کودکان فقر میراث دار باتلاق حاشیه‌نشینی + تصویر

تنها بخش کوچکی از الله آباد جزو شهرک به حساب آمده و مردم توانسته اند از خدماتی همچون آب، برق و گاز بهره مند شوند و اما هنوز کسانی هستند که حدود 10 سال است به این منطقه مهاجرت کرده‌اند بدون اینکه از خدمات آب و برق بهره شوند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از راه آرمان، شهرک پدر یا الله آباد برای خیلی از مسئولین نام آشنایی است این شهرک که در گذشته به صورت روستا بود امروز به دلیل جمعیت بیشتر به شهرک تبدیل شده است، اما هنوز از امکانات رفاهی و فرهنگی شهری برخوردار نیست.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, راه آرمان,

زمین‌های این شهرک که در فاصله ۴۰۰ متری روستای شیشه گر و در کنار بزرگراه واقع شده در گذشته کوره‌های آجرپزی بوده و تملک زمین‌ها نیز شخصی بوده است.

اما بعد از گسترش شهرنشینی و تعطیل شدن کوره‌های آجرپزی صاحبان این زمین‌ها شروع به فروش زمین‌هایشان به صورت قطعات کوچک به اشخاص کم درآمد و مهاجر که اکثرا بضاعت مالی نداشتند و به امید پیدا کردن کار به شهر مهاجرت کرده بودند،نمودند.

این خرید و فروش طبق سندهای دستی موجود از سال ۶۴ و حتی قبل‌تر رواج داشته ومردم به چشم همان روستانشینی در آنجا ساکن شده‌اند و کم کم اقدام به ساخت خانه و سرپناه کرده‌اند و اما در تمام این سال‌ها هیچ ارگان دولتی نه از این مناطق بازدید کرده و نه در پی واگذاری امتیاز خدمات شهری به این مناطق شده است.

درتمام این سال‌ها هیچ صحبتی از غیرقانونی بودن و دولتی بودن زمین‌ها هم مطرح نشد ولی بعد از ساخت ترمینال جدید به مردم اخطار تخلیه شهرک داده شد.‌

اما به مرور زمان این قضیه جدی گرفته نشد و مهاجران به این منطقه یورش آورده وبدون دریافت خدمات شروع به ساخت و ساز کردند.

تنها بخش کوچکی از الله آباد جزو شهرک به حساب آمده و مردم توانسته اند از خدماتی همچون آب، برق و گاز بهره مند شوند و اما هنوز کسانی هستند که حدود 10 سال است به این منطقه مهاجرت کرده و به دلیل فقر و ناداری قطعه زمینی در ابعاد 5 متر مربع خریداری کرده و تنها به داشتن یک اتاق اکتفا کرده اند بدون اینکه از خدمات آب و برق بهره شوند.

و وقتی از خود آنان سوال می کنیم که آب و برق را از کجا تامین می کنید با حالتی مظلومانه می گویند صلواتی، (منظور آنان انشعابات غیرمجاز از شاه لوله و تیر برق داخل کوچه و یا خیابان است).

معصومه محمدی متولد 52 است اما چهره خسته و شکسته او سنش را بیشتر نشان می دهد، وقتی تیم گزارشی ما را دید با تعدادی از خانم های محله نزدیک آمدند و شروع به دردل کردند، پس از آن از ما دعوت کرد تا به منزلش برویم و از نزدیک شاهد مشکلاتش باشیم.

خانه بسیار محقر و کوچکی داشت در ابعاد 5 متری یک اتاق که نمی شد به آن اتاق گفت، داخلش که رفتیم هم آشپزخانه بود، هم اتاق خواب و ....

یخچال به دلیل استفاده مستقیم از برق فشار قوی سوخته بود، تلویزیون هم مدتی بود که از تعمیرش می گذشت، بر روی دیوار سیمانی اتاق یک ظرف مسی که روی آن سوره ان یکاد نوشته بود آویزان بود انگار که مادر با آویزان کردن این سوره به اتاق می خواست چشم زخم را از آنجا دور کند.

در قسمتی دیگر سیم های در هم تنیده را مشاهده کردم که با چسب نواری عایق شده بودند و بسیار خطر آفرین که اگر یکی از آنها جرقه ای می زد کل خانه تخریب می شد.

آب شرب خانه هم از شاه لوله کوچه گرفته شده بود، خانم محمدی دارای دو فرزند پسر و دختر بود که دخترش دانشجوی حسابداری دانشگاه الزهرا بود و پسرش نیز دانشجوی دانشگاه ملی، متوجه شدم که فرزندانش از ضریب هوشی خوبی برخودار هستند اما متاسفانه وقتی از زهرا سوال کردم چرا در این 10 سال خاموش ماندی و امروز که دانشجو هستی چرا به مسئولین گلایه نمی کنید در جواب گفت: مادرم خودش را در این راه پیر و شکسته کرد اما هیچ مسئولی تا کنون پاسخ ما را نداده است.

من خجالت می کشم که بخواهم از دوستانم دعوت کنم که به خانه امان بیایند، دیگر به این وضعیت عادت کرده ایم و خود را وفق داده ایم، سعی کردیم قانع باشیم.

خانم محمدی می گوید زهرا دختری قانع است اما پسرم به خاطر دوستانش همیشه با من و پدرش بحث و جدل دارد که چرا ما باید این گونه زندگی کنیم. پدر بچه ها کارگر فصلی است و هر روز صبح به میدان بیرم آباد می رود و در آنجا منتظر می ماند تا کسی او را به سر کاری ببرد. اگر برود آن روز خوشیم و اگر نرود گاهی اوقات شده که چیزی در خانه نداشتیم.

نرگس محمدی دختر کوچولویی که تنها 10 سال داشت دختر معصومی که در این روزهای کرونایی با تلویزیون درس می خواند، به ما گفت: پدرم گوشی نوکیا ساده دارد و مادرم گوشی ندارد که بتوانیم با آن درس بخوانیم و آنلاین باشیم، اکثر مواقع مادرم با ما کار می کند تا از همکلاسی هایمان عقب نمانیم.

به دلیل اینکه برق نداریم گاهی اوقات تلویزیون می سوزد و یا برق می رود، من و دادشم نمی توانیم به خوبی درس بخوانیم و به دلیل بیماری کرونا هم مادرم اجازه نمی دهد که حضوری به مدرسه برویم.

وقتی به سر و وضع او نگاه کردم کمی شرمنده شدم خاک آلوده بود انگار که هفته هاست حمام نکرده است، گفت: حمام نداریم خانه امان بسیار کوچک است و تنها یک اتاق داریم زمین بازی ما همین منطقه خاک آلوده است که می بینید.

در انتهای الله آباد زمینی با وسعت بسیار که گفته می شود از اراضی دولتی محسوب می شود همین طور به امان خدا گذاشته شده و برخی سودجویان از آن اراضی خالی به عنوان مکان تخلیه نخاله های ساختمانی استفاده می کنند.

هر جای از این اراضی که نگاه کنید تپه های کوچک و بزرگی از نخاله های ساختمانی قرار گرفته و این امر باعث شده تا معتادان متجاهر به این سمت و سوی سوق داده شده و پناهگاهی برای خود بنا کنند.

زنجانی فرمانده پایگاه مقاومت الله آباد می گوید: از ابتدای امسال با گشت رضویون بسیج توانستیم حدود 40 نفر از این معتادان را جمع آوری کرده و تحویل کمپ ماده 16 دهیم، اما به دلیل اینکه کمپ ها پرشده و همچنین به دلیل شیوع ویروس کرونا هنوز تعدادی از معتادان در این منطقه پرسه می زنند و شب ها خود را در پشت این تپه ها پنهان می کنند.

آقای زنجانی ما را به وسط اراضی برد در آنجا آلونکی به ابعاد 2 متر مربع در 2 متر مربع بود که تنها یک دیواره آن با سیمان ساخته شده و قسمت بعدی آن که مخروبه بود با تکه های چوب و پارچه پوشیده شده بود که حتی یک انسان هم به زور در آن جای می گرفت اما به گفته آقای زنجانی شب ها 12 نفر معتاد از فرط سردی هوا در این آلونک جای می گیرند.

فرمانده پایگاه مقاومت الله آباد بیان کرد: چون اراضی این منطقه درست روبروی شهرک 14 معصوم و انتهای الله آباد واقع شده، بدون صاحب رها شده است به عنوان محل تخلیه نخاله های ساختمانی و زباله استفاده می شود که منطقه را از لحاظ بهداشتی به خطر انداخته است علاوه بر آن به دلیل وفور زباله سگ های ولگرد زیادی در این محل جولان می دهند.

وی گفت: بارها این مسئله را به گوش مسئولان رسانده ایم اما هنوز گوش شنوایی پیدا نشده است.

زنجانی ادامه داد: فقر و محرومیت در این منطقه از الله آباد بیداد می کند، گروه جهادی تشکیل دادیم و به برخی از خانه ها که سرویس بهداشتی و حمام نداشته اند برایشان احداث کردیم اما از این جمله زیاد هستند.

فرمانده پایگاه مقاومت الله آباد تصریح کرد: در هنگام مواسات از طریق پایگاه بسیج به خانواده هایی که می شناختیم کمک معیشتی کردیم اما اینها همه موقتی است مردم نیاز به امکانات رفاهی دائم دارند.

زنجانی همچنین بیان کرد: متاسفانه سارقان کابل های برق نیز به این منطقه پناه می آورند و به راحتی اقدام به سوختن آنها کرده و سیم های مفتولی مسی داخل آنها را بیرون آورده و برای فروش به بازار عرضه می کنند، در کل اینکه این منطقه برای همسایگان ناامن شده است.