن گفت.
,وی افزود: امام حسن علیه‌السلام در موقعیتی که جامعه به شدت از تعالیم پیامبر دور مانده بود و به صراحت می‌گفتند رهبری فرزند پیامبر را نمی‌خواهیم و چون معاویه دنیای آن‌ها را تأمین کرده بود با او بیعت کردند لذا امام حسن هم بهترین راه را صلح با معاویه دید چرا که هدف معاویه از بین بردن اسلام بود و اگر این کار را نمی‌کرد معاویه به هدف اصلی خود می‌رسید. امام حسن علیه‌السّلام با صلح خود به تعبیر رهبر معظم انقلاب خط اصیل اسلام را به صورت زیرزمینی ادامه داد.
,رجبی دوانی ادامه داد: با وجود این که امام حسن با معاویه صلح کرده بود و در محدودیت کامل به سر می‌برد چون معاویه پی برد که امام در حال برد است، کمر به قتل ایشان بست.
,این نویسنده آثار تاریخ صدر اسلام گفت: با شهادت امام حسن مجتبی و آغاز امامت امما حسین علیه‌السّلام، چون معاویه به عنوان کاتب وحی و خال المؤمنین برای خود وجهه‌ای کسب کرده بود و مجبور بود ظواهری را حفظ کند، نتوانست در مقابل حضرت اباعبدالله الحسین کاری کند و مقابله با وی را فرزند خود واگذار کرد.
,این پژوهشگر تاریخ اسلام اظهار کرد: با روی کار آمدن یزید وی وحی را منکر شد و علناً به دنبال نابودی اسلام بود و این اولین بار بود که بدعت بزرگی گذاشته شده و فرد فاسق فاجری در جایگاه رهبری اسلام قرار گرفته است که با قیام حضرت سیدالشهدا علیه‌السّلام روبرو شد و آن حضرت با شهادت خود جلو نابودی اسلام را گرفت.
,رجبی دوانی دوران امام سجاد علیه‌السّلام را دوران بسیار سختی عنوان کرد چرا که با شدت خلیفه روبرو بود و لذا آن حضرت مبارزه خود را در قالب دعاها و مناجات‌ها ادامه داد. امام سجاد روش مبارزه فکری و تبیین جایگاه اهل بیت و خاندان پیامبر را برگزید.
,وی بیان کرد: حکام اموی می‌دانستند نماز امام سجاد در جهت روشنگری مردم است و اگر جلو آن را نگیرند مردم آگاه شده و به امام می‌پیوندند و به همین خاطر حتی جلو حدیث و احکام گفتن ائمه را هم می‌گرفتند که امروز ما شاهدیم که احادیث بسیار کمی از امامان قبل از امام صادق برجای مانده است.
,این مورخ و تاریخدان عنوان کرد: با تغییر حکومت و روی کار آمدن بنی عباس، 100 سال ابتدایی حکومت ایشان به سبب وجود ایرانی‌های متمدن و اهل فرهنگ در دستگاه حکومت خود، دوران فرهنگی بود و لذا خیلی برای امامان شیعه مزاحمت ایجاد نمی‌کردند و به آن‌ها سخت نمی‌گرفتند به ویژه در دوران خلیفه اول عباسی امام صادق از یک آزادی نسبی برخوردار بود که حاصل آن تربیت چهار هزار شاگرد بود.
,رجبی دوانی گفت: خلفا در دوران صدر اسلام هیچ گاه با تقوا و زهد و عبادت ائمه مشکل نداشتند کما این که حامی زهاد خاص و فقهای درباری نیز بودند و اصلاً آن‌ها را تقویت نیز می‌کردند چرا که به دنبال جدایی دین از سیاست و سرگرم کردن علمای اسلام به دین بودند ولی می‌دانستند امامان شیعه در همان بیان احکام خود نیز مردم را آگاه خواهند کرد و اگر مردم معرفت به جایگاه امامان پیدا کنند با سر به سمت آن‌ها خواهند و رفت و حکومتشان به خطر خواهد افتاد.
,وی اظهار کرد: همه امامان شیعه به دنبال تشکیل حکومت بودند چرا که ولایت ایشان این گونه ایجاب می‌کرد زیرا تا قدرت در اختیار صاحب ولایت نباشد نمی‌تواند وظیفه خود را به شکل احسن انجام دهد و بسیاری از احکام اسلام از جمله «عدل» به بالاترین شکل خود تنها توسط امام برقرار خواهد شد و این نیز مستلزم وجود حکومت اسلامی است.
,این نویسنده کتب تاریخی تأکید کرد: هرچند امامان شیعه به دنبال تشکیل دولت بودند اما حکومت به هر قیمتی ولو با زور و شمشیر را در برنامه خود نداشتند چرا که در این صورت هدفشان از حکومت محقق نمی‌شد و باید مردم خود نسبت به ولی زمان خود معرفت پیدا کرده و رضایت قلبی بر حکومت امام پیدا می‌کردند.
,همان طور که زمانی که جناب مختار بعد از برقراری حکومت به دنبال امام سجاد علیه‌السّلام رفت، امام نپذیرفتند زیرا عموم مردم قلباً با مختار بیعت نکرده بودند و از روی ترس گرد وی جمع شدند که این مسأله در پایان عمر مختار و زمانی که مردم گرد دشمنان وی جمع شدند مشخص شد.
,رجبی دوانی بیان کرد: بدون آمادگی، آگاهی، معرفت و بصیرت مردم امام درصدد تشکیل حکومت برنخواهد آمد و مصداق دیگر این ادعا زمانی است که ابومسلم خراسانی بعد از فتوحات فراوان و تصرف پایتخت البته با خونریزی‌های فراوان به امام صادق علیه‌السّلام پیشنهاد حکومت را داد اما امام نامه وی را آتش زد.
,وی روش و مشی امام خمینی رحمةاللهعلیه را نیز برگرفته از سیره ائمه علیهم‌السّلام عنوان کرد و گفت: بر مبنای همین اصل امام راحل هیچگاه مشی مسلحانه نداشتند و از گروه‌های مسلح هم دوری می‌جستند و به پیروان خود اجازه مبارزه مسلحانه را نمی‌دادند.
,این پژوهشگر تصریح کرد: با زور نظامی شاید مردم را بشود همراه کرد اما چون با میل و رغبت و معرفت نیست بنیانگذار کبیر انقلاب تلاش می‌کرد با آگاهی‌بخشی به جامعه معرفت ببخشد و زمانی که مردم به راه امام ایمان و اعتقاد پیدا کردند با دست خالی در مقابل گلوله ایستادند و پیروز هم شدند.
,رجبی دوانی گفت: اگر آن چه در جریان انقلاب اسلامی ایران رخ داد و روی آوردن مردم به امام رحمةاللهعلیه بود، برای نصاب کافی از جامعه هر یک از امامان شیعه اتفاق می‌افتاد ایشان نسبت به تشکیل حکومت اقدام می‌کردند.
,وی اظهار کرد: هرگاه این آمادگی در مردم ایجاد شود و مردم بدانند رهبر الهی چه کسی است و حاضر شوند در راه وی جان بدهند امام اقدام به تشکیل حکومت خواهد کرد و این نکته مهمی است که به عنوان مثال امام صادق علیه‌السّلام چهار هزار نفر شاگرد داشتند اما این تعداد یار نداشتند و یک بار با اشاره به یک گله چند ده‌تایی گوسفندانی فرموده بودند اگر به تعداد این گوسفندان یار داشتم قیام می‌کردن و حکومت تشگیل می‌دادم.
,این مفسر و نویسند تاریخ تأکید کرد: از همان زمان شهادت پیامبر صلّی‌الله‌علیه تاکنون اگر امامان ما به قدرت می‌رسیدند هرگز با زور نظامی و شمشیر و خونریزی اقدام به کشورگشایی نمی‌کردند و تلاش نمی‌کردند اسلام را با زور تحمیل کنند.
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه