اخبار داغ

تجلیل محمدرضا زائری از کتاب نویسنده تبریزی؛

"به اضافه مردم"راهکارهای فرهنگی بدون کلیشه و شعار

"به اضافه مردم"راهکارهای فرهنگی بدون کلیشه و شعار
محمدرضا زائری در مطلبی از کتاب «ب اضافه مردم» نوشته روح الله رشیدی تجلیل کرده و آن را ایده‌ای برای بازگشت رونق به کارهای فرهنگی دانسته است.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آناج؛ مدتی است ار انتشار کتاب «به اضافه مردم» نوشته روح الله رشیدی فعال فرهنگی تبریز که به تبیین و ارائه راه کارهای فرهنگی میپردازد، گذشته است. این کتاب در مدت کوتاهی با استقبال بسیاری از فعالین فرهنگی مواجه شده است. محمد رضا زائری، روحانی و فعال فرهنگی در پست اینستاگرامی خود با اشاره به این کتاب نوشته است:

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, آناج,

«هر چه پیشتر رفتم، تعجبم از عقلانیت در محتوای کتاب و سر و شکل آراسته اش بیشتر شد، زیرا بر خلاف انتظارم نه خبری از شعارهای کلی و تعارفات رسمی بود و نه تکرار بحث های کلی و عمومی که برای خواننده قابل پیش بینی هستند.

,

نویسنده در همان آغاز به صراحت از خوانندگان خود می پرسد: "مردمی بودن یعنی چه؟ تلقی عمومی ما از این مفهوم آن است که اگر گروهی از مردم، در برنامه های ما شرکت کنند و مخاطب ما شوند، همین یعنی مردمی بودن! در این صورت، مردم را "سیاهی لشکر"ی می بینیم که تنها به درد پرکردن مجالس و سالن های ما می خورند! " و سپس اضافه می کند: "جمهوریت یعنی رجوع منظم و مداوم به آرای مردم و مشارکت دادن آنان در اداره جامعه"

,

همین نکته کافی بود تا من خواننده را میخکوب کند و با کتاب همراه سازد. در روزگاری که برخی افراد به اسم جریان انقلابی و حزب اللهی رسما این رکن اساسی نظام جمهوری اسلامی را تخطیٔه می کنند و بنیان مردم سالاری دینی را بی محابا مخدوش می سازند و حتى بی شرم و خجالت می گویند که هر چه مشارکت در انتخابات پایین بیاید، آرای ما در صندوق ها بیشتر می شود! پیدا کردن کسی که از موضع تفکر انقلابی چنین صریح و شفاف بر نقش محوری مردم اصرار کند، غنیمت و نعمت است.

,

فصول دیگر کتاب مانند "مشارکت پذیری حداکثری" نیز از این واقع بینی و توجه به مسایل و دغدغه های محسوس و عینی خالی نیست. این کتاب با یک تلنگر جدی و صریح به مخاطب پایان می یابد.

,

سؤال این است: آیا ابتدا برنامه های ما از کیفیت افتادند و بعد مردم نیامدند، یا اول مردم نیامدند بعد برنامه های ما بی کیفیت شدند و مجبور شدیم برای خالی نبودن عریضه، پول خرج کنیم و شام بدهیم تا مردم را بیاوریم؟"

,

سؤالی که می توان در بسیاری مصادیق و موارد تکرار کرد و پرسید، از صدا و سیمایی که با بحران مخاطب روبروست تا صفوف نمازهای جمعه و مساجد که روز به روز خلوت تر می شوند! پاسخ نویسنده نیز به همین اندازه صریح و شفاف است. " بی اعتنایی مردم به برنامه های فرهنگی از زمانی شروع شد که برنامه ها در فرم و محتوا زبان مردم را گم کرد و از مؤلفه های مردمی خالی شد. مردم آنگاه به برنامه های فرهنگی پشت کردند که طراحان و مجریان برنامه های فرهنگی به مردم پشت کردند!" متأسفانه پاسخ نیز، پاسخی است که می توان در بسیاری حوزه های دیگر از سیاسی و اقتصادی تا اجتماعی و دینی تکرار کرد.»

,

انتهای پیام/

]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه