عملیات ثامن الائمه، حلقه واسط تغییر استراتژی جنگ تحمیلی از وضعیت گذشته به شرایط جدید

عملیات ثامن‌الائمه، عملیات تهاجمی نیروهای مسلح ایران، در جنگ ایران و عراق بود، که به فرماندهی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران و مشارکت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، علیه مواضع یگان‌های ارتش عراق، مستقر در استان خوزستان، انجام شد

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از عصرهمدان؛ عملیات ثامن الائمه در ساعت ۱ بامداد ۵ مهرماه ۱۳۶۰ در محور آبادان به شرق کارون در جنوب‌غربی ایران آغاز گردید و پس از ۴۲ ساعت نبرد بی‌وقفه، با شکسته شدنِ حصر آبادان و بازپس‌گیری بیش از ۱۵۰ کیلومتر مربع از خاکِ ایران، به پایان رسید.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, عصرهمدان,

محوریت عملیات ثامن‌الائمه با لشکر ۷۷ خراسان بود و در مجموع بیش از ۳۵ گردان از نیروهای ایرانی در این عملیات شرکت داشتند.

در این محاصره مردم عادی برای خروج از شهر دچار مشکلات فراوانی شدند، ولی تعدادی از ساکنان آبادان برای مقاومت در مقابل نیروهای مسلح عراقی، در شهر ماندند، اما نیروهای مردمی مدافع شهر، هیچگونه سلاح نظامی در اختیار نداشتند و اسلحه های نیروهای نظامی هم بسیار اندک بود.

عملیات ثامن‌الائمه، یکی از چهار عملیات بزرگ و برجسته در جنگ برای بازپس گیری مناطق اشغالی بشمار میرود، ولی این عملیات به منزله « نقطه عطف» و «حلقه واسط» برای انتقال استراتژی جنگ از وضعیت گذشته به وضعیت جدید بود.

سردار محسن رضایی در این باره گفته است: عملیات ثامن الائمه(ع) نقطه عطف است و به عنوان مبداء آغاز استراتژی مرحله دوم جنگ است و یکی از نقاط اعتماد به نفس در استراتژی مرحله دوم، عملیات ثامن الائمه (ع) بود که حلقه واسط و مبداء تحول بود.

به دنبال صدور فرمان امام خمینی (ره) در چهاردهم آبان ۱۳۶۰، مبنی بر این که: «حصر آبادان باید شکسته شود» نیروهای مسلح تمام تلاش و امکانات خود را برای شکستن محاصره آبادان به خاطر اجرای فرمان امام خمینی(ره) به کار بستند.

صدام که خود را ناتوان از تصرف آبادان می دید، بعداز یازدهمین نشست سران عرب در «امان» که در ۶ آذر ۱۳۶۰، تشکیل شد، چنین گفت: ما نمی خواهیم کشورگشایی کنیم. ما فقط می خواستیم، تهدید ایران را از شهرهای خود دور سازیم.

این گفته بیانگر ناتوانی عراقی ها در پیشروی، در خاک ایران بود. مقام معظم رهبری در مورد تاثیر سخنان امام (ره) در نجات آبادان چنین فرودند: آبادان در معرض حمله و خطر بود، مثل خونین شهر، منتهی همین تاکید امام که تکلیف شرعی کردند که مبادا آبادان سقوط بکند، نیروهای رزمنده را که در آن جا بود، تقویت کردند.

البته در آبادان سپاه آن روز برتر از ارتش بود. بعداً ارتش هم در آبادان مستقر شد و در یک مورد که نیروهای دشمن از بهمنشیر عبور کردند و وارد جزیره آبادان شدند، بسیج توده ای مردم و شرافت نظامی عده ای از نظامیان ما حماسه آفرید و عراقی ها را در جایی که واقعاً بیرون کردن دشمن از آن جا بسیار دشوار بود، کوبیدند. عده ای را کشته و تار و مار کردند و عده ای را به داخل رودخانه انداختند و عده ای هم که توانستند، فرار کردند.

عامل اصلی در حفاظت از آبادان همان فرمان امام بود و داغی که از سقوط نیمی از خونین شهر در دل برادران وجود داشت.

انتهای پیام/

]