اخبار داغ

مصاحبه خواندنی با بهدار جبهه‌های دیروز و مدافع سلامت امروز؛

مظلومیت گردان‌های غواص‌ هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود/ وظیفه امروز ما جنگیدن در جبهه مبارزه با کروناست

مظلومیت گردان‌های غواص‌ هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود/ وظیفه امروز ما جنگیدن در جبهه مبارزه با کروناست
علی اکبر کیوان نیا،رزمنده دوران دفاع مقدس گفت: در آن زمان وظیفه داشتیم که در جبهه مقابله با دشمن حضور پیدا کنیم و اکنون هم در جبهه مقابله با ویروس منحوس کرونا وظیفه داریم تا در حد توان و بدون هیچ چشمداشتی به کشور و مردم خدمت کنیم.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از  صبح قزوین؛ دوران دفاع مقدس دورانی بی‌نظیر برای به تصویر کشیدن ایثار و از خودگذشتگی همه مردم از هر قشری بود تا در کنار هم آن روزهای سخت را به موفقیت و پیروزی تبدیل کنند و در این راه از هیچ داشته‌ای دریغ نداشتند.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,  صبح قزوین,

امروز چهل سال از دفاع مقدس می‌گذرد اما روحیه ایثار و شهادت همچنان مانند چشمه‌ای جاری و ساری است به طوری که رزمندگان دیروز به عنوان خادمان امروز مردم در عرصه‌های مختلف و بدون هیچ چشمداشتی مشغول به خدمت هستند.

شیوع ویروس کرونا نمونه عینی این مسئله است که کادر درمان و بهداشت در جبهه مقابله با این ویروس جانانه می‌جنگند و حتی به شهادت می‌رسند؛ در این بین پیشکسوتان عرصه دفاع مقدس هم بیکار ننشسته و به دور از دیدگان ما و در گمنامی کمر همت برای جنگیدن با ویروس کرونا بسته‌اند.

علی اکبر کیوان نیا یکی از پیشکسوتان عرصه دفاع مقدس است که به عنوان کادر رسمی سپاه استان قزوین در واحد بهداری به مدت 33 سال خدمت کرده است.

وی که متولد سال 1344 در شهرستان بوئین زهرا است؛ در دوران جنگ تحمیلی به عنوان بهدار در جبهه‌ها حضور داشت و پس از اتمام جنگ در رشته پرستاری از دانشگاه علوم پزشکی قزوین فارغ‌التحصیل شد؛ اکنون هم با وجود بازنشستگی اما عرصه را خالی نگذاشته و در زمان شیوع ویروس کرونا، در بخش بهداشت و درمان حضور فعال داشت و به مردم کرد.

کیوان نیا در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین؛ اظهار می‌کند: در سال 1362 و در سن 18 سالگی عازم جبهه شدم، درحالی که دانش آموز بودم و در مقطع اخذ دیپلم تحصیل می‌کردم اما بنا به شرایط موجود، فرمان امام و برای دفاع از وطن، مردم آرامان‌های انقلاب تصمیم گرفتم که به عنوان نیروی داوطلب مردمی برای اولین بار به جبهه اعزام شوم.

وی ابراز می‌کند: به مدت 45 روز آموزش نظامی را در تهران در پادگان “21 حمزه” گذراندم و تا یک سال به عنوان بسیجی در جبهه حضور داشتم؛ طبیعتا خانواده در ابتدا مخالفت داشتند اما با اصرارهای بسیار بلاخره راضی شدند.

در 18سالگی عازم جبهه شدم

این رزمنده دوران دفاع مقدس می‌گوید: برای اولین بار در سال 62 به مدت سه ماه در منطقه سردشت حضور پیدا کردم که جزو گروه‌های ضربت بودیم و پس از آن هم در سال 63 به جنوب اعزام شدم که در لشکر 17 علی بن ابی طالب بودم و بعد از سه ماه که بازگشتیم مجددا به بانه اعزام شدم و به طور کلی یک سال به عنوان نیروی داوطلب مردمی در جبهه‌ها حضور داشتم.

کیوان نیا ادامه داد: پس از گذراندن یک سال؛ همراه دوستانم دفترچه آماده به خدمت را گرفتیم و به صورت داوطلب به اهواز رفتیم و خود را معرفی کردیم تا در مناطق عملیاتی سربازی را بگذرانیم که در آنجا دیگر به استخدام سپاه درآمدیم.

وی بیان می‌کند: در دوران سربازی برای دوره تخصصی بهداری به آموزشگاه مشهد اعزام شدیم که دوره پزشک‌یار عملیاتی را به صورت فشرده به مدت سه ماه به طور شبانه روز آموزش دیدیم و دوره‌ای که باید شش ماه می‌گذراندیم را در سه ماه تمام کردیم.

این پیشکسوت دفاع مقدس ادامه می‌دهد: پس از آموزشی به اهواز بازگشتیم که پا به پای گردان‌های عملیاتی و نیروهای خط‌شکن در عملیات‌ها حضور داشتیم؛ من مسئول بهداری گردان بودم و 18 نفر هم امدادگر داشتم که به مجروحان رسیدگی می‌کردیم.

کیوان نیا با بیان اینکه حدودا 40 ماه در منطقه عملیاتی حضور داشتم، خاطرنشان می‌کند: در عملیات‌های کربلای چهار(گردان غواص‌ها)، کربلای هشت، والفجر10(حلبچه)، عملیات‌های پاکسازی در کردستان و درگیری با گروه‌های اشرار و ضدانقلاب حضور داشتم که دو مرتبه هم مجروح شدم.

وی اضافه می‌کند: در لشکر عملیاتی، ما به عنوان گردان بهداری معروف بودیم و عقبه‌ای داشتیم که توسط سپاه و وزارت بهداشت و درمان از نظر پزشک، دارو و تجهیزات پزشکی پشتیبانی می‌شد؛ ما در زمان عملیات در بین گردان‌های عملیاتی حضور می‌یافتیم و زمانی هم که عملیات نبود در مقر لشکر درمانگاه داشتیم که به رزمنده‌ها خدمات می‌دادیم .

رزمنده دوران دفاع مقدس یادآور می‌شود: ممکن بود که برخی ساعات هیچ مجروحی در اورژانس نداشته باشیم اما یکدفعه با تعداد زیادی مجروح مواجه می‌شدیم که شرایط را سخت می‌کرد؛ سختی کار ما این بود که مجروحیت و شهادت رزمنده‌ها را در مقابل چشمانمان می‌دیدیم و زمانی که با قطع عضو این عزیزان یا شهادت آن‌ها مواجه می‌شدیم لحظات سختی بود.

کیوان نیا با بیان اینکه کمک‌های مردمی، وزارت بهداشتی و سپاه باعث می‌شد که به لحاظ امکانات اولیه کمبودی نداشته باشیم، می‌گوید: پزشک در اورژانس که سه تا پنج کیلومتر با خط مقدم فاصله داشت مستقر بود و ما پا به پای رزمنده‌ها حرکت می‌کردیم.

رزمنده‌ها برای انجام سخت‌ترین ماموریت‌ها از یکدیگر سبقت می‌گرفتند

وی با اشاره به اولین روزهای خدمت در بخش بهداری جبهه بیان می‎کند: بعد از اینکه از آموزشی برگشتیم، گفتند که قرار است عملیات شود و من داوطلب شدم که در عملیات شرکت کنم؛ در گردان غواص که رزمنده‌های قزوین هم بودند حضور یافتیم که یک ماه همراه آن‌ها آموزش دیدیم و در همان عملیات در حین کمک به مجروحان ترکش خوردم و مجروح شدم.

رزمنده دوران دفاع مقدس ادامه می‌دهد: در گردان محمدرسول الله که همان گردان غواص‌ها بود، رزمندگان زیادی شهید شدند به طوری که در عملیات کربلای 4 از گروهان ما 36 نفر شهید و تعداد زیادی مجروح شدند؛ دو گروهان غواص بودند و گروهان ما هم به عنوان پشتیبان و بدون لباس غواصی حضور داشت که با قایق‌ها به خط زدیم.

کیوان نیا می‌افزاید: در عملیات کربلای4 من چند نفر را در تاریکی شب امدادرسانی کردم و در حین پانسمان رزمنده دیگری بودم که بر اثر اصابت خمپاره، خودم هم مجروح شدم در حالی که هیچکس نبود کمک کند چون گردان متلاشی شده بود.

وی در ادامه بیان می‌کند: سه یا چهار مجروح بودیم که تا صبح در یک سنگر پناه گرفتیم و صبح روز بعد خودمان با همان وضعیت مجروحیت خود را به اورژانس رساندیم چون چاره‌ای نبود؛ روحیه خوبی داشتیم و با ذکر خدا، دعا و نماز همیشه امید خود را حفظ می‌کردیم.

رزمنده دوران دفاع مقدس تاکید می‌کند: در زمان جنگ ما به فکر راحتی خود نبودیم و به دنبال این بودیم که بیشتر بتوانیم کمک کنیم و رزمنده‌ها برای انجام سخت‌ترین ماموریت‌ها از یکدیگر سبقت می‌گرفتند به طوری که با وجود اینکه45 روز از حضورشان در جبهه می‌گذشت اما حاضر نمی‌شدند 10 روز به مرخصی بروند.

کیوان نیا با اشاره به لحظه‌های سختی که در جبهه بود، اظهار می‌کند: خیلی پیش می‌آمد که برخی مجروحان در حین امدادرسانی شهید می‌شدند؛ به خاطر دارم که در عملیات کربلای8  شب بود که دیدیم عده‌ای چهار دست و پا داخل کانال حرکت می‌کردند که متوجه شدیم همه روی مین رفته بودند و مجروحیت شدیدی داشتند.

ارمغان شهادت، ظاهر تلخ جنگ را شیرین می‌کرد

وی با بیان اینکه دارای سه فرزند است، خاطرنشان می‌کند: در سال 66 ازدواج کردم و چند روز پس از عقدم مجدد عازم جبهه شدم که خوشبختانه همسرم هم در این راه با من همراه بود در حالی که به صورت محدود و از هر 45 روز به مرخصی می‌آمدم و به سختی به صورت تلفنی که از مخابرات دسترسی داشتیم یا نامه با خانواده ارتباط می‌گرفتیم.

رزمنده دوران دفاع مقدس یادآور می‌شود: اکنون هم درست است که بازنشسته‌ایم اما از کار افتاده نیستیم و هرساله در زمان اربعین هم به عنوان موکب سلامت در عراق برای خدمت به زائران حضور می‌یابیم.

کیوان نیان ادامه می‌دهد: با شیوع ویروس کرونا از من دعوت شد تا به عنوان مسئول اکیپ بهداشت و درمان سپاه در بیمارستان رحیمیان حضور یابم که علی رغم نگرانی خانواده اما پذیرفتم و تعدادی از پیشکسوتان را دعوت کردم و به همراه تعدادی از شاغلین که در این مرکز حضور دارند و نیروهای مردم برای خدمت حاضر شدیم.

وی بیان می‌کند: از 19 اسفند تا پایان مرداد ماه با حدود 70 نفر پرسنل در این بیمارستان فعالیت کردیم که به صورت چرخشی کار می‌کردند و بخش‌های اورژانس، تحت نظر، آزمایشگاه و سی تی اسکن را فعال کرده بودیم و به مردم خدمات می‌دادیم.

رزمنده دوران دفاع مقدس تشریح می‌کند: در این مدت تعداد هشت هزار و 100 نفر ویزیت شدند که از این تعداد هزار و 156 نفرشان کرونایی بودند، سه هزار و 137 نفر خدمات آزمایشگاهی گرفتند و 4هزار و 42 نفر هم سی تی اسکن شدند؛ همچنین 43 مریض بدحال هم به بیمارستان بوعلی منتقل شدند اما بیشتر بیماران کرونایی با استراحت در منزل و آموزش‌هایی که دادیم نیز درمان شدند.

کیوان نیا درباره علت حضورش در عرصه کرونا ابراز می‌کند: در آن زمان وظیفه داشتیم که در جبهه مقابله با دشمن حضور پیدا کنیم و اکنون هم در جبهه مقابله با ویروس منحوس کرونا وظیفه داریم تا در حد توان و بدون هیچ چشمداشتی به کشور و مردم خدمت کنیم و هیچ ترسی هم نداریم.

وی تاکید می‌کند: در هر نقطه‌ای از کشور هر نوع حادثه و مشکلی پیش آید ما به عنوان بسیجی آماده به کار هستیم و هدف خدمت است، اکنون هم که بازنشسته هستم هیچ مشکلی ندارم چراکه تا زمانی که توان داریم باید در صحنه باشیم؛ درست است که اسم ما بازنشسته است اما از کار افتاده نیستیم.

رزمنده دوران دفاع مقدس بیان می‌کند: صحنه‌های جنگ ظاهرش تلخ بود اما در باطن عشق به شهادت و امام همه این سختی‌ها را شیرین می‌کرد؛ اکنون هم اطاعت از رهبری باید اولویت ما باشد تا بتوانیم مشکلات امروز کشور را پشت سر بگذاریم.

انتهای پیام/

,

امروز چهل سال از دفاع مقدس می‌گذرد اما روحیه ایثار و شهادت همچنان مانند چشمه‌ای جاری و ساری است به طوری که رزمندگان دیروز به عنوان خادمان امروز مردم در عرصه‌های مختلف و بدون هیچ چشمداشتی مشغول به خدمت هستند.

شیوع ویروس کرونا نمونه عینی این مسئله است که کادر درمان و بهداشت در جبهه مقابله با این ویروس جانانه می‌جنگند و حتی به شهادت می‌رسند؛ در این بین پیشکسوتان عرصه دفاع مقدس هم بیکار ننشسته و به دور از دیدگان ما و در گمنامی کمر همت برای جنگیدن با ویروس کرونا بسته‌اند.

علی اکبر کیوان نیا یکی از پیشکسوتان عرصه دفاع مقدس است که به عنوان کادر رسمی سپاه استان قزوین در واحد بهداری به مدت 33 سال خدمت کرده است.

وی که متولد سال 1344 در شهرستان بوئین زهرا است؛ در دوران جنگ تحمیلی به عنوان بهدار در جبهه‌ها حضور داشت و پس از اتمام جنگ در رشته پرستاری از دانشگاه علوم پزشکی قزوین فارغ‌التحصیل شد؛ اکنون هم با وجود بازنشستگی اما عرصه را خالی نگذاشته و در زمان شیوع ویروس کرونا، در بخش بهداشت و درمان حضور فعال داشت و به مردم کرد.

کیوان نیا در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین؛ اظهار می‌کند: در سال 1362 و در سن 18 سالگی عازم جبهه شدم، درحالی که دانش آموز بودم و در مقطع اخذ دیپلم تحصیل می‌کردم اما بنا به شرایط موجود، فرمان امام و برای دفاع از وطن، مردم آرامان‌های انقلاب تصمیم گرفتم که به عنوان نیروی داوطلب مردمی برای اولین بار به جبهه اعزام شوم.

وی ابراز می‌کند: به مدت 45 روز آموزش نظامی را در تهران در پادگان “21 حمزه” گذراندم و تا یک سال به عنوان بسیجی در جبهه حضور داشتم؛ طبیعتا خانواده در ابتدا مخالفت داشتند اما با اصرارهای بسیار بلاخره راضی شدند.

در 18سالگی عازم جبهه شدم

این رزمنده دوران دفاع مقدس می‌گوید: برای اولین بار در سال 62 به مدت سه ماه در منطقه سردشت حضور پیدا کردم که جزو گروه‌های ضربت بودیم و پس از آن هم در سال 63 به جنوب اعزام شدم که در لشکر 17 علی بن ابی طالب بودم و بعد از سه ماه که بازگشتیم مجددا به بانه اعزام شدم و به طور کلی یک سال به عنوان نیروی داوطلب مردمی در جبهه‌ها حضور داشتم.

کیوان نیا ادامه داد: پس از گذراندن یک سال؛ همراه دوستانم دفترچه آماده به خدمت را گرفتیم و به صورت داوطلب به اهواز رفتیم و خود را معرفی کردیم تا در مناطق عملیاتی سربازی را بگذرانیم که در آنجا دیگر به استخدام سپاه درآمدیم.

وی بیان می‌کند: در دوران سربازی برای دوره تخصصی بهداری به آموزشگاه مشهد اعزام شدیم که دوره پزشک‌یار عملیاتی را به صورت فشرده به مدت سه ماه به طور شبانه روز آموزش دیدیم و دوره‌ای که باید شش ماه می‌گذراندیم را در سه ماه تمام کردیم.

این پیشکسوت دفاع مقدس ادامه می‌دهد: پس از آموزشی به اهواز بازگشتیم که پا به پای گردان‌های عملیاتی و نیروهای خط‌شکن در عملیات‌ها حضور داشتیم؛ من مسئول بهداری گردان بودم و 18 نفر هم امدادگر داشتم که به مجروحان رسیدگی می‌کردیم.

کیوان نیا با بیان اینکه حدودا 40 ماه در منطقه عملیاتی حضور داشتم، خاطرنشان می‌کند: در عملیات‌های کربلای چهار(گردان غواص‌ها)، کربلای هشت، والفجر10(حلبچه)، عملیات‌های پاکسازی در کردستان و درگیری با گروه‌های اشرار و ضدانقلاب حضور داشتم که دو مرتبه هم مجروح شدم.

وی اضافه می‌کند: در لشکر عملیاتی، ما به عنوان گردان بهداری معروف بودیم و عقبه‌ای داشتیم که توسط سپاه و وزارت بهداشت و درمان از نظر پزشک، دارو و تجهیزات پزشکی پشتیبانی می‌شد؛ ما در زمان عملیات در بین گردان‌های عملیاتی حضور می‌یافتیم و زمانی هم که عملیات نبود در مقر لشکر درمانگاه داشتیم که به رزمنده‌ها خدمات می‌دادیم .

رزمنده دوران دفاع مقدس یادآور می‌شود: ممکن بود که برخی ساعات هیچ مجروحی در اورژانس نداشته باشیم اما یکدفعه با تعداد زیادی مجروح مواجه می‌شدیم که شرایط را سخت می‌کرد؛ سختی کار ما این بود که مجروحیت و شهادت رزمنده‌ها را در مقابل چشمانمان می‌دیدیم و زمانی که با قطع عضو این عزیزان یا شهادت آن‌ها مواجه می‌شدیم لحظات سختی بود.

کیوان نیا با بیان اینکه کمک‌های مردمی، وزارت بهداشتی و سپاه باعث می‌شد که به لحاظ امکانات اولیه کمبودی نداشته باشیم، می‌گوید: پزشک در اورژانس که سه تا پنج کیلومتر با خط مقدم فاصله داشت مستقر بود و ما پا به پای رزمنده‌ها حرکت می‌کردیم.

رزمنده‌ها برای انجام سخت‌ترین ماموریت‌ها از یکدیگر سبقت می‌گرفتند

وی با اشاره به اولین روزهای خدمت در بخش بهداری جبهه بیان می‎کند: بعد از اینکه از آموزشی برگشتیم، گفتند که قرار است عملیات شود و من داوطلب شدم که در عملیات شرکت کنم؛ در گردان غواص که رزمنده‌های قزوین هم بودند حضور یافتیم که یک ماه همراه آن‌ها آموزش دیدیم و در همان عملیات در حین کمک به مجروحان ترکش خوردم و مجروح شدم.

رزمنده دوران دفاع مقدس ادامه می‌دهد: در گردان محمدرسول الله که همان گردان غواص‌ها بود، رزمندگان زیادی شهید شدند به طوری که در عملیات کربلای 4 از گروهان ما 36 نفر شهید و تعداد زیادی مجروح شدند؛ دو گروهان غواص بودند و گروهان ما هم به عنوان پشتیبان و بدون لباس غواصی حضور داشت که با قایق‌ها به خط زدیم.

کیوان نیا می‌افزاید: در عملیات کربلای4 من چند نفر را در تاریکی شب امدادرسانی کردم و در حین پانسمان رزمنده دیگری بودم که بر اثر اصابت خمپاره، خودم هم مجروح شدم در حالی که هیچکس نبود کمک کند چون گردان متلاشی شده بود.

وی در ادامه بیان می‌کند: سه یا چهار مجروح بودیم که تا صبح در یک سنگر پناه گرفتیم و صبح روز بعد خودمان با همان وضعیت مجروحیت خود را به اورژانس رساندیم چون چاره‌ای نبود؛ روحیه خوبی داشتیم و با ذکر خدا، دعا و نماز همیشه امید خود را حفظ می‌کردیم.

رزمنده دوران دفاع مقدس تاکید می‌کند: در زمان جنگ ما به فکر راحتی خود نبودیم و به دنبال این بودیم که بیشتر بتوانیم کمک کنیم و رزمنده‌ها برای انجام سخت‌ترین ماموریت‌ها از یکدیگر سبقت می‌گرفتند به طوری که با وجود اینکه45 روز از حضورشان در جبهه می‌گذشت اما حاضر نمی‌شدند 10 روز به مرخصی بروند.

کیوان نیا با اشاره به لحظه‌های سختی که در جبهه بود، اظهار می‌کند: خیلی پیش می‌آمد که برخی مجروحان در حین امدادرسانی شهید می‌شدند؛ به خاطر دارم که در عملیات کربلای8  شب بود که دیدیم عده‌ای چهار دست و پا داخل کانال حرکت می‌کردند که متوجه شدیم همه روی مین رفته بودند و مجروحیت شدیدی داشتند.

ارمغان شهادت، ظاهر تلخ جنگ را شیرین می‌کرد

وی با بیان اینکه دارای سه فرزند است، خاطرنشان می‌کند: در سال 66 ازدواج کردم و چند روز پس از عقدم مجدد عازم جبهه شدم که خوشبختانه همسرم هم در این راه با من همراه بود در حالی که به صورت محدود و از هر 45 روز به مرخصی می‌آمدم و به سختی به صورت تلفنی که از مخابرات دسترسی داشتیم یا نامه با خانواده ارتباط می‌گرفتیم.

رزمنده دوران دفاع مقدس یادآور می‌شود: اکنون هم درست است که بازنشسته‌ایم اما از کار افتاده نیستیم و هرساله در زمان اربعین هم به عنوان موکب سلامت در عراق برای خدمت به زائران حضور می‌یابیم.

کیوان نیان ادامه می‌دهد: با شیوع ویروس کرونا از من دعوت شد تا به عنوان مسئول اکیپ بهداشت و درمان سپاه در بیمارستان رحیمیان حضور یابم که علی رغم نگرانی خانواده اما پذیرفتم و تعدادی از پیشکسوتان را دعوت کردم و به همراه تعدادی از شاغلین که در این مرکز حضور دارند و نیروهای مردم برای خدمت حاضر شدیم.

وی بیان می‌کند: از 19 اسفند تا پایان مرداد ماه با حدود 70 نفر پرسنل در این بیمارستان فعالیت کردیم که به صورت چرخشی کار می‌کردند و بخش‌های اورژانس، تحت نظر، آزمایشگاه و سی تی اسکن را فعال کرده بودیم و به مردم خدمات می‌دادیم.

رزمنده دوران دفاع مقدس تشریح می‌کند: در این مدت تعداد هشت هزار و 100 نفر ویزیت شدند که از این تعداد هزار و 156 نفرشان کرونایی بودند، سه هزار و 137 نفر خدمات آزمایشگاهی گرفتند و 4هزار و 42 نفر هم سی تی اسکن شدند؛ همچنین 43 مریض بدحال هم به بیمارستان بوعلی منتقل شدند اما بیشتر بیماران کرونایی با استراحت در منزل و آموزش‌هایی که دادیم نیز درمان شدند.

کیوان نیا درباره علت حضورش در عرصه کرونا ابراز می‌کند: در آن زمان وظیفه داشتیم که در جبهه مقابله با دشمن حضور پیدا کنیم و اکنون هم در جبهه مقابله با ویروس منحوس کرونا وظیفه داریم تا در حد توان و بدون هیچ چشمداشتی به کشور و مردم خدمت کنیم و هیچ ترسی هم نداریم.

وی تاکید می‌کند: در هر نقطه‌ای از کشور هر نوع حادثه و مشکلی پیش آید ما به عنوان بسیجی آماده به کار هستیم و هدف خدمت است، اکنون هم که بازنشسته هستم هیچ مشکلی ندارم چراکه تا زمانی که توان داریم باید در صحنه باشیم؛ درست است که اسم ما بازنشسته است اما از کار افتاده نیستیم.

رزمنده دوران دفاع مقدس بیان می‌کند: صحنه‌های جنگ ظاهرش تلخ بود اما در باطن عشق به شهادت و امام همه این سختی‌ها را شیرین می‌کرد؛ اکنون هم اطاعت از رهبری باید اولویت ما باشد تا بتوانیم مشکلات امروز کشور را پشت سر بگذاریم.

انتهای پیام/

,

امروز چهل سال از دفاع مقدس می‌گذرد اما روحیه ایثار و شهادت همچنان مانند چشمه‌ای جاری و ساری است به طوری که رزمندگان دیروز به عنوان خادمان امروز مردم در عرصه‌های مختلف و بدون هیچ چشمداشتی مشغول به خدمت هستند.

,

شیوع ویروس کرونا نمونه عینی این مسئله است که کادر درمان و بهداشت در جبهه مقابله با این ویروس جانانه می‌جنگند و حتی به شهادت می‌رسند؛ در این بین پیشکسوتان عرصه دفاع مقدس هم بیکار ننشسته و به دور از دیدگان ما و در گمنامی کمر همت برای جنگیدن با ویروس کرونا بسته‌اند.

,

علی اکبر کیوان نیا یکی از پیشکسوتان عرصه دفاع مقدس است که به عنوان کادر رسمی سپاه استان قزوین در واحد بهداری به مدت 33 سال خدمت کرده است.

,

وی که متولد سال 1344 در شهرستان بوئین زهرا است؛ در دوران جنگ تحمیلی به عنوان بهدار در جبهه‌ها حضور داشت و پس از اتمام جنگ در رشته پرستاری از دانشگاه علوم پزشکی قزوین فارغ‌التحصیل شد؛ اکنون هم با وجود بازنشستگی اما عرصه را خالی نگذاشته و در زمان شیوع ویروس کرونا، در بخش بهداشت و درمان حضور فعال داشت و به مردم کرد.

,

کیوان نیا در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین؛ اظهار می‌کند: در سال 1362 و در سن 18 سالگی عازم جبهه شدم، درحالی که دانش آموز بودم و در مقطع اخذ دیپلم تحصیل می‌کردم اما بنا به شرایط موجود، فرمان امام و برای دفاع از وطن، مردم آرامان‌های انقلاب تصمیم گرفتم که به عنوان نیروی داوطلب مردمی برای اولین بار به جبهه اعزام شوم.

,

وی ابراز می‌کند: به مدت 45 روز آموزش نظامی را در تهران در پادگان “21 حمزه” گذراندم و تا یک سال به عنوان بسیجی در جبهه حضور داشتم؛ طبیعتا خانواده در ابتدا مخالفت داشتند اما با اصرارهای بسیار بلاخره راضی شدند.

,

در 18سالگی عازم جبهه شدم

, در 18سالگی عازم جبهه شدم,

این رزمنده دوران دفاع مقدس می‌گوید: برای اولین بار در سال 62 به مدت سه ماه در منطقه سردشت حضور پیدا کردم که جزو گروه‌های ضربت بودیم و پس از آن هم در سال 63 به جنوب اعزام شدم که در لشکر 17 علی بن ابی طالب بودم و بعد از سه ماه که بازگشتیم مجددا به بانه اعزام شدم و به طور کلی یک سال به عنوان نیروی داوطلب مردمی در جبهه‌ها حضور داشتم.

,

کیوان نیا ادامه داد: پس از گذراندن یک سال؛ همراه دوستانم دفترچه آماده به خدمت را گرفتیم و به صورت داوطلب به اهواز رفتیم و خود را معرفی کردیم تا در مناطق عملیاتی سربازی را بگذرانیم که در آنجا دیگر به استخدام سپاه درآمدیم.

,

وی بیان می‌کند: در دوران سربازی برای دوره تخصصی بهداری به آموزشگاه مشهد اعزام شدیم که دوره پزشک‌یار عملیاتی را به صورت فشرده به مدت سه ماه به طور شبانه روز آموزش دیدیم و دوره‌ای که باید شش ماه می‌گذراندیم را در سه ماه تمام کردیم.

,

این پیشکسوت دفاع مقدس ادامه می‌دهد: پس از آموزشی به اهواز بازگشتیم که پا به پای گردان‌های عملیاتی و نیروهای خط‌شکن در عملیات‌ها حضور داشتیم؛ من مسئول بهداری گردان بودم و 18 نفر هم امدادگر داشتم که به مجروحان رسیدگی می‌کردیم.

,

کیوان نیا با بیان اینکه حدودا 40 ماه در منطقه عملیاتی حضور داشتم، خاطرنشان می‌کند: در عملیات‌های کربلای چهار(گردان غواص‌ها)، کربلای هشت، والفجر10(حلبچه)، عملیات‌های پاکسازی در کردستان و درگیری با گروه‌های اشرار و ضدانقلاب حضور داشتم که دو مرتبه هم مجروح شدم.

,

وی اضافه می‌کند: در لشکر عملیاتی، ما به عنوان گردان بهداری معروف بودیم و عقبه‌ای داشتیم که توسط سپاه و وزارت بهداشت و درمان از نظر پزشک، دارو و تجهیزات پزشکی پشتیبانی می‌شد؛ ما در زمان عملیات در بین گردان‌های عملیاتی حضور می‌یافتیم و زمانی هم که عملیات نبود در مقر لشکر درمانگاه داشتیم که به رزمنده‌ها خدمات می‌دادیم .

,

رزمنده دوران دفاع مقدس یادآور می‌شود: ممکن بود که برخی ساعات هیچ مجروحی در اورژانس نداشته باشیم اما یکدفعه با تعداد زیادی مجروح مواجه می‌شدیم که شرایط را سخت می‌کرد؛ سختی کار ما این بود که مجروحیت و شهادت رزمنده‌ها را در مقابل چشمانمان می‌دیدیم و زمانی که با قطع عضو این عزیزان یا شهادت آن‌ها مواجه می‌شدیم لحظات سختی بود.

,

کیوان نیا با بیان اینکه کمک‌های مردمی، وزارت بهداشتی و سپاه باعث می‌شد که به لحاظ امکانات اولیه کمبودی نداشته باشیم، می‌گوید: پزشک در اورژانس که سه تا پنج کیلومتر با خط مقدم فاصله داشت مستقر بود و ما پا به پای رزمنده‌ها حرکت می‌کردیم.

,

رزمنده‌ها برای انجام سخت‌ترین ماموریت‌ها از یکدیگر سبقت می‌گرفتند

, رزمنده‌ها برای انجام سخت‌ترین ماموریت‌ها از یکدیگر سبقت می‌گرفتند,

وی با اشاره به اولین روزهای خدمت در بخش بهداری جبهه بیان می‎کند: بعد از اینکه از آموزشی برگشتیم، گفتند که قرار است عملیات شود و من داوطلب شدم که در عملیات شرکت کنم؛ در گردان غواص که رزمنده‌های قزوین هم بودند حضور یافتیم که یک ماه همراه آن‌ها آموزش دیدیم و در همان عملیات در حین کمک به مجروحان ترکش خوردم و مجروح شدم.

,

رزمنده دوران دفاع مقدس ادامه می‌دهد: در گردان محمدرسول الله که همان گردان غواص‌ها بود، رزمندگان زیادی شهید شدند به طوری که در عملیات کربلای 4 از گروهان ما 36 نفر شهید و تعداد زیادی مجروح شدند؛ دو گروهان غواص بودند و گروهان ما هم به عنوان پشتیبان و بدون لباس غواصی حضور داشت که با قایق‌ها به خط زدیم.

,

کیوان نیا می‌افزاید: در عملیات کربلای4 من چند نفر را در تاریکی شب امدادرسانی کردم و در حین پانسمان رزمنده دیگری بودم که بر اثر اصابت خمپاره، خودم هم مجروح شدم در حالی که هیچکس نبود کمک کند چون گردان متلاشی شده بود.

,

وی در ادامه بیان می‌کند: سه یا چهار مجروح بودیم که تا صبح در یک سنگر پناه گرفتیم و صبح روز بعد خودمان با همان وضعیت مجروحیت خود را به اورژانس رساندیم چون چاره‌ای نبود؛ روحیه خوبی داشتیم و با ذکر خدا، دعا و نماز همیشه امید خود را حفظ می‌کردیم.

,

رزمنده دوران دفاع مقدس تاکید می‌کند: در زمان جنگ ما به فکر راحتی خود نبودیم و به دنبال این بودیم که بیشتر بتوانیم کمک کنیم و رزمنده‌ها برای انجام سخت‌ترین ماموریت‌ها از یکدیگر سبقت می‌گرفتند به طوری که با وجود اینکه45 روز از حضورشان در جبهه می‌گذشت اما حاضر نمی‌شدند 10 روز به مرخصی بروند.

,

کیوان نیا با اشاره به لحظه‌های سختی که در جبهه بود، اظهار می‌کند: خیلی پیش می‌آمد که برخی مجروحان در حین امدادرسانی شهید می‌شدند؛ به خاطر دارم که در عملیات کربلای8  شب بود که دیدیم عده‌ای چهار دست و پا داخل کانال حرکت می‌کردند که متوجه شدیم همه روی مین رفته بودند و مجروحیت شدیدی داشتند.

,

ارمغان شهادت، ظاهر تلخ جنگ را شیرین می‌کرد

, ارمغان شهادت، ظاهر تلخ جنگ را شیرین می‌کرد,

وی با بیان اینکه دارای سه فرزند است، خاطرنشان می‌کند: در سال 66 ازدواج کردم و چند روز پس از عقدم مجدد عازم جبهه شدم که خوشبختانه همسرم هم در این راه با من همراه بود در حالی که به صورت محدود و از هر 45 روز به مرخصی می‌آمدم و به سختی به صورت تلفنی که از مخابرات دسترسی داشتیم یا نامه با خانواده ارتباط می‌گرفتیم.

,

رزمنده دوران دفاع مقدس یادآور می‌شود: اکنون هم درست است که بازنشسته‌ایم اما از کار افتاده نیستیم و هرساله در زمان اربعین هم به عنوان موکب سلامت در عراق برای خدمت به زائران حضور می‌یابیم.

,

کیوان نیان ادامه می‌دهد: با شیوع ویروس کرونا از من دعوت شد تا به عنوان مسئول اکیپ بهداشت و درمان سپاه در بیمارستان رحیمیان حضور یابم که علی رغم نگرانی خانواده اما پذیرفتم و تعدادی از پیشکسوتان را دعوت کردم و به همراه تعدادی از شاغلین که در این مرکز حضور دارند و نیروهای مردم برای خدمت حاضر شدیم.

,

وی بیان می‌کند: از 19 اسفند تا پایان مرداد ماه با حدود 70 نفر پرسنل در این بیمارستان فعالیت کردیم که به صورت چرخشی کار می‌کردند و بخش‌های اورژانس، تحت نظر، آزمایشگاه و سی تی اسکن را فعال کرده بودیم و به مردم خدمات می‌دادیم.

,

رزمنده دوران دفاع مقدس تشریح می‌کند: در این مدت تعداد هشت هزار و 100 نفر ویزیت شدند که از این تعداد هزار و 156 نفرشان کرونایی بودند، سه هزار و 137 نفر خدمات آزمایشگاهی گرفتند و 4هزار و 42 نفر هم سی تی اسکن شدند؛ همچنین 43 مریض بدحال هم به بیمارستان بوعلی منتقل شدند اما بیشتر بیماران کرونایی با استراحت در منزل و آموزش‌هایی که دادیم نیز درمان شدند.

,

کیوان نیا درباره علت حضورش در عرصه کرونا ابراز می‌کند: در آن زمان وظیفه داشتیم که در جبهه مقابله با دشمن حضور پیدا کنیم و اکنون هم در جبهه مقابله با ویروس منحوس کرونا وظیفه داریم تا در حد توان و بدون هیچ چشمداشتی به کشور و مردم خدمت کنیم و هیچ ترسی هم نداریم.

,

وی تاکید می‌کند: در هر نقطه‌ای از کشور هر نوع حادثه و مشکلی پیش آید ما به عنوان بسیجی آماده به کار هستیم و هدف خدمت است، اکنون هم که بازنشسته هستم هیچ مشکلی ندارم چراکه تا زمانی که توان داریم باید در صحنه باشیم؛ درست است که اسم ما بازنشسته است اما از کار افتاده نیستیم.

,

رزمنده دوران دفاع مقدس بیان می‌کند: صحنه‌های جنگ ظاهرش تلخ بود اما در باطن عشق به شهادت و امام همه این سختی‌ها را شیرین می‌کرد؛ اکنون هم اطاعت از رهبری باید اولویت ما باشد تا بتوانیم مشکلات امروز کشور را پشت سر بگذاریم.

,

انتهای پیام/

,

 

]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه